van Binsbergen: mooi.
Wil je iets van me drinken? Vroeg ik. Doe mij maar iets longs, zei ze. Iets longs, iets longs kon ze altijd van me krijgen, iets veel longers, dan ze zich in haar stoutse dromen kon voorstellen.
Kamphuijs: jezus, goed hé.
van Binsbergen: jezus.
Kerstens: goed, hè?
Kamphuijs: ja, tikt aan.
van Binsbergen: ja ja.
En als alles meezat, nog deze zelfde nacht. Ik bestelde een Dakiri met een twist.
van Binsbergen: wie?
Kerstens: met een twist, lul. Cultuur, man, of weet je niet eens wat dat is.
Hoe oud ben je eigenlijk, vroeg ik. 12 antwoordde ze zonder enige aarzeling.
van Binsbergen: 't is goed.
Kerstens: 't is goed, hè.
Aan de ene kant was dit natuurlijk zwaar kut, aan de andere kant nu weer juist niet. Vlak onder haar onderlip, bevond zich een soort maagdelijk windstiltegebied, dat waarschijnlijk nog nooit door een blanke tong was beroerd. Leven je ouders nog, vroeg ik. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik eerst de dochter een veeg had gegeven en daarna nog weken lang haar moeder moest uitwonen om de gemoederen weer enigzins tot bedaren te brengen.
van Binsbergen: jezus, man, goed.
Kamphuijs: hakt er in.
Kerstens: ja, hè. Gedurft, hè, ha ha.
Mijn ouders zijn gescheiden, zei Mariëtta. Alsof ik dat gevraagd had: 12 en nu al dom. Maar goed, het had erger gekund. Dom, dat neukte meestal lekker snel weg, was mijn ervaring, en was achteraf ook makkelijker te dumpen, dan de meer belezen kipjes, wier vakken ik in de loop der jaren had bijgevuld.
Kamphuijs: nou, dat is waar. Is waar.
Dreesman stond ondertussen met zijn gebruikelijke plompheid de bar overeind te houden, en zei op alles alleen maar: ja ja ja ja ja. Ja ja ja ja....
Kamphuijs: is goed.
Kerstens: is goed, hè. 't Is goed.
Kamphuijs: ga door.
... in plaats van zijn kont te lichten en mij met de verse vangst van die avond alleen te laten. Zijn bril was beslagen, alsof aan de binnenkant, aan de binnenkant, alsof zijn opgekropte geilheid zich door de glazen een weg naar buiten probeerde te vinden. Soms deed hij me aan mijn vader denken, ook zo'n lul die nooit begreep waar ik eigenlijk mee bezig was.
van Binsbergen: ja ja ja ja ja ja ja ja.
Kerstens: ja.
van Binsbergen: ja ja ja ja ja ja.
--------------------------------------
Wie vindt dit manuscript ook zo geweldig 
quote:Dat zeg ik, het is geen vis!
Op woensdag 11 september 2002 00:16 schreef Fogerty het volgende:
Zeer absurdistisch dat je dit in ANM plaatst!
V.
quote:Toede
Op woensdag 11 september 2002 00:28 schreef I.R.Baboon het volgende:
En wat zeggen we tegen jiskefet-topics die in het verkeerde forum staan??????
quote:Een Wiedergutmachungschnitzel dan maar?
Op woensdag 11 september 2002 00:28 schreef I.R.Baboon het volgende:
En wat zeggen we tegen jiskefet-topics die in het verkeerde forum staan??????
V.
quote:dank u.
Op woensdag 11 september 2002 00:29 schreef Pjederdy het volgende:[..]
Toede
Guusje: "Ik hoop niet dat je 'm gaat aanstek'n?"
Femke: "Ik geloof zelfs dat 'ie al aan is!"
Oda: "Nou"
Femke: "Dan zoud'n wij weer terug moet'n naar punt 3a van de vergadering van 3 september, waar volgens mij heel duidelijk is afgesprok'n dat er of op de gang gerookt kan word'n óf dat er 3 à 4 sigaretjes in een plenaire vergadering van 3 uur opgestok'n kunn'n word'n. En als ik naar het asbakje kijk, dan zijn wij daar al tolerant mee geweest, Oda!"
Oda: "Nou, mag ik ev'n wat zegg'n?"
Guusje: "Ik zie hier al 3 kankerstokjes ligg'n!"
Oda: "Mag ik ev'n wat zegg'n?"
Guusje: "Mag ik ev'n wat zegg'n?"
Oda: "Mag ÍK even wat zegg'n?"
Guusje: "Er komt altijd een stortvloed aan woord'n uit dat mondje van je, maar je ruimt ze nooit op!"
Oda: "Ik vind het heel naar dat je dat zo zegt."
Guusje: "Maar begrijp je het?"
Oda: "Ik vind het heel naar dat je dat ZO zegt."
...over hoe onzichtbare beesjes zich op de bodem van de oceaan ongeslachtelijk voorplanten...
who gives a shit? Ik kom daar nooit!!!
Hans is ook goed 
|
|
