twi | maandag 25 september 2000 @ 22:20 |
Ik ben al een maand of drie gewoon lekker bezig, rustig aan, doe niet zo gek veel, maak me niet druk, ben meestal gewoon goed gehumeurd, vrolijk zelfs...Maar...ik moet er zoveel energie in steken om mezelf te blijven motiveren. Maar ik heb geen inspiratiebron... De afgelopen twee jaar zijn er telkens personen geweest die mij deden inspireren om te doen wat ik moest doen, te vechten voor wat ik wilde en me te motiveren voor moeilijke dingen. Sinds de laatste persoon die mij echt inspiratie gaf eind mij is weggevallen, vanwege drukte, verwaterde vriendschap en dergelijken, moet ik mezelf dus zien te redden met "platte" energie. Normaal kon ik de meest boeiende verhalen vertellen over een pakje roomboter of een glas melk, maar zelfs als er iets gebeurd wat ik erg leuk vindt of me erg aangrijpt, kan ik er niet over vertellen. Het is dus eigenlijk een specifieke soort van uiting, waarvoor ik de motivatie niet meer heb, wat dus komt door een gebrek aan een inspiratiebron...Volgen jullie me nog? Wat jullie hier aan kunnen doen? Niet veel. Ik moet mijn inspiratie ergens vandaan halen, en tot die tijd moet ik proberen met de energie die ik in me heb, dit soort stukjes te plaatsen (waar ik ongelofelijk veel moeite mee heb om het goed duidelijk te verwoorden). Begrijp me niet verkeerd, sommige mensen hebben me op de meeting gezien, en ik ben een erg levendig, vrij en vrolijk persoon (als ik het zelf zeg, wat jullie?)...Alleen een tijd geleden kon ik de energie die ik er nu in steek om mezelf te zijn (ja, daar moet je inderdaad energie in steken, hoe vreemd het mag klinken), gemakkelijk in bijvoorbeeld school steken...Nu moet dat er nog naast. (En sorry voor school, maar mezelf zijn vind ik belangrijker dan m'n opleiding) Iemand die dit ietwat bekend in de oren klinkt of brabbel ik allemaal onzin? [Dit bericht is gewijzigd door twi op 25-09-2000 22:22] | |
micha | maandag 25 september 2000 @ 22:28 |
Heew twi ![]() Inspiratie en motivatie, heel mooi als je het hebt, iets minder als je het mist. En ik weet hoe je je voelt... Maar wat doe je eraan? Probeer zelf wat meer moeite te doen om te laten zien dat jij wel wilt. Vraag door bij mensen enzo... En nu weet ik het ook niet meer... Mijn bui slaat even om... | |
zovty | dinsdag 26 september 2000 @ 08:24 |
quote:Neuh, geen onzin, wel herkenbaar. | |
HellSpawn | dinsdag 26 september 2000 @ 08:59 |
quote:idd, bekend | |
Catkin | dinsdag 26 september 2000 @ 18:54 |
Misschien moet je eens een inspiratiebron zoeken die niet kan wegvallen. Mijn grootste inspiratie is muziek. Ik luister graag naar muziek, daarmee kan ik me uiten. Het gelukkigst voel ik me bij concerten met allemaal bekenden om me heen, maar ik zou me ook gelukkig voelen zonder die bekenden. Mensen kunnen inderdaad door allerlei vage redenen wegvallen, dat heb ik vaak zat meegemaakt. Muziek blijft. Al stopt een groep ermee (wat natuurlijk niet leuk is) de muziek die ze gemaakt hebben blijft... Het geeft je een bepaalde mate van zekerheid. Natuurlijk is het erg als je geen inspiratie bron hebt in menselijke vorm, maar die heb ik allang niet meer (niet kwetsend voor vrienden bedoelt). Ik weet dat er maar iets hoeft te gebeuren en dat je op een aantal mensen niet meer kan rekenen. Daarbij is het mooie dat muziek je geen verdriet kan doen (alleen als er herinneringen aan een bepaald liet zitten, maar dan is het niet de muziek maar de herinnering). Tja wat ik eigenlijk wil zeggen, probeer de energie ergens anders vandaan te halen! Ik hoop dat het snel weer een beetje goed gaat en dat je weer een heel verhaal verteld over een beetje boter! Groetjes Femke | |
twi | dinsdag 26 september 2000 @ 21:08 |
Ik heb ongelofelijk veel muziek waar ik van houd en ietwat inspiratie kan uitputten, maar muziek is toch wat anders voor me dan mensen kunnen betekenen. Ik heb wel heel veel om op terug te vallen qua smaak in muziek, en kan dus bijna elke emotie wel kwijt erin, maar dat gevoel werkt voor mezelf alleen. Het zorgt ervoor dat ik mezelf beter voel. Maar niet de manier van mezelf uiten ten opzichte van bepaalde personen. Ik mis een bepaald contact met een persoon, waardoor ik alles op een bepaalde manier kwijtkan, waarvan ik kan leren en wat ik kan reflecteren op andere personen. Een contact waardoor het ook wat eenvoudiger wordt om met anderen te communiceren. Ik merk dat ik een bepaalde remming heb, zelfs op de chat of iets dergelijks... Begrijp het niet verkeerd, ik zit goed in mijn vel, ik ben vrolijk, ik ben mezelf en ik kan communiceren op anderen. Maar de achtergrond en de eenvoudigheid is ineens weg / anders...Hopelijk krijg ik dat es snel terug weer een keertje. Dat was mijn vage post van vandaag weer, allemaal nog wat onduidelijker gemaakt...LOL [Dit bericht is gewijzigd door twi op 26-09-2000 21:09] | |
Creep | woensdag 27 september 2000 @ 00:42 |
Inspiratie Ik ken het wel een beetje Bij mij is het vooral muziek, is meestal wel prettig, soms wel een beetje irri als je de hele dag een liedje in je kop hebt rondzingen Dat ik mij moet opladen met andere mensen ken ik (gelukkig | |
kastanova | woensdag 27 september 2000 @ 01:29 |
Ga 1 weekje met mij om en je hebt genoeg inspiratie voor de rest van je leven... Ff serieus: Doe dingen die je normaal niet doet, stel je open voor nieuwe ervaringen en ga eens met mensen om waar je normaal nooit mee om zou gaan... Kasta "Tja..." Nova |