R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo, ben nieuw hier en moet ff mijn hart luchten en wat is dan beter dan het van je afschrijven. Het is een lang verhaal dus mijn excuses hiervoor
Zoals de titel al doet vermoeden is mijn relatie teneinde gegaan. Een relatie die een leuke maar complexe start had. Het begon allemaal een maand of 8 geleden geleden toen ik met een vrouw in contact kwam die vlakbij me woonde. Ze was duidelijk in mij geinteresseerd, dat had in in het begin niet direct in de gaten. Ik zat zelf in een relatie maar deze kende veel problemen. Daardoor was ik niet direct geinteresseerd en hield ik het kontakt oppervlakkig. Mijn eigen vriendin zag ik hooguit 1 a 2 keer per week en kortstondig. We wisten allebei dat dit zo niet meer verder kon. Onze relatie was al langere tijd louter platonische en toch hield ik (en hou nog steeds) van haar maar dan als broer en zus. Een paar maanden geleden hebben we dan ook in onderling overleg de relatie beeindigd. We hebben besloten vrienden te blijven en tot nu toe gaat dit ook heel goed.
Gedurende die 8 maanden bleef die andere vrouw wel regelmatig voorbij komen, vaak met een smoesje (denk ik) om mij te zien. Omdat mijn eigen relatie zo slecht ging en ik me bij haar erg prettig voelde werd het kontakt steeds meer. Toen ik na een paar maanden mijn oude relatie beeindigde zag zij kans hierop in te springen. Zelf wilde ik ook wel maar zij tegen haar dat ik het rustig aan wilde doen. Mijn oude relatie zat nog vers in mijn hoofd en moest kans krijgen een plaats te vinden. Helaas was dit voor haar geen optie, ze had al maanden probeert mij voor haar te winnen en wilde niet nog langer wachten.
Eindeloze gesprekken heb ik met haar gevoerd en probeert haar te overtuigen van een langzame start, Ik wilde niet direct een nieuwe vriendin maar gewoon alles rustig op een rij zetten voor mijzelf. Ik zag haar graag en wist gewoon zeker dat ik na een tijdje (paar maanden) een echte relatie met haar wilde Echter zij zag dit niet zitten en probeerde haar zin door te zetten, ondanks mijn dringende waarschuwing dat er dan grote kans bestond dat het mis ging. Helaas was ik niet sterk genoeg om haar genoeg weerstand te bieden, dan alleen met woorden. Ik nam gedurende de weken en maanden die volgden geregeld en noodgewongen afstand van haar om mijzelf te beschermen en mijn oude relatie een plaats te geven. Dit was tegen het zere been van haar en ze voelde zich keer op keer afgewezen door mij.
Ik begreep dat ook heel goed maar probeerde haar steeds te overtuigen het rustig aan te doen. Zei tegen haar dat ik niet zou weglopen want ik wilde haar, (maar niet nu). Ik kwam in een patstelling terecht omdat ik mijn oude relatie nog geen plaats had en de nieuwe relatie niet kwijt wilde. Dit resulteerde in het kwetsen van mijn nieuwe vriendin, niet in woorden maar door haar te weinig aandacht en waardering te geven. Ze deed veel voor mij en ik voelde me best schuldig omdat het leek alsof ik het niet waardeerde. Het moet voor haar keer op keer gevoeld hebben als een stomp in de maag.
Een paar weken geleden merkte ik dat zij er klaar mee was, ze had alles probeert en gedaan maar kon me niet bereiken. Ze wilde het voorlopig rustig aan doen. Ik vond dit in eerste instantie wel goed maar toch knaagde het aan mij omdat het niet goed voelde. We besloten elkaar minder te zien en ik zou ook niet meer blijven slapen.
Dit was wat ik in het begin van de relatie altijd wilde maar nu niet meer omdat we al te lang samen waren. Ombewust en ondanks de zeer slechte start ben ik veel van haar gaan houden. Ik voelde me niet echt prettig met het idee en had een vermoeden dat het verkeerd zou gaan. Een paar weken later ( nu dus 1 week geleden) besloot ze er een punt achter te zetten. Ze zei dat ze het emotioneel niet meer aan kon ze was doodsbang om zichzelf te verliezen door mij achterna te lopen en zo weinig terug te krijgen. Natuurlijk had ze gelijk maar ik had haar hiervoor gewaarschuwd.
Mijn oude relatie heeft ondanks de vele problemen met de nieuwe relatie toch een plek gevonden en ik heb daar rust van.
Het is een wrang gevoel wetende dat het allemaal wel gekund had als mensen elkaar ff wat tijd kunnen gunnen. Het enigste wat ik kan doen is haar met rust laten en misschien valt vroeg of laat, toch alles op zijn plaats.
[ Bericht 20% gewijzigd door Re op 04-04-2013 01:52:34 ]
Zoals de titel al doet vermoeden is mijn relatie teneinde gegaan. Een relatie die een leuke maar complexe start had. Het begon allemaal een maand of 8 geleden geleden toen ik met een vrouw in contact kwam die vlakbij me woonde. Ze was duidelijk in mij geinteresseerd, dat had in in het begin niet direct in de gaten. Ik zat zelf in een relatie maar deze kende veel problemen. Daardoor was ik niet direct geinteresseerd en hield ik het kontakt oppervlakkig. Mijn eigen vriendin zag ik hooguit 1 a 2 keer per week en kortstondig. We wisten allebei dat dit zo niet meer verder kon. Onze relatie was al langere tijd louter platonische en toch hield ik (en hou nog steeds) van haar maar dan als broer en zus. Een paar maanden geleden hebben we dan ook in onderling overleg de relatie beeindigd. We hebben besloten vrienden te blijven en tot nu toe gaat dit ook heel goed.
Gedurende die 8 maanden bleef die andere vrouw wel regelmatig voorbij komen, vaak met een smoesje (denk ik) om mij te zien. Omdat mijn eigen relatie zo slecht ging en ik me bij haar erg prettig voelde werd het kontakt steeds meer. Toen ik na een paar maanden mijn oude relatie beeindigde zag zij kans hierop in te springen. Zelf wilde ik ook wel maar zij tegen haar dat ik het rustig aan wilde doen. Mijn oude relatie zat nog vers in mijn hoofd en moest kans krijgen een plaats te vinden. Helaas was dit voor haar geen optie, ze had al maanden probeert mij voor haar te winnen en wilde niet nog langer wachten.
Eindeloze gesprekken heb ik met haar gevoerd en probeert haar te overtuigen van een langzame start, Ik wilde niet direct een nieuwe vriendin maar gewoon alles rustig op een rij zetten voor mijzelf. Ik zag haar graag en wist gewoon zeker dat ik na een tijdje (paar maanden) een echte relatie met haar wilde Echter zij zag dit niet zitten en probeerde haar zin door te zetten, ondanks mijn dringende waarschuwing dat er dan grote kans bestond dat het mis ging. Helaas was ik niet sterk genoeg om haar genoeg weerstand te bieden, dan alleen met woorden. Ik nam gedurende de weken en maanden die volgden geregeld en noodgewongen afstand van haar om mijzelf te beschermen en mijn oude relatie een plaats te geven. Dit was tegen het zere been van haar en ze voelde zich keer op keer afgewezen door mij.
Ik begreep dat ook heel goed maar probeerde haar steeds te overtuigen het rustig aan te doen. Zei tegen haar dat ik niet zou weglopen want ik wilde haar, (maar niet nu). Ik kwam in een patstelling terecht omdat ik mijn oude relatie nog geen plaats had en de nieuwe relatie niet kwijt wilde. Dit resulteerde in het kwetsen van mijn nieuwe vriendin, niet in woorden maar door haar te weinig aandacht en waardering te geven. Ze deed veel voor mij en ik voelde me best schuldig omdat het leek alsof ik het niet waardeerde. Het moet voor haar keer op keer gevoeld hebben als een stomp in de maag.
Een paar weken geleden merkte ik dat zij er klaar mee was, ze had alles probeert en gedaan maar kon me niet bereiken. Ze wilde het voorlopig rustig aan doen. Ik vond dit in eerste instantie wel goed maar toch knaagde het aan mij omdat het niet goed voelde. We besloten elkaar minder te zien en ik zou ook niet meer blijven slapen.
Dit was wat ik in het begin van de relatie altijd wilde maar nu niet meer omdat we al te lang samen waren. Ombewust en ondanks de zeer slechte start ben ik veel van haar gaan houden. Ik voelde me niet echt prettig met het idee en had een vermoeden dat het verkeerd zou gaan. Een paar weken later ( nu dus 1 week geleden) besloot ze er een punt achter te zetten. Ze zei dat ze het emotioneel niet meer aan kon ze was doodsbang om zichzelf te verliezen door mij achterna te lopen en zo weinig terug te krijgen. Natuurlijk had ze gelijk maar ik had haar hiervoor gewaarschuwd.
Mijn oude relatie heeft ondanks de vele problemen met de nieuwe relatie toch een plek gevonden en ik heb daar rust van.
Het is een wrang gevoel wetende dat het allemaal wel gekund had als mensen elkaar ff wat tijd kunnen gunnen. Het enigste wat ik kan doen is haar met rust laten en misschien valt vroeg of laat, toch alles op zijn plaats.
[ Bericht 20% gewijzigd door Re op 04-04-2013 01:52:34 ]
Wat wil je horen of vragen? Want als het gewoon een verhaal is om je hart te luchten kun je ook wel een dagboek aanschaffen toch?
Ik snap je nieuwe vriendin trouwens wel. Ik was er al eerder mee gekapt. Mooie beloftes koop je niks voor en leidt vaak tot teleurstelling. Je hebt haar gewoon aan het lijntje gehouden en zij ging daar in mee. Beter had je het gewoon zelf stopgezet en gezegd dat je weer contact zou zoeken als je er klaar voor was. Nu heb je door je egocentrische gedrag het verneukt.
Ik snap je nieuwe vriendin trouwens wel. Ik was er al eerder mee gekapt. Mooie beloftes koop je niks voor en leidt vaak tot teleurstelling. Je hebt haar gewoon aan het lijntje gehouden en zij ging daar in mee. Beter had je het gewoon zelf stopgezet en gezegd dat je weer contact zou zoeken als je er klaar voor was. Nu heb je door je egocentrische gedrag het verneukt.
Niks egocentrisch!! Hij heeft haar toch eerlijk aangeven hoe het ervoor stond?
Ik vind haar egocentrisch omdat zij haar wil wou doordrammen. De ts soort van afhankelijk gemaakt en toen hij er klaar voor was, de bons gegeven.
Nou ts. Het bewijst maar weer dat ze het niet waard was/is.
Ik vind haar egocentrisch omdat zij haar wil wou doordrammen. De ts soort van afhankelijk gemaakt en toen hij er klaar voor was, de bons gegeven.
Nou ts. Het bewijst maar weer dat ze het niet waard was/is.
Ze zeggen een kut trekt harder dan 10 paarden.
Ik verwijt het je iig niet ts.
Tja en hoe je haar terug krijgt weet jij zelf het beste. Je bent immers een paar maanden met haar in contact geweest.
Maar als je het mij vraagt denk ik dat je gewoon eerlijk naar haar toe moet zijn over je gevoelens en waarschijnlijk wil zij nu dat jij ff een poos door het stof kruipt.
( daar moet je maar net zin in hebben)
Ik verwijt het je iig niet ts.
Tja en hoe je haar terug krijgt weet jij zelf het beste. Je bent immers een paar maanden met haar in contact geweest.
Maar als je het mij vraagt denk ik dat je gewoon eerlijk naar haar toe moet zijn over je gevoelens en waarschijnlijk wil zij nu dat jij ff een poos door het stof kruipt.
( daar moet je maar net zin in hebben)
Tsja, Relationships are like farts, if you have to force it then it's probably shit. Was bij voorbaat al kansloos als ik je verhaal lees.quote:Op zondag 31 maart 2013 22:10 schreef Leeuw28 het volgende:
zij nam daar geen genoegen mee en heeft dan ook alles ingezet om mij in een relatie te krijgen, Ik kan me verwijten dat ik daar niet in geslaagd ben om dit tegen te houden. Maar een mens is ook maar een mens.
Misery, complaints, self pity, injustice!!!!
Fuck man, wat een drama. Als het al zo rommelig is vanaf de start, dan zou ik er zeker weinig tot geen moeite in steken.
En je bent een slapjanus, TS. Wie laat zich nu overhalen om een relatie aan te gaan. Als je gewoon had gezegd dat ze niet veel meer dan seks moest verwachten, dan was er waarschijnlijk niks aan het handje nu.
En je bent een slapjanus, TS. Wie laat zich nu overhalen om een relatie aan te gaan. Als je gewoon had gezegd dat ze niet veel meer dan seks moest verwachten, dan was er waarschijnlijk niks aan het handje nu.
Resistance is futile.
Gewoon dicht dan maar. Als je iets niet wilt delen op het internet, denk daar dan voortaan wat langer over na.
Ja doei.
