Durf jij op te komen en te blijven vasthouden aan je eigen mening*?
Of maakt het jou allemaal niet zoveel uit? prin·ci·pi·eel (bn.)
1 betr. hebbend op een grondslag of grondidee
2 volgens of berustend op een stelling of overtuiging
Ik kan tot vervelens toe vasthouden aan mijn principes waardoor ik soms ga mierenneuken.
(dat heb ik vast van Juup©) 
Mensen die totaal niet principieel zijn en meelopen met de grote massa, mensen die over zich heen laten lopen of mensen die geen eigen mening hebben kan ik me soms erg aan storen.
Wrs omdat ik zelf zo anders ben.
Hoe steek jij in elkaar?
* Noot: Héél belangrijk hierbij: zonder de eigenwaarde van een ander onrecht aan te doen 
Ik ben af en toe ook irritant principieel en da's voor mijzelf nog het lastigst.
En de mensen in mijn omgeving waarvan anderen altijd zeggen dat ze zo enorm opportunistisch zijn, dat zijn (toevallig?) ook de gelukkigste mensen die ik ken
als ik het niet zeker weet, en iemand komt met betere argumenten, dan kan het zijn dat mijn mening veranderd...
maar anders is hij niet te veranderen
Daarom ben ik dus ook redelijk standvastig wat betreft mijn opvattingen en principes (ik heb er tenslotte in voldoende mate over na gedacht)
Hierdoor is het alleen mogelijk om mij er vanaf te brengen, door met betere argumenten, of een compleet nieuwe invalshoek te komen....lukt dit niet, dan blijf ik bij mijn principes
Dusse... in principe wel
Sooner die than yield an inch.
Maar in pricipe mits ik gelijk heb wil dat ook krijgen 
Maar aanstaande woensdag ga ik een aantal van mijn principes de deur uit werken!
Ik stuur aan op het effect dat ik wil bereiken. Als ik daarvoor eerst een tegengestelde mening moet verkondigen dan doe ik dat.
zit lekker in me vel en niemand heeft er last van dus ik blijf zo
Hoezeer principes ook bewonderenswaardig zijn. Een principe kan je hart in de knoop krijgen, je verstand als een dwaas in de rondte laten tollen. Je maag doen omkeren.
Voorbeeldje... Je bent gelovig en stelt dat God op een katholieke manier dient te worden eerbiedigd. Kom je de vrouw tegen van je leven (of man), en die is protestant... Probleem... is tegen je principes...
Of je bent zeer milieubewust, maar er is geen openbaar vervoer in Friesland om 2 uur 'snachts... toch een auto?
Whatever... je komt jezelf vrij snel tegen als je principes hebt. Je bent een verschrikking van een mens als je handelt naar je principes... Het lukt je niet. Het isoleert je.
Is het hebben van die principes dan zo rijk aan zelfwaardering dat je er zoveel aan verloren laat gaan? Is het het dat waard? Nee, ik vind van niet. 
quote:Er is een verschil tussen principes en waarden...
Op zondag 08 september 2002 18:52 schreef ComComMer het volgende:
Principieel zijn is naar mijn mening principieel fout. En dat meen ik echt. Er is niets zo bekrompen of inzichtbelemmerend als principes. Het open staan voor andere (soms betere) idee-en, is nodig om zelf als mens beter te worden, te denken. Anders blijf je stilstaan in je denken.Hoezeer principes ook bewonderenswaardig zijn. Een principe kan je hart in de knoop krijgen, je verstand als een dwaas in de rondte laten tollen. Je maag doen omkeren.
Voorbeeldje... Je bent gelovig en stelt dat God op een katholieke manier dient te worden eerbiedigd. Kom je de vrouw tegen van je leven (of man), en die is protestant... Probleem... is tegen je principes...
Of je bent zeer milieubewust, maar er is geen openbaar vervoer in Friesland om 2 uur 'snachts... toch een auto?
Whatever... je komt jezelf vrij snel tegen als je principes hebt. Je bent een verschrikking van een mens als je handelt naar je principes... Het lukt je niet. Het isoleert je.
Is het hebben van die principes dan zo rijk aan zelfwaardering dat je er zoveel aan verloren laat gaan? Is het het dat waard? Nee, ik vind van niet.
Zelf vind ik het wel moeilijk te oordelen of je dan principieel bent.
Ik bedoel, stel dat ik een mening heb. Iemand anders heeft een andere mening. Die geeft mij een kijk op iets waardoor ik ook weer een andere mening vorm.
Is dat principieel?
En principes als het gaat om handelen werken inderdaad vaak belemmerend. Je kunt beter gewoon telkens een situatie inschatten en beoordelen en daarnaar handelen.
quote:Nou, leg uit... Volgens mij het ik het over principes...
Op zondag 08 september 2002 18:56 schreef Tranceptor het volgende:[..]
Er is een verschil tussen principes en waarden...
maar dat komt ook omdat ik bijna altijd gelijk heb
En ik ben het ook met ComComMer eens, dat open staan voor meningen van andere wel positief is. En dat het helemaal niet zo slecht is om je eigen mening te veranderen nadat je gehoord hebt hoe je ook tegen een bepaalde zaak zou kunnen aankijken.
quote:Principe's en respect zijn voor mij de bouwstenen van een goed leven zonder jezelf te vaak op je flikker te hoeven te geven. Ja dus!
Op zondag 08 september 2002 17:52 schreef DuchessX het volgende:
Dus:
Durf jij op te komen en te blijven vasthouden aan je eigen mening*?
[Dit bericht is gewijzigd door mrcool op 08-09-2002 20:00]
quote:Ow? Vertellllll
Op zondag 08 september 2002 18:24 schreef Troel het volgende:
Ik wel...Maar aanstaande woensdag ga ik een aantal van mijn principes de deur uit werken!
quote:Met een duur woord manipulatie genoemd
Op zondag 08 september 2002 18:26 schreef Aernout het volgende:
NeeIk stuur aan op het effect dat ik wil bereiken. Als ik daarvoor eerst een tegengestelde mening moet verkondigen dan doe ik dat.
To have doubted one's own first principles is the mark of a civilized man."
Euh nee ik ben niet echt principieel
Alleen heb ik voor sommige mensen een zwak
quote:En met deze opmerking ben je even erg als het principe dat jij verwerpt. Door te zeggen dat je principes "principieel" fout vindt, sta jij ook niet meer open voor wellicht de goeie kanten van het hebben van principes.
Op zondag 08 september 2002 18:52 schreef ComComMer het volgende:
Principieel zijn is naar mijn mening principieel fout. En dat meen ik echt. Er is niets zo bekrompen of inzichtbelemmerend als principes. Het open staan voor andere (soms betere) idee-en, is nodig om zelf als mens beter te worden, te denken. Anders blijf je stilstaan in je denken.
[...]
Whatever... je komt jezelf vrij snel tegen als je principes hebt. Je bent een verschrikking van een mens als je handelt naar je principes... Het lukt je niet. Het isoleert je.
Het hebben van principes is m.i. iets anders dan kortzichtig en halsstarrig zijn. Je kan er overigens ook heel inventief door worden. Ben je tegen auto's en rijdt er geen ov in een gebied en moet je daar wel zijn? Dan zorg je ervoor dat je er eerder bent en dus wel met het ov erheen kan.
Ik denk niet dat je een verschrikking van een mens wordt. Wat mij betreft toont het dat je sterk bent en niet met alle winden mee waait.
Moeten mensen in oorlogstijd ook maar met de vijand gaan heulen omdat dat het leven makkelijker maakt?... Food for thought wat mij betreft.
quote:Blij altijd bij mijn eigen mening, maar sta open voor discussie. Heb zelf ook een grote hekel aan mensen die meelopen met de massa, en geen eigen mening durven hebben.
Op zondag 08 september 2002 17:52 schreef DuchessX het volgende:
Dus:
Durf jij op te komen en te blijven vasthouden aan je eigen mening*?prin·ci·pi·eel (bn.)
1 betr. hebbend op een grondslag of grondidee
2 volgens of berustend op een stelling of overtuigingIk kan tot vervelens toe vasthouden aan mijn principes waardoor ik soms ga mierenneuken.
(dat heb ik vast van Juup©)Mensen die totaal niet principieel zijn en meelopen met de grote massa, mensen die over zich heen laten lopen of mensen die geen eigen mening hebben kan ik me soms erg aan storen.
Wrs omdat ik zelf zo anders ben.Hoe steek jij in elkaar?
* Noot: Héél belangrijk hierbij: zonder de eigenwaarde van een ander onrecht aan te doen
Ik heb juist een hele sterke mening over bepaalde zaken en kom daar ook altijd luid en duidelijk voor uit, wat me nogal es in lastige situaties gebracht heeft op mijn werk
Maar ik ben niet principieel in die zin, dat ik naar mijn stellige mening blijf handelen als ik zie dat ik misschien wel gelijk heb, maar het in de praktijk nu eenmaal niet zo werkt.
Ik kan niet zo snel een voorbeeld geven nu, maar het gaat meestal om het morele gelijk en de harde praktijk die botst.
Maar indien iemand met een goed onderbouwd tegenoordeel/ andere mening aankomt kan het idd zijn dat ik ook deze kant ga "kiezen".
Kan wel erg sceptisch zijn... 
quote:Tot zover kan ik er in meegaan... De mens is van nature hypocriet...
Op maandag 09 september 2002 01:51 schreef I_see_dead_people het volgende:[..]
En met deze opmerking ben je even erg als het principe dat jij verwerpt. Door te zeggen dat je principes "principieel" fout vindt, sta jij ook niet meer open voor wellicht de goeie kanten van het hebben van principes.
Het hebben van principes is m.i. iets anders dan kortzichtig en halsstarrig zijn.
quote:Die vergelijking raakt kant noch wal,... hier kan ik niets mee...
Moeten mensen in oorlogstijd ook maar met de vijand gaan heulen omdat dat het leven makkelijker maakt?... Food for thought wat mij betreft.
Een eigen mening is goed, maar je moet ook durven toegeven dat je fout zit en je mening bij te stellen.
Principes...ik wil bijv. alleen sexueel intiem zijn met mensen die ik wat beter ken of waar ik sterke gevoelens voor heb......21 en maagd het gevolg ;-)
quote:Jij schreef o.a. :
Op maandag 09 september 2002 14:43 schreef ComComMer het volgende:[..]
[..]Die vergelijking raakt kant noch wal,... hier kan ik niets mee...
Whatever... je komt jezelf vrij snel tegen als je principes hebt. Je bent een verschrikking van een mens als je handelt naar je principes... Het lukt je niet. Het isoleert je.
Deze oorlogs-vergelijking omdat mensen in tijden van oorlog vaak vervolgd worden om hun principes. Is het dan ook kortzichtig om in het verzet te gaan en niet de NSB te joinen omdat dat je een minder verschrikkelijk mens maakt..Boeiuh dat isolement.
Juist mensen met principes behoeden de rest voor escalatie van bepaalde situaties. Bewonderingswaardig vind ik dat, Ik vind mezelf principieel, maar ik weet ik nog of ik het lef heb te sterven voor mijn principes.
Ja, kweet dat ik een beetje in extremen verzeild kan raken als ik iets duidelijk wil maken, maar toch..
Je kunt alles van twee kanten bekijken: van de mijne en van de verkeerde kant.....
quote:Dat heulen met de vijand heeft vele kanten... het is niet zo zwartwit als je denkt. Er is een groot schemergrijs deel... Overleven met tijdelijk je principes aan de kant is niets mis mee. Als het wel zo is kan je driekwart van Nederland na de oorlog wel afschieten... Zo simpel is het niet.
Op maandag 09 september 2002 14:50 schreef I_see_dead_people het volgende:[..]
Jij schreef o.a. :
Whatever... je komt jezelf vrij snel tegen als je principes hebt. Je bent een verschrikking van een mens als je handelt naar je principes... Het lukt je niet. Het isoleert je.
Deze oorlogs-vergelijking omdat mensen in tijden van oorlog vaak vervolgd worden om hun principes. Is het dan ook kortzichtig om in het verzet te gaan en niet de NSB te joinen omdat dat je een minder verschrikkelijk mens maakt..Boeiuh dat isolement.
Juist mensen met principes behoeden de rest voor escalatie van bepaalde situaties. Bewonderingswaardig vind ik dat, Ik vind mezelf principieel, maar ik weet ik nog of ik het lef heb te sterven voor mijn principes.Ja, kweet dat ik een beetje in extremen verzeild kan raken als ik iets duidelijk wil maken, maar toch..
Het is heel bewonderenswaardig om bij je principes te blijven, maar als je daar de kogel voor krijgt?
Neem de film "the Killing Fields" over Cambodja...
Daar moest op een gegeven moment iedereen zich verzamelen onder een groot afdak. Mensen die geleerd en gestudeerd hadden zouden naar voren moeten komen en werden geaccepteerd als lid van de nieuwe cambodjaanse beweging. Not! 'savonds werden ze allemaal afgeslacht. Het uitkomen voor wat je bent is dus gevaarlijk. In dat geval kan je beter je bek dichthouden, dan een kogel te krijgen. Het verzet in gaan is heel moedig en gevaarlijk. Veel mensen hadden die kans niet, of kenden de mensen niet. Om die nu gelijk als meeheulers te veroordelen?
Hoeveel principes denk je dat er binnen de kampen overeind bleven? De overlevenden hebben om te overleven soms ook nare dingen moeten doen, tegen hun principes in.
Principieel tot in de dood?
Een "joodse raad" heeft vele mensen op transport gezet... stelletje meeheulers,... maar ook vele mensen van het transport gered, de helden. Wat zijn ze nu? Helden of meeheulers? Met wat ga je meten? En waar begint of eindigt de grens? Met welk principe ga je ze beoordelen?
In oorlog gebeuren heel gekke dingen. Je hebt mazzel als je het niet hoeft mee te maken, danwel achteraf over mensen hoeft te oordelen.
De film "Sophie's Choice" wel eens gezien? Heel gruwelijk... Weinig bloed, maar daar waar het om draait in de film... de keuze van Sophie... Uit principe heb je geen voorkeur voor welk kind je het meeste liefhebt. Bij de aankomst in een kamp komt Sophie voior de keus te staan... Je mag of het jongetje of het meisje houden, of allebei kwijt. "Dag!" met je principes.
Is een meisje dat verliefd werd op een Duitse soldaat een moffenhoer? Ze werd wel zo behandeld. Liefde kruipt waar het niet gaan kan. Wat waren de Nederlanders achteraf toch veel in het verzet...
Een principe is beperkend. Isolatie is zeker niet iets wat je moet onderschatten... dat "boeiuh", is een teken van dat je pal staat voor je mening... als ze langskomen met een geweer, ben jij de eerste. Net als in "the killing fields".
Het is een verrijking voor sommigen, maar een gevaar voor de massa... (Heb ik wel even over moeten denken, hoor. Is namelijk dieper dan je op het eerste gezicht leest).
Op zich kunnen principes geen kwaad. Integendeel. Het is een houvast en een maatstaf voor wat je doet of gaat doen. Je wordt er zeker vindingrijk van, maar is zeker geen panacee... Ik denk dat de mens "zichzelf" moet worden. Of dat met principes is of niet, maakt niet uit. Als je jezelf maar bent.
Uiteindelijk gebeuren in het leven ook heel gekke dingen. Met principes kun je die niet zo makkelijk opvangen. Je geweten komt in nood. Het is heel erg tegenstrijdig allemaal. En principes kunnen die niet oplossen. Denk ik.