SPOILER

Wat doe je als je zoon wordt beschuldigd van moord?

Met pijn in het hart laat Danielle Parkman haar autistische, maar superslimme zoon Max opnemen in de gerenommeerde inrichting Maitland. Maar in plaats van beter gaat het daar steeds slechter met hem. Toch weigert ze de door de artsen gestelde diagnose accepteren: Max zou agressief en gevaarlijk zijn. Zo kent ze haar kind absoluut niet! Woedend besluit ze Max weg te halen uit Maitland. Voor ze dat kan doen, vindt ze hem bewusteloos in een kamer, onder het bloed. Naast hem ligt een andere jonge patiënt, die bruut is doodgestoken.

Max wordt beschuldigd van de moord, en Danielle is de wanhoop nabij. Hoewel alles tegen hem pleit, is ze ervan overtuigd dat hij onschuldig is en dat de werkelijke moordenaar vrij rondloopt. Met hulp van advocaat Tony Sevillas en de shabby privédetective Doaks bindt ze de strijd aan met het systeem. Ze moet de waarheid achterhalen en haar kind redden...

SPOILER

Tsjitske Waanders
De dood en de jongen

'Dit boek vertelt mijn verlangen en vastberadenheid om weer heel te worden, het zoeken naar een andere, betekenisvolle relatie met mijn overleden zoon en mijn zoektocht naar een zinvolle toekomst.'

Bij een ernstig ongeval tijdens zijn werk verliest de zoon van Tsjitske Waanders, een politieman van 27 jaar oud, het leven. Zij beschrijft in dit boek vooral de vier seizoenen daarna, waarin zij zoekt naar woorden voor haar onuitsprekelijk verdriet. Hoe zij ontdekte dat de dood en het leven onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden, als twee zijden van eenzelfde medaille. En dat elk leven een zinvol leven is, dat niet door de dood teniet kan worden gedaan. De rauwe confrontatie met de dood bracht haar dichter bij het leven en de zin ervan.

Op een bijzondere wijze weet zij een zinnige relatie te leggen met de cyclus van leven en dood in de natuur, de troostende schoonheid van muziek en de kracht van taal. Zo geeft zij nieuwe betekenis aan de relatie met haar overleden zoon.


'Nee, ik kon hem niet zintuiglijk waarnemen, niet met eigen ogen zien, met eigen oren horen, maar zag in de spiegel van mijn ziel hoe hij, vanuit zijn werkelijkheid meekeek...Ik hoorde zijn innerlijke stem en wist dat onze zielsverwantschap geen lichaam nodig had om nabijheid te kunnen ervaren.'

SPOILER

De tienjarige Sarah wordt in de nacht van 16 juli 1942 samen met haar ouders opgepakt en naar het Vélodrome d'Hiver in Parijs gebracht, waar duizenden joden worden verzameld voor deportatie. Niemand heeft echter gezien dat Sarah haar kleine broertje Michel in een kast opsloot, net voordat de politie het appartement binnendrong. Zestig jaar later krijgt Julia Jarmond, een Amerikaanse journaliste in Parijs, de opdracht een artikel te schrijven over deze razzia. Ze gaat op zoek in archieven en via het dossier van Sarah ontdekt ze een goed verborgen geheim van haar schoonfamilie.