Te zien
Of te lezen
Duitse piloot spaarde Amerikaanse vijand kort voor kerst
quote:Het gebeurde kort voor kerst, op 20 december 1943, in het midden van de Tweede Wereldoorlog. Een Amerikaanse B-17 bommenwerper keerde zwaar gehavend terug van een missie boven Duitsland. Het toestel was een gemakkelijke prooi voor de toegesnelde Messerschmitt BF-109. Maar in plaats van het vijandige toestel neer te schieten, koos de Duitse piloot er uit medemenselijkheid voor om zijn Amerikaanse medemensen te sparen.
LEES HIER HET HELE VERHAALquote:De Amerikaanse bommenwerper van het type B-17, ook wel Flying Fortress genoemd, was onderdeel van de 379th Bomber Group en gestationeerd op de RAF-basis Kimbolton in Engeland. De gezagvoerend piloot was de 21-jarige 2de luitenant Charlie Brown. Hij en zijn bemanning waren groentjes, het was hun eerste missie boven Duitsland. Hun doelwit was een vliegtuigfabriek van Focke-Wulf in Bremen. Al voordat ze haar bommen losliet, werd de B-17 onder vuur genomen door Duits Flak-afweergeschut. De bommenwerper verloor snelheid en raakte uit de formatie. De gehavende B-17 werd vervolgens nog 10 minuten lang onder vuur genomen door vijandelijke vliegtuigen.
-SH
Vraag me sowieso wel eens af wat je als soldaat zou doen als je zonder backup 1 op 1 tegenover een vijandige soldaat staat. Het duel aangaan om die ander hoe dan ook uit te moorden, of elkaar de hand schudden en beide rechtsomkeert maken in het kader van 'we zitten in hetzelfde schuitje en elkaar doden maakt toch geen verschil voor de afloop van de oorlog'
In 1943 was de strijd nog vol gaande.... de contouren van de afloop waren nog nog niet definitief.quote:Op zaterdag 22 december 2012 00:07 schreef Palomar het volgende:
Mooi verhaal idd. Aan de andere kant had die B17 misschien wel net talloze landgenoten/maten/familieleden van die Duitse piloot dodelijk getroffen, dus hem wel neerhalen was ook begrijpelijk geweest, ondanks dat hij weerloos was.
Vraag me sowieso wel eens af wat je als soldaat zou doen als je zonder backup 1 op 1 tegenover een vijandige soldaat staat. Het duel aangaan om die ander hoe dan ook uit te moorden, of elkaar de hand schudden en beide rechtsomkeert maken in het kader van 'we zitten in hetzelfde schuitje en elkaar doden maakt toch geen verschil voor de afloop van de oorlog'
DE ACHTERGROND INFORMATIE IS HIER TE LEZEN
quote:In 1943, op de 23e oktober ( kort voor hij naar Nederland werd overgeplaastst) steeg Alfred Grislawski op vanaf het vliegveld van Poltava - dat ligt in de Oekraïne - in zijn oude niet zo getrouwe 109F-4. Hij had een ongewenste passagier aan boord: Murphy vloog mee. Na een paar minuten gaf zijn Daimler Benz 601E motor er overtuigend de brui aan. Er zat niks anders op dan een buiklanding te maken op een akker vlak voor en vooral onder hem.
Een boerenvrouw die daar aan het werk was had de pech door de vleugel van zijn toestel geraakt te worden bij de noodlanding, ze raakte gewond aan haar hoofd. Grislawski keek niet op of om naar zijn gecrashte toestel, behalve dat hij de EHBO-kit eruit haalde. Hij verzorgde de vrouw totdat er een Duitse legertruck aankwam om hem op te halen. Grislawski stond erop dat de vrouw naar het legerhospitaal zou worden gebracht.
Nog meer
Oke, dat wist ik niet, over de marine had ik dat wel eens gehoord.quote:
Ik heb regelmatig gehoord dat piloten onderling vaak buitengewoon vriendelijk deden, afgezien van het feit dat zij elkaar wel naar de grond knalden als het nodig was. Die vriendelijkheid uitte zich dan met name in het begroeten van elkaar in de lucht en taferelen zoals hierboven beschreven. Het is denk ik soort van vergelijkbaar met de 'goalkeepers union', die keepers bij voetbal erop nahouden.
Zo heb ik ook verhalen gehoord van duitse soldaten die onderduikers lieten gaan bij huiszoekingen. Dat ze ze wel gezien hadden of gehoord, maar het niet doorgaven aan hun leider.
Klopt is zelfs een keer op het NOS journaal geweest, was meen ik in Rotterdam.quote:
We blijven toch allemaal mensen, en vooral als er geen bevelhebber of fanatiekelingen in je groep zitten is er plaats voor persoonlijke keuzes, de keuze te maken tussen leven en dood voor je tegenstanders.
Zo heb ik ook verhalen gehoord van duitse soldaten die onderduikers lieten gaan bij huiszoekingen. Dat ze ze wel gezien hadden of gehoord, maar het niet doorgaven aan hun leider.
Mooi verhaal @Buster
Dat gebeurde in de Eerste Wereldoorlog ook, tot grote ergernis van de generaals.quote:
Apart verhaal. ik moest ineens denken aan een reportage van jaren geleden over de Amerikaanse burgeroorlog waar Noordelijke en Zuidelijke eenheden tegenover elkaar lagen en elkaar flink beschoten. Maar voor elke nieuwe ronde van beschietingen waarschuwde men eerst de tegenstander zodat die weer dekking konden zoeken.
Mooi verhaal @Buster
Wat te denken van een waar gebeurd verhaal waar ook een film over is gemaakt waar tijdens Kerst Duitse en geallieerde eenheden elkaar kerstliederen toezongen en elkaar zelfs even hebben ontmoet?
C&H / Kerst 1914quote:Op zaterdag 12 januari 2013 14:05 schreef Iwanius het volgende:
Fraai verhaal.
Wat te denken van een waar gebeurd verhaal waar ook een film over is gemaakt waar tijdens Kerst Duitse en geallieerde eenheden elkaar kerstliederen toezongen en elkaar zelfs even hebben ontmoet?
[ afbeelding ]
Klopt. Ze hadden enorm veel respect voor de andere pilotenquote:
Ik heb regelmatig gehoord dat piloten onderling vaak buitengewoon vriendelijk deden, afgezien van het feit dat zij elkaar wel naar de grond knalden als het nodig was. Die vriendelijkheid uitte zich dan met name in het begroeten van elkaar in de lucht en taferelen zoals hierboven beschreven. Het is denk ik soort van vergelijkbaar met de 'goalkeepers union', die keepers bij voetbal erop nahouden.
