[Reisverslag] Bali 2012

Bali was onze eindbestemming na eerder vanuit Nederland koers te hebben
gezet naar de Malediven voor een 7 daags verblijf en China voor een verblijf
van 12 dagen.



De vlucht van China naar Bali duurt +/- 7 uur, en aangekomen op het vliegveld
(Ngurah Rai) merk je (wanneer je het vliegtuig verlaat) gelijk al de benauwde
en hoge buitentemperatuur die er, ondanks het late tijdstip (22:00 uur), heerst.
Het advies luidt dan ook: Trek wanneer je geland bent gelijk alles wat warm
aanvoelt uit wil je niet later met een bezwete rug rondlopen. Dit geldt trouwens
voor zowel overdag, als laat in de avond aangezien er geen koele wind waait.



Wanneer je het vliegtuig verlaat kunt je als beste de aanwijzingen van het grond
personeel opvolgen daar de meeste borden alleen in de lokale taal zijn aangegeven.
Naarmate je verder loopt zul je merken dat er ook passagiers in tegenovergestelde
richting je tegemoet komen aangezien op het vliegveld Ngurah Rai alles niet zo
strak en geordend is ingedeeld en geregeld als de op de meeste moderne vliegvelden
bij ons in het Westen. Denk aan een willekeurig groot treinstation in Nederland waar
door omstandigheden reizigers zijn gestrand en alle richtingen uitlopen.



Na verloop van tijd kom je aan in een grote hal aan met in de linkerhoek een
aantal houten hokjes waar lange rijen mensen voor staan te wachten. Dat is
de plek waar je je visum dient af te halen alvorens je verder kan. Bereid je voor
op lange wachttijden aangezien de hal, ondanks zijn grootte, tevens ook de plaats
is waar reizigers van net aangekomen vluchten zich verzamelen en je al gauw
1 grote mierenhoop van gestrande passagiers hebt die allemaal voor hetzelfde
komen: Het visum!



De prijs van het visum kost voor passagiers uit de EU ¤21,- en de USA $25,-
en kan betaalt worden in de eigen valuta of met de lokale valuta te weten de
rupiah. Het loont om met de rupiah te betalen want als je het omrekent betaal
je niet ¤ 21,- , maar ¤ 18,-. Ook zal je merken wanneer je in de rij staat er
allerlei lieden in burgerkleding (en met een kleine badge zonder foto) je zullen
aanspreken of je voor een visum komt. Wanneer je " ja " zegt is hun volgende
vraag of zij dit visum niet voor jou kunnen regelen. Ga hier niet op in want deze
lieden zijn wat naar later blijkt "runners", alias vriendjes van de beambten die in
de houten hokjes zitten en de visums afgeven.

Zij worden door het aanwezige vliegveldpersoneel getolereerd omdat die ook
meeprofiteren van de handel: " Hoe maak ik argeloze toeristen geld afhandig."
Negeer ze en wacht geduldig (hoe vervelend ook) je beurt af en switch van rij,
wanneer je merkt dat een andere rij iets sneller wordt geholpen, want niet alleen
betaal je de dubbele prijs van je visum wanneer je van diensten van de runners
gebruik maakt, ook heb je geen enkele garantie dat je ook daadwerkelijk je visum
krijgt. En mocht dit laatste je overkomen dan heeft klagen bij dienstdoende
veiligheidsbeambten helemaal geen zin omdat op Bali het credo luidt: " Jij bent
hier toerist/gast en heb maar te weten dat dit verboden is, en de enige rechten
die je hier hebt, zijn geen rechten. "

Nadat je je visum hebt betaalt en opgehaald is het wederom door allerlei gangen
lopen en verschillende controle's ondergaan waarbij je vooral je visum,paspoort
en ticket moet kunnen overleggen. De controle's in Bali zijn i.v.g.met Nederland
(waar echt alles letterlijk volgens procedures gaat) een verademing. Men
controleert goed en gedegen maar gaat niet zover dat men je onnodig lang vast
houdt alleen maar omdat de procedure dat zo voor schrijft. In Bali denkt men
eerder: " Belangrijker is dat die 'blanda' (nederlander) snel door de controle heen
is, des te eerder gaat hij hier geld spenderen." Bali draait tenslotte niet voor niets
voor 75% op de toeristenindustrie.



Nadat je alle controles hebt gehad is het naar de bagageruimte lopen en wachten
op je koffers. Daarna is het nog voorbij 1 controle, linksaf een smalle gang door
waar (geloof het of niet) je aan weerszijden wederom houten hokjes ziet met
allerlei dames en heren die met formulieren naar je zwaaien. Dit zijn de lokale
grens wisselkantoren alias money changers. Ga hier niet aan voorbij, want het
loont geld te wisselen! De koers die men handhaaft is absoluut de moeite
waard en scheelt heel veel met Nederland en wat je van je Bank krijgt.
Daarom is het ook absoluut aan te raden niet al je geld in Nederland om te
wisselen want je wordt een dief van je eigen portemonee. Een klein voorbeeld:
In Nederland dien je volgens een redelijke koers voor 1 euro 12.400+ rupiah te
krijgen en krijg je maar via de Bank of een grenswisselkantoor hooguit +/- 9.000+.
rupiah! In Bali krijg je gewoon 12.300+ in het slechtste geval. En ga je dat
omzetten naar nog grotere bedragen, dan zie je dat je in Nederland regelrecht
genaaid wordt door zowel de Banken als de grenswisselkantoren.

Advies: Wissel je meeste geld om in Bali en niet in Nederland!

Hierna is het de schuifdeuren door en sta je buiten op een stoep omringd
door allerlei mensen die in het half donker (slechte verlichting) en met kartonnen
bordjes namens allerlei bedrijven aangekomen toeristen komen afhalen. Het is dus
goed zoeken naar degene die jouw reisagentschap of resort/hotel vertegenwoordigd.
Heb je hem of haar uiteindelijk gevonden, bereid je dan maar voor op een lange
wandeling van +/- 800 meter door een gigantische mensenmassa die allemaal
dezelfde route nemen als jij, alleen dan in tegenovergestelde richting. Laat jouw
chauffeur eventueel je koffers dragen en niet allerlei figuren die plotseling opduiken
en met een kar hun diensten komen aanbieden want voor je het weet zijn ze in de
mensenmassa verdwenen met jouw koffers. Verwacht ook niet dat de auto keurig op
je staat te wachten want het is (naar later bleek) verboden te laden en te lossen nabij
de diverse terminals en moet de bijrijder van jouw chauffeur dus maar rondjes rijden
totdat hij zijn passagier op de afgesproken plek ziet staan. Als alle koffers uiteindelijk
zijn ingeladen zal de koelte van de airconditioning in de auto een welkome afwisseling
zijn want dat het broeierig en warm in Bali is staat buiten kijf.



De rit naar ons resort was er 1 van files en hobbeligheid aangezien er op Bali bijna elke
dag aan de weg wordt gewerkt en je dus te maken krijgt met open gebroken stukken weg
met heel veel zand en stof. Daarbij gebeuren de meeste herstelwerkzaamheden aan de weg
in de avonduren en kan het zomaar gebeuren dat een rit van +.- 30 minuten, meer dan een
uur duurt.

Ons resort is het Grand Hyatt vanwege de simpele reden dat Ik al jaren lid van die
club ben en het belangrijk vind dat op je vakantie je hotel gewoon top is. Rust en
comfort staan bij mij hoog in het vaandel en de rest vind ik bijzaak.

Het Grand Hyatt is gelegen in het Nusa Dua resort, een naar later bleek gigantisch
complex (veredelde legerplaats) waar alle top resorts bij elkaar liggen en verder
compleet zijn afgesloten van rest van de buitenwereld. Helaas vonden wij het
"afgesloten van de buitenwereld" idee vervelend daar wij gewend zijn tijdens
onze vakanties zoveel mogelijk op te gaan in de lokale bevolking.



Een gigantisch groot bord met de naam van het complex en bijbehorende
beveiliging laat merken dat je nu echt in een compleet andere wereld bent
terecht gekomen. De motor van de auto dient even te worden afgezet, deuren
worden even open gemaakt, glimlachend wordt je welkom geheten en
ondertussen worden alle papieren gecontroleerd en worden er met spiegels
onder de auto gekeken. Na de aanslag van een jaar of wat geleden in een
discotheek op Bali, is de beveiliging van plekken waar veel westerse toeristen
komen flink opgeschroefd met dit als gevolg. Als uiteindelijk alles in orde is
bevonden mogen wij doorrijden en wordt onze komst gelijk via de portofoon
doorgegeven.

Na een rit van +/- 6 minuten met prachtig verlichte brede rijlanen, wuivende
palmbomen en verlichte etalages van allerlei winkels aan weerszijden van de
weg, kom je wederom aan bij een controlepost dat de echte toegang tot het
Grand Hyatt geeft. Ook hier dezelfde controle rituelen en na 1 minuut kunnen
wij doorrijden tot aan de hoofdingang van het Grand Hyatt zelf.



Na uitgestapt te zijn (doodmoe en hongerig) hoefden wij gelukkig niet door de
laatste veiligheidscontrole omdat er iemand van de frontdesk ons verwelkomde
bij naam. Het inchecken ging vrij snel te meer ik als Diamond member wel
bekend was en wij dus al heel snel op weg waren naar onze suite. Daar alles
uitgepakt en gezien het tijdstip, gelijk gebruik gemaakt van roomservice en alles
wat maar lekker leek naar onze suite laten komen. Na uitgebreid te hebben gegeten
en gedronken doken wij ons bedje in om de nachtrust te vatten.

Laat mij voorop stellen dat het Grand Hyatt zijn naam als 5 sterren resort waarmaakt,
maar dat het resort zo steriel is als een ziekenhuis. Alles doet schoon en strak aan
met zijn mooie looppaden,typische Hyatt bouw en bijbehorende internationale
restaurants maar verder is het er vrij stil en erg onpersoonlijk. Dat laatste werd nog
het beste geïllustreerd toen wij op een zaterdagavond om 21:00 uur aan 1 van de
fraaie bars zaten en er verder niemand om ons heen zat, dan alleen het barpersoneel.
die ook vrij verveelt uit hun ogen keken vanwege de weinige klandizie. Eigenlijk
kun je het beste zeggen dat het Grand Hyatt veelal gericht is op de zakelijke reiziger
of congresganger die bijna elke dag aan het zwembad ligt te luieren, cocktails drinkt, wat
eet,wat shopt, en wanneer de tijd daar is weer teruggaat naar zijn kamer en de volgende
dag hetzelfde ritueel herhaalt tot zijn vertrek en dan zegt: " Ik heb Bali ervaren."



Grand Hyatt Resort.

Dit en het feit dat wij helemaal waren afgesloten van de lokale buitenwereld
maakten dat wij na een week besloten om uit te checken en naar het plaatsje
Sanur te verkassen waar het zuster resort van Grand Hyatt, Bali Hyatt, is
gevestigd.

De transfer van Grand Hyatt naar Bali Hyatt verliep spoedig en na een rit van
een uur of wat bevonden wij ons in een geheel ander resort dat veel meer binding
met de lokale bevolking heeft omdat het aan de rand van het plaatsje Sanur ligt,
en de juiste verhouding heeft van enerzijds de Balinese cultuur, en anderzijds het
moderne van de Hyatt resort ketens. Het voelt dus "warmer" en gemoedelijker aan
zonder aan kwaliteit of moderniteit in te boeten. Vooral de tuinen zijn adembenemend
met overal palmbomen,vijvers en fonteinen, iets dat het Grand Hyatt helemaal mist.



De suite is ruim en voldoet, maar je kan merken dat het wel wat gedateerd is.
Enige minpuntje was wel dat de schoonmaakploeg steken liet vallen, zelfs als wij
hiervan melding hadden gemaakt bij de frontdesk. Er zijn namelijk twee rondes die
men voor je suite doet, waarbij de eerste ronde veelal in de ochtend plaatsvindt en
de tweede ronde in de namiddag. Bij de eerste ronde vervangt men alle handdoeken
(of vult men deze weer aan) en wordt je suite van top tot teen schoongemaakt en
de minibar gecontroleerd en des gewensd aangevuld. Bij de tweede ronde wordt
vluchtig gecontroleerd of alles nog voldoende aanwezig is, (zeep,handdoeken,minibar
etc.) en of alles er nog schoon uitziet en worden de bedden voor de nacht in gereedheid
gebracht. (dekens/lakens worden omgeslagen) Echter tot drie maal toe merkten wij
dat vuiligheid in de wasbak en de badkuip niet was verwijderd, of nog erger: de
handdoeken of niet waren vervangen, of men helemaal geen schone handdoeken had
neergelegd. Hyatt onwaardig!.



Het Bali Hyatt heeft verschillende restaurants met keukens die een internationaal
karakter hebben en waar je a la carte kan eten tegen een stevige prijs, die gelijke tred
houdt met de prijzen van tophotels bij ons in het Westen. Raadzaam is om alleen
het uitgebreide ontbijtbuffet te nuttigen en deze internationale keukens te laten voor
wat ze zijn want het is eigenlijk een slap aftreksel van wat je thuis in Nederland veel
beter kan krijgen. Je moet dan denken aan: Italiaanse, Indonesische,Franse,Chinese
en Japanse keuken. Houd er trouwens rekening mee dat je bovenop de prijzen die
op de menukaart staan ook nog een servicefee en VAT betaalt, iets dat je trouwens
overal op Bali zal meemaken wanneer je gaat uiteten. Of het nu in een snackbar of
restaurant is: Overal betaal je servicefee en VAT zelfs als je het meeneemt.



Verder heeft het Bali Hyatt diverse zwembaden die allemaal fraai en karakteristiek
ogen en is er de mogelijkheid het strand op te lopen en plaats te nemen in een van
de ligstoelen. Het strandgedeelte voor gasten van het Bali Hyatt staat duidelijk
aangegeven, en mocht je als gast van een ander resort/hotel denken gebruik te kunnen
maken van de voorzieningen van het Bali Hyatt(die het mooiste en langste privéstrand
heeft van de hele kuststrook) dan kun je je beter twee maal bedenken want er wordt
streng gecontroleerd door resortpersoneel in uniform en burger. De controle gebeurd
door het vragen van je Hyatt pas ( je hebt 2 ) en je badhanddoek kaart (tenzij
je die hebt ingeruild voor een badhanddoek) Kun je dit niet overleggen dan wordt je
zonder pardon van het terrein verwijderd. Ook zal je merken dat de badgasten die
aan het strand liggen niet massaal de zee in induiken maar de koelte van het
zwembad opzoeken als ze willen zwemmen.

De reden hiervan ligt in het feit dat in het zand hele scherpe deeltjes steen/scherven
zitten waardoor je al snel pijn aan je voeten krijgt of nog erger, je voet beschadigd.
Het advies luidt dan ook om schoeisel aan te trekken of heel voorzichtig de zee in te
lopen. Ook het feit dat je wegzakt in het zand maakt dat de meeste gasten alleen
maar aan het strand liggen om te zonnen of zich te laten masseren met al of niet een
overheerlijke cocktail in de hand.

Het privéstrand van het Bali Hyatt is trouwens onderdeel van een hele lange kuststrook
waar alle andere resorts/hotels ook aan zijn gelegen en verbonden wordt door een
voetgangerspad die achter de resorts en hotels doorloopt. Ik noemde het voor het gemak
" de strip " gezien de drukte gedurende de dag, en het feit dat het eigenlijk een alternatieve
route is voor de grote (drukke) weg (aan de voorkant van al die resorts en hotels) die naar
het centrum van Sanur leidt.

Bali Hyatt.

Ongeacht of je nu links of rechts " de strip " opgaat overal kom je allerlei winkeltjes
en barretjes tegen die allerlei diensten aanbieden. Van maaltijden met bijbehorende
drank, tot massages tot diepzeeduiken, tot het varen met een boot of kano, tot
parasailing. Het is er allemaal. Wat het allemaal kost staat meestal keurig aangegeven
op borden zodat je als argeloze toerist weet wat alles kost. En staat er helemaal geen
prijs dan wordt verwacht dat je informeert en gaat onderhandelen over de prijs. Het loont
trouwens om dat laatste toe te passen als je met een groep bent want het kan je heel
veel geld schelen per persoon aangezien een Balinees meestal gefocused is op aantallen
i.p.v. het individuele budget per persoon die beschikbaar is.



Handig om te weten is dat een Balinees in het begin je zal tegenwerken met de
prijsonderhandeling maar als puntje bij paaltje komt uiteindelijk toch akkoord zal gaan
met jouw laatst genoemde prijs. Let wel dat hij direct daarna zal proberen je iets nieuws
te verkopen zodat hij zijn verlies enigszins compenseert. Een veel gebruikte zinsnede
die een Balinees gebruikt wanneer hij denkt dat je echt niks zal kopen is: " You can
make today for me my lucky day. "

Ook dien je rekening te houden dat de de gemiddelde Balinees geen genoegen
neemt met een " No thank you " want ze schakelen gelijk over op " Where are
you from " om het contact met je te behouden en gewoon met je mee te lopen.
Daarom is het beste advies om " de strip " op de dag te mijden en als je je erop
begeeft, het per fiets te doen want een Balinees houdt er namelijk niet van om
fietsers achterna te lopen.

Van waar deze volharding iets te verkopen? Simpel: In Bali kent men geen
sociaal vangnet zoals in Nederland. Daarom geldt hier: Als je werkt kan je
geld verdienen en leef je,werk je niet, ga je dood.



Ook handig om te weten is dat het regelen van allerlei allerlei excursies
door je reisagent zonde van je tijd en vooral geld is. Het enige wat je
reisagent doet is tussenpersoon spelen en daarover een stevige commissie
ontvangen. Mocht er namelijk iets gebeuren, dan is hij of zij niet verantwoordelijk
aangezien hij of zij alleen maar het contact legt met de lokale bevolking die je
zelf ook kan opzoeken door gewoon je resort/hotel uit te lopen en elke
willekeurige winkel binnen te lopen en je excursie en reis zelf te boeken,
aangezien iedereen redelijk goed engels spreekt,alle informatie voorradig is,
en je tenslotte flink wat geld uitspaart.

Houdt er ook rekening mee dat binnen een straal van +/- 3 km vanaf je
hotel/resort je toeristenprijzen betaalt als het restaurants,supermarkten of
kleding/electronica winkels betreft. Ongeacht waar je naar binnenloopt,je
betaalt 3 tot 5 keer zoveel als wat je bij de echte lokale bevolking betaalt
terwijl het allemaal van dezelfde kwaliteit is. Houd er ook rekening mee
dat je je als toerist in eerste instantie wel de koning te rijk zal voelen
met al die miljoenen aan rupiahs maar dat je ook snel zal merken dat je
geld als sneeuw voor de zon verdwijnt terwijl je misschien niet eens iets
geks hebt gedaan. Nou is dat niet erg als je ongelimiteerd geld kan spenderen,
maar als je als een echte nederlander graag wilt weten wat je nu zoal uitgeeft
per dag dan ga je vanzelf naar andere wegen zoeken om je geld verstandiger
uit te geven.

Een manier om verstandig met je geld om te gaan is door je zoveel mogelijk
buiten de straal van 3 km te begeven (30 min lopen/20 min fietsen) en de
hippe bars en winkeltjes verdwijnen en vervangen worden door lokale winkeltjes.
De meest bekende plek waar je de lokale bevolking aantreft heet:

Sanur Market..



Gelegen achter een stenen muur met een grote parkeerplaats met op de
achtergrond een groot wit gebouw met een bijbehorend wit hek waar je
doorheen loopt en dan terecht komt in een grote markthal waar je van alles aantreft.
Dit is de plek waar de lokale bevolking zijn waren aanbiedt en zelf inkopen doet. Je
vindt hier alles wat je in de buurt van je resort/hotel ook vindt maar dan niet met
prijzen die 3 tot 5 x over de kop gaan. Wij hebben daarom ook het fatsoen genomen
om hier niet op de lokale prijzen af te dingen daar het al zo spotgoedkoop is. Daarbij
is de lokale bevolking maar wat blij dat jij (als toerist) bij hun je geld komt spenderen
omdat zij op geen enkele wijze profiteren van de inkomsten die resorts of hotels
genereren. Hun inkomsten komen meestal van de eigen bevolking en die verdwaalde
toeristen die de moeite nemen hun kant op te komen.



Na 18:00 uur veranderd de grote lege parkeerplaats voor de binnenmarkt in een bazaar
van allerlei eettentjes en gaat de binnenmarkt dicht. Men noemt deze plek dan ook wel:
Sanur Night Market! De lokale bevolking,backpackers,toeristen, alles treft elkaar hier,
en maakt kennis met elkaar en wisselt ervaringen uit en schuift ondertussen gewoon
aan bij 1 van de vele eettentjes met zijn lange houten tafels en plastic stoeltjes.

Tijdens ons verblijf wemelde het van vooral Australiers (die naar Bali komen
omdat het spotgoedkoop is),Duitsers,Japanners,mensen uit Singapore en
natuurlijk Nederlanders. Vreemd genoeg waren er weinig tot geen Russen te
bekennen. Vwb het eten moet je je niet schamen als je niet weet wat te nemen.
Kijk gewoon op iemand zijn bord en vraag desnoods wat men eet en men is bereidt
je te vertellen wat het is. Anderzijds kun je ook gewoon aanwijzen wat je wel en niet
wilt hebben daar sommige eettentjes hun ingrediënten op schalen hebben uitgestald.
Opvallend trouwens dat meeste toeristen als zij de Night Market voor de eerste keer
bezoeken, het meest bekende en veilige gerecht bestellen wat zij thuis maar al te
goed kennen van hun lokale Chinees: Nasi. Maar het allerfijnste is nog wel dat je
in de Night Market niet met servicefee en VAT wordt geconfronteerd. Hier betaal je
gewoon wat op de menukaart staat in contanten of wat men je voorschrijft.



Ook zal je als westerling opvallen dat de meeste gerechten koud zijn (vlees,groenten)
en alleen de rijst warm. Het zal in het begin even vreemd aanvoelen maar al heel snel
merk je het niet meer aangezien je lichaam al snel aan de ommekeer went gezien het
broeierige karakter van de avond en het feit dat de meesten algauw de warme rijst met
hun vlees en groenten mengen waardoor het toch nog een vrij warme prak wordt.
Ondanks de warmte drinkt men meestal fris of ijsthee en heel soms bier. (Bintang)
Fris staat in flessen op tafel en ijsthee wordt uit een thermoskan geschonken en des
gewensd kan je er stukken ijs in krijgen aangezien men heeft geen koelkasten heeft,
maar wel blokken ijs dat wordt afgedekt met handdoeken. Bier komt vaak uit een
grote teil met ijsblokken en voeltgezien de hogen temperaturen wat lauw aan. Wees
ook niet verbaast als je buurman plotseling met een ander gerecht naast je komt
zitten wat hij even daarvoor bij een ander eettentje heeft gehaald en die niet op
de menukaart staat waar je je op dat moment bevindt. Heel normaal en mag mits
je wel bij de eettent waar je zit iets bestelt hebt.

Soms zal je ook zien dat de eigenaar van het eettentje waar je zit te eten even
wegloopt om iets wat jij bestelt hebt en hij niet heeft bij de buurman gaat halen.

Wij hebben bijvoorbeeld bij binnenkomst sate's bij de ene tent gehaald,
vervolgens een lichte groentesoep ergens anders bestelt en daarna
plaatsgenomen bij een ander tentje waar men overheerlijke kip met
zwarte peper saus serveerde en daar alle meegenomen gerechten uitgestald.
Geen probleem en wordt geaccepteerd.



Om de avond af te sluiten is een bezoek aan een fruittentje waar men allerlei
vruchtendesserts maakt een must. Het ziet er misschien allemaal wat eenvoudig
uit in opzet maar hetgeen men maakt is voortreffelijk en kost geen drol en op zo
een broeierige warme avond met warm pittig Balinees eten is dit dessert een welkome
afkoeling van de avond. Ga maar na: Het fruit is altijd vers en in grote getale aanwezig
en rijp! De rijen voor deze fruitstalletjes zijn dan vaak ook vrij groot omdat iedereen wil
afkoelen en men weet dat men hier kwaliteit krijgt. Ga maar na: Vers fruit, wat crunch
ijs,siroop en wat melk is heel wat anders dan wat je in Nederland krijgt aan allerlei uit
blik gekomen vette zooi als je iets soortgelijks in Nederland zou maken.

Day & Night Market

Na afloop van het bezoek aan de Night Market slenter je nog langs allerlei
lokale tentjes waar men kleding,tassen,dvd's met de allernieuwste bioscoopfilms
te koop aanbiedt en keer je na verloop van tijd huiswaarts Wij hebben gedurende
ons verblijf in Sanur bijna elke avond bij de Night Market gegeten en de lunch en
het diner in ons resort gelaten voor wat het was. Reden? Het eten bij de lokale
bevolking is altijd vers, authentieker en...goedkoop!



Ook handig om te weten hoe je je dient te gedragen op Bali als toerist. In Bali
rijdt en loopt alles links en wanneer je dat niet doet, riskeer je je eigen leven
daar een Balinees niet zal uitwijken als jij wilt volharden in je eigenwijsheid door
rechts aan te houden. Zoals ik al eerder opmerkte: Jij bent gast in Bali en dat
houdt simpelweg in dat jij je dient aan te passen en vooral zorg te dragen dat er
geen ongelukken gebeuren op de weg, zelfs als jij formeel in je recht zou staan.

Reken er ook niet op dat als jij je beklag gaat doen bij een Politieagent, deze
jou een luisterend oor zal bieden. Een goed voorbeeld daarvan is het moment
wat mijn vriendin en ik meemaakten op een dinsdagochtend vroeg toen wij
langs de grote weg liepen en er een scooter voorbij reed met daarop een
toerist met twee van zijn kinderen voor en achterop. Plotseling dook er een
een zwarte auto uit een zijstraat op die met een rotvaart de hoofdweg op reed
en de scooter op een haar na miste. Om een lang verhaal kort te maken: De
(Australische) man op de scooter kreeg de schuld omdat die maar had moeten
zorgen dat de auto alle ruimte had om geheel vrij de hoofdweg op te rijden.

Let daarom heel goed op als je deelneemt aan het verkeer want de scooters
en brommers suizen links en rechts langs je heen, zelfs als je in een auto zit.
Een zebrapad is daarom ook geen enkele garantie voor voetgangers om veilig
over te steken want men stopt niet tenzij er een verkeersregelaar met fluitje
en een verkeersbord auto's en ander rijdend verkeer tot stoppen dwingt zodat
een voetganger rustig kan oversteken.



Ook niet onbelangrijk om te weten is dat je als toerist het beste af bent met
een fiets omdat de Politie veelvuldig controleert en bijna altijd toeristen op
scooters aanhoudt voor wat heet " papieren controle " In feite kun je het zo
zien: Blanke toerist + scooter = $$$$$ voor de Politie! Ook dat hebben wij
gezien hoe massaal (blanke) toeristen op scooters werden aangehouden
terwijl de lokale bevolking voorbij raasden. En denken slim te zijn door
aan te geven dat je niks betaalt en jij je rechten kent, is zinloos want je
wordt zonder vorm van proces meegenomen en vastgehouden op het
Politie bureau. Waar draait het dan allemaal om? Geld,veel geld.
Gemiddelde rekening? $ 30,- p.p. contant betalen. Daarom of zorgen
dat je een fiets hebt, en als je ver wilt reizen een auto huren en zorgen
dat je niet opvalt op de weg.

Bali is een pracht eiland met zijn eigenaardigheden zoals het verkeer
en de dagelijkse gewoontes van de mensen. Maar los van dit is het als
vakantie eiland een verademing,de lokale bevolking een en al goedlachs
en de omgeving en hoe alles functioneert en opereert de moeite van het
beleven waard. Het mooste van Bali is nog wel dat het voor elk wat wils
heeft. Sanur is als stad van alle plekken op Bali de enige plek die niet
helemaal verpest is door het massatoerisme en waar de lokale bevolking
en het toerisme in evenwicht zijn. Daarom kun je ook met een gerust hart
zeggen dat Sanur nog het meest van het originele Bali aan jou als toerist
laat zien. Voor wilde feesten en lallende en hossende toeristen moet je
niet in Sanur zijn,wel voor rust en interactie met de lokale bevolking.

Daarom nog de volgende adviezen als je naar Bali gaat:


Gedraag je niet als de betweterige toerist die de Balinees even vertelt
hoe wat moet want het keert zich tegen je.

Raak een Balinees nooit zo maar aan want dat wordt als een handtastelijk
heid gezien ook al bedoel je het niet zo. Gewoon de handen bij elkaar brengen
en groeten (buigen hoeft niet) of als het een goede vriend is,je hand uitsteken.
Boks geven en allerlei andere straathandelingen zal men meewarig aankijken.

Koop bij de Media Markt een euro calculator waar je de gemiddelde koers invoert
en je zal merken dat je calculator heel erg van pas komt wanneer je prijzen wilt
weten. Kwestie van de toetsen lokaal of euro indrukken om te zien over welke
bedragen je spreekt zonder elke keer te moeten hoofdrekenen wat iets nu kost.

Houd er rekening mee dat een Balinees (ook al weet hij iets niet) altijd " ja |" zegt
en je wanneer je de weg kwijt het beste af bent met een Politie agent of een
beveiligingsbeambte.

Houd er rekening mee dat overal waar je komt,of het nu in een snackbar of
restaurant is, je altijd servicetax betaalt te samen met VAT. Dus tel gerust
bij de prijs op de menukaart nog minstens een deel van de totale prijs bij op.
Voorbeeld? 160.000 rupiah op de menukaart = +/- 40.000 rupiah erbij aan
servicefee +VAT. Dit geldt ook als je eten meeneemt! Dus de prijzen die je
op menukaarten en neon borden ziet staan zijn niet de eindprijzen!

Betaal in Bali zoveel mogelijk als je je onder de lokale bevolking begeeft
met contant geld en niet met een cc. Vaak heeft men geen apparatuur
om met een cc te betalen en daarbij heeft men het liefst contant geld.
Dus de Hollandse manier van " overal pinnen " gewoon uit je hoofd zetten
om moeilijkheden te voorkomen. In de moderne winkels kun je uiteraard
gewoon pinnen of met een cc betalen. Daarbij heb je op elke hoek wel
een pinautomaat om geld uit de muur te kunnen trekken.

Kleed je in Bali luchtig (als in zomers) want ondanks dat je misschien
in Nederland op de weerkaart zag dat in Bali bewolkt is, blijft de zon
hier uitermate verradelijk en je hebt zo een zonnesteek te pakken als
je je niet goed insmeert met minstens een factor 30. Daarom is het
dragen van een pet en een lange broek (ondanks de broeierigheid)
een aanbeveling want nogmaals: De zon is vanaf 08:00 uur al duidelijk
aanwezig en de temperatuur stijgt al gauw naar grote hoogtes

Houd er ook rekening mee dat in Sanur na 00:00 uur in avond alles dicht
is en gevallen van lallende toeristen in de stad en op straat uit den boze is
en ook niet door de lokale autoriteiten wordt getolereerd.


Wij hebben i.i.g een pracht vakantie gehad en keren zeker terug.

[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 11-11-2012 12:57:56 ]

Dank,heb niet eens al het geschoten beeldmateriaal online gezet omdat het niet alleen teveel was maar ook ik omdat ik het verslag zo neutraal mogelijk wilde houden en dus alleen het beeldmateriaal toon wat van toepassing is op het verslag.

[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-11-2012 14:15:31 ]

Dank voor de reacties allemaal. Heb inmiddels het verslag ook wat bijgeschaafd.

Wat ik vergeten was te vertellen is dat wij ook nog een bn'er bij toeval tegenkwamen.
Sylvia! Ook dat een ieder die sterk gekruid Aziatisch eten niet gewend is moet uitkijken
wat hij of zij de eerste paar dagen eet omdat je gemakkelijke diaree kan krijgen.

Aller eerst vind ik het verre van belerend,maar goed jouw mening. Het feit dat jij over het stukje waar ik de term Diamond member noemt valt, zegt veel over jou nl.dat je de achterliggende gedachte waarom ik het noem, niet hebt begrepen en dus van het negatieve van de mens uitgaat. Het zij zo.

Als laatste is je conclusie er ook een van " ach dat kan er ook nog wel bij " te meer ik nergens aangaf dat ik alleen maar in Sanur ben geweest. Ik heb namelijk ook de andere kant van Bali gezien die ik dan wel niet genoemd heb in mijn verslag, maar om een verslag als deze niet nog langer te maken dan hij al is mij gewoon te beperken tot deze manier van verslaggeving waarbij al de afweging is gemaakt dat Sanur i.v.g met andere soortgelijk steden, nog het minst is verziekt door het massatoerisme en dus alleen het vermelden waard is.

Uitwijden is geen kunst,teveel uitwijden wel en laat ik nou net die eerste keuze hebben gemaakt.

[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 16-11-2012 11:53:06 ]

quote:

Op vrijdag 16 november 2012 11:26 schreef Blik het volgende:
Waar ben je nog meer geweest op Bali waardoor je tot die conclusie bent gekomen? Dat is tenminste interessante informatie.

We zijn o.a. naar de plekken Singaraja,Lovina,Besaki,Gianyar,Lembongan island & Kuta geweest.

@Bismarck:

Ik noemde mijn Diamond membership om de vraag achterwege te laten waarom ik de laatste
controle niet hoefde te ondergaan omdat het normaal is dat elke gast die een resort als deze
betreedt elke controle zich moet laten welgevallen. Er blijken dus uitzonderingen te zijn w.o.
het Diamond membership van Hyatt ,iets dat dat de frontdeskmanager die ons tegemoet kwam
vertelde. Letterlijk zei hij toen ik vroeg waarom wij niet door de controle hoefde: "sir, you are a
Diamond member and therefore special guest. We got information regarding your frequent stay
at the Hyatt resorts wich is excellent and you are a loyal customer over many years."

We verbleven alleen in het Hyatt en de rest waren uitstapjes.We verbleven +/- 20 dagen op Bali.

De andere plekken die we bezocht hebben heb ik in het antwoord aan Blik gegeven.
Ik blijf erbij dat de plekken die jij noemt, buiten Sanur, ik de meeste commerciele
en door massatoerisme verpeste plekken vond.

Vwb onze daguitjes en bestedingen vond ik dit wel het minst interessant"om te vermelden
daar het anders teveel een "kijk ons eens vakantie vieren ala Yolanthe & Wesley" verslag
werd waar niemand op zit te wachten.

Er zijn tenslotte online genoeg verhalen van anderen die Bali hebben bezocht en wat men
daar allemaal heeft gedaan.

Ik wilde het bij een algemene indruk relaas houden.

Als je je bedoelt of wij dus van die pakketreizen zoals Olifanten/Tempel safari
hebben gedaan (dat je in de binnenlanden kon doen) dan is het antwoord "Nee"
daar ik al zei dat wij eerder er van houden gewoon op die plekken waar wij zijn
gewoon tussen de lokale bevolking ons te begeven en dat te aanschouwen wat
onze pad kruist zonder verplicht te moeten zijn van die typische "toeristische"
attracties te moeten bezoeken. (varen,tripjes e.d.) Als het onze pad kruist,prima,
zo niet, ook goed.

Nogmaals, ik vind het belangrijker een algemene indruk neer te zetten wat Bali
nu eigenlijk is als je daar voor de eerste keer bent als toerist. En dat heb ik staps
gewijs proberen te weergeven. Ik had met gemak een verhaal kunnen neerplempen
van "en toen gingen wij dit en dat doen" waardoor het meer een blog wordt van de
dagelijkse sleur die men meemaakt. Er is meer dan voldoende gedetailleerde
informatie over waar je wat kan doen op Bali. Dus ik had niks toegevoegd met mijn
verhaal.

Totslot: Het is een vakantie,geen National Geographic reis

[ Bericht 18% gewijzigd door #ANONIEM op 19-11-2012 15:58:21 ]

Ik blijf mij zelf niet herhalen omdat je gewoon niet leest wat ik eerder schrijf.

Ik heb nu al twee keer gezegd dat wij juist dat soort zaken die je eerder verwacht
niet hebben gedaan voor redenen die ik al uitgelegd heb. Dat beetje out-of-the-box
leven wat jij beschrijft doen wij al door juist niet alleen maar in het resort te
verblijven en ons juist onder de lokale bevolking te begeven,ongeacht of dit nu
100 meter of 30 km van ons resort verwijderd is.

Ubud zijn wij ook al geweest (vandaar dat ik ook o.a. zei) en die rijstvelden
vonden wij niet echt bijzonder,wel mooi,maar niet mooier of fraaier dan wat
wij in China of bij een andere reis door Vietnam hebben gezien. Het zijn en
blijven tenslotte maar rijstvelden en groene natuur is en blijft groene natuur.

En dat een gemiddelde lezer dit niet interessant vindt zijn jouw woorden en
betwijfel ik daar er anders wel meer kritieke reacties waren gekomen naast
die van jou. Tenslotte zijn er al meer dan genoeg reisverhalen op het web
te vinden van mensen die voor ons kwamen en hun reiservaringen deelden.
Het stapsgewijze zoals ik dat heb neergezet ben ik tot nu toe in deze vorm
nergens tegengekomen.

I.i.g. niet omschreven door een nederlander.

Nou he! Nu wij weer thuis zijn,en de kou zijn intrede heeft gedaan zijn er ochtenden dat ik denk:
" brrrrr... wat mis ik die broeierigheid om 08:00 uur in de ochtend weer daar in Bali. "

Maar goed,zoals ik eerder zei: Ik (we) keren er zeker terug al was het alleen maar vanwege: