Poes pootje verstuikt / spier verrekt. Herkenbaar?

Ik heb een keer met een van mijn Burmese katers zoiets gehad. Dit was een bikkelharde vechtersbaas (van rond de 3,5 kg), dus hij was niet snel onder de indruk van een verwonding, maar hij kwam een keer 's avonds op 3 poten door het kattenluik, met 1 voorpoot ingetrokken.

Ik heb hem toen even op de bank gelegd, gecontroleerd dat er niet een beschadiging aan een nagel of de voetzool was te zien, en ben toen voorzichtig aan dat pootje gaan knijpen en trekken, steeds wat harder, totdat hij na een minuutje zachtjes in mijn hand hapte, als teken dat hij er echt genoeg van had. Omdat hij het zo lang accepteerde, ik niets voelde bewegen, en hij niet plotseling scherp reageerde, ging ik er even van uit dat er geen breuk in het spel was, maar inderdaad iets van een kneuzing, verrekking of zo. Een dierenarts leek geen directe noodzaak.

Hij ging een tijdje later in zijn standaard slaapplekje, een hangmandje aan de radiator, liggen, helaas voor hem op die poot, en dat is de enige keer dat ik hem heb horen gillen. Door de pijn kon hij zich niet meer overeind drukken, ik moest hem uit het mandje helpen. Het was bedtijd voor mij, dus ik heb hem toen meegenomen en tussen mijn voeten gelegd. Ik had ook een plastic box neergezet zodat hij in 2 stapjes van het bed zou kunnen, i.p.v. 1 grote sprong.

Hij heeft de hele nacht als een blok tussen mijn voeten liggen slapen, en de volgende ochtend was hij wel wat mobieler, maar het heeft iets van een week geduurd voordat hij weer helemaal recht liep.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 16:51 schreef hartloper het volgende:
Lijkt inderdaad op dit verhaal. Fijn dat het weer helemaal hersteld is.
Dus als ik het goed begrijp moet je een ontwrichting of breuk altijd merken aan een kat? (schreeuwen bv, niet belasten)

Een ontwrichting hoeft op zich niet erg veel pijn te doen, en een breuk ook niet (zelf gehad met een gebroken sleutelbeen), maar als je dan wat beweegt verwacht je een plotselinge, felle reactie, omdat je dan echt een stekende pijn veroorzaakt. Hij bleef echter alles geduldig ondergaan totdat hij zich vrij rustig oprichtte om in mijn hand te happen. Omdat een plotselinge reactie uitbleef, was mijn werk-hypothese dat er niets gebeurd was waarbij de dierenarts noodzakelijk was, of bij zou kunnen helpen. Als er iets ten slechte veranderd was, of als ik gemerkt zou hebben dat hij (door de pijn) niet in slaap zou zijn gevallen, dan zou de dierenarts een nachtelijk bezoekje hebben gekregen, als was het alleen maar voor een dosis pijnstiller geweest.

Maar aangezien meneer de hele nacht op mijn bed voor pampus heeft gelegen, en dus de pijn niet te overweldigend was (ik weet niet van hoe ver hij naar huis heeft moeten strompelen op 3 poten), en de volgende ochtend al weer duidelijk minder moeilijk liep (en tegen het einde van die dag al weer af en toe dat pootje belastte), heeft hij voor dit incident de dierenarts niet bezocht.

Hier ook wel herkenbaar, hoewel ik niet weet hoe het was gebeurd.. Ik denk met van de 2 meter hoge paal af jumpen richting de bank.. En toen had hij plotseling zijn elleboogje rechts voor verstuikt.. Liep toen ook een paar weken mank, ging vanzelf over maar kwan na 2 weken weer terug.. Dan weer paar dagen mank dan weer een paar dagen niet. Toen eens naar de dokter geweest en die ontdekte dus dat het zijn elleboogje was en waarschijnlijk overbelast, kreeg wat onstekingsremmers/pijnstiller mee voor 8 dagen. Deze heeft hij maar 4 dagen gehad. Ik heb hem wel 2 x dagelijks zijn elleboogje gemasseerd en rustig warm gedraaid met beweging. Hij vond dat echt heerlijk en bleef altijd rustig liggen tijdens de therapiesessie.. De blessure heeft zeker een half jaar aangehouden.. Nu is het al meer dan 3 maanden weg en jumpt weer rond als een halve gare..

Ook wel eens gehad met de kater hier die het een goed idee vond om uit een 2 meter hoge kast te springen, gaat normaal prima maar nu even niet , liep een paar dagen mank en toen was het weer "Leve de pret". Overigens is hij nu met dat kunstje gekapt wegens oplopende leeftijd, de laatste keer naam hij zo'n beetje de hele inhoud van de kast mee, de sprong was wat minder soepel.

Mooi.

Helemaal wegtrekken kan wel een paar weken duren, maar als het aanhoudt zou het een beschadiging van het gewrichtskapsel kunnen inhouden. Als het over 2 weken nog niet weg is, dan is overleg met de DA toch wel aan te raden.

quote:

Op donderdag 11 juli 2013 16:59 schreef hartloper het volgende:
Oke dankje zal ik doen. Wat houdt dat in, beschadiging van het gewrichtskapsel?

Bot glijdt niet echt lekker, dus tussen je gewrichten zit zacht spul (kraakbeen). Als daar een scheur in komt kan dat vaak vanzelf helen, maar soms ook gaan ontsteken. In dat laatste geval moet je er op tijd bijzijn, omdat er een risico bestaat dat de ontsteking tot vergroeingen kan gaan leiden, waardoor het gewricht slecht gaat werken, en veel pijn oplevert.