Vooropgesteld dat de weldra geuite visie wellicht niet het beste advies is voor de middelmatige mens (i.e. zij die behept zijn met een middelmatig of ondermaats uiterlijk, een gemiddeld of ondermaats IQ en/of geen of weinig persoonlijkheid), maar die mensen wil ik ook helemaal niet voorzien van (ongevraagd) advies; het zal mij koud laten wat zij met hun leven doen.
Ik richt me volledig op knappe, slimme, grappige, actieve en zelfverzekerde mensen, dus 'forever-lonely's die hun bestaansreden even aangesterkt zagen worden bij het aanschouwen van de topic-titel, .... helaas.
Zelf heb ik al enkele jaren een relatie met een bijzonder mooie (doch niet zeer intelligente) dame en laat mij helaas mede door haar wel eens tijdelijk in de waan brengen dat een toekomst met kinderen of in de hoedanigheid van getrouwd man niet eens zo heel beroerd is. Vandaar dit topic. Omdat wij elkaar eraan moeten blijven herinneren deze fout niet te maken! Wij moeten elkaar helpen te voorkomen stapsgewijs in deze destructieve val te lopen.
Wij zijn te bijzonder om alles wat we hebben gekregen -van de Heer, van het Universum, van het toeval of wat je ook gelooft- niet tot zijn volle potentie te gebruiken, met name, maar niet uitsluitend, voor eigen plezier. Kinderen krijgen en opvoeden is een van de grootst denkbare verspillingen natuurlijk. Natuurlijk kan er enige drang zijn om je schier perfecte genenpakket door te geven, maar los van eventuele biologische toevalligheden die hier vervolgens afbreuk aan zouden kunnen doen (stel je kind wordt geboren met hooikoorts), weegt het ook absoluut niet op tegen de nadelen van zo'n besluit.
Onder het credo 'Waarom ook wel, daarom ook niet', vrij naar Extince, tonen de beroerde redenen om te trouwen of voor het krijgen van kinderen één voor één aan dat het nemen van dit pad ons van geluk af zal leiden. De reden om te trouwen die het laatst stand heeft gehouden voor mij persoonlijk is dat het mijn vriendin heel blij zou maken. Ik zeg blij, niet gelukkig, want geluk vinden in een contractuele formaliteit is uiteindelijk enkel voor de middelmaat mogelijk.
Concreet, om het verhaal ook niet te lang te laten worden, de lijst met punten die men maar dient te overlezen indien de uiterst verderfelijke overweging van trouwen of kinderen krijgen zich meester probeert de maken van je ratio en zich een een weg probeert de banen dwars door je idealen.
Trouwen/kinderen• Minder vrijheid. Dit, het moge duidelijk zijn, is de belangrijkste reden om zowel af te zien van het huwelijk als wel van het krijgen van kinderen.
• Seksleven gaat achteruit
• Je vrouw gaat achteruit
• Je wilt geen getrouwde man zijn
• Ken je die collega met die kinderfoto's? En die trotse verhalen dat Semmi op het potje heeft geplast?

• Dit is niet eens een wereld waar je kinderen in wilt op zien groeien. Het leeuwendeel van de Nederlandse kinderen is verwend, inspiratieloos en prikkelverslaafd. Good job, parents.
• Ga eens op een random namiddag in een winkelcentrum lopen en let eens op die verwende kutblagen waar de ouders geen weerwoord tegen durven te geven. Good job again.
• Je wilt niet een getrouwde man zijn.
• De definitie van vreemdgaan wordt strikter.
• Scheiden
• Scheiden en kinderen
• Getrouwde mensen worden snel saai, burgerlijk etc.
• Je dagelijkse leven wordt saaier met een exponentiële toename
En dat terwijl je, indien voldaan aan de aannames van het topic, een geheel ander leven kon leiden. Een leven vol vrijheid en waarin je -in tegenstelling tot de meeste mensen- bijna alles kon doen wat je wilt.
En dat is ook absoluut de premisse voor het enigszins zinvol zijn van deze redevoering: je moet wel knap, slim en zelfverzekerd zijn en het is dus in principe het geval dat het meeste waar je je aan toe zet slaagt. Dan is het volstrekt belachelijk om het leven te leiden dat zovelen doen, dat met jengelende blagen, een uitdijende vrouw en een verdrietige kantoorbaan. Het leven dat voor deze mensen is weggelegd is een leven weg van het midden. Niet gezapig, tevreden met een modaal inkomen, seks met één vrouw, weinig seks, favoriete tv-programma's hebben en af en toe een uitstapje. Ik ben zelfs van mening dat wie 'alles mee heeft' en toch voor deze levensstijl kiest, niet alleen ondankbaar is voor wat hij gekregen heeft, maar ook iedereen beledigt, waaronder ook de mensen die niet anders konden wegens hun middelmatigheid.
Liefde is belangrijk. Betekent dit dat als je van iemand houdt, dat je dan moet trouwen? Nee. Betekent dit dat je niet met andere vrouwen naar bed kan gaan? Nee (maar voorkom onnodig verdriet en zorg er met 100% zekerheid voor dat zij er niet achterkomt). Kortom, behoud je vrijheid, benut je potentie en blijf op gepaste afstand van de gezapige middelmaat.
Wees sterk, zwicht niet!