Het grote "rammelaars"-topic deel 41

Ha, ja ik redeneer wel een beetje vanuit mijn eigen situatie, ik woon nu ook op 60m2 maar ik woon in een stad waar ik vrij gemakkelijk een ander appartement zou kunnen huren. En evt. hebben we ook wel genoeg salaris om wat groters te kopen. Ik denk dat het probleem dus vooral zit in de onvrijheid om te kunnen verhuizen.

En Oeke is mijn grote voorbeeld

is ruimte werkelijk zo belangrijk? ik neem aan dat een eigen slaapkamertje wel wenselijk is maar hoeveel meer heb je nodig?

wij willen ook graag een huis kopen maar als we nog wonen waar we nu zijn zou ik dat geen probleem vinden en dit is een gewone flat. er is een extra slaapkamer en in de woonkamer zou wel een box passen.

Qua ruimte zitten wij gelukkig goed. We zijn een paar jaar terug expres verhuisd naar een appartement met een extra slaapkamer, met oog op de toekomst.

De financiële situatie is lastiger. Ik heb een halve baan terwijl ik meer zou willen, en mijn man is leraar, dat is ook geen vetpot.

Ik moet eerlijk bekennen dat ruimte niet van de criteria is geweest voor ons! Oeke is idd een machtig voorbeeld hiervan!

Nu wonen wij in een raar appartement, met maar 1 slaapkamer, maar die is zo groot dat je er daar makkelijk 2 van kan maken, En met de huidige huizencrisis, ja sorry maar dan ga ik niet wachten op het moment dat wij wel een huis met 2-3 slaapkamers tot onze beschikking hebben.

Wij willen gewoon heel graag een kindje, en noem mij naief, maar als ze vroeger in een huis konden wonen wat kleiner is dan ons apartement, maar wel met 4 kinderen, dan ga ik mij nu niet tegen laten houden doordat we 1 slaapkamer hebben, Verder kunnen wij een kindje alles bieden wat het in onze ogen ECHT nodig heeft..

Wij hebben drie slaapkamers in een eengezinswoning maar er word er maar één gebruikt. De kleine (word volgende week 2) slaapt nog steeds tussen ons in
En ja het is lekker dat we wel meer ruimte hebben voor als ze dr ADHD momentje heeft maar ik had niet gewacht met een kindje als we die ruimte niet hadden gehad.

quote:

Op donderdag 4 april 2013 19:31 schreef DevilsAndDust het volgende:
Het is in ieder geval de bedoeling om uiterlijk juni 2014 te gaan beginnen met proberen. Duurt me nog veel te lang. .

Oeh! Misschien zijn we wel een stukje samen zwanger tzt <3 leuk!

Hier nog steeds rammeldebammel. Tsja.

quote:

Op donderdag 4 april 2013 21:01 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik moet eerlijk bekennen dat ruimte niet van de criteria is geweest voor ons! Oeke is idd een machtig voorbeeld hiervan!

Nu wonen wij in een raar appartement, met maar 1 slaapkamer, maar die is zo groot dat je er daar makkelijk 2 van kan maken, En met de huidige huizencrisis, ja sorry maar dan ga ik niet wachten op het moment dat wij wel een huis met 2-3 slaapkamers tot onze beschikking hebben.

Wij willen gewoon heel graag een kindje, en noem mij naief, maar als ze vroeger in een huis konden wonen wat kleiner is dan ons apartement, maar wel met 4 kinderen, dan ga ik mij nu niet tegen laten houden doordat we 1 slaapkamer hebben, Verder kunnen wij een kindje alles bieden wat het in onze ogen ECHT nodig heeft..

Ik gaf enkel aan dat het mij prima te doen leek en het in de praktijk best tegen valt.

Ik wilde dat meegeven.
Ik zei ook, zat mensen doen het maar dat betekent niet dat het jou niet kan gaan frustreren.

quote:

Op donderdag 4 april 2013 21:28 schreef laziness het volgende:

[..]

Ik gaf enkel aan dat het mij prima te doen leek en het in de praktijk best tegen valt.

Ik wilde dat meegeven.
Ik zei ook, zat mensen doen het maar dat betekent niet dat het jou niet kan gaan frustreren.

Ooh maar ik bedoelde het ook niet negatief hoor, ik geloof ook best dat het soms heel erg kan tegenvallen, of zelfs kan frustreren, en als wij morgen een ander huis kunnen krijgen dan pakken wr dat aan... Maar ik ga er niet op wachten..

Ik hoop zo dat wij in t najaar echt kunnen gaan proberen

We hebben in elk geval afgesproken dat we wachten tot lief zicht heeft op werk. Van de week een tegenvaller gehoord, minder kans op een PhD dan hij hoopte, moet nu via vrije competitie en dat is gewoon een jaar duimen draaien... maar gelukkig zijn er nu wel andere opties in zicht om dat jaar te overbruggen... Ik krijg zelf een vast contract ws. na de zomer, en misschien ook een hogere schaal (maar dat is slechts hopen) dus ik rammelderammel lekker door en hoop op t najaar...

quote:

Op donderdag 4 april 2013 20:43 schreef Lot_1 het volgende:
Ha, ja ik redeneer wel een beetje vanuit mijn eigen situatie, ik woon nu ook op 60m2 maar ik woon in een stad waar ik vrij gemakkelijk een ander appartement zou kunnen huren. En evt. hebben we ook wel genoeg salaris om wat groters te kopen. Ik denk dat het probleem dus vooral zit in de onvrijheid om te kunnen verhuizen.

En Oeke is mijn grote voorbeeld

Wij zaten helaas ook met een koopappartment! En geloof me, mijn jongetje van 1,5 heeft echt bewegingsruimte nodig

Mensen als Oeke waren ook mijn voorbeeld, maar precies wat Laziness zegt, in de praktijk kan het wel tegenvallen! Mij viel het in elk geval tegen. Eerste 9 maanden vond ik het bijv. heerlijk om zoon bij ons op de slaapkamer te hebben, daarna deden we alledrie geen oog meer dicht en zijn wij noodgedwongen in de huiskamer gaan slapen. Niet helemaal ideaal, iedere ochtend en avond het huis verbouwen om te kunnen slapen

Godzijdank hebben we ons appartement redelijk snel kunnen verkopen! Maar als ik denk aan alle stress die onze woonruimte, ondanks snelle verkoop, heeft opgeleverd snap ik opeens veel beter waarom mensen eerst alles op orde willen hebben voordat ze aan kinderen beginnen

Precies dat en Musje ik wist niet dat jullie de boel verbouwden Men wat een gedoe!

Gelukkig konden jullie snel verkopen.
Volgende maand staat dat van ons een jaar te koop en dat is echt heel frustrerend als je woonsituatie steeds nijpender wordt. Hij wordt echt groot nu!

Ik vind ruimte ook fijner dan ik aanvankelijk had gedacht. Vooral een tuin miste ik ontzettend, en het op de begane grond wonen. De kinderen hebben nu veel meer vrijheid en mogelijkheden om met andere kinderen te spelen.

Of het je ervan moet weerhouden om aan een kind te beginnen? Tja, dat hangt van jezelf en de situatie af. Het verschil tussen 25 en 30 vind ik bijvoorbeeld wel degelijk van wezenlijk belang.

Wij zitten nu met 3en op 80m2... Niet verkeerd dus, maar helaas onhandig ingedeeld
Woonkamer/balkon boven en de rest allemaal beneden...
In de praktijk dus een kind dat graag in haar speelhoekje wil duiken, maar de wasmachine/keuken enz beneden... De box stond ook boven waardoor die niet makkelijk ingezet kon worden met koken e.d..... En wat Lazi zegt, een hele onderneming om beneden te komen! (en wij zitten maar 1 hoog en met een lift)

Allemaal prima te ondervangen en regelen... maar achteraf zou verhuizen toch handiger zijn geweest.. Nu zijn we aan het kijken of die optie er is, maar de kans is maar klein...

@D&D: de operatie is inmiddels achter de rug. Wat men op de echo en MRI dachten te zien bleek tijdens de operatie niet zo te zijn! Wel zit de endometriose overal, maar is het heel klein (dus geen grote plakken wat je normaliter ziet) en hier en daar een verkleving door littekenweefsel. Mijn eileiders zijn vrij van endometriose en beide eierstokken uit. (Dat is ook het enige waar dan geen endometriose op zit... Voor de rest is het een soort sproetenkop) Wat dat betreft ziet het er een stuk rooskleuriger uit dan we voor de operatie hadden gedacht! Tijdens de operatie hebben ze dan ook niks gedaan .

Rammeltje ondanks dat de operatie eigenlijk 'voor niets' was wss wel een opluchting dat t minder erg was dan het leek!

Hier ook weer flink aan de rammel. Wel 2 slaapkamers maar de kleine gebruiken we als kantoorruimte (waar moeten we dat spul anders laten). Onze eigen slaapkamer is wel heel ruim dus daar zouden we wel wat op vinden. Een box zou ook nog wel in de kamer passen. Al met al zou ik wel willen beginnen zoals we nu wonen, maar wil wel zicht hebben op het liefst kunnen kopen in n dorp. Wil dan voordat het kindje een jaar is wel groter wonen. Dat maakt dat we vanaf het moment dat we ervoor gaan daar bijna 2 jaar de tijd voor hebben. Afhankelijk van hoelang het zwanger worden duurt natuurlijk.

Afgelopen week voor het eerst in 7 jaar de pil een dag helemaal vergeten, is me nog nooit gebeurt! Was in een week dat het wss geen gevolgen heeft maar er schiet wel vanalles door je hoofd. Maar kwam voor mezelf wel vrij snel tot de conclusie om de natuur dan maar de keuze te laten maken...
Verder nog maar weer anderhalf jaar in de wachtstand..

wauw wat een uiteenlopende meningen! wat interessant om te lezen. wat ik ook lees, en wat wij ook wel belangrijk vinden, is een tuin.

Ik vraag me ook af hoe het met de leeftijden zit, ik las al wat over tussen de 25 en 30. hoeveel tijd hebben jullie nog?

Een huis maak ik/maken wij ons niet druk om. Hebben vorig jaar het huis van mijn vader over gekocht en dat is gewoon een ruime gezinswoning (4 slaapkamers, waarvan 1 bij gemaakt op zolder). Denk ook niet dat we hier weggaan.

Ik ben net 25 en vriendlief 27, in principe hebben we nog tijd genoeg. Ik kijk vaker naar de tijd dat we al bij elkaar zijn (dit jaar 9 jaar) en als je dan mensen ziet die bijv korter bij elkaar zijn, al een huis hebben en kinderen dan steekt me dat. Voornamelijk omdat ik dus nog op school zit, want ik moest per se HBO doen en door vertragingen enzo, duurt het allemaal langer als gehoopt.

Geld, kinderopvang enzo denk ik nog even niet over na (kop in het zand)....

Ik kom ook nog maar even meerammelen... Eigenlijk waren wij van plan om vanaf juni voor een derde kindje te gaan proberen, maar we hebben het toch nog maar even uitgesteld.

We hebben het op dit moment erg druk met de logopedie, fysiotherapie en allerlei artsenbezoekjes voor onze oudste. Waarschijnlijk wordt dat straks allemaal wat rustiger. Het grootste gedeelte van de onderzoeken is al achter de rug en nu is het zaak om een peuterspeelzaal/dagverblijf te vinden wat bij hem past. En dan is het weer afwachten hoe zijn ontwikkeling het komende jaar zal gaan.

Misschien dat we er eind dit jaar wel voor kunnen gaan, als al dat heen en weer ge-race wat minder is . Dus rrrrrammmmellllll.

Ruimte is hier trouwens geen probleem. Tenminste, de twee oudsten zullen wel bij elkaar op de kamer moeten als er een derde komt, maar dat zien wij niet als probleem .

O en ik ben trouwens 30 en mijn man ook.

Jeetje ik ga nog echt haast krijgen. ik ben bijna 33, als ik nog een baby voor mijn 34ste zou krijgen is de maand juli mijn laatste kans, maar dat is een maand te vroeg voor mijn man. dat maakt me op het moment verdrietig. maar ja, je kan niet altijd krijgen wat je wil. ik heb mijn man in ieder geval zo ver dat we in augustus gaan beginnen.

quote:

Op vrijdag 5 april 2013 10:57 schreef DagenNachtdromer het volgende:
Jeetje ik ga nog echt haast krijgen. ik ben bijna 33, als ik nog een baby voor mijn 34ste zou krijgen is de maand juli mijn laatste kans, maar dat is een maand te vroeg voor mijn man. dat maakt me op het moment verdrietig. maar ja, je kan niet altijd krijgen wat je wil. ik heb mijn man in ieder geval zo ver dat we in augustus gaan beginnen.

Augustus is toch ook prima??!! Ik zou juist blij zijn als we een datum zouden hebben. En of je nu net nog 33 bent of 34 en een maand ofzo, zou mij dan denk ik ook niet meer uitmaken.
Ik hoop voor jullie dat het snel lukt! En dan nog...je hebt nog even.

natuurlijk heb je gelijk, alleen ben ik een zeer ongeduldige trut.

van heel veel vrouwen hoor je "ik wil graag voor mijn 30ste trouwen en een kind" tsja dat gaat me echt niet meer lukken.

en ik ben echt wel blij met de datum die mijn man en ik hebben besproken, maar nu is het afwachten en dat kan ik niet zo goed

(kan iemand mij vertellen hoe die smilies werken want daar aan het eind hoort zeker weten een bloos smilie!)

Mobiel kun je via opties de smilies aanzetten maar de bloos is : @ maar dan aan elkaar