Verlangen naar het onmogelijke.

Het leven gaat snel, voor je het weet ben je 25....

Toch heb ik in mijn leven nooit echt de liefde gevonden. Soms luister ik liedjes, lees ik boeken, of zie ik films waar het allemaal heel mooi is omschreven. Alleen het lijkt zo nep. Zo had ik eens een vriendin waar ik echt van hield en alles voor deed, als wat was, was ik er voor haar.... We stonden klaar voor elkaar, net als in de films of liedjes.... Maar uiteindelijk wilde ze toch een ander.

Nu 3 jaar later ben ik 25, en heb ik zoiets nooit meer ervaren. Het lijkt gewoon alsof Hollywood, ons een vertekend beeld voorschotelt... De liedjes en boeken, die liggen anders, ik denk dat men daar hun gevoelens in legt. En wellicht naar iets verlangd net zoals ik verlang naar de perfecte liefde. Waar ik terugkom van mijn werk, zij daar staat, appeltaart heeft gebakken. We knuffelen de kinderen voorlezen ze naar bed sturen, en samen op de bank genieten van een wijntje.. Waar we troost bij elkaar vinden als de een down is, en waar we kunnen zeggen, 'ik hou van jou.' Misschien is mijn beeld hier wat te klef...

Maar toch zou zoiets zijn wat ik wil, maar het lijkt nergens te vinden. Scheidingen nemen toe, ook in mijn vriendengroep maak ik het mee. Maar de echte liefde lijkt ver weg, wat vinden jullie?

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 17:36 schreef zarGon het volgende:

[..]

Meen je dit nou?

Gedeeltelijk, natuurlijk is het logisch dat hollywood het mooier maakt dan het is en het romantiseert. Maar vergeet niet dat dit mensen juist aantrekt. En dat het allemaal moet worden verzonnen door mensen.

Er is dus ergens fundamenteel een behoefte aan wat ze ons voorschotelen. En er zijn mensen die beweren dat ze een geweldige relatie hebben, en om terug te komen op mijn topic. In boeken en liedjes beschrijven mensen ook zulke dingen. Er schijnt ergens wel behoefte aan te zijn....

Dus zeg ik ja hollywood geeft ons een vertekend beeld, maar we zouden dat vertekend beeld maar al te graag willen waardoor je het niet kan afdoen als onzin.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 17:53 schreef B-FliP het volgende:
Dat mensen te hoge verwachtingen hebben daar kan je alles de schuld van geven, maar de echte schuldige van te hoge verwachtingen zie je altijd in de spiegel. En als je pap en mam of gewoon je eigen rationele verstand je niet geleerd heeft dat tv geen afspiegeling is van de realiteit, en de appeal maar ook het irreele van happy ever after sprookjes niet begrijpt ben je nogal traag met je 25 lentes..

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 17:53 schreef Skv het volgende:

[..]

Dat is ook zo.

Leuk dat jullie allen op een ding inzoomen, in plaats van het geheel te bekijken.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 18:30 schreef Skv het volgende:
Alsof 25 zo oud is. Als je achterin de 30 bent en hetzelfde probleem nog hebt dan is het misschien wat waard.

Voor mij begint het toch al redelijk oud te voelen.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 18:45 schreef Skv het volgende:

[..]

Wil je je settelen dan? Ik ben net sinds een jaar vrijgezel en dat is echt prima man. Relaties doe ik wel weer als ik ouder ben.

Volgens mij ben je gewoon behoorlijk week ingesteld. Als je je kut voelt omdat je geen chick hebt die appeltaart bakt en 'de kinderen', troost vinden, 'ik hou van je' zeggen..? Dude. Je bent 25. Geen 35.

Daarnaast kan ik me ook niet voorstellen dat er veel vrouwen op zo'n kerel zitten te wachten, maar op ieder potje past wel een deksel

Ik wil settelen heb ik het wel het gevoel ja. Overigens moest ik wel lachen van je post.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 18:54 schreef Skv het volgende:

[..]

Ik ook.
Datingsites een optie? Ik geloof er zelf heilig in dat de enige manier waarop je een vrouw ontmoet voor iets serieus, op een moment komt dat je er niet meer bezig bent. Of het zelfs liever niet wil.

Wellicht heb je daar wel een punt. Misschien moet ik me wat meer losmaken van de dingen om me heen, eerst zelf op pad, en het dan gewoon laten komen. Nu zit ik best nog vaak in de knoop met mijn ouders, vooral mijn moeder die me maar niet met rust wilt laten ook al woon ik niet meer bij haar belt ze zeker iedere dag...

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 19:12 schreef Skv het volgende:

[..]

Oh, sowieso niet gaan zoeken naar een relatie als de rest van je leven nog een puinhoop is.
Zie eerst alles maar op de rit te krijgen en werk aan jezelf. Dan kan je een vriendin krijgen omdat het leuk is, in plaats van dat je het nodig hebt om je oké te voelen.

Je hebt wel gelijk, heb jij je ooit moeten losmaken van je ouders? Mij lukt het totaal niet, misschien moet ik daar een topic overmaken.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 19:28 schreef Skv het volgende:

[..]

Ik ben op mijn 18e op kamers gegaan en heb daarna twee keer voor een maand of 4 in het buitenland gewoond. En vervolgens naar de andere kant van het land verhuisd. Wat heb je er voor moeite mee dan?

Mijn moeder blijft contact zoeken, en als ik het dan afkap of niet wil dan is ze boos. Of zegt ze dat ik stemmingswisselingen heb, terwijl ik puur en alleen me los wil maken van mijn moeder. Zodat ik mijn eigen keuzes kan maken en vrijheid heb. Nu is ze gewoon te dominant over mij, ik wil gewoon liever optrekken met mijn vader.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 19:31 schreef Skv het volgende:
Ja, zo werkt dat met moeders. Zeg dat je je eigen shit op wil bouwen en als ze wat wil weten, dat ze dan een mailtje stuurt. Kan je dr één keer per week terugbellen om even bij te praten. Grote stap voor moeders, als hun kinderen uit huis gaan. Had mijne ook last van, maar dat trekt vanzelf bij. Duidelijk maken dat je zelfstandig en verantwoordelijk bent en niet langer haar kleine kind.

Lastig maar ik zal maar weer eens proberen.

quote:

Op vrijdag 1 maart 2013 19:37 schreef Skv het volgende:
Komop man, je bent 25 en je moeder belt je elke dag? Dat krijg je toch nooit een leuke chick.

Ja ik ga haar maar eens de wacht aanzeggen