ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
Oh die vond ik altijd wel meevallen. Goed schoeisel he. Dat ik vervolgens met mn kanis over het asfalt schuurde was wel vervelend.
Dat verklaart het masker.quote:Op dinsdag 7 mei 2013 00:28 schreef DeGemaskerdeMuchacho het volgende:
Oh die vond ik altijd wel meevallen. Goed schoeisel he. Dat ik vervolgens met mn kanis over het asfalt schuurde was wel vervelend.
Heb ik ook een keer gehad vroeger.
Ik zat bij iemand achterop de fiets (op blote voeten) en zet zo mijn hak tussen de spaken.
Een hele hap uit mijn hak, 40 hechtingen en de hele zomer op bed gelegen.
Ik zat bij iemand achterop de fiets (op blote voeten) en zet zo mijn hak tussen de spaken.
Een hele hap uit mijn hak, 40 hechtingen en de hele zomer op bed gelegen.
Inderdaad en de eerste paar keren altijd er eerst stug doorfietsen. Strakker en strakker.quote:Op dinsdag 7 mei 2013 00:30 schreef Infection het volgende:
Of je veters die loszitten en dan om je trapper heen draaien waardoor je voet afgekneld wordt.
Haha ook x gehad van voorviel.
En toen voorover gevallen.
Was toen niet leuk maar kan er nu om lachen.
Buiten feit dat 1/5 van de school het zag want die ging net uit
En toen voorover gevallen.
Was toen niet leuk maar kan er nu om lachen.
Buiten feit dat 1/5 van de school het zag want die ging net uit
Ik ben mezelf, niemand zei dat je het leuk moest vinden.
quote:
[..]
Inderdaad en de eerste paar keren altijd er eerst stug doorfietsen. Strakker en strakker.
Zeer herkenbaar. Bijna tot op het punt dat je je voet breekt...quote:
[..]
Inderdaad en de eerste paar keren altijd er eerst stug doorfietsen. Strakker en strakker.
gebagger, TR gemachtigd
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo
