Geneeskunde # 98: chirurgen snappen INR's niet

quote:

Op woensdag 23 januari 2013 14:11 schreef De_Kardinaal het volgende:

[..]

Ik heb daar geen idee van. Ik neem aan dat als je een specialisatie kiest toch je kennis omtrent de rest afneemt.

Als je andere kennis dusdanig afneemt dat je niet eens meer het niveau beheerst waar het in bovengenoemde voorbeelden om gaat dan gaan er doden vallen haha. Lijkt me niet wenselijk. Een eerstejaars weet dit soort dingen.

quote:

Op woensdag 23 januari 2013 14:40 schreef gohan16 het volgende:

[..]

Wat ik bedoel dat er niet voor niets een basisopleiding is tot basisarts. Zodat je de meeste symptomen kan herkennen, of in elk geval denkt: he, er is iets aan de hand, maar weet niet wat. Laat ik eens een internist/neuroloog/etc vragen.

Dit bedoel ik ja. Basale kennis moet er gewoon zijn en dat van die diclo en furosemide valt daar zeker onder. Ik als arts ass interne weet bijv nog steeds dat je een geluxeerde heup zsm moet reponeren omdat er anders onherstelbare schade kan ontstaan (avasculaire kopnecrose). Dat is een 100% chirurgisch probleem maar als ik zo'n patient krijg omdat hij uit bed kiepert ofweet ik veel dan weet ik dat ik die niet een week moet laten liggen

Maar ook aan de kant van de beschouwende vakken zit dit eilandjesdenken er natuurlijk wel in. Bij bijna elke insulineafhankelijke diabeet moet ik June. en collegae in consult vragen. Ik zou dat (als ik daar in het begin even voor ga zitten) natuurlijk best zelf kunnen, maar ja, de afspraak is nu eenmaal dat ik daar een ICC voor aanvraag.

Maar een ICC is niet het probleem. Dat is noodzakelijk zodat je altijd de mening van een deskundige hebt. En daarom zijn we ook allemaal gespecialiseerd en heb je eilandjesdenken. Niks mis met een consult.

Maar zoals Gohan16 aangaf gaat het om symptomen herkennen als zodanig zodat je de juiste deskundige erbij kan roepen. Daar heb je basiskennis voor nodig. En ik zeg erbij dat je ook voldoende basiskennis moet hebben om niet een orgaansysteem om zeep te helpen met je behandeling omdat het helaas niet op je vakgebied ligt. Om dat te voorkomen moet je weer dat consult vragen en dan komen we weer bij Gohans punt dat je wel moet herkennen wanneer je een consult moet vragen. Cirkeltje rond
(of anders op zijn minst telefonisch overleg)

'Student geneeskunde extra hard getroffen'
UTRECHT - Geneeskundestudenten worden extra hard geraakt als de basisbeurs van de studiefinanciering een lening wordt in plaast van een gift.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 00:07 schreef De_Kardinaal het volgende:
'Student geneeskunde extra hard getroffen'
UTRECHT - Geneeskundestudenten worden extra hard geraakt als de basisbeurs van de studiefinanciering een lening wordt in plaast van een gift.

Dat wisten we al nietwaar? Ik kan je vertellen dat als ik nu nog moest beginnen ik het niet zou doen. Teveel kosten, te weinig baten.

Soms twijfel ik zelfs of ik wel in opleiding wil. We zijn nu aan die AIOS-bijdrage ontsnapt maar economische pessimist die ik ben (en tegenwoordig blijk je dan maar al te vaak gelijk te hebben) denk ik dat we over pak en beet 4-5 jaar niet meer zo makkelijk ontsnappen aan zo'n bijdrage. Soms denk ik zelfs dat de overheid dat idee dit jaar expres heeft gelanceerd, om vast aan het idee te wennen. Als het dan over een paar jaar komt is er veel minder weerstand of we worden voor een voldongen feit gesteld onder het mom *in 2012 hebben we jullie al gematst* (haha, soms vind ik het heerlijk om zo paranoide te doen)

En dan zou ik midden in een specialisten-opleiding zitten. Dank je de koekkoek. Het enige jammere eraan is dat je graag specialist wil worden, zeker na al die jaren studie. Basisarts is gewoon niet het einddoel. Tzt toch maar boeltje naar het buitenland pakken als het financieel te heet onder de voeten wordt haha, blijft aantrekkelijk

[ Bericht 20% gewijzigd door _Lily_ op 24-01-2013 00:20:44 ]

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 00:12 schreef _Lily_ het volgende:

[..]

Dat wisten we al nietwaar? Ik kan je vertellen dat als ik nu nog moest beginnen ik het niet zou doen. Teveel kosten, te weinig baten.

Geen idee. Ik ben geen geneeskundestudent dus daarom heb ik ook niet mijn mening bij gezet. Ik heb het op meerdere nieuwssites gelezen. Nu.nl (daar heb ik hem van), AD.nl, telegraaf et cetera. Ik mag hopen dat nieuws ook enig 'nieuws' bevat.

Elke tiende arts wil geen arts zijn. klik

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 00:20 schreef ZwarteSteen het volgende:
Elke tiende arts wil geen arts zijn. klik

Interessant artikel. Ik vraag me alleen af of het werkelijk geen arts meer willen zijn is of geen arts meer willen zijn op de manier zoals het beroep in Nederland wordt (moet worden) uitgeoefend

Met dat leengebeuren zou het voor mij heel simpel zijn. Ik zou dan geen geld hebben om de studie te betalen. Ik heb nu al tijdens de studie altijd veel gewerkt omdat ik geen torenhoge schuld wilde, dus ik zou in principe nog extra kunnen werken om het bedrag van de gemiste stufi erbij te verdienen. Maar waarom? Het was nu al veel te veel met weekenddiensten bij je bijbaantje tijdens coschappen. Alternatief is een flinke studieschuld. Nooit zin in gehad, dus ja ik zou voor iets anders kiezen

Zoals het er nu er naar uit ziet zal ik mijn master stufi & ov-loos door moeten komen, "maar dat verdienen jullie later toch dik terug "

Artikel van iemand die tijdens de AIOS-periode gestopt is: klik

[ Bericht 26% gewijzigd door ZwarteSteen op 24-01-2013 01:00:09 ]

Ik ben nog steeds benieuwd hoe mijn laatste jaren er uit gaan zien, ik ga geen master doen, maar het artsexamen bestaat volgens DUO ook niet meer..

Verpleegkunde stagiaires krijgen wel stage vergoeding.. Kromme bedoeling...

quote:

Op woensdag 23 januari 2013 23:53 schreef dotKoen het volgende:

Cardiac ITU Downfall

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 00:26 schreef _Lily_ het volgende:

Met dat leengebeuren zou het voor mij heel simpel zijn. Ik zou dan geen geld hebben om de studie te betalen. Ik heb nu al tijdens de studie altijd veel gewerkt omdat ik geen torenhoge schuld wilde, dus ik zou in principe nog extra kunnen werken om het bedrag van de gemiste stufi erbij te verdienen. Maar waarom? Het was nu al veel te veel met weekenddiensten bij je bijbaantje tijdens coschappen. Alternatief is een flinke studieschuld. Nooit zin in gehad, dus ja ik zou voor iets anders kiezen

Ik denk dat je precies hetzelfde zou doen. Bij alle andere studies wordt het namelijk ook gewoon normaal dat mensen lenen om hun studie te bekostigen, net als dit voor geneeskunde het geval gaat zijn. En juist het feit dat je in de toekomst toch wel zal moeten lenen (waar niks mis mee is overigens) zou jouw keuze om arts te worden (en zekerheid te hebben van baan en van zeer luxe salaris waar menigeen alleen maar op durft te hopen) alleen maar makkelijker hebben gemaakt.

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 10:10 schreef Grumpey het volgende:

[..]

Ik denk dat je precies hetzelfde zou doen. Bij alle andere studies wordt het namelijk ook gewoon normaal dat mensen lenen om hun studie te bekostigen, net als dit voor geneeskunde het geval gaat zijn. En juist het feit dat je in de toekomst toch wel zal moeten lenen (waar niks mis mee is overigens) zou jouw keuze om arts te worden (en zekerheid te hebben van baan en van zeer luxe salaris waar menigeen alleen maar op durft te hopen) alleen maar makkelijker hebben gemaakt.

Niks ervan. Ik kijk niet alleen naar het luxe leven en een hoog salaris, maar ook wat daar tegenover staat qua werkbelasting. Ik bewaak heel streng de balans werk-privé. Dat ik nu 50 uur per week in het ziekenhuis moet doorbrengen vind ik al schokkend veel, maar ik beschouw het nu maar als iets noodzakelijks om mijn carriere op te bouwen. Niet dat ik lui ben, want ik werk graag en hard, maar bijv dat je je vriend maar 1 uur per dag ziet en dan uitgeteld bent vind ik het al bijna niet waard.

Ik heb voor ik geneeskunde deed een jaar een andere studie gedaan (want uitgeloot) en dat vond ik ook erg leuk. Heb destijds nog getwijfeld of ik wel opnieuw zou meeloten tijdens geneeskunde. Maar uiteindelijk voor mijn 1e keus gegaan omdat het kon. Maar als ik alles zou moeten lenen, dan zou ik tekenen voor die studie die ik toen deed, zonder wachttijd en kortere duur en iets minder salaris in het latere leven, maar wel minder werkbelasting. Zolang je het werk wat je doet maar leuk vindt, en ik vind heel veel leuk

En tja, lenen is misschien normaal, maar ik ben zo niet opgebracht. Ik word onrustig van schulden, ik wil er het liefst zo min mogelijk. De hypotheek van een huis is al meer dan zat. Als er iets gebeurt waardoor je geen baan meer hebt of je wordt ziek of wat, dan zit je daar met je studieschuld. Plus het BKR loopt nu al te zeuren dat een studieschuld geregistreerd moet worden. Kwestie van tijd voor het realiteit is denk ik

[ Bericht 3% gewijzigd door _Lily_ op 24-01-2013 10:57:56 ]

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 10:48 schreef _Lily_ het volgende:
En tja, lenen is misschien normaal, maar ik ben zo niet opgebracht. Ik word onrustig van schulden, ik wil er het liefst zo min mogelijk. De hypotheek van een huis is al meer dan zat. Als er iets gebeurt waardoor je geen baan meer hebt of je wordt ziek of wat, dan zit je daar met je studieschuld. Plus het BKR loopt nu al te zeuren dat een studieschuld geregistreerd moet worden. Kwestie van tijd voor het realiteit is denk ik

Ik snap je overwegingen hoor. Maar natuurlijk wel voortkomende uit een enorme luxe positie. Een gemiddelde geneeskunde student kost de samenleving 2,5 ton, en daarvan betaalt de student maar een kleine 12.500 euro terug. Vanuit die gedachte is het eigenlijk vreemd om de samenleving ook te laten betalen voor het onderhoud van een student tijdens de studie, zeker met in het achterhoofd de inkomsten die daar in de toekomst nog eens tegenover staan. Een consultatie-arts, die een goede werk-prive balans kan behalen, verdient nog altijd vele malen meer dan een leerkracht, die soms dezelfde opleidingskosten en lengte hebben doorlopen. Al met al snap ik natuurlijk je verhaal volledig, maar ik denk ook dat veel mensen zich eigenlijk niet beseffen hoe enorm uniek het is dat je een opleiding tot arts vrijwel gratis kan doorlopen in Nederland.

2 dagen geleden heb ik in mn vinger gesneden. Normaal gesproken is dat geen probleem, pleister erop en een dag later eraf. Maar ik zie dat het wondje nog steeds open is er wanneer er veel druk opgezet wordt dan gaat het een klein beetje bloeden. Rondom snee is het klein beetje opgezwollen.

Gaat dit gewoon over een paar dagen?

quote:

Op donderdag 24 januari 2013 13:41 schreef dubbeltjeswasgeld het volgende:
2 dagen geleden heb ik in mn vinger gesneden. Normaal gesproken is dat geen probleem, pleister erop en een dag later eraf. Maar ik zie dat het wondje nog steeds open is er wanneer er veel druk opgezet wordt dan gaat het een klein beetje bloeden. Rondom snee is het klein beetje opgezwollen.

Gaat dit gewoon over een paar dagen?

Ja, als je er niet constant op loopt te drukken om te kijken of het nog bloedt.

ok, maar ik druk niet op lol. snee zit op mn rechterhands wijsvinger

Op je vingers geneest het altijd wat langzamer: je gebruikt je handen veel, de vel staat strakker, 3 gewrichten die het open kunnen trekken...

Hoi geneeskundestudenten,

Aangezien jullie (verwacht wordt, tenminste) de nieuwe artsen zullen worden heb ik een vraagje.


Ik ben een jongen van 18 jaar, en heb een probleem. Ik ben namelijk maar 1.59 en zit hier dus erg mee. Mijn ouders zijn niet zo heel klein, maar ik wel. Mijn vader is 1.76 en mijn moeder 1.57.

Op mijn 15e ben ik al eens naar het ziekenhuis geweest om een scan te maken van mijn hand, om te kijken of ik nog zou groeien. Mijn botten waren echter al dichtgegroeid, zei de arts.

Nu heb ik echter nooit het gevoel gehad dat ik een groeispurt heb meegemaakt. Ik heb nog steeds een redelijk hoge stem, en heb kleine handjes en voetjes. Wel heb ik al een baard, snor en borsthaar. Ik heb echter geen gevoel gehad dat ik een groeispurt gehad heb. Op de basisschool was ik klein, maar niet veel kleiner dan andere kinderen. Ook was ik zelfs groter dan sommige vrienden van mij, die nu 1.83 zijn, of groter dan ik. Een paar daarvan hebben zelfs kleinere ouders dan ik heb.


Nu is mijn vraag:

Is het mogelijk dat ik nog te maken krijg met een groeispurt? Of is het feit dat mijn botten dicht zijn een bevestiging dat ik niet meer zal groeien?


Alvast bedankt.

Ps: ik wil het liever hier vragen dan meteen naar de huisarts, dat kost namelijk de staat geld.

als je dichte groeischijven hebt dan kun je niet veel lengtegroei meer verwachten. Maar wij kunnen die foto's niet bekijken en weten ook niet hoe jouw groeicurve er in je leven uit heeft gezien. Dus als je er zo mee zit zou ik er toch maar wat staatscenten tegenaan gooien (die betaal je toch wel weer terug in je verdere werkende leven en er gaan wel eens mensen om minder naar de huisarts)

Oke, bedankt. Dan ga ik idd maar eens langs de huisarts.