De kunst van het loslaten van je ex #221 - Een schone lei!

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 15:31 schreef joyvke het volgende:
Heel veel sterkte vandaag Neifile, maar wat ik heb gelezen van jou gaat dat helemaal goed komen.

Hier ook weer een updateje:
Nou het weekend was echt heel erg gezellig en leuk. Hij heeft me een paar keer vast gehouden alsof er niets anders om ons heen was. Toch wilde hij in eerste instantie niet verder gaan, hij mist "iets", maar kan niet benoemen wat. Voelt zich hartstikke fijn bij mij, is nog steeds aangetrokken (eigenlijk alles behalve de vlindertjes). Afscheid genomen, veel tranen (zo hard gehuild dat ik de volgende dag spierpijn had in mijn buik ).
Tijdens de rit naar het vliegveld kwam hij met het idee om het toch nog te gaan proberen, kijken of het gevoel echt niet anders gaat worden of terug komt. Wel met de intentie dat ik niet ga denken dat hij mij aan het lijntje houdt om wat voor reden dan ook.

Zo dubbel, aan de ene kant wil ik het echt heel graag, maar de andere kant vraagt zich af, of hij het nu alleen voor mij doet, of hij het nu zelf ook echt wil etc. Nu ben ik degene die aan het twijfelen is geslagen. Ik weet dat hij niet de enige is en dat ik er best mag zijn en dat ik dit ook merk aan sommige opmerkingen die ik hier en daar krijg van mensen - al sinds dat het uit is. Ik ben niet iemand die wil opgeven, maar tegelijkertijd vraag ik mij af wat nu?

Blerqrhqhrhfhsfhfpffffttttttt enzo.

Goed om te horen dat het een fijn weekend is geweest! Mijn gedachten over je situatie zijn als volgt:

Hij is destijds gevallen op jou. Dit kan zijn vanwege je karakter, hoe je er uit ziet etc. Hoewel ik hem en jou echter niet ken, durf ik met veel zekerheid te zeggen dat hij níet gevallen is op 'verdriet', 'wanhoop', 'twijfel' en 'onzekerheid'. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet zeggen dat je wanhopig en onzeker bent of ook maar iets in die trent. Dat weet jij zelf beter dan ik. Het zou echter kunnen dat door de manier waarop je je naar hem opstelt je naar hem wel dergelijke signalen afgeeft.

Aan de ene kant ziet hij waarschijnlijk nog heel goed dat jij degene bent waar hij van houd en verliefd op geworden is. Wat door jouw verdriet en twijfel in zijn ogen mogelijk lijkt te missen is echter de zelfverzekerdheid en eigenwaarde. Je bent op dit moment emotioneel en weet niet goed wat je wilt, dat zijn nou eenmaal géén aantrekkelijke eigenschappen.

Dit is een stukje psychologie en veel wordt onbewust 'getriggerd'. Hierdoor kan het dus goed zijn dat hij inderdaad het gevoel heeft iets te missen, maar dat hij niet weet weet wat. Net zoals ik vind hij het waarschijnlijk logisch dat je verdrietig bent en twijfelt. Onbewust maak je jezelf hierdoor echter minder aantrekkelijk voor hem.

Je mag je best voelen zoals je voelt, maar naar hem toe is het denk ik belangrijk om te laten zien dat je zeker bent van je zaak. Twijfel is in dit geval eigenlijk hetzelfde als: "zoals het nu is, ben ik niet overtuigd". Dit is iets wat je hem prima kunt zeggen. Wanneer je je emoties onder controle hebt wordt het ook nog eens makkelijker voor jezelf.

Mogelijk zorgt dit dat hij je wel degelijk terug wil en het niet alleen maar wil proberen. Het is dan aan jou of je dat ook wilt of niet. Jij hebt dan weer de controle over jezelf en je acties. Nu lijkt de controle bij hem te liggen.

Niet bedoeld om je de grond in te trappen natuurlijk, ik begrijp je heel goed en heb dit zelf ook moeten leren de afgelopen tijd! Just my two cents, afgaande op je post en eerdere posts

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 17:45 schreef bamischijf het volgende:

[..]

Goed om te horen dat het een fijn weekend is geweest! Mijn gedachten over je situatie zijn als volgt:

Hij is destijds gevallen op jou. Dit kan zijn vanwege je karakter, hoe je er uit ziet etc. Hoewel ik hem en jou echter niet ken, durf ik met veel zekerheid te zeggen dat hij níet gevallen is op 'verdriet', 'wanhoop', 'twijfel' en 'onzekerheid'. Begrijp me niet verkeerd, ik wil niet zeggen dat je wanhopig en onzeker bent of ook maar iets in die trent. Dat weet jij zelf beter dan ik. Het zou echter kunnen dat door de manier waarop je je naar hem opstelt je naar hem wel dergelijke signalen afgeeft.

Ik snap wat je ermee bedoeld en het klopt ook wel. Sinds dat het uit is ben ik ook "anders". Ik ben niet meer de vrolijke Joyce die geniet van de gesprekken met hem, maar de onzekere Joyce die niet weet wat er gaat gebeuren en die hem ook niet kwijt wil. Die zich gedraagt alsof ze een of andere idioot is.

quote:

Aan de ene kant ziet hij waarschijnlijk nog heel goed dat jij degene bent waar hij van houd en verliefd op geworden is. Wat door jouw verdriet en twijfel in zijn ogen mogelijk lijkt te missen is echter de zelfverzekerdheid en eigenwaarde. Je bent op dit moment emotioneel en weet niet goed wat je wilt, dat zijn nou eenmaal géén aantrekkelijke eigenschappen.

Naja nu dat hij zo zei dat hij het wilde proberen weet ik niet meer zo goed wat ik wil. Daarvoor wist ik precies wat ik wilde. Een weekend wat misschien de laatste keer zou zijn of een weekend dat ervoor zou zorgen dat we het weer gaan proberen. Waar ik al 90% op het laatste keer weekend had ingezet om teleurstelling te voorkomen.

quote:

Dit is een stukje psychologie en veel wordt onbewust 'getriggerd'. Hierdoor kan het dus goed zijn dat hij inderdaad het gevoel heeft iets te missen, maar dat hij niet weet weet wat. Net zoals ik vind hij het waarschijnlijk logisch dat je verdrietig bent en twijfelt. Onbewust maak je jezelf hierdoor echter minder aantrekkelijk voor hem.

Je mag je best voelen zoals je voelt, maar naar hem toe is het denk ik belangrijk om te laten zien dat je zeker bent van je zaak. Twijfel is in dit geval eigenlijk hetzelfde als: "zoals het nu is, ben ik niet overtuigd". Dit is iets wat je hem prima kunt zeggen. Wanneer je je emoties onder controle hebt wordt het ook nog eens makkelijker voor jezelf.

Mogelijk zorgt dit dat hij je wel degelijk terug wil en het niet alleen maar wil proberen. Het is dan aan jou of je dat ook wilt of niet. Jij hebt dan weer de controle over jezelf en je acties. Nu lijkt de controle bij hem te liggen.

Hier zat ik inderdaad ook aan te denken. Al heb ik dit de afgelopen maanden geprobeerd, blijf ik toch altijd dat stukje onzekerheid houden. Ook omdat hij nu niet het perfecte voorbeeld van liefde in de familie heeft - al zal dit niet een hoofdoorzaak zijn kan het wel meespelen. Nu wil hij het weer proberen en dus zal ik echt moeten proberen dit niet meer te zijn.

quote:

Niet bedoeld om je de grond in te trappen natuurlijk, ik begrijp je heel goed en heb dit zelf ook moeten leren de afgelopen tijd! Just my two cents, afgaande op je post en eerdere posts

Zo zie ik het niet, dus geen zorgen .

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 18:01 schreef joyvke het volgende:
Ik snap wat je ermee bedoeld en het klopt ook wel. Sinds dat het uit is ben ik ook "anders". Ik ben niet meer de vrolijke Joyce die geniet van de gesprekken met hem, maar de onzekere Joyce die niet weet wat er gaat gebeuren en die hem ook niet kwijt wil. Die zich gedraagt alsof ze een of andere idioot is.

Heel herkenbaar. Het ging voor mij precies zo, totdat ik voor mezelf twee dingen realiseerde:
1) Op die manier was de kans juist groter dat ik haar wél kwijt zou raken
2) Ik wilde zelf weer die vrolijke jongen zijn en ik was de enige die daar wat aan zou kunnen doen. Ik was geen idioot, dus waarom zou ik me zo gedragen?

Het leuke is dat sindsdien ik niet alleen maar beter in mijn vel zit, maar ik ook nog gewoon kan genieten van de gesprekken met mijn ex. Sterker nog, zij vind het ook weer leuk om met mij te praten. Win-Win-Win dus. En nee, ik besef dat dit niet makkelijk is om die knop even 1,2,,3 om te zetten. Wat je wel kan proberen te doen is als de emoties opkomen 'beslissen' om ze niet te uiten. Ook dit gaat je misschien niet meteen lukken, maar oefening baart kunst!

quote:

Naja nu dat hij zo zei dat hij het wilde proberen weet ik niet meer zo goed wat ik wil. Daarvoor wist ik precies wat ik wilde. Een weekend wat misschien de laatste keer zou zijn of een weekend dat ervoor zou zorgen dat we het weer gaan proberen. Waar ik al 90% op het laatste keer weekend had ingezet om teleurstelling te voorkomen.

Ik lees hier "of, of". Dat komt op mij over alsof je pas ná het weekend zou weten wat je wilde en niet ervoor. In plaats daarvan weet je het nu nog steeds niet, is misschien alleen de kansverhouding veranderd.

quote:

Hier zat ik inderdaad ook aan te denken. Al heb ik dit de afgelopen maanden geprobeerd, blijf ik toch altijd dat stukje onzekerheid houden. Ook omdat hij nu niet het perfecte voorbeeld van liefde in de familie heeft - al zal dit niet een hoofdoorzaak zijn kan het wel meespelen. Nu wil hij het weer proberen en dus zal ik echt moeten proberen dit niet meer te zijn.

Het is net als leren schaatsen, dat gaat ook met vallen en opstaan! Gewoon blijven proberen! Natuurlijk zal je onzekerheid houden, net als verdriet en welke andere emotie dan ook. Heel bot gezegd is dit gewoon een chemisch proces in je hersenen wat je niet zomaar even 'uit' kan zetten. De truc is, net zoals ik hiervoor zei, om voor jezelf rationeel te beslissen wat je met het gevoel doet. Dat is ook niet simpel, maar wel makkelijker dan het gevoel 'uit' zetten of wachten tot het weggaat. Maar ik zal waarschijnlijk bij lange na niet de eerste zijn die dit zegt

quote:

Zo zie ik het niet, dus geen zorgen .

fijn

Hey Joyce, ik denk dat bamischijf hier behoorlijk de spijker op z'n kop slaat. Ik heb deze ervaring eigenlijk precies hetzelfde.

Sinds ik een 'Het gaat goed met me, het leven lacht me toe' houding heb, wil hij maar wat graag weer vriendjes zijn. Ik heb een paar dagen flink gejankt in zijn bijzijn en als er iets is waar ik in die 14 jaar spijt van het, was het dat wel. Zou ik het over kunnen doen, dan was ik rationeel naar hem toe gebleven en had ik ergens anders uitgejankt.

quote:

Zo dubbel, aan de ene kant wil ik het echt heel graag, maar de andere kant vraagt zich af, of hij het nu alleen voor mij doet, of hij het nu zelf ook echt wil etc.

Deze ervaring heb ik ook. Mijn ex was er op het moment dat hij zei dat hij het niet meer wist al een jaar klaar mee.De enige reden dat hij zei dat hij na moest denken, was omdat ik hysterisch aan het janken was. Weet je, dan gaat het over een paar maanden toch weer mis. Als hij het opnieuw wil proberen dan moet dat absoluut niet uit medelijden zijn...

Geniaal bord-voor-zijn-kop geval weer hier. Ex komt hier wat papieren tekenen (afspraak bij notaris is volgende week dinsdag, voor de goede orde). Wat doet ie? Een zak van mijn favoriete broodjes neerleggen als verrassing. Amicale smsjes, e-mails met dansende smileys. Goh, hij heeft nog niet door dat het over een paar maanden definitief, voor altijd exit is? Iemand gaat hier de deksel op zijn neus krijgen en ik ben het niet.

Ik begrijp dat heerschap werkelijk niet meer. Ik blijf zakelijk, geen emoties, het gaat uitstekend met me en dat weet hij en dan krijg je dit. Eigenlijk onderschrijft dat helemaal wat bamischijf zojuist heeft gezegd...

@Neifile. Hij kwam dan ook weer terug op zijn besluit. Hij wilde mij niet nog meer pijn doen al wilde hij het wel zelf proberen - dus niet voor mij. We gaan het nu alsnog proberen, want ook al kan het uiteindelijk pijn doen wil ik gewoon laten zien dat de Joyce waar hij verliefd op werd er gewoon nog steeds is . Jullie slaan in ieder geval de spijker op de kop inderdaad.

Apart dat jouw ex ook zo reageert he. Zo raar dat mensen dan ineens op een manier reageren die je eigenlijk juist niet zou verwachten (of misschien wel). Ging het verder goed vanavond?

quote:

Op maandag 28 januari 2013 20:26 schreef bamischijf het volgende:

[..]

Laat me raden, je bent een hele behulpzame lieve vent?

Sowieso ;-)

quote:

Op maandag 28 januari 2013 21:52 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

All hell on a polestick. wtf man! Dat jij mentaal nog helemaal in orde bent na dat soort relaties? Ben niet enorm emotioneel 'numb' geslagen na al dat gezeik? Bij mij is het echt eens en nooit weer, al weet ik, ook van de pscyholoog, dat zo'n borderline relatie verslavend werkt. Je leeft in een droomwereld om daarna weer keihard op aarde terug te komen.

Mentaal in orde, dat zeker niet meer... kan niet echt meer normaal in relaties functioneren... alleen moet ik wel toegeven dat ik een hoop geleerd heb om dat nu wel te kunnen.

Maar snel een relatie aangaan sowieso niet meer... dat verslavende klopt, maar dat is dezelfde reden waarom die meiden van de een naar de ander gaan. Het wordt een kick, een soort van drugs. Daarom zie je veel meiden bad boy na bad boy verslinden.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2013 09:58 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Dat zegt ook natuurlijk wel wat over jou.

Uiteraard, dat ik een aardige jongen ben.

Vaak zie je dat er ook een totaal andere achtergrond is tussen mij en die vrouwen.

In alle opzichten ben ik vaak niet de getikte in de relatie, maar ik word wel dusdanig getikt gemaakt lol.

quote:

Op woensdag 30 januari 2013 13:04 schreef Mint_Clansell het volgende:

[..]

Nou nee, als je drie borderliners als ex hebt dan val je kennelijk op dat soort vrouwen en moet je jezelf maar eens afvragen waar dat vandaan komt.

De meeste 'slachtoffers' van een borderliner weten na zo'n relatie de meeste red flags en signalen wel te herkennen, die wellicht kunnen wijzen op de aanwezigheid van een persoonlijkheidsstoornis. Vooral omdat dat soort relaties zich 99,9% van de tijd op dezelfde manier ontwikkelen.

Dus het is makkelijk om het bij je exen neer te leggen, maar misschien moet je ook eens in de spiegel kijken.

Is een betere vraag dan niet misschien, herken jij het?

Vandaag kwam ik mijn ex voor het eerst in 4 maanden tegen, en het deed me zo goed als niks.
Was wel leuk, merkte ook meteen dat er nog altijd wel een bepaalde chemie tussen ons is..

Misschien over een maandje(of twee) eens kijken of we verder kunnen als vrienden. Naja, ik zie dan wel weer..

Verder vandaag de sleutels van mijn kamer in ontvangst genomen , ben benieuwd wat de toekomst brengt iig ..

Ex kom ik praktisch nooit ergens tegen... Zijn indo-del daarentegen... Zucht.
Heb verdorie in geen drie maand boodschappen gehaald bij de Lidl, omdat ik juist telkens maar haar tegenkom, maar ja hoor, die ene keer dat ik daar ben... Kom ik natúúrlijk haar tegen. Of ze er verdorie woont.

Blijf ook nare dromen over ex houden.. Werkelijk geen idee waarom -.-

Morgen weer een afspraak met de advocaat. Ik ben zo moe van het vechten.

@Nies, doet indodel elke dag inkopen bij de Lidl ofzo? Lijkt me vervelend haar steeds te tegen te komen. Nare dromen zijn ook niet leuk natuurlijk. Hoe gaat het verder met je?

quote:

Op donderdag 31 januari 2013 17:42 schreef LaLouchi het volgende:
Morgen weer een afspraak met de advocaat. Ik ben zo moe van het vechten.

@Nies, doet indodel elke dag inkopen bij de Lidl ofzo? Lijkt me vervelend haar steeds te tegen te komen. Nare dromen zijn ook niet leuk natuurlijk. Hoe gaat het verder met je?

Vervelend dat hij eigenlijk niets wil. Jij probeerde destijds nog te lijmen, dat wilde hij al niet. Nu lig je in scheiding, doet ie al net zo moeilijk. Heeft ie zelf enig idee wat hij dan wel wil? Of gewoon het jou zo moeilijk mogelijk maken?

Ik snap het zelf ook niet zo. Zij heeft een woning aan letterlijk de ander kant van de stad. Werken doet ze niet, ex werkt ook aan de andere kant van de stad. Ze heeft hier niets te zoeken. En toch lijkt ze doorlopend hier op het winkelcentrum rond te hangen.

quote:

Op donderdag 31 januari 2013 18:59 schreef Nies het volgende:

[..]

Vervelend dat hij eigenlijk niets wil. Jij probeerde destijds nog te lijmen, dat wilde hij al niet. Nu lig je in scheiding, doet ie al net zo moeilijk. Heeft ie zelf enig idee wat hij dan wel wil? Of gewoon het jou zo moeilijk mogelijk maken?

Ik snap het zelf ook niet zo. Zij heeft een woning aan letterlijk de ander kant van de stad. Werken doet ze niet, ex werkt ook aan de andere kant van de stad. Ze heeft hier niets te zoeken. En toch lijkt ze doorlopend hier op het winkelcentrum rond te hangen.

Ja ik denk dat het idd een kwestie is van mij het zo moeilijk mogelijk maken. Al snap ik niet waarom, hij maakt het zichzelf nl ook moeilijk nu.

Vreemd van dat mens, misschien woont er familie en of vrienden bij jou in de buurt?

Oh gatver zeg, kijk ik op facebook vanmorgen zijn écht alle foto's weg. Er is niks meer over wat hem aan mij doet denken. Lekker dan.. Het blijft kut

quote:

Op vrijdag 1 februari 2013 07:36 schreef Alenig het volgende:
Oh gatver zeg, kijk ik op facebook vanmorgen zijn écht alle foto's weg. Er is niks meer over wat hem aan mij doet denken. Lekker dan.. Het blijft kut

Sterkte, Alenig, komt wel goed Het is idd ff (Of langer voor sommige mensen) wennen/pijnlijk, maar je komt er wel.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2013 07:36 schreef Alenig het volgende:
Oh gatver zeg, kijk ik op facebook vanmorgen zijn écht alle foto's weg. Er is niks meer over wat hem aan mij doet denken. Lekker dan.. Het blijft kut

Je moet maar zo denken: Als jij hem niets meer zou uitmaken, zou hij het ook niet erg vinden om met jou 'geconfronteerd' te worden. Soms wordt wel eens gezegd: zelfs als je ex heel boos op je is is dat een 'goed' teken. Waarom zou je namelijk ook maar enige emotie hebben voor iemand waar je niets om geeft? Die wetenschap maakt zijn keuze om alles te verwijderen misschien wat makkelijker om te 'accepteren': Als hij er niets om geeft zou hij de behoefte niet hebben om ze te verwijderen denk ik.

In ieder geval: Sterkte! Ook jij komt er wel doorheen!

quote:

Op vrijdag 1 februari 2013 17:07 schreef bamischijf het volgende:

[..]

Je moet maar zo denken: Als jij hem niets meer zou uitmaken, zou hij het ook niet erg vinden om met jou 'geconfronteerd' te worden. Soms wordt wel eens gezegd: zelfs als je ex heel boos op je is is dat een 'goed' teken. Waarom zou je namelijk ook maar enige emotie hebben voor iemand waar je niets om geeft? Die wetenschap maakt zijn keuze om alles te verwijderen misschien wat makkelijker om te 'accepteren': Als hij er niets om geeft zou hij de behoefte niet hebben om ze te verwijderen denk ik.

In ieder geval: Sterkte! Ook jij komt er wel doorheen!

Dat had ik dus, en ik kan bevestigen: Dat is inderdaad het kutste..

Als je ex gewoon doodleuk doorgaat met haar leven nadat ze het uit heeft gemaakt. Geen aandachtvragerij meer, geen haat, geen ge treiter ; Gewoon he-le maal niets..

Eens in de 8 maandjes eens een sms'je met: Hey, hoe is het alles lekker met mij ook oke doei, maar verder heb ik eigenlijk nadat het uit ging op geen enkele manier aan mijn ex kunnen merken dat ze het ook maar op wat voor manier dan ook vervelend vond/twijfelde/nog aan me dacht of iets dergelijks..

Geloof me: Ik had liever dat ze me zo nu en dan nog eens een haat - sms'je had gestuurd, dan weet je in ieder geval dat je nog in haar hoofd zit

Ja oke, daar hebben jullie wel gelijk in. Ik hoorde inderdaad van zijn vrienden dat hij het heel moeilijk en naar vond om ernaar te kijken. Dat doet me dan wel weer goed Ik merk wel heel erg dat hoe langer het uit is, hoe makkelijker je je weer over zo iets heen zet. Eerst voelde ik me er een week rot door, nu voel ik me wel weer prima.

quote:

Op vrijdag 1 februari 2013 17:17 schreef BenjaminLinus het volgende:

[..]

Dat had ik dus, en ik kan bevestigen: Dat is inderdaad het kutste..

Als je ex gewoon doodleuk doorgaat met haar leven nadat ze het uit heeft gemaakt. Geen aandachtvragerij meer, geen haat, geen ge treiter ; Gewoon he-le maal niets..

Eens in de 8 maandjes eens een sms'je met: Hey, hoe is het alles lekker met mij ook oke doei, maar verder heb ik eigenlijk nadat het uit ging op geen enkele manier aan mijn ex kunnen merken dat ze het ook maar op wat voor manier dan ook vervelend vond/twijfelde/nog aan me dacht of iets dergelijks..

Geloof me: Ik had liever dat ze me zo nu en dan nog eens een haat - sms'je had gestuurd, dan weet je in ieder geval dat je nog in haar hoofd zit

Dit herken ik ook. Heb ooit ook nog wel de neiging gehad om maar een reactie uit te gaan lokken. Dan maar zware ruzie, is iig nog iets van emotie. Gelukkig niet gedaan, was echt heel kinderachtig geweest maar je krijgt wat rare denkbeelden in je wanhoop.

Niet dat je te horen krijgt via via dat ze je nog steeds een hele aardige en leuke jongen vind ( x100)......iets van je zegt over een voormalig huisgenoot dus...niet over iemand waar je ooit gevoelens voor heb gehad. Dat heeft mij meer pijn gedaan dan verwijten naar je kop geslingerd krijgen.

Hoi mensen,

sinds een paar dagen is het uit met m'n eerste 'echte' vriend. We hebben ruim 2 jaar wat gehad en het ging uit omdat de verschillen tussen ons steeds meer botsten ondanks dat we zielsveel van elkaar houden.
De eerste dag na de break-up was ik compleet labiel. Het ene moment was ik verdoofd en voelde het alsof het me niks kon boeien, 5 minuten later sta ik weer hysterisch te janken.
Nu is dag 3 net voorbij en ik heb vandaag en gister vrij weinig last gehad van treurige gedachten of wat dan ook. Is dit raar? Of is dit een bepaalde fase? Want ik ken mezelf totaal niet op deze manier. Ik ben het type dat weken tot maanden diep depressief is en constant jankt...

quote:

Op zondag 3 februari 2013 00:21 schreef Kitlerrr het volgende:
Hoi mensen,

sinds een paar dagen is het uit met m'n eerste 'echte' vriend. We hebben ruim 2 jaar wat gehad en het ging uit omdat de verschillen tussen ons steeds meer botsten ondanks dat we zielsveel van elkaar houden.
De eerste dag na de break-up was ik compleet labiel. Het ene moment was ik verdoofd en voelde het alsof het me niks kon boeien, 5 minuten later sta ik weer hysterisch te janken.
Nu is dag 3 net voorbij en ik heb vandaag en gister vrij weinig last gehad van treurige gedachten of wat dan ook. Is dit raar? Of is dit een bepaalde fase? Want ik ken mezelf totaal niet op deze manier. Ik ben het type dat weken tot maanden diep depressief is en constant jankt...

Het is een bepaalde fase. Dit soort schommelingen horen er (helaas) bij.

Sterkte.

quote:

Op zondag 3 februari 2013 00:26 schreef Charcot het volgende:

[..]

Het is een bepaalde fase. Dit soort schommelingen horen er (helaas) bij.

Sterkte.

Oh, kut. Nou ja. Dan kan ik me daar in ieder geval op voorbereiden :p

quote:

Op zondag 3 februari 2013 00:27 schreef Kitlerrr het volgende:

[..]

Oh, kut. Nou ja. Dan kan ik me daar in ieder geval op voorbereiden :p

Het zal goed zeer doen en normaal gesproken kost dat wel wat tijd om iemand compleet uit je 'systeem' te halen. Je erop voorbereiden.. Hoe wil je dat doen? Je moet het ervaren en niet tegenhouden. Je voelt wat je voelt en daar heb je recht op. Tevens zou ik je willen adviseren om er niet in te blijven hangen wanneer je die neiging hebt, je niet te schamen om je hart uit te storten bij mensen die om jou geven en verder, ondanks alle verdriet toch nog leuke dingen te blijven doen. Hoe bitterzoet het misschien ook wel lijkt/voelt.

Ik heb hier zelf ook een tijdlang gepost, het hielp om het er met 'lotgenoten' over te hebben/ervaringen uit te wisselen.