Beste vrienden,
Twee weken geleden werd ik door men vriendin gedumpt.
Het was vrijdag 5 januari, midden in de voorbereiding voor ons beide van de examens.
Ik (22) zit momenteel in mijn laatste jaar (master) en zij (20) in haar laatste jaar (bachelor).
De breuk kwam echt als een donderslag op heldere hemel voor mij, maar blijkbaar zat ze al een halve maand op te hinken op dat idee.
Goed ze vertelde me dat ik het laatste half jaar zeer associaal geworden was (door men studie en thesis naar mijn mening) en dat ik zeer weinig bij haar thuis over de vloer kwam (tijdens de week zit ik op kot en heb in het weekend behoefte aan men familie. Ik vertelde haar dat dit allemaal een gevolg was van mijn studies en dat het heus na dit jaar allemaal zou gaan veranderen maar daar had ze geen oren naar.
Het moest zo rap mogelijk gedaan zijn had ik precies de indruk...
Als ik vroeg of we het na de examens niet nog een keertje konden proberen (we verkeerden ten slotte toch al bijna 1 jaar) zei ze resoluut neen, in begin zal het wel terug goed gaan zei ze maar na een tijdje zal je weer in je oude gewoonten hervallen.
Na de breuk ben ik op facebook in een strengere privacy groep geplaatst (kon geen foto's of prikbord berichten meer zien) en op foursquare gedelete (check-in site) en dat vond ik toch extreem raar want ze had uitdrukkelijk gezegd ik zou graag vrienden met je blijven, we komen nu toch al heel lang overeen....
Uiteindelijk heb ik dan via een vriendin van haar (met wie ik niet bevriend ben) op een foto op facebook gestuit waar ze met een andere jongen al in de armen stond... als comment op die foto stond ook een <3 van die jongen... weinig dat dus aan het toeval overlaat...
Enkele dagen geleden kreeg ik een berichtje van haar "Lukt het studeren een beetje? x"
Ik had echt geen goesting om hierop te reageren, dus heb ik het zo gelaten maar dan wat later
kreeg ik via facebook een bericht van haar.... Dat kon ik moeilijk negeren dus heb gewoon gezegd dat het zeer moeizaam ging en dat ik heb vastgesteld dat ze zich voor mij afschermde.
Ze zei aanvankelijk dat die privacy beperking er was zodat ik me zou kunnen concentreren op de examens en niet haar doen en laten zou monitoren.
Ok, ik vroeg haar heb je misschien iets te verbergen voor me?
"Neen" antwoordde ze, waarop ik antwoordde ben je zeker?
"Ja" en dan heb ik de link met de foto op facebook doorgestuurd.
Hiervan zei ze dat het enkel een foto was op een verjaardagsfeestje van een vriendin,
waarop ik zei en dat hartje? En dat ik niet naief was! En toch bleef ze ontkennen en dan
komen de gebruikelijke zinnen ... als je me niet geloofd...
Bon weekje later (gisteren) ging men vriend naar de cinema en komt hij haar tegen met haar nieuwe lover wederom...
Ondertussen ben ik het één en het ander te weten gekomen, begin december hadden we een kleine discussie waarin ik eigenlijk gelijk had en waardoor zei zich onterecht gekwetst voelde (terwijl ik slachtoffer was) de weken gingen voorbij en alles ging terug normaal.
Maar toen is ze beginnen praten met die kerel (7 jaar ouder) want die werkt tijdens het weekend ook in de zaak van haar ouders. Het is zo'n vlotte jongen maar eigenlijk geen hoogvlieger qua school, job, sociale achtergrond. Hij kan gewoon goed meisjes naar z'n mond praten...
Doordat ze een vertrouwensband met die jongen had heeft ze alles over onze relatie tegen hem gezegd en zeer waarschijnlijk heeft die jongen mij liggen slecht praten om zijn eigen voordeel te halen en haar te kunnen binnen rijven. Ik vind het zeer spijtig hoe dit moeten gebeuren is want ik ben zeker dat mijn tekortkomingen na dit jaar zouden wegvloeien door af te studeren en eindelijk te kunnen gaan werken en niet meer hoeven te studeren en aan die thesis te werken...
Maar die kerel liet me gewoon geen kans, hij heeft haar ingepalmd.
Haar naar zijn mond gepraat en zij was verblind door zijn socialiteit en interesse naar haar situatie. Nu hij is 7 jaar ouder als haar, er is op vlak van hobbies totaal geen overeenstemming (zij rijdt paard, hij is voetballer). Hij woont nog steeds thuis, klust in het weekend nog altijd bij omdat hij een zeer gewone job heeft... Ik ben er abosluut zeker van dat deze jongen haar nooit kan bieden wat ik haar te bieden heb. En mijns inzien maakt ze een grote fout, waar ze misschien wel heel snel spijt van zou kunnen krijgen...
Hebben jullie ooit van die situaties meegemaakt waarin je vriendin raadt gaat zoeken bij een "goede" vriend dewelke profiteert van de situatie en je zwart maakt en vervolgens zelf gaat verkeren met je ex. Blijven zo'n relaties duren? Ik had echt wel een zeer goed gevoel bij deze relatie en vindt het spijtig om haar te moeten laten gaan. Ik vind het ook extreem raar dat ze na een relatie van +/- 1 jaar me zo snel kan vergeten en inwisselen voor die kerel terwijl ik hééél veel voor haar heb gedaan en betekend! Hij is het type player terwijl ik gewoon een lieve jongen ben die alles voor zijn vriendin overheeft en haar echt gelukkig wil maken.