abonnement Unibet Coolblue
pi_118878982
05-11-2012

Mysterie van Angkor Wats bouwstenen verklaard



Eindelijk lijken we te weten hoe de eeuwenoude Cambodjaanse tempel Angkor Wat gebouwd werd. De bouwstenen werden via een netwerk van honderden kanalen naar de oude tempelstad vervoerd.

Angkor Wat is de Oostere equivalent van de piramides in Egypte: Het was altijd een raadsel hoe de miljoenen, tonnen wegende bouwstenen bij de stadterecht kwamen. Angkor Wat werd gebouwd van zo’n vijf tot tien miljoen stenen, waarvan sommige wel 1.500 kilo zwaar waren.

Netwerk van kanalen
Onderzoekers van de Japanse Waseda Universiteit hebben een nieuwe theorie ontwikkeld die zou kunnen verklaren hoe die stenen in de stad kwamen. Ze onderzochten het gebied waar de stenen vandaan kwamen, en vonden een netwerk van steengroeves tussen de voet van Mount Kulen en Angkor Wat. Daar zouden de stenen vandaan komen. Op satellietbeelden zagen ze vervolgens dat er tussen de voet van de berg een complex systeem van honderden kanalen lag. Dat zou verklaren hoe de grootste stenen naar de stad werden vervoerd.

Speculaties
Archeologen waren er al langer achter dat de zandstenen bouwblokken uit een nabijgelegen berggebied kwamen. Er is altijd veel speculatie geweest over de vervoerswijze van de enorme stenen. Aanvankelijk werd gedacht dat de blokken via één kanaal werden vervoerd richting het Tonle Sap-meer. Van daaruit zouden de bouwstenen stroomopwaarts via een andere rivier naar de tempels werden geroeid.

Kanalen als transportmiddel
De Khmer, het volk dat Angkor Wat bouwde, stond al bekend om haar gebruik van kanalen als transportmiddel. De bouwstenen werden op vlotten over de kanalen vervoerd, maar de route zoals die altijd werd voorgesteld leek te lang te zijn om dit mogelijk te maken. Het ritje zou namelijk zo’n 90 kilometer lang zijn! De nieuwe route die de archeologen hebben gevonden is slechts 37 kilometer. “Dat is een veel plausibelere verklaring,” verklaart archeoloog Estuo Uchida.

Sluiteroute
De kortere route zou ook kunnen verklaren waarom Angkor Wat zo snel werd gebouwd. “Omdat de Khmer tijdens het transport een soort ‘sluiproute’ namen, ging de bouw een stuk sneller dan normaal het geval zou zijn geweest,” vertelt Uchida. Het enorme complex van Angkor Wat werd in razendsnel tempo gebouwd. De tempels op het gebied van 200 hectare werden in slechts een paar decennia neergezet, een uitzonderlijk korte tijd.

De tempelstad Angkor Wat in het huidige Cambodja werd in de 12e eeuw gebouwd door koning Suryavarman II van het Khmer-rijk. Aanvankelijk was de stad gebouwd als eerbetoon aan de Hindoestaanse God Vishnu, maar in de 14e eeuw werd het complex omgedoopt tot Boeddistische tempel. Angkor Wat staat nu op de Werelderfgoedlijst

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Eindredactie Frontpage / Forummod donderdag 8 november 2012 @ 16:00:19 #52
168091 crew  Cobra4
mr. Dkut
pi_118982129
Lichamen uit Tweede Wereldoorlog opgegraven

HAARLEMMERMEER - In de gemeente Haarlemmermeer zijn deze week de stoffelijke resten opgegraven van drie onbekenden die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Met moderne DNA-technieken proberen onderzoekers alsnog de identiteit van deze personen te achterhalen.

De lichamen van de Nederlandse burgerslachtoffers zijn op 15 februari 1943 begraven op begraafplaats De Wilgenhof. De Oorlogsgravenstichting, die de graven beheert, gaf opdracht de stoffelijke resten weer uit de grond te halen. De burgemeester van Haarlemmermeer heeft hier toestemming voor gegeven.

Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)II_opgegraven__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
pi_119006637
09-11-2012

Archeologen vinden 2.400 jaar oude goudschat in Bulgarije


© ap.

Bulgaarse archeologen hebben een goudschat opgegraven in een grafheuvel uit de 4de eeuw voor Christus. Het team vond een houten kist met de schat in de bovenste laag van een Thracische grafheuvel in het noordoosten van het land.

In het kistje zaten onder meer verbrande botten en rituele geschenken die waren verpakt in een goud-geweven doek. Onder de voorwerpen bevonden zich een gouden tiara gegraveerd met het hoofd van een leeuw en andere dieren, armbanden, een ring en gouden versierselen voor paarden.

Getes-stam
Ze behoorden waarschijnlijk tot de Getes-stam van de Thraciërs, die bekend stonden als bekwame goudsmeden. De Getes bewoonden de regio die zich uitstrekte van de Kaukasus tot aan het zuidwesten van Europa. Van het volk is nog steeds weinig bekend.

Unesco-lijst voor cultureel erfgoed
Het royale graf van de stam werd in 1982 ontdekt in de plaats Sveshtari, op 400 km ten noordoosten van Sofia, en staat op de Unesco-lijst voor cultureel erfgoed. Bulgarije wordt gezien als de bakermat van de Thracische beschaving, die bestond van de 4de eeuw voor Christus tot de 3de eeuw na Christus.


© ap.


© reuters.


© afp.


© ap.


© ap.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119006742
08-11-2012

Gevorderde wapentechniek al 71.000 jaar oud



Archeologen vonden bewijs dat de prehistorische mens al 71.000 jaar geleden gevorderde wapentechnieken kende. Aan de zuidkust van Afrika troffen zij scherpe stenen aan die zijn gebruikt voor werpsperen.

De vondst bewijst dat mensen veel eerder geavanceerde wapens gebruikten dan archeologen dachten. Dat verandert ook de manier waarop we denken over de opkomst van de moderne mens, volgens het internationale onderzoeksteam.

De archeologen vonden de stenen bij Pinnacle Point, in de buurt van Mosselbaai. Al snel bepaalde het onderzoeksteam dat het ging om microlieten: kleine stenen werktuigen. De gevonden microlieten zijn lang, smal en scherp, met één stompe zijde. Mensen vormden de voorwerpen 71.000 jaar geleden door stenen te verhitten. Zodra de gewenste vorm was bereikt, plakten ze de steen met de gladde kant in een groef in een houten voorwerp of een bot. Zo ontstond een klein samengesteld wapen, dat men als speer of pijl gebruikte.

Moderne mens

Archeologen worstelen al een lange tijd met de vraag wanneer de eerste microlieten waren gemaakt. Het gebruik van vuur om de stenen te bewerken en het maken van samengestelde gereedschappen vereisen een goede planning. Zulk begrip schrijven archeologen alleen toe aan de moderne mens. De eerste samengestelde gereedschappen gaan dus hand in hand met de opkomst van de moderne mens.

Voorheen dachten wetenschappers dat de oudste microlieten tussen de 65.000 en 60.000 jaar geleden in Zuid-Afrika zijn gemaakt. De techniek zou vervolgens weer tijdelijk zijn vergeten, voordat mensen hem 20.000 jaar later herontdekten. Omdat de techniek de eerste keer maar kort bestond, vonden veel archeologen dat het niet gezien mocht worden als een bewijs van complex begrip – en dus niet als teken van de opkomst van de moderne mens.

De recente vondst bij Mosselbaai laat nu zien dat microlieten al 71.000 jaar geleden bestonden. Het maken van deze stenen zou dus zo’n 11.000 jaar in stand zijn gebleven. Dat bewijst dat deze wapenfabricatie helemaal geen eendagsvlieg was. Volgens het onderzoeksteam gooit dit een steen in de archeologische vijver – de moderne mens is ouder dan gedacht.

De onderzoekers publiceerden hun resultaten op 7 november in Nature.

(nwtonline)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119007531
09-11-2012

Mayabeschaving ten onder in tijden van droogte

De oude cultuur van de Maya’s floreerde in tijden van regenval, maar was niet opgewassen tegen periodes van grote droogte.


Foto: ANP

Dit schrijft een team van onder meer Amerikaanse en Zwitserse onderzoekers, vrijdag in Science. Vanaf 300 na Christus heerste de oude Mayabeschaving in de regenwouden van Midden-Amerika.

Omstreeks 1000 na Christus stortte de cultuur ineen. Het hoe en waarom hiervan is onduidelijk. Het huidige onderzoek legt de link met klimaatsveranderingen van die tijd.

.De onderzoekers maakten een reconstructie van de regenval ten tijde van de Mayaheerschappij. Hiervoor werd de chemie van gesteenten in de Yok Balum grot in Belize geanalyseerd. Deze grot ligt in de buurt van belangrijke plekken en bouwwerken van de Maya’s.

Mayakalender

De maya’s zelf hielden de belangrijke gebeurtenissen van hun samenleving nauwkeurig bij. Deze werden gedateerd met behulp van de roemruchte Mayakalender, die volgens sommigen het einde van de wereld voorspelt aan het eind van 2012.

De tijdslijn van de regenval werd naast de verslaglegging van de Maya’s gelegd. De onderzoekers zagen dat de teloorgang van de beschaving werd ingezet in een periode met minder regenval dan daarvoor, tussen 660 en 900 na Christus.

Direct hierna volgde een extreem droge eeuw. Het einde van die eeuw is ook de periode waarop de verslaglegging van de Maya’s stopt en de oude cultuur definitief ten onder ging. Toenemende droogte leidde waarschijnlijk tot verval in de landbouw. Voedsel werd schaarser en er ontstond burgerlijke en politieke onrust.

El Niño

De klimaatsverandering in de regio werd destijds veroorzaakt door veranderingen in luchtstromen en zogenaamde El Niño-verschijnselen. Die laatste zijn plotselinge opwarmingen van zeewater die van invloed zijn op het weer in sommige delen van de wereld.

Door: NU.nl/Kevin Janssen .

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119047161
09-11-2012

Archeologen stuiten op mogelijke coldcase uit de prehistorie



Wetenschappers hebben in Israël een unieke vondst gedaan: ze vonden een waterput uit de prehistorie. En diep in de put troffen ze de resten van twee 8500 jaar geleden gestorven mensen aan. Een ongeluk of een moord?

Archeologen schatten dat de waterput – die ze in de Vlakte van Jizreël aantroffen – om en nabij de 8500 jaar oud is. Het is een unieke vondst: maar zelden worden waterputten uit deze periode van de geschiedenis teruggevonden.

Lichamen
Op de bodem van de put wachtte de onderzoekers een verrassing. Ze vonden er de stoffelijke resten van twee mensen. Het gaat om een vrouw van ongeveer negentien jaar oud en een man die iets ouder is. “Wat wel duidelijk is, is dat sinds deze twee onbekende personen in de put vielen, deze niet langer gebruikt werd, vanwege de simpele reden dat het water besmet en dus niet langer drinkbaar was,” vertelt onderzoeker Yotam Tepper.

De put
De waterput is ongeveer acht meter diep en bovenaan zo’n 1,3 meter breed. De bovenkant van de put is gemaakt van stenen. Bovenop liggen twee grote stenen waarmee de opening van de put smaller kon worden gemaakt.

Boeren
De onderzoekers hebben dankzij vondsten in het gebied en in de put een redelijk goed beeld van de mensen die deze put bouwden. Ze troffen onder meer gereedschappen die veel door boeren werden gebruikt, aan. Waarschijnlijk werd de put dan ook aangelegd door de eerste boeren die zich in deze vallei vestigden. De put laat zien dat ze al veel verstand hadden van de waterhuishouding.

Onduidelijk blijft hoe de twee mensen op de bodem van de put zijn beland. Zijn ze ten val gekomen en in de put gerold? Of zijn ze vermoord en in de put gedumpt? De archeologen weten het niet.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119080981
quote:
Today's Middle East: 1848 Redux? by Mike Rapport - The Globalist

The Arab Spring has parallels with many of history's revolutionary spasms, including Europe's Springtime of the Peoples in 1848. But changes at the top, the ideological underpinnings of the revolutions, and even the local dynamics of sectarian and tribal divisions may ultimately give the new Arab regimes a better chance for lasting reform than Europe's "Forty-Eighters" ever had. Mike Rapport explains.

When the German democrat Georg Herwegh addressed a multinational crowd at a public meeting in Paris in March 1848, he and his audience were celebrating a revolution in France that had just toppled the last French king, Louis-Philippe, and established a republic.
They were also aware that the French Revolution of 1848 was inspiring further insurrections all across Europe. That year was a "domino" revolution — a wave of upheavals, similar in aims and broadly sharing the same causes, which spread rapidly from one country to another.

Interest in such revolutionary waves has, of course, been rekindled by the Arab Awakening of 2011. Commentators have frequently drawn parallels with the "color" revolutions of the last decade in the former Soviet Union, as well as with the collapse of Communism in Central and Eastern Europe in 1989 and with the global protests of 1968.

But can't one go back further, as far back as 1848, when a surge of liberal revolutions cascaded across Europe? These events toppled authoritarian regimes (usually absolute monarchies) from Paris to Krakow — and from Berlin to Palermo.

The swirling revolutions aroused hopes for civil rights and constitutional government. National liberation and unification became a common cause among peoples still chafing under the rule of the multinational empires of the East: Austria, Russia and the Ottoman (Turkish) Empire, which ruled much of the Balkans.

Then, as now, observers were particularly struck, even overawed, by the speed with which the revolutions spread from one country to another. This, in turn, led to discussions about the role of modern communications.

The political revolutions of 1848 were energized by a wave of technological revolutions: the train, the steamboat and, though still rare, the telegraph. In a similar manner, Facebook and Twitter energized those of 2011.

They galvanized the uprisings alongside longer-standing forms of sociability or networking. Reading clubs, universities and scientific congresses were political proving grounds in 1848.

The springboards for protest in 2011 included market squares, the workplace, cafés and Friday prayers. These overlaid the role of more frankly revolutionary organizations like Giuseppe Mazzini's "Young Italy" in 1848 and the Muslim Brotherhood in 2011. The term "Arab Spring" recalls not only Prague in 1968, but also the "Springtime of Peoples" in 1848.

Yet, since their initial outbreak, the Arab revolutions have diverged from those of 1848. It is rare to find an historian who would argue that, overall, 1848 was anything but a failure.

There were notable achievements: the democratic mobilization of ordinary people who previously had never had a political voice, the emancipation of the serfs in Central Europe, the abolition of slavery in the French Empire, and the establishment of constitutional government in some important states, such as Prussia in Germany and Piedmont in Italy.

Yet by year's end, the liberal, revolutionary regimes had been rooted out and destroyed by a dramatic resurgence of the same conservative forces that had been defeated only months earlier — a domino counterrevolution.

Only some tough, heroic pockets of resistance held out into 1849 in Italy (Rome and Venice, for example), in Hungary, and in Germany's Rhineland.

The results in 2011 are decidedly more mixed, even if the differences are sometimes subtle. Where elections have taken place in the Arab states, the new political order has already outstripped the lifespan of the liberal regimes created in 1848.

In 2011, as in 1848, some of the authoritarian regimes that were convulsed by unrest either held on, as in Bahrain, or they fought for their life and engulfed their people in civil war, as the Libyans and Syrians know all too well (albeit, so far, with very different results).

So in September 2012, the postrevolutionary political landscape is far more varied in the Middle East than it was at the same chronological point in Europe.

There, by September 1849, the final embers of revolutionary resistance had already been stamped out and most of the countries affected were under monarchical rule more centralized — and more authoritarian — than before.

This is not just an exercise for historians: Europe's experience in 1848 can help explain why the consequences of the Arab Awakening have been so varied. For Western observers, the most obvious of the overarching factors is the international context.

The civil war in Syria rages on partly because the world's great powers are rancorously divided over the fate of the uprising and of Bashar al-Assad's regime. The revolution in Egypt elicited belated, distant and often lukewarm reactions abroad. That reticence probably favored Hosni Mubarak's opponents as they tipped him from the presidential seat.

The conflict in Libya, on the other hand, brought in European airpower that shifted the balance decisively in favor of Muammar Qaddafi's opponents, led by the National Transitional Council.

The reactions of the great powers in 1848 were just as varied, but with one crucial difference: all the most important interventions served to stymie the revolutionary momentum, or to crush it altogether.

When the Germans and Danes fought over the border territories of Schleswig and Holstein, it unleashed waves of revolutionary, patriotic fervor on both sides.

But it also triggered intense diplomatic pressure from Britain, Russia and Sweden to stop the war. They feared that the conflict would disrupt strategically vital commerce and communications between the Baltic and the North Sea.

When the German Parliament in Frankfurt ratified the armistice, there was a violent uprising in the city, the intensity of which shocked many Germans and gave momentum to the conservatives.

In 1849, French troops — sent by Louis-Napoleon Bonaparte, the president elected in the wake of a backlash against the French radicals — crushed the democratic Roman Republic, overcoming its determined defense mounted by Giuseppe Garibaldi.

That same year, the Russians poured troops into Hungary to help Austria's Habsburg Emperor destroy its liberal regime and to tether the country once again to rule from Vienna.

Internal developments were just as powerful, if not more so. In 1848, the most corrosive solvent of the incipient liberal regimes was internal civil strife and interethnic conflict.

In Paris, the bloody tragedy of the June Days pitted republican against republican, when a socialist-inspired insurrection was crushed by moderates who battered, bayoneted and shot their way through the barricades.

This spasm had its violent equivalents in Berlin and Vienna. Such brutal divisions among the revolutionaries fatally weakened the revolution itself. The Middle East has not (yet) witnessed violent strife on such a scale among the victors of the original revolutionary Springtime.

Equally fatal — and far more widespread in 1848 — was ethnic conflict, particularly in central and eastern Europe: Germans fought with Danes and Poles, and Magyars fought with Romanians, Slovaks, Croats, Serbs and Austrians.

The conflicts in Hungary were especially damaging, because they arose among subjects of the same overarching polity, Austria's Habsburg Empire, which held sway over eleven different nationalities.

The existence of such fierce dissension within this multinational space gave the imperial family and its supporters in Vienna a golden opportunity to "divide and rule." By pitting the different ethnic groups against each other, it did manage to destroy the 1848 revolutions.

The counterrevolutionary reaction that emerged was bloody but triumphant — even though it really just postponed the real day of reckoning by another six or so decades.

A better chance for lasting reform

In terms of intensity, the full horrors of internal conflict have been visited on the Middle East. It does have an 1848 character of despair to it.

The divisions within the Libyan revolution split along tribal lines. In Syria, Bashad al-Assad's core Shia supporters are holding out against the primarily Sunni opposition, at great human cost. There have been sectarian attacks on Coptic Christians in Egypt.

And yet, the conditions are different. For one, there is no longer any overarching empire that might play one nationality off against the other, as there was with the Habsburg monarchy in 1848.

More importantly, where tribal or religious conflict has broken out in the Middle East, the ruling group has been so closely identified with one side or another that it could not play the "Habsburg card" of divide and rule.

That requires being seen, like the Habsburg Emperor, as somehow "above" such divisions. In Libya, the very opposite happened: Muammar Qaddafi was unable to follow his usual, adept strategy of balancing tribal aspirations and rivalries as one after another turned against him.

In Syria, Assad probably cannot divide and rule along sectarian lines because his otherwise secular Ba'ath regime draws support from the country's Shias and is backed by Shia Iran. That, combined with international inertia (in stark contrast to Libya), means that the war looks set follow its tragic course for a while yet.

This issue overlaps with the question of leadership, which in turn goes to the heart of a problem faced by all revolutionary regimes: legitimacy. In 2011, heads of state were forced from office in Tunisia, Egypt, Libya and Yemen.

In the case of Libya, Qaddafi was not just overthrown, he captured and shot dead in October 2011. In Egypt, an ailing Hosni Mubarak was tried and sentenced to life in prison in June of this year.

Nothing analogous occurred in Europe in 1848. The last king of France, Louis-Philippe, was sent scurrying into exile, and in a couple of states in Germany (Bavaria and Hesse-Darmstadt) the rulers abdicated — but in favor of their heirs.

The fact that 1848 did not entail, in most places, a complete change of regime from the very top downwards meant two things. First, the revolution and the monarchs presented conflicting sources of political legitimacy fighting for the loyalties of the people.

Against the liberal ideologies of the revolutionaries, many people still regarded the monarch as a paternal figure, their protector against the depredations of their landlords, some of whom were precisely the same people trying to achieve constitutions and national freedom.

In the Habsburg Empire, one of the great victories of 1848 was to abolish serfdom where it still existed. Yet those very decrees were issued from Vienna by the Emperor, a move aimed deliberately at trumping the liberal revolutionaries, who moved too slowly on the issue.

The peasants therefore voted accordingly and supported counterrevolutionary candidates in the elections which the liberals had hoped would legitimize their new order.

In the Middle East, by contrast, the revolutionaries held the ideological ace: irrespective of how much Westerners and Arab secularists are anxious about the Muslim Brotherhood and its victory in Egypt's elections, Islam has provided an ideological continuity which reaches deeply into the region's past.

Islam might thus transcend both particular regimes, which come and go, and the role of any one individual, like a dictator. It therefore gives the new order a legitimizing, ideological foundation with which the old autocracies simply could not hope to compete.

Second, Europe's monarchies in 1848 were usually left in control of the military, so they could marshal their forces and strike back at the opportune moment.

An important example of this was in Prussia, where the King and the newly elected parliament in Berlin clashed over control of the army. The King won and used the same forces to crush the liberals shortly afterwards.

In Egypt, by comparison, the new president Mohammed Morsi has — for now — been able to assert the authority of the elected, civil government over the army, beginning with the dismissal of potentially troublesome commanders.

The world may not have seen a wholesale destruction of the old order in the Arab states in 2011. But the changes at the top, the international context, the ideological underpinnings of the revolutions and even, perversely, the local dynamics of sectarian and tribal divisions may ultimately give the new regimes a better chance for wide-ranging and lasting reform than Europe's "Forty-Eighters" ever had.
http://www.theglobalist.com/storyid.aspx?StoryId=9762
pi_119265770
15-11-2012

Graven van Maya’s laten stuiptrekkingen van machtige beschaving zien



Archeologen hebben de stoffelijke resten van 47 Maya’s, waaronder 30 kinderen, teruggevonden. De resten, afkomstig uit de zestiende eeuw, laten duidelijk zien hoe erg de Maya’s onder de komst van de Spanjaarden leden.

De graven van de 47 Maya’s bieden archeologen een uniek kijkje in de laatste momenten voordat de Spanjaarden delen van Zuid-Amerika definitief in handen kregen. Het waren overduidelijk tijden van crisis voor de Maya’s.


Eén van de offers die in de graven werden aangetroffen. Afbeelding: INAH.

Kinderen
Onder de 47 doden bevinden zich 30 kinderen. Zij waren tussen de drie en zes jaar oud toen ze stierven. Hun stoffelijke resten laten duidelijk zien dat ze ernstig ondervoed waren en bloedarmoede hadden. “Het onderzoek wijst erop dat de sterftecijfers onder kinderen hoog waren, waarschijnlijk door slechte gezondheid en ondervoeding in een populatie die in de zestiende eeuw met enorme armoede te maken had,” vertelt archeoloog Sandra Elizalde. De armoede blijkt ook uit de zeer bescheiden offers die de kinderen in hun graf meekregen.

Volwassenen
Naast de resten van kinderen zijn de stoffelijke resten van nog zeventien andere mensen aangetroffen. Van enkele botten is al duidelijk dat het om volwassenen gaat, de rest is moeilijk te identificeren. Twee van de zeventien stoffelijke resten werden in urnen aangetroffen. De rest lag los in het graf en werd eveneens vergezeld door zeer eenvoudige offers.

De onderzoekers deden hun ontdekking in de Mexicaanse staat Quintana Roo, op het schiereiland Yucatan. Dat de Maya’s het juist hier zo zwaar hadden, is goed te verklaren. De Spanjaarden deden er zo’n twintig jaar over om de Maya’s in de her en der verspreide steden in dit gebied op de knieën te dwingen. Zodra dat gelukt was, vestigden de Spanjaarden zich in het westen. Het oostelijke deel (wat nu Quintana Roo is) leed daar enorm onder, omdat de handelsroutes met het westen hierdoor wegvielen. Het gebied verarmde. De graven laten de stuiptrekkingen van die ontwikkelingen zien. Niet lang daarna zouden de Maya’s het gebied verlaten.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119265924
15-11-2012

Oudste speerpunten ooit ontdekt

Vroege mensen maakten 500.000 jaar geleden al wapens met stenen punten, 200.000 jaar eerder dan gedacht.


Foto: NU.nl/PhotoCord Cord Beckmann

Dat schrijven archeologen van universiteiten uit Canada, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten donderdag in het tijdschrift Science.

Het bevestigen van een stenen punt aan een heft was een belangrijke vooruitgang bij het maken van jachtwapens voor de vroege mens.

.Wapens voorzien van een stenen punt vereisen meer moeite en planning om te maken ten opzichte van een houten speer waarbij het hout tot punt bewerkt wordt. Een scherpe stenen punt aan het uiteinde van een speer verhoogt de kans om een dier te doden.

De gevonden speerpunten komen uit een Zuid-Afrikaans opgravingsgebied, genaamd Kathu Pan 1.

Homo heidelbergensis

Speerpunten van zo’n 300.000 jaar oud en jonger, komen veel voor. Deze studie laat zien dat stenen speerpunten al gebruikt werden in een periode waarin Homo heidelbergensis de planeet bevolkte, de laatste gemeenschappelijke voorouder van de Neanderthalers en de moderne mens.

“In plaats van twee keer het wiel uitvinden of dat de ene groep van de andere leerde, was de speer met stenen punt al veel eerder in gebruik dan tot nu toe werd gedacht,” legt Benjamin Schoville uit, een van de auteurs van de studie.

Ondanks dat bekend was dat zowel Neanderthalers als de moderne mens allebei speren met stenen punt gebruikten, is dit het eerste bewijs dat deze technologie al bestond voor of rond de splitsing van beide soorten.

Punten

De onderzoekers konden aan de punten zien dat de stukjes steen gebruikt waren als wapen door te kijken naar de opgelopen schade van een punt. Een gebruikte speerpunt heeft specifieke breuklijntjes die vanaf de punt lopen.

Door de oude punten te vergelijken met nieuwe punten uit experimenten, konden de onderzoekers zien dat die specifieke fracturen niet zo snel door andere processen ontstaan.

Door: NU.nl/Krijn Soeteman .

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Admin vrijdag 16 november 2012 @ 16:39:43 #60
2589 crew  yvonne
On(t)deugend
pi_119280269
Forum Eerste Wereldoorlog op Radio 1

Het Forum werd deze ochtend op Radio 1 vernoemd

Op 46.06 ongeveer.
http://www.radio1.nl/teru(...)rugluisteren_hour=11
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.


Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
pi_119305590
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2012 16:39 schreef yvonne het volgende:
Forum Eerste Wereldoorlog op Radio 1

Het Forum werd deze ochtend op Radio 1 vernoemd

Op 46.06 ongeveer.
http://www.radio1.nl/teru(...)rugluisteren_hour=11
^O^
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119305603
16-11-2012

CSI op een 16e-eeuwse lijk

Deense archeologen en chemici zoeken naar de doodsoorzaak van Tycho Brahe (1546-1601). Eén moordtheorie hebben ze nu naar het rijk der fabelen verwezen.



Na een ziekbed van ruim een week overleed in 1601 de Deense astronoom Tycho Brahe. Haarmonsters die in 1901 uit het oude graf waren gehaald, werden 16 jaar geleden geanalyseerd en daarbij kwamen hoge concentraties kwik in haar en baardhaar aan het licht. Was er sprake van vergiftiging? Was zijn leerling Johannes Kepler jaloers, was Brahe het slachtoffer van intriges aan het Deense hof of was er geen vergiftiging maar stierf de wetenschapper aan een ordinaire blaasaandoening? Deense archeologen mochten in 2010 opnieuw in Praag de stoffelijke resten opgraven zodat ze met de nieuwste analysetechnieken licht op de zaak kunnen werpen. Haarmonsters, botmonsters en tanden moeten opheldering bieden

In 2010 verzamelden archeologen monsters uit het graf van Tycho Brahe in Praag.



Brahe was een van de grondleggers van de moderne astronomie, al gebruikte hij geen telescopen. Zijn waarneming van een nieuwe ster in 1572, een supernova in het sterrenbeeld Cassiopeia was, maakte duidelijk dat het de sterrenhemel niet onveranderlijk was. Vanaf 1576 bouwde hij zijn observatorium Uraniënborg, op het eiland Hven. Brahe ontwikkelde daar een aangepast geocentrisch model van het heelal. Het Copernicaanse heliocentrisme ging hem nog te ver maar hij had wel kritiek op de kosmologie van Aristoteles.

Prothese
In 1599 verhuisde hij naar Bohemen, waar in Praag de Heilige Roomse keizer Rudolf II hem gelegenheid bood zijn wetenschappelijke werk voort te zetten. Daar overleed Brahe op 24 oktober 1601. Kepler publiceerde in de jaren daarna op basis van Brahe’s precieze waarnemingen zijn wetten die de bewegingen van de planeten beschrijven. Zo leverde Brahe een belangrijke bijdrage aan de verfijning van het Copernicaanse wereldbeeld, met de zon in het centrum.

Portretten tonen Brahe met baard, weelderige snor en een metalen prothese op zijn neus. Bij een duel in 1566 had de jonge Brahe deels zijn neus verloren. De prothese, zo vermoeden sommigen, was van goud, en wellicht bevatte de legering kwik. Dat ondersteunde de hypothese van een onbedoelde kwikvergiftiging, aangewakkerd door de analyses aan haarmonsters geïsoleerd begin 20e eeuw.

Tycho Brahe kwam niet in contact met grote doses kwik, blijkt uit de analyse van een botmonster.



De nieuwe analyses door chemicus Kaare Lund Rasmussen, verbonden aan de universiteit van Zuid-Denemarken, verwerpen echter elke kwikhypothese. Sterker nog, uit de analyse van botmateriaal blijkt dat de laatste vijf tot tien jaar van zijn leven Brahe niet heeft blootgestaan aan hoge kwikconcentraties. De neusprothese, zo blijkt, bevatte geen kwik, en zelfs geen edelmetaal. De gevonden sporen van koper en zink doen vermoeden dat hij van messing was gemaakt.

Rasmussen moet zich nog buigen over het tandmateriaal uit het graf van de astronoom. De vraag is in hoeverre dat verder uitsluitsel kan leveren. Andere populaire theorieën over de doodsoorzaak betreffen een overbelaste blaas – doordat Brahe bij een bijeenkomst vanwege het keizerlijke protocol te lang wachtte met het ledigen van de blaas -, nierstenen of een fatale aandoening van de prostaat.

Erick Vermeulen

(nwtonline.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Eindredactie Frontpage / Forummod maandag 19 november 2012 @ 13:47:09 #63
168091 crew  Cobra4
mr. Dkut
pi_119382213
Bouw Waterliniemuseum van start

BUNNIK - De bouw van het Nationale Waterliniecentrum bij Fort Vechten in Bunnik gaat deze week van start. Eind 2014 moet een gedeeltelijk ondergronds Waterliniemuseum klaar zijn, aldus de provincie Utrecht maandag.

Fort Vechten, zichtbaar vanaf de snelweg A12, was een van de grootste forten in de Nieuwe Hollandse Waterlinie. De linie, die van 1915 tot medio 1940 dienst deed, is bestempeld tot nationaal cultuurhistorisch erfgoed. Fort Vechten moet het landelijk informatiecentrum over dit militaire bouwwerk worden. Er zijn ook plannen voor de vestiging van een nationaal vleermuizencentrum op het fort.

In het museum wordt onder meer een liniemaquette van meer dan 50 meter lang gebouwd. Bezoekers kunnen daarop zelf gebieden onder water zetten. „Dat was namelijk het geheime wapen van de linie: via sluisjes werd land onder water gezet. De vijand wist niet waar plassen, sloten en andere diepten onder water zaten, zodat een heel leger ineens in de diepte kon verdwijnen”, aldus de provincie.

De bouw van het museum kost ongeveer 18 miljoen euro. Het bovengrondse gedeelte krijgt het uiterlijk van een waterloopkaart, een kaart waarop je kunt zien waar water stroomt en hoe diep het is.

Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)eum_van_start__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
pi_119454993
20-11-2012

Veel etsafdrukken niet door Rembrandt gemaakt


Zelfportret van Rembrandt Van Rijn (1606-1669)

Veel afdrukken van etsen van Rembrandt blijken niet door de meester zelf of in zijn werkplaats gemaakt te zijn, maar na de dood van de beroemde kunstschilder. Dat stelden de Nederlandse conservatoren Erik Hinterding en Jaco Rutgers. Zij deden jarenlang onderzoek naar de prentkunst van Rembrandt.

Hinterding en Rutgers bekeken wereldwijd in openbare collecties ruim 18.000 afdrukken van alle 315 etsen die de kunstenaar vervaardigde tussen 1625 en 1665. De onderzoekers schatten dat bijna de helft hiervan na de dood van Rembrandt is gemaakt. Doordat veel koperplaten bewaard zijn gebleven, konden anderen nog steeds afdrukken maken.

Wiegijzer
Latere afdrukken kunnen onder meer worden 'ontmaskerd' doordat ze zijn uitgevoerd met een zogeheten wiegijzer, een soort plamuurmes waarmee de koperplaat werd bewerkt om slijtage te camoufleren. Dat wiegijzer was tijdens Rembrandts leven onbekend. Daarnaast is met watermerkonderzoek te achterhalen wanneer prenten ongeveer gemaakt moeten zijn.

De nieuwe inzichten zullen tot 'een omslag in de handel' in Rembrandt-etsen leiden, zegt Hinterding. Afdrukken die zijn gemaakt tijdens het leven van de kunstenaar zullen kostbaarder zijn. Ook wordt in openbare collecties een deel van de afdrukken ten onrechte aan Rembrandt zelf toegeschreven. De kwaliteit van latere afdrukken hoeft niet per se slechter te zijn, stelt Hinterding.

De onderzoekers hebben hun resultaten opgenomen in zeven boeken die aan de etsen van Rembrandt zijn gewijd en in januari verschijnen. Deze boeken maken deel uit van de Hollstein-reeks, waarin de Nederlandse prentkunst van 1450 tot 1700 per kunstenaar nauwkeurig in kaart wordt gebracht. Sinds 1949 zijn er reeds 139 delen verschenen.

Het Rijksmuseum in Amsterdam toont sinds dinsdag 36 etsen op de tentoonstelling 'Rembrandt ontrafeld'. Het museum heeft circa 1300 afdrukken in bezit. Het oeuvre is bijna compleet: van de 315 etsen heeft het Rijks er 314.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119477196
quote:
Mp3: Made in Germany
Serie Onderzoek en Innovatie in Duitsland

21-nov-2012 Sibrand de Boer

Gigabites aan muziek meenemen op je telefoon of iPod is tegenwoordig geen enkel probleem meer. Het zoeken naar dat ene nummer in een stapel CD’s is verleden tijd. Dat alles hebben we te danken aan bestandsformaat mp3, een innovatie ontwikkeld in Duitsland.
http://www.duitslandweb.n(...)made-in-germany.html
pi_119565826
quote:
0s.gif Op zaterdag 3 november 2012 09:06 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
02-11-2012

Dode postduif met gecodeerd bericht uit WO II gevonden

[ afbeelding ]

In een schoorsteen in het Britse graafschap Surrey is het skelet van een postduif uit de Tweede Wereldoorlog teruggevonden. Bij de stoffelijke resten van het diertje zat ook een rode koker, met daarin een gecodeerde boodschap, meldt de Britse Daily Mail.

De 74-jarige eigenaar van het huis in Surrey vond de postduif tijdens een verbouwing. In een interview met de Daily Mail zei David Martin dat tussen een hoop botjes ook een poot met het rode kokertje zat.

Volgens de Daily Mail was de duif vertrokken uit door nazi's bezet gebied en zou het dier op weg kunnen zijn geweest naar het hoofdkwartier van generaal Montgomery. Die plande in een hotel in Reigate, Surrey, de landing in Normandië. De duif zou tijdens zijn gevaarlijke vlucht even op de schoorsteen hebben willen rusten, toen het dier waarschijnlijk door de rook bevangen raakte.

Code kraken
Britse deskundigen van het museum Bletchley Park, het vroegere inlichtingencentrum waar de Britten de Duitse enigma-code kraakten, en van de hedendaagse tegenhanger, de Britse inlichtingendienst GCHQ in Cheltenham, proberen nu de gecodeerde boodschap te kraken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette Groot-Brittannië ongeveer 250.000 postduiven in. Ze brachten berichten van achter de vijandelijke linies naar het hoofdkwartier. Volgens experten is de rode capsule die Martin vond, van het type dat vooral door het Special Operations Executive (SOE) gebruikt werd. De SOE-agenten voerden onder meer sabotagemissies uit in het door Duitsland bezette gebied.

http://syndication.vmma.b(...)=HLN&autoplay=false#

(HLN)
23-11-2012

Experts kunnen code dode postduif uit WOII niet kraken


© getty.

In Groot-Brittannië is in een schoorsteen het skelet van een duif gevonden die een geheime boodschap van tijdens de Tweede Wereldoorlog bij zich draagt. Specialisten konden het bericht nog niet ontcijferen, zo melden experts vandaag.

De handgeschreven boodschap op een blaadje papier met de hoofding 'Pigeon Service' werd gevonden in een rood doosje dat vastgemaakt zat aan de poot van het dier. De vogel werd een aantal weken geleden aangetroffen in een huis in Surrey, in het zuiden van Engeland.

Experts van een Britse inlichtingendienst deelden mee dat ze het bericht - dat 27 groepjes van vijf letters telt - zonder de code niet kunnen ontcijferen. Ook ontbreken een aantal belangrijke details, zoals de datum van het bericht en de identiteit van de zender, 'Sjt W Stot', en de ontvanger, 'X02'.

De inlichtingendienst GCHQ roept de hulp van het publiek in om het bericht te decoderen - in het bijzonder mensen die zich tijdens WOII met communicatie bezighielden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden zowat 250.000 duiven ingezet voor militaire doeleinden.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119565845
23-11-2012

Ruim 3.000 jaar oude graven ontdekt in Pakistaanse vallei


© afp.

Italiaanse archeologen hebben in de Pakistaanse Swat-vallei graven gevonden die meer dan 3.000 jaar oud zijn en wijzen op "complexe begrafenisriten" in de regio die jarenlang door de taliban gecontroleerd werd. Dat meldt Luca Maria Olivieri, de leider van de Italiaanse archeologische missie in Pakistan.


© afp.

De Italiaanse archeologische missie begon haar opgravingen in de jaren vijftig van vorige eeuw op de site van Udegram. Die ligt in de Swat-vallei, een bergachtige streek in het noordwesten van Pakistan met een boeddhistisch verleden. De archeologen wisten van het bestaan van een preboeddhistische necropool in Udegram af, maar ze ontdekten pas onlangs een ongekend deel van de oude geschiedenis van het gebied toen ze op bijna dertig graven stootten.

"Het kerkhof lijkt gebruikt te zijn geweest ergens tussen het einde van het tweede millennium voor Christus en de eerst helft van het eerste millennium na Christus. De graven vertellen ons enorm veel over die oude culturen, die complexe begrafenisriten hadden", aldus Olivieri.

De streek is rijk aan boeddhistische sites. Ze worden echter weinig bezocht door buitenlandse toeristen en werden in het verleden al verwoest door de taliban die de boeddhistische erfenis niet tolereren. De talibanstrijders controleerden de Swat-vallei tussen 2007 en 2009, maar werden nadien bij een offensief van het Pakistaanse leger teruggedrongen.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119664720
26-11-2012

Schip van ontdekkingsreiziger Amundsen wordt geborgen


© Getty Images.

Na meer dan 80 jaar wordt het poolschip Maud van de Noorse ontdekkingsreiziger Roald Amundsen uit de arctische wateren geborgen. Projectleider Jan Wanggard deelde vanuit Cambridge Bay voor de noordkust van Canada aan de Noorse media mee dat de bergingswerken in "een voorbereidingsfase" zijn. Het in 1930 beschadigde schip bevindt zich door de ijskoude watertemperaturen in verbazingwekkend, goede toestand. Het zal na de berging komende zomer naar het Noorse Asker bij Oslo teruggebracht en in een nieuw museum tentoongesteld worden.

[img] http://static2.hln.be/static/photo/2012/8/4/12/20121126160941/media_l_5356602.jpg[/img]
© Getty Images.

Amundsen (1872-1928) had in 1911 als eerste mens na een spannende wedloop met de poolexpeditie van de Brit Robert Falcon Scott (1868-1912) de Zuidpool bereikt. Met de in 1916 in Asker van stapel gelopen driemaster Maud probeerde de Noor de polaire Noordoostpassage te doorkruisen, maar slaagde niet in zijn opzet. De Noordoostpassage is een scheepvaartroute van de Atlantische Oceaan door de Noordelijke IJszee naar de Grote Oceaan langs de noordkust van Siberië. Ze vormt de kortste zeeverbinding tussen Europees Rusland en het Russische Verre Oosten. Amundsen verkocht het schip in 1925. Het zonk in 1930 voor de nederzetting Cambridge Bay in de gelijknamige baai en was sindsdien meestal door ijs ingesloten.

Het sinds 1990 uit Noorwegen aangestuurde project voor de berging en het terugbrengen van het legendarische schip stootte in Canada op verzet, omdat het zichtbare deel van het wrak een toeristische trekpleister was geworden. In maart besliste een rechtbank volgens televisiezender NRK, dat de Maud rechtmatig door de Noorse gemeente Asker werd verworven en de berging uitgevoerd mocht worden.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119664786
26-11-2012

Beschilderde balken uit middeleeuwen gevonden

De gemeente Utrecht heeft tijdens bouwwerkzaamheden in een rijkspand aan de Nieuwegracht een aantal beschilderde middeleeuwse balken aangetroffen.

De zogeheten rankenbeschilderingen op de balken, vooral bloemen en blaadjes, zijn volgens de gemeente bewaard gebleven in hun oorspronkelijke kleuren van voor 1500.

De balken zijn zo goed bewaard gebleven omdat ze vanaf de 17e eeuw altijd een houten omkisting hebben gehad.

.Bij het verwijderen van deze bekisting kwamen de balken tevoorschijn. Een woordvoerster van de gemeente noemde de vondst maandagmiddag erg bijzonder.

(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119711437
Ik kom hier eigenlijk nooit, maar ik dacht... laat ik even memoreren aan het feit dat het vandaag precies 50 jaar geleden is dat Koningin Wilhelmina overleed.

Het NOS Journaal besteedde er gisteren aandacht aan:
http://nos.nl/koningshuis(...)aren-wilhelmina.html

Ook in de Volkskrant staat een tekstje over nieuw opgedoken beelden:
http://www.volkskrant.nl/(...)gin-Wilhelmina.dhtml
pi_119734802
quote:
0s.gif Op woensdag 28 november 2012 15:01 schreef Elfletterig het volgende:
Ik kom hier eigenlijk nooit, maar ik dacht... laat ik even memoreren aan het feit dat het vandaag precies 50 jaar geleden is dat Koningin Wilhelmina overleed.

Het NOS Journaal besteedde er gisteren aandacht aan:
http://nos.nl/koningshuis(...)aren-wilhelmina.html

Ook in de Volkskrant staat een tekstje over nieuw opgedoken beelden:
http://www.volkskrant.nl/(...)gin-Wilhelmina.dhtml
Thx Elfletterig ^O^
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119737576
28-11-2012

Wetenschap vertaalt 1000 jaar oude gids voor Islamitische partycrashers



Een Engelse wetenschapper heeft een gids met aanbevelingen voor partycrashers vertaald. Het boek – waarin ook moppen staan – stamt uit de elfde eeuw en is geschreven door de bekende moslimgeleerde al-Khatib al-Baghdadi. Het boek geeft ons een heel ander beeld van de Islam uit die tijd.

Eenmaal vertaald heeft de gids de naam ‘The Art of Party Crashing‘ gekregen. In het boek staan verhalen over partycrashing, maar ook moppen en adviezen. En zelfs een stukje satire: een fictief document waarin de schrijver ons wil laten geloven dat de kalief opdracht heeft gegeven een ministerie voor partycrashing op te richten.

Onderwijzer
De gids is geschreven door al-Khatib al-Baghdadi. Hij is een bekende onderwijzer die mensen in de elfde eeuw onderwees over de profeet Mohammed. Niet direct een persoon waarvan we zo’n boek zouden verwachten. Gelukkig legt de schrijver graag uit waarom hij het boek schreef: hij wil lezers eraan herinneren dat zelfs de meest serieuze mensen soms even een pauze nodig hebben.

Mopjes
In het boek treft u onder meer adviezen aan om zonder uitnodiging op feestjes te verschijnen (partycrashing). De beste manier om dat te doen, is door grapjes te maken, stelt de schrijver. En hij heeft nog wel wat suggesties. “Ooit kwam er eens een man ongevraagd op het feestje van een andere man. ‘Wie ben je?’ vroeg de gastheer hem. ‘Ik ben degene die je de moeite van het verzenden van een uitnodiging bespaard heeft,’ antwoordde hij.”

Vrijgevigheid
Behalve grappen is in het boek ook een serieuze noot terug te vinden. “Het boek gaat over vrijgevigheid en mensen aanmoedigen om zich duidelijk uit te spreken,” vertelt onderzoeker Emily Selove van de universiteit van Manchester. “Het suggereert ook dat een hongerig persoon wegsturen van een plek afgeladen met voedsel, wreed was.” Ook doet de schrijver uit de doeken hoe Moslims zich tijdens de maaltijd horen te gedragen, dat ze Allah voor het voedsel moeten danken, hun handen moeten wassen en ervan moeten genieten.

Selove vertaalde het boek. Ze wijst erop dat het boek niet alleen vermakelijk is, maar ons ook veel meer kan leveren over de Islam in de elfde eeuw na Christus. “Het boek, dat geflirt, godslastering en zelfs dronkenschap beschrijft, is heel grappig en geeft ons een andere kijk op het sobere imago dat de Islam uit die tijd had. De realiteit is dat het Bagdad van zo’n 1000 jaar geleden een beetje Boheems was: het was lang niet perfect, maar ook niet zo gewelddadig en onderdrukkend als je je wellicht inbeeldt.” Dat mensen een verkeerd beeld van de Islam uit die tijd hebben, is goed te verklaren, voegt Selove er haastig aan toe. “Het heeft waarschijnlijk alles te maken met het feit dat een heel klein deel van de enorme hoeveelheid literatuur die in die tijd geproduceerd werd, in het Engels is vertaald.”

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_119737634
28-11-2012

Prehistorische remsporen
Mensenpoep na duizenden jaren nog op te sporen

Coprostanol, een biomarker voor menselijke faeces, vertelt duizenden jaren later nog of een streek in de pre-historie bewoond was of niet.


© PNAS

Tijdbalk van de biomarker voor menselijke poep. De tijd loopt van 1950 na Chr. tot 4800 jaar voor Chr.
Van veel pre-historische nederzettingen blijft na duizenden jaren vrijwel niets over. Houten delen zijn weggerot, stenen werktuigen worden meegenomen of zijn niet meer als zodanig herkenbaar. Een laagje houtskool is soms het enige wat nog aan de bewoners herinnert, maar dat kan ook afkomstig zijn van een bosbrand.

Onderzoekers van het Climate Systems Research Center in Massachusetts zijn er nu in geslaagd om coprostanol te detecteren in boorkernen sediment uit een meertje in de Lofoten, een eilandengroep bij Noorwegen. Coprostanol is een verteringsproduct van cholesterol dat vooral in de menselijke darm ontstaat en in de faeces terecht komt. Het werd al gebruikt als bio-marker om aan te tonen dat ergens recent rioolwater geloosd is. Stoffen die verwant zijn aan coprostanol ontstaan meer in de darm van schapen of koeien, zodat ook die kenmerkende sporen achterlaten.

Het sediment uit de boorkernen heeft zich echter over een periode van zevenduizend jaar op de bodem van het meertje afgezet. De opeenvolgende laagjes zijn te dateren met de koolstof-14 methode, en het lukt ook om er eventuele sporen coprostanol en verwante stoffen voor schapen en koeien in te detecteren.

In periodes dat de oevers van het meer bewoond waren, kwam coprostanol in menselijke uitwerpselen op de bodem van het het meer terecht, in onbewoonde periodes gebeurde dat niet. Zo reconstrueert het team dat de oevers van het meer vanaf 300 voor Chr. (+/- 75 jaar) bewoond waren. Rond het jaar nul nam de bevolking sterk af, om vijftig jaar later weer toe te nemen tot een maximum rond het jaar 500 na Chr.
Zo zijn de ups en downs van de bevolkingsdichtheid bijna van jaar tot jaar te volgen. Volgens de onderzoekers moet deze methode op veel meer archeologische vindplaatsen toepasbaar zijn.

(wetenschap24.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  Eindredactie Frontpage / Forummod woensdag 5 december 2012 @ 10:18:04 #74
168091 crew  Cobra4
mr. Dkut
pi_119947873
Oudste dinosaurus ooit ontdekt in Londen

LONDEN - In Londen zijn woensdag naar alle waarschijnlijkheid de oudste resten van een dinosaurus ontdekt. Wetenschappers vonden in de krochten van het Natural History Museum een fossiel dat al tientallen jaren in bezit was van het museum, maar waar de leeftijd nog niet van was vastgesteld. Waarschijnlijk leefde de Nyasasaurus Parringtoni zo'n 245 miljoen jaar geleden.

Het schepsel was ongeveer zo groot als een labrador en de resten werden gevonden in de jaren dertig door wetenschapper Rex Parrington, bij het meer Nyasa in het huidige Afrikaanse land Malawi. De vindplaats en de ontdekker zijn ook de bronnen voor de naam van het nieuw ontdekte uitgestorven dier.

Het beest zou waarschijnlijk rechtop hebben gelopen en 2 tot 3 meter lang zijn geweest van kop tot staart. De leeftijd van de oudst bekende dinosaurus is met de vondst zo'n 10 tot 15 miljoen jaar opgeschoven.

Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_ooit_ontdekt__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')