Hoi, ik zit met het volgende (kloon voor aangemaakt):
Dit jaar hebben minimaal 16 mensen die me tegenkwamen (irl) mijn nummer gevraagd. Ik geef in principe nooit mijn nummer of gegevens aan iemand de me op straat aanspreekt. Maar afgelopen maand (mei) gaf ik 4 mannen mijn gegevens, omdat ik het eens wilde proberen.
1: Eerste meneer vraagt mij al zeker 2 jaar om nog een kans (ex). Ik zei: nee nee nee. Maar begin mei kwam ik hem weer tegen en we hebben zeker 1,5 uur gepraat waarbij hij zei dat hij me een berichtje zou sturen en of ik erover wilde nadenken..hij heeft van zich laten horen, maar na die avond heb ik niks meer van hem vernomen. Dit kan ik nog begrijpen aangezien ik niet heel happig was wat betreft het goedmaken.
2e kerel had ik eerste keer afgewezen nadat hij me smste iets leuks te gaan doen. Ik kwam hem vorige week weer tegen..hij zei dat hij me zou bellen (en dat hij mijn nr nog had) om het komend weekend iets leuks te doen (ik antwoordde met ja leuk, maar ik zag hem al met een andere meid zoenen en ik zou het dan sowieso inpeperen dat hij een oen en een player is) maar je raadt het nooit. Hij belde niet!! Nog een opdonder voor de ego.
3e jongeman was een uur met me aan het praten dat ik hem zo een goed gevoel gaf en ik zei allemaal dingen om mezelf extra onaantrekkelijk te maken, maar toch wilde hij me oh zo graag nog spreken en probeerde me echt te overtuigen. Ik gaf mijn nummer en je raadt het nooit! Deze kerelt belde mij ook al niet
4e kerel vroeg mijn gegevens na een gesprekje van dat hij erg onder de indruk was van mijn verschijning blabla. Ik gaf mijn emailadres. Nooit van gehoord. Hmmppff
En dit allemaal in een tijdbestek van 1 maand (!), je kan wel begrijpen dat ik nu een lekkere minderwaardigheidscomplex aan het ontwikkelen ben. Vooral omdat de bovenstaande mannen niet eens ''out of my league'' waren.
Vinden jullie dat dit ook too much is binnen 1 maand of stel ik mij aan? Of ben ik misschien zo een lelijk mormel dat ze geen contact meer zoeken