Hallo allemaal,
Al een tijdje zit ik met een probleem, voor zover je het althans een probleem wil noemen...
Ik ben sinds 4 maanden verliefd op een jongen van 14. Zelf ben ik een jongen van 22. Iedere dag denk ik aan hem, ik kan hem maar niet uit mijn hoofd zetten! We hebben ook iedere dag contact via Whatsapp.
Hij heeft in de klas gezeten bij mijn zusje die een jaar jonger dan hem is op de basisschool. Ik heb die jongen zelf nog regelmatig les gegeven toen ik nog stage liep voor de PABO in groep 8. Toen waren het gewoon doodnormale verhoudingen. Er waren zeker nooit vreemde abnormale gevoelens. Gewoon zoals het hoorde dus.
Inmiddels zit hij in de 2e klas van de middelbare school. Ik ben in de loop der tijd gaan switchen van opleiding omdat ik iets anders interessanter vond. Dat doe ik nu nog steeds.
Naarmate de tijd verstreek kwam ik hem 5 maanden terug tegen op straat, ik had toen een gezellig gesprek met hem over doorsnee onderwerpen. Ik merkte toen wel dat ik hem toch wel heel leuk vond. Het viel me ook op dat hij ook nogal geïnteresseerd was in mij. Hij vroeg van alles en nog wat.
Na de ontmoeting heeft hij me toegevoegd op MSN en Facebook. Ook via Whatsapp heb ik sindsdien contact met hem. Het werd steeds meer. Nu hebben we iedere dag contact met elkaar op die manier.
We hebben zelfs al een paar keer aan de telefoon met elkaar gehangen, dat waren gesprekken van 2 uur!
Mijn gevoel zegt gewoon dat hij ook verliefd op mij is, maar ik weet niet wat ik ermee aan moet. We zijn zelfs al een dagje gaan winkelen samen in de stad, dat was ook supergezellig.
Ik merk dat hij me steeds aankijkt als hij denkt dat ik het niet zie. We hebben eigenlijk nooit echt over gevoelens gepraat met elkaar, ik durf dat ook niet zo goed om eerlijk te zijn. Ik denk dat dat bij hem ook zo zit.
We hebben met elkaar afgesproken om onze ouders niets te zeggen dat we met elkaar omgaan omdat dat "raar" zou overkomen.
Het liefst zou ik hem omhelzen en knuffelen, ik het voelt gewoon zo aan dat hij dat ook wil.
Ik ben heel erg verliefd op hem. Ik ben gewoon heel veel van hem gaan houden.
Wat zouden jullie doen in zo'n situatie?
Buigzaam als riet in de wind.... maar niet breken.
Droom niet je leven, maar leef je dromen...