Een geloof kan anno 2013 echt niet meer. De naam zegt het al: geloof.
Geloven doe je als je iets niet zeker weet. " Ik geloof dat het condoom lek je vagijn is ingegaan" .
Dan weet je niet zeker of er wel of geen jongetje of meisje gaat komen. Nee, je gelooft het.
Wat wij dan doen is nadenken. Iets wat gelovigen niet kunnen. Nee, wij denken na over hoe we het wel zeker kunnen weten. We scharrelen dat 6je voor de 2de keer op, maar nu bij haar thuis. Om haar eens te vertellen dat het wel eens een goed idee kan zijn om een zwangerschapstest te doen. Of wanneer het nog kan, een morning
afterpilletje door de strot heen te jassen. Kan ze best, kon ze ook met mijn pik. Nu hebben we realistisch nagedacht.
Dat ontbreekt helaas bij gelovigen. Ik zou trouwens paranoide worden, als ik tientallen jaren in iets zou moeten geloven als ik niet eens zeker weet of het er wel is. Wat moet het dan voor een afgang zijn als je beseft dat het allemaal voor niet is geweest. Dat je jaren lang niet heb kunnen neuken omdat het niet mocht. Niet elke week een fles sterke drank in je giechel heb kunnen deponeren. Idem voor de pik. Nee ik geloof niet. Ik kan best zelf nadenken.
Christenen zijn trouwens nog erger dan moslims. Moslims bedekken hun haren omdat ze niet sexy gevonden mogen worden door het mannelijk geslacht op straat. Die onderdrukte toestanden, je weet het wel. Nee, christenen molesteren zichzelf! Van hun moeder mochten ze geen sexy hakken dragen, geen lang blond onweerstaanbaar haar hebben, geen sexy ondergoed dragen, geen blote kledij dragen.
Nee, ze moesten er uit gaan zien als het typische onschuldige christenkopje. Google maar op dergelijke zoektermen als christelijk figuur, kerk, christenkransje en je weet meteen wat voor types ik bedoel. Nee, moslims zou ik keihard kunnen neuken wanneer dat doffe doek van hun kop word gehaald. Ik weet zeker dat de meeste moslims er woestaantrekkelijk uitzien.
behalve dit vind ik ook dat het christelijk worden een keuze moet zijn. Kinderen worden er meer of meer mee opgegroeid door de ouders, en bezoeken het huis van god wekelijks terwijl ze niet eens weten wat ze daar te zoeken hebben. Nog suffere liedjes meezingen dan die van de juf op haar ongestemde gitaar elke ochtend. Nee, ik vind dat een kerkbezoek vanaf 20/25 jaar mogelijk moet kunnen zijn. Dan heeft de persoon wellicht begrafenissen meegemaakt in zijn of haar leven, gewerkt, gefeest en noem het maar op. Ze zijn ingeburgerd in de maatschappij en oud en wijs genoeg om na te kunnen denken.
Geloven in iets doe je maar als je een klein kind bent.