Zwanger... en dan gaat het mis #16

quote:

Op zondag 12 mei 2013 10:03 schreef zandsculptuur het volgende:
Moederdag.
Ik heb er onverwacht eigenlijk toch enorm moeite mee .

Morgen was mijn uitgerekende datum... En vanavond wordt het oude ledikantje van dochter opgehaald, verkocht via Marktplaats. (We gaan verhuizen en ruimen de zolder dus op.)
Voelt toch wel een beetje wrang dit, qua timing .

Inderdaad, aparte timing zo... .

MaLo en ook voor morgen

he, dat is een ongelukkige samenloop van omstandigheden zeg

Hier word ik even kriegel. nu in 1 week tijd al twee mensen die menen dat ik zwanger ben. 1 ken ik nota bene niet eens zelf, maar is een kennis van mijn moeder. Kwam een kast ophalen, en vroeg of ik kon tillen "want jij was toch zwanger ofzo?". GRRRRRRRRR. en nu een nicht van mij, die nav een bericht van mij op FB zegt "goh, moet je niet eens wat vertellen!?" Nee. ga weg. /verkeerdekeelgat

Awwww, Momo! Dat kan ik me heel erg goed voorstellen dat dat niet goed voelt valt.

En voor alle andere mensen die het ook kunnen gebruiken: Knuffel.

denk dat skip Malo ipv Momo bedoelde? /zo erg is het nou ook weer niet met mij.

quote:

Op dinsdag 21 mei 2013 14:46 schreef DJMomo het volgende:
denk dat skip Malo ipv Momo bedoelde? /zo erg is het nou ook weer niet met mij.

Zie edit . Ik moet ook niet meerdere dingen tegelijk doen.

hahaha, ik zag hem. Dank voor medeleven al ben ik er dus al weer wat overheen. /hartgeluchtheeft

vanaaf nicht wel even stangen waar haar baby blijft. tenslotte al 2 jaar getrouwd (+1 dag)

Ik moet zeggen dat het mij heel erg mee valt met de 'wordt het niet een keer tijd'-vragen.
Onze beider families weten dat we ermee bezig zijn (en dat we een mk hebben gehad met gigantisch lange nasleep), en ze weten ook dat ze of gewoon direct kunnen vragen hoe het er voor staat (en dan een eerlijk antwoord krijgen), of dat ze vanzelf wel horen als het zover is. Tot nog toe kiest bijna iedereen voor die laatste optie, alleen mijn schoonzusje (die zelf zwanger is) vraagt er af en toe naar, maar niet op een vervelende manier .
Ook in mijn omgeving niemand die er naar vraagt, ook niet mensen die weten dat we bezig zijn.
Kennelijk heb ik een goed opgevoede omgeving (of ze vinden het een goed plan dat ik me niet voortplant )

ja, dit is gewoon stom nichtje, die ik behalve over FB hier en daar een like nooit spreek.

Thanx allen

Kus vandaag malo!

Het gaat goed hoor vandaag, het is ff raar nu maar ook niet meer dan dat. Ben lekker druk met de naderende verhuizing .

DJMomo, inderdaad rot dat iedereen zich er zo mee bemoeit. En je kunt er zo verdraaid weinig tegen doen .

Bij ons dreigt het nu helaas ook mis te gaan. Mijn vrouw was gisteren, na 3 jaar, 11 weken zwanger. We hadden zondag nog een superfijn gesprek gehad bij de verloskundige en daar hadden we nog afgesloten met de tekst "het lijkt wel echt goed te zitten, want je hebt geen last van buikpijn of bloedverlies etc".
De volgende dag kwam ze echter 's ochtends bij het naar de wc gaan achter dat ze bloedverlies had. Niet veel, wat rozig en flink vermengd met de afscheiding die ze al had, maar wel even schrikken. Dus de verloskundige gebeld en die zei dat het waarschijnlijk een vaatje in de baarmoedermond was wat was gesprongen; kan gebeuren. We hadden voor de zekerheid de gynaecoloog ook nog gecontacteerd, maar die was er pas om 10.00 (en zo rond 11.00 zijn we teruggebeld) en die zei ook dat als het niet erger werd het op zich geen probleem was. De afscheiding zou bruin moeten worden als teken dat het was gestold en dat zou het goed zijn.

Toch niet helemaal gerust gesteld nogmaals de VK gebeld en die nodigde ons uit voor een echo, gewoon om gerust te stellen. Daar aangekomen kon ze helaas niets zien op de echo. Nu is mijn vrouw aan de zwaardere kant, de echo machine was ook niet een van de jongste en zelfs was niet een echte echoscopiste dus daar werd het op geschoven dat ze niets zag. Maar, geen nood, ze zou het ziekenhuis in Breda bellen want die hadden daar zelfs speciale echo-apparaten voor. Prima, uitstekend geregeld. Enigszins gerustgesteld gingen we naar huis, want in de tussentijd was de afscheiding zoals voorspeld ook bruiner geworden en werd het stukken minder.

De volgende echo later die dag was een drama. De echoscopist in kwestie was niet bepaald tactisch en wilde een inwendige echo, maar dat is helaas bij mijn vrouw echt geen optie. Ze heeft nu bekkenbodemtherapie en andere therapieėn gehad om dat enigszins te ondergaan en alhoewel ze daar het afgelopen jaar enorme vorderingen in heeft gemaakt, is het nog steeds een behoorlijk traumatische ervaring voor haar. Dat had de VK ook op het briefje geschreven wat we aan de echo-dame hadden gegeven, maar die zat gewoon lekker door te drammen dat ze een inwendige echo wilde doen want uitwendig kon ze niet zo veel zien. Aan het einde van het liedje heeft ze gekeken naar de vruchtzak die ongeveer de grootte had van een zwangerschap van 7 weken, kon ze geen hartje zien en was er ook geen doorbloeding te ontdekken. We werden weggestuurd met de mededeling dat ze het niet kon zien, maar ze verwachtte wel een "lief klein boefje" te zien (alsof we om een pretecho gingen ). Behoorlijk boos (ik dan) naar huis, ondertussen weer contact met de VK en afwachten. Later die avond werden we gebeld dat de kans wel heel erg groot was dat het foute boel was.

We hebben gisteren bloedtest gehad, maar dat was eerder een formaliteit. Gisteravond begon het bloedverlies en de krampen en vandaag merken we echt dat dat begint door te zetten.

Gelukkig kunnen we er samen goed over praten en krijgen we veel steun van vrienden.

He dus toch sterkte samen

Heel veel sterkte!
En wat een nare uitspraak van de echoscopist

Veel sterkte UsurPia ( + vrouw )
Wat een nare echoscopiste hebben jullie getroffen. Alsof een zwangerschap die misgaat al niet rot genoeg is.

Grote knuffel..

En ik word naar van de uitspraken van de echoscopiste..

He bah, heel veel sterkte.
En idd wat een nare uitspraken van die echoscopiste. Het is al heftig genoeg, beetje begrip en medeleven had er wel vanaf gekund.

Gats wat een nare ervaring al met al ik ben er stil van. Wat zijn sommige hulpverleners toch tactloos! veel sterkte!

Ja, die echoscopiste.. Ik was furieus op dat moment, maar je doet er niet heel veel aan. Ik ga m'n energie daar momenteel niet in steken, maar als dit verder achter de rug is ga ik nog wel even contact opnemen om mijn onvrede te uiten.

Maar gelukkig hebben we een superlieve verloskundige(praktijk). We hebben nu contact met 2 van de 3 verloskundigen en dat was echt fantastisch. Ze praten ons stap voor stap door het proces en geven ons alle informatie en steun die we nodig hebben.

Voor mijn vrouw is het nu qua werk allemaal wel geregeld; ze werkt op een basisschool en de directeur had al aangegeven dat ze gewoon d'r tijd moest nemen ook al zitten ze in de afrondende weken. Mijn werkgever daarentegen is absoluut niet flexibel en verwachtte eigenlijk dat ik vandaag al op m'n werk zou verschijnen. Ik heb nu ook duidelijk aangegeven dat dat deze week sowieso niet gaat gebeuren, maar ik vroeg me wel af: wat zijn mijn 'rechten' hierin? Ik heb helaas geen CAO of iets dergelijks dus ga er vanuit dat we dit "in goed overleg" moeten doen, maar het is ondertussen duidelijk dat ik geen compassie hoef te verwachten. Iemand hier verder ervaring mee?

Hmm geen idee of je zorgverlof op kunt nemen. Mijn vent is toen ook een paar dagen vrij geweest, meer omdat ik toen ook doodziek was en echt niet voor zoon kon zorgen, die ook nog eens ziek was. Zijn leidinggevende zei toen: neem je dan vakantie op? Waarop mijn vent zei: weet ik veel. Jij hoort die regels te kennen! Nooit meer wat gehoord.

Van de verloskundigen ook heel veel steun en fijne nazorg gehad. Nu vier mnd later ben ik weer zwanger (aldus de tests, geloof het zelf nog niet echt). Ik kom weer bij hetzelfde team terecht. Ben heel benieuwd hoe ze me zullen benaderen. Voor de echo ben ik iig best zenuwachtig, en verwacht dat dat nog toeneemt de komende week naar de echo.

UserPia, heel veel sterkte! Heel verdrietig en wat een nare ervaring met de echoscopiste. Neem de tijd om dit samen te verwerken