quote:
Op maandag 24 december 2012 09:16 schreef Re het volgende:ga normale dingen doen zou ik zeggen... klinkt moeilijk maar is verdomd simpel, zoek iets waar je permanent mensen kunt gaan helpen en ga er een opleiding voor doen oid
Vind het maar moeilijk hoor. Ben bezig met iets alleen daar hoor ik dan pas in januari de beslissing over. Heeft wel met mensen helpen te maken overigens.
quote:
Op maandag 24 december 2012 09:48 schreef Copycat het volgende:Het is natuurlijk niet zo dat alle homo's nichterige regenboogdansers zijn. Stap uit die shady wereld, niet meer omkijken en wees jezelf als een homo in your own right.
En doe inderdaad iets met je 'roeping' iets voor anderen te betekenen. Het hoeft allemaal niet zo hoogdravend.
Voor mijn gevoel zijn vrijwel alle homo's dat weer wel op een enkeling na. Er volledig uit stappen dus de rug toekeren is erg lastig dan word men nogal achterdochtig en dat is met sommige figuren niet zo handig. Die roeping wil ik ook gewoon invullen zoals ik al schreef richting Re ben daar al mee bezig.
quote:
Op maandag 24 december 2012 10:03 schreef Hiergaanwedan het volgende:[quote]Kleding kopen die je graag wil dragen. Je oude kleding verbranden. Afstand nemen (met die voorwaarden enzo) van dat verleden en die mensen. Je zegt dat dat kan dus ja dan doen. Geen mes op zak nemen. Ga desnoods naar je huisarts om te vragen. Klinkt lam maar bedoel misschien kan je wel tips krijgen van bepaalde instanties (verslavingszorg bijvoorbeeld is echt heel breed, niet van toepassing op jou misschien maar zo is er vast wel een instantie die er wel wat extra ervaring mee heeft). Vragen kan in ieder geval geen kwaad. Zeg dus ook dat je niet direct naar een psycholoog hoeft ofzo maar kan me voorstellen dat gewoon wat hulp goed is en die er vast wel zal zijn.. de huisarts kan zoiets wel weten lijkt me.
Ben al bij de huisarts geweest enkel kan die hierin niet zoveel betekenen. Verslaafd ben ik niet geen drugs of drank problemen of wat dan ook. Er zijn weinig instanties wie iets met mij kunnen pas als je lange tijd in de gevangenis hebt gezeten zijn die opties er weer wel.
quote:
Verder misschien wat meer afstand nemen van familie en die kennissen... zeg niet dat je dat moet doen, maar bedoel als je jezelf niet kan zijn bij hen.. dan zorgt dat ervoor dat je ook eerder geneigd blijft om er wat in te blijven steken.
De reden was juist om familie [vaderskant] voor te zijn dat ik wel aan moest sluiten bij een andere familie min of meer uit bescherming juist om mijn eigen familie. Kijk vanaf dat ik geboren ben geworden zat heel de familie in nogal vieze zaakjes. Dat ging verder dan inbreken, vraag mij altijd af op bepaalde momenten of mijn vader wel mijn vader was want zulke dingen laat je net gebeuren met je eigen kind hij liet dat gewoon toe. Kan niet eens uitleggen op papier hoe dat allemaal in elkaar steekt. Ook zijn de familiebanden erg vaag, heb een neefje maar dat is resultaat van mijn nicht... haar vader wat mijn oom dan weer is.
Verder voor wie ik werkte, inmiddels aardig op leeftijd heb toch even een heel verleden met hem. Is een redelijk figuur vrij mild en respectvol. En zijn zoon van 15 is een homo... Wat zijn pa dus niet echt heel erg prettig vind, kom daar later even op terug.
Verder heeft voor wie ik dan werkte, een jongere broer gewelddadig onberekenbaar en zijn verleden vertelde niet veel goeds. Nou hebben hun met elkaar een langdurige ruzie waar genoeg in is gebeurd.
Die broer heeft nogal wat problemen met mij vanwege een hoop akkefietjes in het verleden. En dat gaat er hard aan toe alleen zijn pogingen tot... waren nogal halfbakken uitgevoerd laten we het daar maar ophouden. Kan die man ook echt niet serieus nemen probleem is ook hij heeft veel weg van mijn vader zijn gedrag tenminste.
Nou voor wie ik werkte heeft ook mot mijn mijn eigen familie. Sterker nog wie heeft er nou geen ruzie met mijn eigen familie [

] Hun wisten omdat ik geen contact had met hen voor wie ik werkte. Op een punt komt er bericht na jaren dat mijn vader ziek is en als ik afscheid wil nemen maar beter snel moet gaan. Na lang getwijfel ga ik toch met een reden wou hem dood hebben en alles van hem afpakken wat hij had. Dus langzaam bouw ik een band met mijn vader op waar van mijn vader denkt dat het welgemeend is en dat ik hem heb vergeven. Als mijn vader had geweten waar ik voor kwam had hij mij wel laten omleggen.
Nou heb hem niet vermoord maar wel zover gekregen om mij overal de rechten te geven en heel zijn handel en wandel over te nemen. Vader zegt toe en daarna laat ik voor wie ik werkte, de hele handel weer overnemen tenslotte was dat ook de reden om contact te zoeken en zo diep in vaders kont te gaan zitten. Heel mijn vaders familie wou alles hebben want daarmee heb je macht in de handen en op alle manieren voorkomen dat het in andere handen valt. Tenslotte als dat zou gebeuren had mij vaders familie niets meer geen recht van spreken meer heeft.
Mijn vader komt erachter belt op en bedreigt mij paar uur later is hij overleden aan een hartaanval. Daarmee is in een klap heel mijn familie vleugellam geslagen en hebben ze niet meer. Geloof mij dat mijn eigen familie nog wel een appeltje met mij te schillen heeft
Maar aangezien dat voor wie ik werkte zijn jongere broer samenwerkte met mijn vader eveneens vleugellam word geslagen op deze manier en een aantal maanden later in hun thuisland word opgepakt en in het gevang terecht komt is voor wie ik werkte ineens alles opgelost is. En voor mij ik heb mijn familie kunnen terug pakken op alles wat zij hebben aangericht. En daar heb ik jaren opgewacht om dat te kunnen doen en dat voelt goed trouwens.. En het heeft de voordeel dat mijn familie niets meer kunnen doen.
Nog een aantal maanden bij voor wie ik werkte gebleven en daarna opgestapt. Probleem is alleen zijn zoon is in die tijd nogal stapel verliefd op mij geworden en dat heeft nogal wat voordelen moet ik bekennen

Daar heb ik ook niet echt een oplossing voor eigenlijk en bovenal denk ik toch echt dat als ik ga laten merken dat ik zijn jongen afwijs dat er echt gedonder gaat komen. Heel verhaal maar zo zit het dus in elkaar.
quote:
Verder gewoon bedenken dat je juist nu een beter leven krijgt en dat het stom zou zijn om nu juist op te geven. Als je uit die kennissengroep stapt en een burgerlijk leven krijgt (want ja dat kan jij ook krijgen en is helemaal niks mis mee) dan wordt je meestal toch wel wat ouder dan 35 jaar.
Dat burgerlijke leventje staat mij dus totaal niet aan. Heb het geprobeerd hoor van 9 tot 5 werken beetje leuk doen tegen collega's, en dan naar huis en weer om 9 uur in de ochtend op je werk komen. In het weekend uitgaan boodschapjes doen. Echt je word geleefd dan dus dat moet ik nog een weg in zien te vinden.
quote:
Verder je misschien ook wat zachter opstellen als je van jezelf denkt dat je dat bent.. je zegt dat je mensen afstoot. Kost wat tijd om dat te veranderen maar in jouw geval komt het er misschien op neer dat je het gevoel hebt dat mensen wat sneller over je heen kunnen lopen als je wat aardiger doet (gezien dat je stelt dat je uit een vrij extreme situatie komt voor 10 jaar lang). Nadenken en beseffen dat je het misschien wat anders gaat ervaren terwijl het alleen maar beter is juist als je ook echt ernaar gaat handelen als je aardig doet.
Dat is het ook doe je aardig gaan mensen gebruik van je maken. Doe nooit zo moeilijk over geld of als iemand hulp nodig heeft zo hoort het ook voor mijn gevoel. Echter heb je ze ergens meegeholpen zijn ze ook weer zo foetsie. Erg lastig want als je zegt een vriend te zijn gedraag je er ook naar.
Ben best zacht van aard alleen zie alles anders. Als iemand zegt ik trek je kop eraf en daarna doorloopt... Kom dan lossen we het buiten wel op. Je snapt wat ik bedoel toch?
Bovenal waar ik vandaan kom ben je erg hecht. Merk dat het voor de burgerlijke mensen heel normaal is om weken niets te laten horen en als ze een probleem hebben je ineens bellen een dat staat mij toch een beetje tegen mis dat hechte gebeuren wel.
Weer genoeg om over na te denken
When your drunk the old woman tastes like a virgin... Crap!