(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 28

Davinia, ze gaat naar groep 3 na de vakantie, gelukkig hoeft ze niet te wachten. Maar ze leest ook al erg goed en snapt ook steeds beter wat ze leest. Het kwartje viel en ze dook in de boeken en dat doet ze nog steeds. Vooral als dingen haar aanspreken, zuigt ze het helemaal op (maar ook wel herkenbaar...).

Klinkt leuk, met dat trammetje naar een park. Zeker als Eli treinen en trams mooi vindt!
En picknicken klinkt goed! Eventueel bal of ander buiten-speel-spul mee, dan hoeft het alleen nog maar droog te zijn .

Job begint steeds moeilijker te doen over eten. Tot voor kort at hij bijna alles en at hij vooral heel gezond (veel groente en fruit), maar tegenwoordig eet hij bijna niks meer en als hij wel wat eet moet het volgens allemaal rituelen. Hij wil alleen als hij zelf heeft opgeschept en hij wil alles op aparte borden hebben en zo.

Ik word er behoorlijk wanhopig van, omdat hij ook nog eens extra vervelend en druk wordt als hij honger heeft. En juist als hij honger heeft, lust hij al helemaal niks meer. En slapen wordt daarmee ook extra moeilijk en dat is zonder dat ook al moeilijk. Kortom, een negatieve spiraal.
Momenteel slikt hij helemaal geen medicatie, dus het kan geen bijwerking van medicijnen zijn.

Vanavond toen ik hem naar bed bracht, probeerde ik er met hem over te praten om er achter te komen wat er nou aan de hand was, maar toen begon hij te huilen en moest ik van hem de kamer uit. Hij wordt er dus ook nog eens zelf verdrietig van. Is dit herkenbaar voor anderen hier? En zo ja, hebben jullie dan tips?

]Hoe lang is hij al van de medicijnen af, is dat mss recent? Want dan zou het mss juist een 'bijwerking' kunnen zijn van het niet slikken daarvan? Dat bepaalde sterke impulsen mbt zijn gedrag niet meer onderdrukt worden?

Rituelen duiden vaak op een sterke behoefte aan controle. Wellicht kun je vanuit dat perspectief er een vinger achter krijgen?

Het begon al toen hij nog medicatie had, ik hoopte juist dat het over zou gaan met het stoppen van de medicatie.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 22:36 schreef Moonah het volgende:
Rituelen duiden vaak op een sterke behoefte aan controle. Wellicht kun je vanuit dat perspectief er een vinger achter krijgen?

Ja, het is fout gegaan nadat J. ineens de neiging tot experimenteren kreeg met koken. Niks werd meer standaard gekookt, overal werd ineens een ingewikkeld recept van gemaakt. En dan had Job zich de hele dag verheugd op broccoli en dan stond er ineens een onherkenbaar prutje voor hem dat door J. broccoli werd genoemd. Sinds ik 's middags niet meer werk en daardoor weer ben gaan koken, gaat het wel beter. Zo heb ik nu bijvoorbeeld ook ingesteld dat we elke maandag taco's eten. Voor Katja en J. wordt dat wel eens saai, maar voor Job is dat heel fijn. Maar nu in de vakantie gaat het allemaal weer anders en wat ik net terug had gewonnen met eten, ben ik nu na 2 weken vakantie weer helemaal kwijt.

Of laat hem vooraf plaatjes zien die bij het (nieuwe) recept horen?

Een weekmenu kan ik wel eens gaan instellen, dat is eigenlijk wel een goed plan. Ingewikkelde recepten doen we maar even niet meer. J. mag van mij nog steeds experimenteren, maar dan moet hij toch saus apart maken. Voor Job is het inderdaad belangrijk dat hij daar zelf de controle over heeft. Dat hij zelf groente kan opscheppen en zelf kan bepalen of hij daar saus bij wil en of hij die saus op hetzelfde bord wil of eventueel op een ander bord.

Die borden heb ik wel, maar Job kiest voor de zekerheid liefst een volledig ander bord. Die borden vind ik zelf niet zo erg, dan eet hij in ieder geval.

quote:

Op dinsdag 6 augustus 2013 22:41 schreef livelink het volgende:
Het begon al toen hij nog medicatie had, ik hoopte juist dat het over zou gaan met het stoppen van de medicatie.

Oh, dat is jammer dan dat dat het niet op loste...

Ik hoop dat samen een weekmenu maken, hem weer wat gevoel van controle geeft livelink, ik weet het niet anders ook niet zo goed.

L. houdt absoluut niet van bloemkoolschotel. voor hem hou ik wat gekookte bloemkool en aardappelen apart en bak er een hamburger of slavink bij. en de rest gaat in de schotel.
wij blij, hij blij.

Net kwam de taxichauffeur langs. Dezelfde chauffeur waarbij het vorig jaar misging en ook weer dezelfde kinderen waarmee het de vorige keer mis ging. De chauffeur heeft bij de gemeente en bij connexxion aangegeven dat ze toch vorig jaar niet voor niks hadden ingegrepen, maar daar had niemand een boodschap aan. Dus ik stop met vechten, ik geef het een kans en zodra ik merk dat het niet gaat, ga ik Job zelf naar school brengen en halen. Dan maar een autootje kopen, het is zinloos om dit gevecht verder aan te gaan.

Jeetje livelink wat stom zeg!

Livelink... wat zuur. De chauffeur denkt nog wel mee, maar daar luisteren ze dus ook niet naar.
Ik duim en hoop dat het toch gaat werken nu.

M. is nu anderhalve week bezig in groep 3, liefst wil ze al niet meer in de klas gebracht worden, want ze voelt zichzelf hardstikke groot nu... Ik heb het idee dat de duidelijkheid en structuur wel erg prettig voor haar is. Ze weet voor de hele dag wat ze gaan doen, alleen dat er dan "maan" en "zon" kinderen zijn en de ene groep net een ander werkje doet dan de ander, dat verward nog wat zei juf.
We hebben van de week een gesprekje met juf.
Laatste week van de vakantie werd ze aan haar neusamandel geholpen, maar dat ging niet helemaal goed, uiteindelijk in 2 dagen tijd 3 keer geopereerd en een nacht op de kinderafdeling, ik heb het idee dat ze daar nog wel "last" van heeft. Alleen kan ze het niet zo goed aangeven. Slapen gaat gelukkig wel weer beter, goede nachten zijn toch ook wel fijn! Maar het kortaf reageren en snel overprikkeld lijken te zijn... (zo net weer naar school speelt vast ook mee), maar we houden het in de gaten en hebben zonodig contact met de pedagogisch medewerkster van de afdeling.

Klinkt toch, ondanks de zware laatste week voor school, wel goed Nijna. Goed in de gaten houden is het enige wat je kunt doen en tijdig aan de bel trekken.

Ja, zuur is inderdaad het juiste woord als het om het vervoer van Job gaat. Godzijdank heeft hij geen problemen met de chauffeur op zich. Die man woont ook bij ons in de wijk en ik heb er altijd heel erg op gelet om nooit een kwaad woord over hem te zeggen en ook altijd tegen Job gezegd dat het niet de schuld van de chauffeur was dat het mis ging. Dus de eerste reactie van Job was dat hij eigenlijk wel heel blij was dat het in ieder geval een bekende chauffeur was. Nou ja, we gaan het gewoon proberen.

In elk geval is Job blij met een bekende chauffeur, wie weet!

LIvelinke wat balen zeg ! Ik hoop dat het toch gaat slagen.

Nijna wat een verhaal, ik heb het terug gelezen in het betreffende topic. Wat dapper van haar dat ze nu dan toch al zo alleen de klas in durft !

Wij hebben de uitslag gehad en geen autisme/ass gediagnostiseerd, oorzaak van 'bijzonder' gedrag zit m puur in een bizar hoog iq, blijkbaar krijg je dan ook gedrag wat door anderen als ass gedrag gezien kan worden.

Adnap, ze voelt zich op school volgens mij echt op haar gemak! Zo fijn .

Een bizar hoog iq... maar dus geen ass. Kunnen ze er wel wat mee qua ondersteuning oid? Of is het: hier is de uitslag red je er maar mee?

quote:

Op dinsdag 27 augustus 2013 16:34 schreef Nijna het volgende:
Adnap, ze voelt zich op school volgens mij echt op haar gemak! Zo fijn .

Een bizar hoog iq... maar dus geen ass. Kunnen ze er wel wat mee qua ondersteuning oid? Of is het: hier is de uitslag red je er maar mee?

Dat laatste dus heb ik maar aangeklopt bij Mensa, in de hoop dat ze daar handvaten kunnen bieden

, hopelijk hebben zij wel advies/raad/handvatten ...

Wat voor een soort gedrag vertoont hij dan, Adnap?