C&H Cultuur & Historie
Van Soemerië tot Moskovië en van de Gouden Eeuw tot de Slag bij de Somme. Je vindt het in dit forum.
11-10-2012
Stonehenge geeft nieuwe geheimen prijs
Nog altijd zit het wereldberoemde Stonehenge vol geheimen. Uit nieuw onderzoek blijkt nu dat het mysterieuze monument in de prehistorie maar uit één specifieke richting bekeken en benaderd moest worden. En dat is weer een nieuw bewijs dat Stonehenge een belangrijke astronomische functie had.
Voor wie 4500 jaar geleden tijdens de zonsondergang op de kortste dag van het jaar (winterzonnewende) via de toegangsweg aan de noordoostkant richting Stonehenge wandelde moet het een prachtig gezicht geweest zijn. Toeschouwers zagen langzaam de laatste ijle zonnestralen verdwijnen achter de grootste en fraaist afgewerkte stenen van het mysterieuze monument. Die zonsondergang luidde het moment in dat de dagen weer langer werden.
Rechte en fijn afgewerkte stenen aan de belangrijke noordoostkant van Stonehenge. Afbeelding: © English Heritage
Wat is Stonehenge?
Stonehenge is een prehistorisch bouwwerk in Zuid-Engeland dat bestaat uit een cirkelvormige aarden wal. Hierbinnen is een cirkel gebouwd van enorme staande stenen. Stonehenge is ongeveer 2300 jaar voor Christus gebouwd. Over de precieze functie van Stonehenge zijn wetenschappers het nog steeds niet met elkaar eens. Eén theorie is dat het een astronomische kalender betreft. Een ander is bijvoorbeeld dat Stonehenge vroeger een rituele heilige plaats was waar belangrijke religieuze evenementen plaats vonden. Weer ander recent onderzoek wijst erop dat Stonehenge vooral een begraafplaats was.
Onbekende details
In opdracht van de Britse erfgoedorganisatie English Heritage onderzochten wetenschappers met grote precisie het oppervlak van de prehistorische stenen. Ze deden dat met de modernste 3D-lasertechnieken. Dat leverde onbekende details op die met het blote oog niet zichtbaar zijn.
Onderzoekers konden eruit opmaken dat de stenen aan de noordoostkant niet alleen het grootst en het meest uniform zijn, maar tevens dat die stenen ooit prachtig afgewerkt waren. De bouwers hadden de grove, bruine en grijze buitenkant van de stenen verwijderd zodat een fijne, bijna glanzende witgrijze laag zichtbaar werd. Ook de grote dwarsliggende stenen waren nauwkeurig bewerkt.
Eigentijdse plattegrond van Stonehenge. De stenen die zichtbaar zijn vanuit de noordoostrichting en in het midden blijken het fraaist afgewerkt. Afbeelding: © wikimedia commons
Aan de tegenoverliggende buitenkant van de cirkel namen de bouwers veel minder moeite om de stenen mooi af te werken. Van de megalieten aan de zuidwestkant en in het centrum van Stonehenge bleek alleen die kant van de stenen bewerkt te zijn die zichtbaar was vanuit het midden van de cirkel of vanuit het noordoosten. Het lijkt erop dat Stonehenge in het geheel niet bedoeld was om vanuit andere richtingen te worden bekeken.
Zowel tijdens de winterzonnewende als tijdens de zomerzonnewende, wanneer op de langste dag van het jaar de zon precies in het noordoosten opkomt en de stenen doet glimmen, moet het effect van deze afwerking schitterend zijn geweest. Overigens was al langer bekend dat Stonehenge gebouwd is op de assen van de zomer- en winterzonnewendes.
Volgens Britse deskundigen toont het resultaat van dit onderzoek vooral aan hoeveel moeite de bouwers deden om tijdens de zonnewendes een spectaculair effect te bereiken. Dat toont aan dat met name de winterzonnewende een belangrijke betekenis had voor de bouwers. Wat deze betekenis precies inhield is, net als zoveel aan Stonehenge, nog niet duidelijk.
Voorbeeld van graffiti op de stenen. In de rode cirkel zijn prehistorische bijlfiguurtjes te zien. Het laser-onderzoek onthulde nog veel meer van dergelijke figuurtjes.
Graffiti
Naast nieuwe aanwijzingen over het belang van Stonehenge tijdens de jaarlijkse zonnewendes, troffen de onderzoekers ook allerlei kleine inscripties aan. In de latere prehistorie kerfden bezoekers tientallen kleine afbeeldingen van bijltjes of andere werktuigen in de stenen. Stonehenge was toen al ruim duizend jaar oud. De onderzoekers noemen het opvallend dat deze prehistorische graffiti ook op de afgewerkte kant van de stenen werd aangebracht. “Alsof de mensen toen al niet meer het belang van het monument kenden en hoe het werkte”, zegt een van de onderzoekers in de Britse krant The Guardian.
Naast prehistorische graffiti ontdekten de onderzoekers ook veel ‘vervuiling’ van het monument uit de negentiende eeuw, toen veel rijke Engelsen uit de Victoriaanse tijd het monument bezochten. Ze krasten vaak hun namen, herkomst en bezoekdatum in het steen. Dat geeft weer waardevolle informatie over de functie van Stonehenge als toeristische trekpleister in latere eeuwen.
(Kennislink)
Stonehenge geeft nieuwe geheimen prijs
Nog altijd zit het wereldberoemde Stonehenge vol geheimen. Uit nieuw onderzoek blijkt nu dat het mysterieuze monument in de prehistorie maar uit één specifieke richting bekeken en benaderd moest worden. En dat is weer een nieuw bewijs dat Stonehenge een belangrijke astronomische functie had.
Voor wie 4500 jaar geleden tijdens de zonsondergang op de kortste dag van het jaar (winterzonnewende) via de toegangsweg aan de noordoostkant richting Stonehenge wandelde moet het een prachtig gezicht geweest zijn. Toeschouwers zagen langzaam de laatste ijle zonnestralen verdwijnen achter de grootste en fraaist afgewerkte stenen van het mysterieuze monument. Die zonsondergang luidde het moment in dat de dagen weer langer werden.
Rechte en fijn afgewerkte stenen aan de belangrijke noordoostkant van Stonehenge. Afbeelding: © English Heritage
Wat is Stonehenge?
Stonehenge is een prehistorisch bouwwerk in Zuid-Engeland dat bestaat uit een cirkelvormige aarden wal. Hierbinnen is een cirkel gebouwd van enorme staande stenen. Stonehenge is ongeveer 2300 jaar voor Christus gebouwd. Over de precieze functie van Stonehenge zijn wetenschappers het nog steeds niet met elkaar eens. Eén theorie is dat het een astronomische kalender betreft. Een ander is bijvoorbeeld dat Stonehenge vroeger een rituele heilige plaats was waar belangrijke religieuze evenementen plaats vonden. Weer ander recent onderzoek wijst erop dat Stonehenge vooral een begraafplaats was.
Onbekende details
In opdracht van de Britse erfgoedorganisatie English Heritage onderzochten wetenschappers met grote precisie het oppervlak van de prehistorische stenen. Ze deden dat met de modernste 3D-lasertechnieken. Dat leverde onbekende details op die met het blote oog niet zichtbaar zijn.
Onderzoekers konden eruit opmaken dat de stenen aan de noordoostkant niet alleen het grootst en het meest uniform zijn, maar tevens dat die stenen ooit prachtig afgewerkt waren. De bouwers hadden de grove, bruine en grijze buitenkant van de stenen verwijderd zodat een fijne, bijna glanzende witgrijze laag zichtbaar werd. Ook de grote dwarsliggende stenen waren nauwkeurig bewerkt.
Eigentijdse plattegrond van Stonehenge. De stenen die zichtbaar zijn vanuit de noordoostrichting en in het midden blijken het fraaist afgewerkt. Afbeelding: © wikimedia commons
Aan de tegenoverliggende buitenkant van de cirkel namen de bouwers veel minder moeite om de stenen mooi af te werken. Van de megalieten aan de zuidwestkant en in het centrum van Stonehenge bleek alleen die kant van de stenen bewerkt te zijn die zichtbaar was vanuit het midden van de cirkel of vanuit het noordoosten. Het lijkt erop dat Stonehenge in het geheel niet bedoeld was om vanuit andere richtingen te worden bekeken.
Zowel tijdens de winterzonnewende als tijdens de zomerzonnewende, wanneer op de langste dag van het jaar de zon precies in het noordoosten opkomt en de stenen doet glimmen, moet het effect van deze afwerking schitterend zijn geweest. Overigens was al langer bekend dat Stonehenge gebouwd is op de assen van de zomer- en winterzonnewendes.
Volgens Britse deskundigen toont het resultaat van dit onderzoek vooral aan hoeveel moeite de bouwers deden om tijdens de zonnewendes een spectaculair effect te bereiken. Dat toont aan dat met name de winterzonnewende een belangrijke betekenis had voor de bouwers. Wat deze betekenis precies inhield is, net als zoveel aan Stonehenge, nog niet duidelijk.
Voorbeeld van graffiti op de stenen. In de rode cirkel zijn prehistorische bijlfiguurtjes te zien. Het laser-onderzoek onthulde nog veel meer van dergelijke figuurtjes.
Graffiti
Naast nieuwe aanwijzingen over het belang van Stonehenge tijdens de jaarlijkse zonnewendes, troffen de onderzoekers ook allerlei kleine inscripties aan. In de latere prehistorie kerfden bezoekers tientallen kleine afbeeldingen van bijltjes of andere werktuigen in de stenen. Stonehenge was toen al ruim duizend jaar oud. De onderzoekers noemen het opvallend dat deze prehistorische graffiti ook op de afgewerkte kant van de stenen werd aangebracht. “Alsof de mensen toen al niet meer het belang van het monument kenden en hoe het werkte”, zegt een van de onderzoekers in de Britse krant The Guardian.
Naast prehistorische graffiti ontdekten de onderzoekers ook veel ‘vervuiling’ van het monument uit de negentiende eeuw, toen veel rijke Engelsen uit de Victoriaanse tijd het monument bezochten. Ze krasten vaak hun namen, herkomst en bezoekdatum in het steen. Dat geeft weer waardevolle informatie over de functie van Stonehenge als toeristische trekpleister in latere eeuwen.
(Kennislink)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Basil Plumley, Army veteran of 3 wars, dies at 92
Retired Command Sgt. Maj. Basil L. Plumley, who fought in some of the U.S. Army's bloodiest battles in three wars, died Wednesday in Columbus, Georgia. He was 92.
Plumley saw action in some of the largest battles of World War II, including the Battle of Normandy, the Battle of Salerno in Italy and Operation Market Garden.
Retired Command Sgt. Maj. Basil L. Plumley, left, and retired Lt. Gen. Hal Moore help lead the Battle of Ia Drang Valley in Vietnam.
He then fought in the Korean War, but it was his role in the Battle of Ia Drang Valley in Vietnam that brought him the most fame. The battle was chronicled in the book "We Were Soldiers Once ... and Young," which was later a 2002 movie starring Mel Gibson. Sam Elliott played Plumley.
Plumley, along with Lt. Gen. Hal Moore, led the Army's 1st Battalion, 7th Cavalry Regiment in the November 1965 battle that saw 450 U.S. forces face off against 2,000 troops from the North Vietnamese army in the first major engagement between the two armies. More than 230 U.S. troops were killed.
Plumley was at Landing Zone X-Ray, where 79 U.S. troops died.
"That was a long day. I was the second one in and next to the last to leave," Plumley was quoted as saying by The Bayonet in 2010 when he donated a large print of himself and Moore in Vietnam to the National Infantry Museum.
"Command Sgt. Maj. Plumley was a true American hero who spent much of his life placing his nation and its greatest ideals ahead of his own well-being," Maj. Gen. Anthony Ierardi, commanding general of the 1st Cavalry Division in Fort Hood, Texas, said in a statement Wednesday. "He served with great valor and distinction in three wars and continued to mentor soldiers and leaders well after his retirement from active duty. The command sergeant major touched countless lives in his more than 30 years in the Army."
Plumley joined the Army on March 31, 1942, and retired on December 31, 1974.
His Army awards included the Silver Star with one oak leaf cluster and the Bronze Star with one oak leaf cluster.
At a reunion of Ia Drang veterans this year in Columbus, Plumley talked about the troops he helped lead, according to a report on the U.S. Army's website.
"That battalion was the best trained, in good physical shape and most disciplined that I've ever seen," he said. "We did real hard training at Fort Benning before we went into X-Ray. … But that battalion was made up of hard, disciplined, well-trained and well-commanded soldiers who didn't give a damn how rough their training is as long as you're fair about it. I was glad to have been a member of it."
Plumley was a larger-than-life figure, who had the respect of those on the battlefield, according to Joe Galloway, a reporter who was at Ia Drang and later wrote "We Were Soldiers" along with Moore. At the May reunion, he told of the scene when Plumley showed up at another Ia Drang vets reunion years earlier.
Sam Elliott in de rol van Plumley in "We Were Soldiers".
"It was up in the hospitality room, and everybody's had a few pops. All of a sudden, Sgt. Maj. Plumley arrives, steps in the door," Galloway said. "And I saw guys who had served a two-year draftee tour in the Army and had been out for 25 or 30 years, turn white, backs against the wall. As the sergeant major made his way into the room, they made their way along the wall and out the door. They were afraid he still had their name and number."
Plumley died of colon cancer, the Army statement said.
Bron (oa): http://news.blogs.cnn.com(...)ree-wars-dies-at-92/
Retired Command Sgt. Maj. Basil L. Plumley, who fought in some of the U.S. Army's bloodiest battles in three wars, died Wednesday in Columbus, Georgia. He was 92.
Plumley saw action in some of the largest battles of World War II, including the Battle of Normandy, the Battle of Salerno in Italy and Operation Market Garden.
Retired Command Sgt. Maj. Basil L. Plumley, left, and retired Lt. Gen. Hal Moore help lead the Battle of Ia Drang Valley in Vietnam.
He then fought in the Korean War, but it was his role in the Battle of Ia Drang Valley in Vietnam that brought him the most fame. The battle was chronicled in the book "We Were Soldiers Once ... and Young," which was later a 2002 movie starring Mel Gibson. Sam Elliott played Plumley.
Plumley, along with Lt. Gen. Hal Moore, led the Army's 1st Battalion, 7th Cavalry Regiment in the November 1965 battle that saw 450 U.S. forces face off against 2,000 troops from the North Vietnamese army in the first major engagement between the two armies. More than 230 U.S. troops were killed.
Plumley was at Landing Zone X-Ray, where 79 U.S. troops died.
"That was a long day. I was the second one in and next to the last to leave," Plumley was quoted as saying by The Bayonet in 2010 when he donated a large print of himself and Moore in Vietnam to the National Infantry Museum.
"Command Sgt. Maj. Plumley was a true American hero who spent much of his life placing his nation and its greatest ideals ahead of his own well-being," Maj. Gen. Anthony Ierardi, commanding general of the 1st Cavalry Division in Fort Hood, Texas, said in a statement Wednesday. "He served with great valor and distinction in three wars and continued to mentor soldiers and leaders well after his retirement from active duty. The command sergeant major touched countless lives in his more than 30 years in the Army."
Plumley joined the Army on March 31, 1942, and retired on December 31, 1974.
His Army awards included the Silver Star with one oak leaf cluster and the Bronze Star with one oak leaf cluster.
At a reunion of Ia Drang veterans this year in Columbus, Plumley talked about the troops he helped lead, according to a report on the U.S. Army's website.
"That battalion was the best trained, in good physical shape and most disciplined that I've ever seen," he said. "We did real hard training at Fort Benning before we went into X-Ray. … But that battalion was made up of hard, disciplined, well-trained and well-commanded soldiers who didn't give a damn how rough their training is as long as you're fair about it. I was glad to have been a member of it."
Plumley was a larger-than-life figure, who had the respect of those on the battlefield, according to Joe Galloway, a reporter who was at Ia Drang and later wrote "We Were Soldiers" along with Moore. At the May reunion, he told of the scene when Plumley showed up at another Ia Drang vets reunion years earlier.
Sam Elliott in de rol van Plumley in "We Were Soldiers".
"It was up in the hospitality room, and everybody's had a few pops. All of a sudden, Sgt. Maj. Plumley arrives, steps in the door," Galloway said. "And I saw guys who had served a two-year draftee tour in the Army and had been out for 25 or 30 years, turn white, backs against the wall. As the sergeant major made his way into the room, they made their way along the wall and out the door. They were afraid he still had their name and number."
Plumley died of colon cancer, the Army statement said.
Bron (oa): http://news.blogs.cnn.com(...)ree-wars-dies-at-92/
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Centraal station Amsterdam is 123 jaar oud
Reizigers op perron 1 van Amsterdam CS in 1933. © ANP
Station Amsterdam Centraal - tegenwoordig dagelijks goed voor zo'n 250.000 reizigers en daarmee een van Nederlands drukst bezochte monumenten - is vandaag 123 jaar geworden. De aanleg van het centrale station ging destijds niet bepaald zonder slag of stoot. Bouwtechnisch was het lastig en dé grote vraag: waar moest het komen?
Het eerste station, vóór de komst van Amsterdam CS, was Willemspoort aan de westkant, zo staat beschreven op de site over het station. Het gold als het eindstation van de lijn naar Haarlem. Aan de oostkant lag station Weesperpoort, het eindstation van de Rijnspoorweg (Utrecht-Arnhem-Keulen). Het versnipperde spoorwegnet in ons land veranderde toen de de Spoorwegwet werd ingevoerd.
Niet makkelijk
In Amsterdam moest toen een centraal persoon- en goederenstation komen, waar reeds bestaande én nieuwe lijnen zouden samenkomen. Het was niet makkelijk om een geschikte locatie voor het omvangrijke project te vinden.
Eén van de geopperde voorstellen werd het Open Havenfrontplein genoemd. Het was de bedoeling dat er in het IJ, tegenover het Damrak, drie eilanden zouden worden 'aangeplempt' waarop het station zou worden gebouwd. Dat plan bracht een felle discussie in de stad teweeg.
Verzet
Tegenstanders meenden dat het station een barrière zou vormen voor de scheepvaart, waardoor havenactiviteiten zouden teruglopen. Maar volgens voorstanders zouden de komst van het station en verbeterde treinverbindingen juist gunstig zijn voor de economie. De Haagse regering hield uiteindelijk voet bij stuk: het station zou er op die plek komen.
Reizigers op Amsterdam Centraal in 1933
In 1869 werd opdracht gegeven voor de aanleg van het CS op een kunstmatig aangelegd eiland in het IJ. Hiervoor werd zand gebruikt uit de duinen bij Velsen, dat vrijkwam bij het graven van het Noordzeekanaal. Twintig jaar was er voor nodig om het stationseiland, stationsgebouw en emplacement aan te leggen. Vooral het heien van bijna 9000 palen was een karwei: door verzakkingen liep het werk enkele jaren vertraging op. In 1875 kregen de architecten P.J.H. Cuypers (ook ontwerper van het Rijksmuseum) en A.L. van Gendt opdracht om het stationsgebouw te ontwerpen.
Vergroten capaciteit
Het stationsgebouw kreeg een rijk versierde, klassieke look. Op 15 oktober 1889 werd het station onder veel publieke belangstelling officieel geopend.
Tegenwoordig wordt er gebouwd om de capaciteit van het station te vergroten. De verwachting volgens ProRail is dat er de komende jaren op Amsterdam CS nog eens zo'n 50.000 in- en uitstappers per dag bij zullen komen. Dat komt mede door de komst van de hogesnelheidstrein (HST), de Noord/Zuidlijn (een nieuwe metrolijn) en de impuls van een nieuw busstation aan de IJ-zijde.
Bron: http://www.parool.nl/paro(...)s-123-jaar-oud.dhtml
Reizigers op perron 1 van Amsterdam CS in 1933. © ANP
Station Amsterdam Centraal - tegenwoordig dagelijks goed voor zo'n 250.000 reizigers en daarmee een van Nederlands drukst bezochte monumenten - is vandaag 123 jaar geworden. De aanleg van het centrale station ging destijds niet bepaald zonder slag of stoot. Bouwtechnisch was het lastig en dé grote vraag: waar moest het komen?
Het eerste station, vóór de komst van Amsterdam CS, was Willemspoort aan de westkant, zo staat beschreven op de site over het station. Het gold als het eindstation van de lijn naar Haarlem. Aan de oostkant lag station Weesperpoort, het eindstation van de Rijnspoorweg (Utrecht-Arnhem-Keulen). Het versnipperde spoorwegnet in ons land veranderde toen de de Spoorwegwet werd ingevoerd.
Niet makkelijk
In Amsterdam moest toen een centraal persoon- en goederenstation komen, waar reeds bestaande én nieuwe lijnen zouden samenkomen. Het was niet makkelijk om een geschikte locatie voor het omvangrijke project te vinden.
Eén van de geopperde voorstellen werd het Open Havenfrontplein genoemd. Het was de bedoeling dat er in het IJ, tegenover het Damrak, drie eilanden zouden worden 'aangeplempt' waarop het station zou worden gebouwd. Dat plan bracht een felle discussie in de stad teweeg.
Verzet
Tegenstanders meenden dat het station een barrière zou vormen voor de scheepvaart, waardoor havenactiviteiten zouden teruglopen. Maar volgens voorstanders zouden de komst van het station en verbeterde treinverbindingen juist gunstig zijn voor de economie. De Haagse regering hield uiteindelijk voet bij stuk: het station zou er op die plek komen.
Reizigers op Amsterdam Centraal in 1933
In 1869 werd opdracht gegeven voor de aanleg van het CS op een kunstmatig aangelegd eiland in het IJ. Hiervoor werd zand gebruikt uit de duinen bij Velsen, dat vrijkwam bij het graven van het Noordzeekanaal. Twintig jaar was er voor nodig om het stationseiland, stationsgebouw en emplacement aan te leggen. Vooral het heien van bijna 9000 palen was een karwei: door verzakkingen liep het werk enkele jaren vertraging op. In 1875 kregen de architecten P.J.H. Cuypers (ook ontwerper van het Rijksmuseum) en A.L. van Gendt opdracht om het stationsgebouw te ontwerpen.
Vergroten capaciteit
Het stationsgebouw kreeg een rijk versierde, klassieke look. Op 15 oktober 1889 werd het station onder veel publieke belangstelling officieel geopend.
Tegenwoordig wordt er gebouwd om de capaciteit van het station te vergroten. De verwachting volgens ProRail is dat er de komende jaren op Amsterdam CS nog eens zo'n 50.000 in- en uitstappers per dag bij zullen komen. Dat komt mede door de komst van de hogesnelheidstrein (HST), de Noord/Zuidlijn (een nieuwe metrolijn) en de impuls van een nieuw busstation aan de IJ-zijde.
Bron: http://www.parool.nl/paro(...)s-123-jaar-oud.dhtml
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
'Scheepswrak Kampen 'in zeer goede staat'quote:Op vrijdag 12 oktober 2012 15:08 schreef Cobra4 het volgende:
Scheepswrak gevonden in IJssel bij Kampen
KAMPEN - Het eeuwenoude scheepswrak dat in de IJssel bij Kampen is gevonden, is vermoedelijk zeer goed bewaard gebleven. Het gaat om een kogge, die mogelijk uit de 14e eeuw stamt.
Dat meldden de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed en Rijkswaterstaat dinsdag.
Volgens maritiem archeoloog Johan Opdebeeck is vooral de staat van het schip de reden dat het hier waarschijnlijk een internationaal belangrijke vondst betreft. „De kogges die bij het droogleggen van de Zuiderzee zijn gevonden, waren door het zoute water in aanmerkelijk slechtere staat.”
Het wrak ligt dwars in de vaargeul vlak voor de stad Kampen. „Er is een kans dat er nog handelswaar aan boord is”, zei projectleider en onderwaterarcheoloog Wouter Waldus dinsdag.
Het wrak is 20 meter lang en 8 meter breed. Sinds maandag onderzoeken duikers de staat van het wrak. De ligging in de vaargeul wijst er volgens deskundigen op dat het schip niet tot zinken is gebracht. „Hij lijkt vrij vlot te zijn gezonken. Dat maakt de kans aanmerkelijk dat er ook nog goederen in het schip liggen.”
Bij bodemverkenningen door Rijkswaterstaat is het schip ontdekt. De dienst gaat de vaargeul van de IJssel uitbaggeren en doet daarvoor onderzoek. De 'IJsselkogge', zoals het wrak al is gedoopt, kan vanwege de smalle vaargeul vermoedelijk niet op de rivierbodem blijven liggen.
Eind november moet het onderzoek naar de kogge klaar zijn. De nu gevonden kogge is aangetroffen vlak bij de werf van de Kamper Kogge, een reconstructie van het oude handelsschip uit 1998.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_goede_staat___.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
16-10-2012
Archeologen gaan opnieuw aan de slag in Troje
Archeologen gaan de resten van de overbekende stad Troje opnieuw onderzoeken. Hoewel de stad al veelvuldig door wetenschappers onder de loep is genomen, verwachten de archeologen er toch nog een schat aan nieuwe informatie op te doen.
De opgravingen starten volgend jaar en worden geleid door professor William Aylward van de universieit van Wisconsin-Madison. Ook de Turkse universiteit Çanakkale Onsekiz Mart is bij de opgravingen betrokken. “Hoewel het gebied in het verleden al veelvuldig is onderzocht, valt er nog genoeg te ontdekken,” stelt Aylward. “Wij zijn van plan om delen van het gebied die nog niet onderzocht zijn te bestuderen en met behulp van nieuwe technologieën informatie in te winnen over de mensen die hier duizenden jaren geleden leefden.”
Het beroemde Troje Troje kennen we natuurlijk allemaal: hier speelt zich dat beroemde verhaal af waarin de Grieken de machtige Trojanen met behulp van een houten paard op de knieën dwingen. Het gebied werd reeds aan het begin van de Bronstijd bewoond. Zo rond de dertiende eeuw na Christus werd de stad verlaten. Pas in de jaren zeventig van de negentiende eeuw vonden archeologen de stad – die in het huidige Turkijke ligt – terug. Inmiddels is iets minder dan een vijfde van het gebied door archeologen onderzocht. Nieuwe technieken
De nieuwe technieken die de archeologen hopen te gaan toepassen, lopen sterk uiteen. Van nieuwe methodes om restjes in potten en pannen te onderzoeken en zo meer te weten te komen over het dieet van de Trojanen tot onderzoek naar het genoom van mensen en dieren die hier begraven liggen om meer te weten te komen over ziekten waar de Trojanen mee te maken hadden.
Laagjes
Het gebied bestaat uit verschillende lagen die stuk voor stuk getuigen van verschillende perioden uit de geschiedenis. Er zijn zo resten terug te vinden van zeker tien steden. Na de Trojanen woonden de Grieken er. Daarna de Romeinen. Alexander de Grote zou de stad nog bezocht hebben en ook Augustus en Hadrianus zetten voet in Troje. En hoewel er van de stad weinig meer over is, kent vrijwel iedereen vandaag de dag het verhaal van die machtige stad die door een list viel.
De Trojanen halen vol vreugde het paard dat de Grieken op het strand achter hebben gelaten binnen. Ze denken dat het een cadeau is. In de buik van het paard zitten echter Griekse soldaten die ‘s nachts de poorten van de stad openen en de rest van het Griekse leger binnenlaten. De Trojanen zijn kansloos en het machtige Troje valt. Aldus de mythe… Afbeelding: een schilderij van Giovanni Domenico Tiepolo (1727–1804).
Missende puzzelstukjes
“We willen een nieuwe laag informatie toevoegen aan wat we al over Troje weten,” vertelt Aylward. Want hoewel er al heel wat in Troje is teruggevonden, missen we ook nog zoveel informatie. Zo is de koninklijke begraafplaats nog niet teruggevonden. En ook van het schrift van de Trojanen is nog geen spoor te bekennen. En dan is er natuurlijk nog de Trojaanse oorlog waarin het houten paard een hoofdrol speelde. Is het echt gebeurd of is het voor honderd procent uit de duim gezogen?
Het is de bedoeling dat de opgravingen een aantal jaren in beslag gaan nemen. Archeologen en studenten gebruiken de zomerperiode om Troje verder bloot te leggen.
Stukjes van Troje die reeds zijn blootgelegd. Foto boven: QuartierLatin1968. Foto linksonder: Adam Carr. Foto rechtsonder: Ccarlstead (alle foto’s via Wikimedia Commons).
(scientias.nl)
Archeologen gaan opnieuw aan de slag in Troje
Archeologen gaan de resten van de overbekende stad Troje opnieuw onderzoeken. Hoewel de stad al veelvuldig door wetenschappers onder de loep is genomen, verwachten de archeologen er toch nog een schat aan nieuwe informatie op te doen.
De opgravingen starten volgend jaar en worden geleid door professor William Aylward van de universieit van Wisconsin-Madison. Ook de Turkse universiteit Çanakkale Onsekiz Mart is bij de opgravingen betrokken. “Hoewel het gebied in het verleden al veelvuldig is onderzocht, valt er nog genoeg te ontdekken,” stelt Aylward. “Wij zijn van plan om delen van het gebied die nog niet onderzocht zijn te bestuderen en met behulp van nieuwe technologieën informatie in te winnen over de mensen die hier duizenden jaren geleden leefden.”
Het beroemde Troje Troje kennen we natuurlijk allemaal: hier speelt zich dat beroemde verhaal af waarin de Grieken de machtige Trojanen met behulp van een houten paard op de knieën dwingen. Het gebied werd reeds aan het begin van de Bronstijd bewoond. Zo rond de dertiende eeuw na Christus werd de stad verlaten. Pas in de jaren zeventig van de negentiende eeuw vonden archeologen de stad – die in het huidige Turkijke ligt – terug. Inmiddels is iets minder dan een vijfde van het gebied door archeologen onderzocht. Nieuwe technieken
De nieuwe technieken die de archeologen hopen te gaan toepassen, lopen sterk uiteen. Van nieuwe methodes om restjes in potten en pannen te onderzoeken en zo meer te weten te komen over het dieet van de Trojanen tot onderzoek naar het genoom van mensen en dieren die hier begraven liggen om meer te weten te komen over ziekten waar de Trojanen mee te maken hadden.
Laagjes
Het gebied bestaat uit verschillende lagen die stuk voor stuk getuigen van verschillende perioden uit de geschiedenis. Er zijn zo resten terug te vinden van zeker tien steden. Na de Trojanen woonden de Grieken er. Daarna de Romeinen. Alexander de Grote zou de stad nog bezocht hebben en ook Augustus en Hadrianus zetten voet in Troje. En hoewel er van de stad weinig meer over is, kent vrijwel iedereen vandaag de dag het verhaal van die machtige stad die door een list viel.
De Trojanen halen vol vreugde het paard dat de Grieken op het strand achter hebben gelaten binnen. Ze denken dat het een cadeau is. In de buik van het paard zitten echter Griekse soldaten die ‘s nachts de poorten van de stad openen en de rest van het Griekse leger binnenlaten. De Trojanen zijn kansloos en het machtige Troje valt. Aldus de mythe… Afbeelding: een schilderij van Giovanni Domenico Tiepolo (1727–1804).
Missende puzzelstukjes
“We willen een nieuwe laag informatie toevoegen aan wat we al over Troje weten,” vertelt Aylward. Want hoewel er al heel wat in Troje is teruggevonden, missen we ook nog zoveel informatie. Zo is de koninklijke begraafplaats nog niet teruggevonden. En ook van het schrift van de Trojanen is nog geen spoor te bekennen. En dan is er natuurlijk nog de Trojaanse oorlog waarin het houten paard een hoofdrol speelde. Is het echt gebeurd of is het voor honderd procent uit de duim gezogen?
Het is de bedoeling dat de opgravingen een aantal jaren in beslag gaan nemen. Archeologen en studenten gebruiken de zomerperiode om Troje verder bloot te leggen.
Stukjes van Troje die reeds zijn blootgelegd. Foto boven: QuartierLatin1968. Foto linksonder: Adam Carr. Foto rechtsonder: Ccarlstead (alle foto’s via Wikimedia Commons).
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-10-2012
Romeinse elite leende Griekse goden om beschaving te promoten
In Romeinse mozaïeken bevinden zich soms Griekse goden of helden. Nieuw onderzoek wijst er nu op dat de Romeinen dat heel bewust deden: de elite gebruikte de Griekse goden en helden als symbolen van universele waarden waar zijzelf en Rome graag met geassocieerd wilden worden.
Eén van de Griekse helden die regelmatig in Romeinse taferelen opduikt, is bijvoorbeeld Achilles (u ziet hem op de afbeelding hierboven). En ook goden als Afrodite en Dionysius leenden de Romeinen graag. Net als afbeeldingen van de strijd tussen de Amazonen (mythische legers die geheel uit vrouwen bestonden) en de Centauren (een wild beest dat half mens, half paard is) gebruikten de Romeinen graag.
Maar waarom? Wetenschappers van de Universidad Carlos III de Madrid hebben daar een verklaring voor gevonden. Achilles is een held die bereid is zijn leven te geven voor zijn land. Een prachtig symbool om te communiceren welke hoever men bereid moet zijn te gaan om het beschaafde Romeinse rijk te beschermen. En ook de hoofdrolspelers in oorlogen werden als rolmodellen ingezet. Ze werden symbolen van beschaving die vochten tegen de barbaren en..wonnen. “De herinnering aan een legendarische oorlog en een mythologische held zou na verloop van tijd, zelfs nu nog, een fenomeen worden dat de grootste invloed heeft op mensen: dat leidde ertoe dat wij de mythes analyseren als verhalen van de strijd tussen de beschaving en barbaren,” vertelt onderzoeker Luz Neira.
Dat de beschaving heel belangrijk was voor Romeinen was al uit eerder onderzoek gebleken. In geschreven bronnen en afbeeldingen die op publieke plaatsen werden teruggevonden, wordt de beschaving vaak gepromoot. Maar nu blijken ook mozaïeken in private ruimtes die symboliek te bevatten. Dat de elite hier ruimte in het eigen huis voor vrij maakte, is niet zo vreemd, benadrukt Neira. De elite was betrokken bij het regeren van Rome en wist als geen ander waar Rome en zijzelf graag voor wilden staan. Vandaar dat ze de ruimte die hun eigen huizen en villa’s boden graag benutten om zichzelf en Rome te identificeren met helden die streden voor de beschaving en tegen het barbaarse. “Zij deden dat door hergebruikte mythes af te beelden die waarden opriepen die Rome idealiter graag zou vertegenwoordigen.”
(scientias.nl)
Romeinse elite leende Griekse goden om beschaving te promoten
In Romeinse mozaïeken bevinden zich soms Griekse goden of helden. Nieuw onderzoek wijst er nu op dat de Romeinen dat heel bewust deden: de elite gebruikte de Griekse goden en helden als symbolen van universele waarden waar zijzelf en Rome graag met geassocieerd wilden worden.
Eén van de Griekse helden die regelmatig in Romeinse taferelen opduikt, is bijvoorbeeld Achilles (u ziet hem op de afbeelding hierboven). En ook goden als Afrodite en Dionysius leenden de Romeinen graag. Net als afbeeldingen van de strijd tussen de Amazonen (mythische legers die geheel uit vrouwen bestonden) en de Centauren (een wild beest dat half mens, half paard is) gebruikten de Romeinen graag.
Maar waarom? Wetenschappers van de Universidad Carlos III de Madrid hebben daar een verklaring voor gevonden. Achilles is een held die bereid is zijn leven te geven voor zijn land. Een prachtig symbool om te communiceren welke hoever men bereid moet zijn te gaan om het beschaafde Romeinse rijk te beschermen. En ook de hoofdrolspelers in oorlogen werden als rolmodellen ingezet. Ze werden symbolen van beschaving die vochten tegen de barbaren en..wonnen. “De herinnering aan een legendarische oorlog en een mythologische held zou na verloop van tijd, zelfs nu nog, een fenomeen worden dat de grootste invloed heeft op mensen: dat leidde ertoe dat wij de mythes analyseren als verhalen van de strijd tussen de beschaving en barbaren,” vertelt onderzoeker Luz Neira.
Dat de beschaving heel belangrijk was voor Romeinen was al uit eerder onderzoek gebleken. In geschreven bronnen en afbeeldingen die op publieke plaatsen werden teruggevonden, wordt de beschaving vaak gepromoot. Maar nu blijken ook mozaïeken in private ruimtes die symboliek te bevatten. Dat de elite hier ruimte in het eigen huis voor vrij maakte, is niet zo vreemd, benadrukt Neira. De elite was betrokken bij het regeren van Rome en wist als geen ander waar Rome en zijzelf graag voor wilden staan. Vandaar dat ze de ruimte die hun eigen huizen en villa’s boden graag benutten om zichzelf en Rome te identificeren met helden die streden voor de beschaving en tegen het barbaarse. “Zij deden dat door hergebruikte mythes af te beelden die waarden opriepen die Rome idealiter graag zou vertegenwoordigen.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Achilles zou een voorbeeld zijn geweest voor de Romeinen? De Griek die zich als vrouw vermomde om niet aan de oorlog te hoeven deelnemen en die in staking ging toen hij niet het deel van de buit kreeg waar hij recht op dacht te hebben, terwijl zijn kameraden sneuvelden? Dan lijkt me Hector een beter rolmodel, die was zonder meer bereid zijn gezin achter te laten om zich op te offeren voor zijn vaderland en vocht nog voor de 'goede' kant ook.
17-10-2012
‘Geboortedag Alexander de Grote bepaalde ligging Alexandrië’
De ligging van het oude deel van de beroemde stad Alexandrië is allesbehalve toeval: de as waarlangs de stad gebouwd is, wijst naar de plaats waar de zon op de verjaardag van Alexander de Grote opkomt.
Die conclusie trekken Italiaanse wetenschappers in het blad Oxford Journal of Archaeology. Ze baseren hun conclusie op een onderzoek naar het oude centrum van Alexandrië.
Eerbetoon
Alexandrië werd in 331 voor Christus in opdracht van Alexander de Grote gebouwd. De naam van de stad is op zichzelf al een eerbetoon aan de machtige leider, maar het ging veel verder dan dat, zo schrijven onderzoeker Luisa Ferro en Giulio Magli nu.
Richting
Ze bestudeerden de oude delen van de stad en richtten zich daarbij met name op de as waarlangs de hele oude stad georganiseerd was en die van het westen naar het oosten liep. Deze as bleek op de geboortedag van Alexander de Grote de plek aan te wijzen waar de zon opkwam. En dat niet alleen: ten tijde van de bouw van Alexandrië kwam ook Regulus, de helderste ster in het sterrenbeeld Leeuw, in dezelfde richting op.
“Alexandrië deed dienst als prototype voor een aantal Hellenistische steden die werden ontworpen als zijnde koningssteden,” zo schrijven de onderzoekers. “Hun doel was om de goddelijke macht van hun oprichter expliciet te maken.”
(scientias.nl)
‘Geboortedag Alexander de Grote bepaalde ligging Alexandrië’
De ligging van het oude deel van de beroemde stad Alexandrië is allesbehalve toeval: de as waarlangs de stad gebouwd is, wijst naar de plaats waar de zon op de verjaardag van Alexander de Grote opkomt.
Die conclusie trekken Italiaanse wetenschappers in het blad Oxford Journal of Archaeology. Ze baseren hun conclusie op een onderzoek naar het oude centrum van Alexandrië.
Eerbetoon
Alexandrië werd in 331 voor Christus in opdracht van Alexander de Grote gebouwd. De naam van de stad is op zichzelf al een eerbetoon aan de machtige leider, maar het ging veel verder dan dat, zo schrijven onderzoeker Luisa Ferro en Giulio Magli nu.
Richting
Ze bestudeerden de oude delen van de stad en richtten zich daarbij met name op de as waarlangs de hele oude stad georganiseerd was en die van het westen naar het oosten liep. Deze as bleek op de geboortedag van Alexander de Grote de plek aan te wijzen waar de zon opkwam. En dat niet alleen: ten tijde van de bouw van Alexandrië kwam ook Regulus, de helderste ster in het sterrenbeeld Leeuw, in dezelfde richting op.
“Alexandrië deed dienst als prototype voor een aantal Hellenistische steden die werden ontworpen als zijnde koningssteden,” zo schrijven de onderzoekers. “Hun doel was om de goddelijke macht van hun oprichter expliciet te maken.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Britse soldaat geborgen uit veldgraf
De Bergings- en Identificatie Dienst van de Koninklijke Landmacht (BIDKL) heeft ten noorden van Bemmel de stoffelijke resten van een Britse soldaat uit de Tweede Wereldoorlog geborgen. Het veldgraf werd in een weiland aangetroffen tijdens de aanleg van een sloot. Het is de tweede vondst van een Britse soldaat in korte tijd.
De Britse autoriteiten zijn inmiddels over de vondst geïnformeerd. In het laboratorium van de BIDKL in Soesterberg wordt geprobeerd de identiteit van de soldaat te achterhalen, om zo voor zijn nabestaanden een einde te maken aan de jarenlange onzekerheid over zijn lot.
Market Garden
De BIDKL gaat er voorlopig van uit dat de soldaat is gesneuveld in de nadagen van Operatie Market Garden en diende bij de Britse 50th (Northumbrian) Infantry Division. In september en oktober 1944 leverden deze grondtroepen rond Bemmel zware gevechten met Duitse eenheden. Deze voerden een tegenaanval uit op het geallieerde bruggenhoofd ten noorden van Nijmegen.
Bron: http://www.defensie.nl/ac(...)eborgen_uit_veldgraf
De Bergings- en Identificatie Dienst van de Koninklijke Landmacht (BIDKL) heeft ten noorden van Bemmel de stoffelijke resten van een Britse soldaat uit de Tweede Wereldoorlog geborgen. Het veldgraf werd in een weiland aangetroffen tijdens de aanleg van een sloot. Het is de tweede vondst van een Britse soldaat in korte tijd.
De Britse autoriteiten zijn inmiddels over de vondst geïnformeerd. In het laboratorium van de BIDKL in Soesterberg wordt geprobeerd de identiteit van de soldaat te achterhalen, om zo voor zijn nabestaanden een einde te maken aan de jarenlange onzekerheid over zijn lot.
Market Garden
De BIDKL gaat er voorlopig van uit dat de soldaat is gesneuveld in de nadagen van Operatie Market Garden en diende bij de Britse 50th (Northumbrian) Infantry Division. In september en oktober 1944 leverden deze grondtroepen rond Bemmel zware gevechten met Duitse eenheden. Deze voerden een tegenaanval uit op het geallieerde bruggenhoofd ten noorden van Nijmegen.
Bron: http://www.defensie.nl/ac(...)eborgen_uit_veldgraf
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
18-10-2012
Myanmar graaft Britse Spitfires uit WOII op
© reuters.
Myanmar gaat tientallen Britse Spitfires opgraven die de Britten in de Tweede Wereldoorlog hadden verstopt om te voorkomen dat ze in handen zouden vallen van de Japanners. Myanmar, het voormalige Birma, en Groot-Brittannië zijn dit overeengekomen.
Het gaat om 60 jachtvliegtuigen die nog niet in elkaar zijn gezet en nog in kratten zijn verpakt. Op aanwijzingen van bewoners gaat een team opgravingen doen nabij de steden Yangon en Mandalay.
In perfecte staat
Vliegtuigliefhebber David Cundall, die 15 jaar naar de toestellen heeft gezocht, vermoedt dat de vliegtuigonderdelen nog in perfecte staat zijn.
Birma was tot 1948 een Britse kolonie, die in 1942 door de Japanners werd bezet. Groot-Brittannië bouwde in de periode 1938 - 1948 ruim 20.000 Spitfires. De Britse Royal Air Force (RAF) zette de beroemde jachtvliegtuigen onder meer in tegen de Duitse Luftwaffe tijdens de Slag om Engeland in 1940.
Tijdens zijn bezoek aan Myanmar eerder dit jaar heeft de Britse premier David Cameron zich persoonlijk ingezet voor de kwestie.
(HLN)
Myanmar graaft Britse Spitfires uit WOII op
© reuters.
Myanmar gaat tientallen Britse Spitfires opgraven die de Britten in de Tweede Wereldoorlog hadden verstopt om te voorkomen dat ze in handen zouden vallen van de Japanners. Myanmar, het voormalige Birma, en Groot-Brittannië zijn dit overeengekomen.
Het gaat om 60 jachtvliegtuigen die nog niet in elkaar zijn gezet en nog in kratten zijn verpakt. Op aanwijzingen van bewoners gaat een team opgravingen doen nabij de steden Yangon en Mandalay.
In perfecte staat
Vliegtuigliefhebber David Cundall, die 15 jaar naar de toestellen heeft gezocht, vermoedt dat de vliegtuigonderdelen nog in perfecte staat zijn.
Birma was tot 1948 een Britse kolonie, die in 1942 door de Japanners werd bezet. Groot-Brittannië bouwde in de periode 1938 - 1948 ruim 20.000 Spitfires. De Britse Royal Air Force (RAF) zette de beroemde jachtvliegtuigen onder meer in tegen de Duitse Luftwaffe tijdens de Slag om Engeland in 1940.
Tijdens zijn bezoek aan Myanmar eerder dit jaar heeft de Britse premier David Cameron zich persoonlijk ingezet voor de kwestie.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-10-2012
Politie vindt gestolen hoofd standbeeld Nero's moeder
De Italiaanse politie heeft een hoofd van een antiek beeld teruggevonden dat vermoedelijk de moeder van keizer Nero voorstelt.
Dat heeft de politie donderdag bekendgemaakt.
Het hoofd werd ongeveer 25 jaar geleden gestolen in Pompeii en maakte onderdeel uit van een standbeeld dat ongeveer 2000 jaar geleden werd gemaakt toen Rome oppermachtig was.
Volgens de politie is het onmogelijk de waarde van het kunstvoorwerp in geld uit te drukken, maar is het van ''groot cultureel en historisch belang''.
Antiekhandelaar
De politie vond het hoofd toen een 62-jarige man het probeerde te verkopen via een antiekhandelaar uit de stad Piacenza. Beiden zijn gearresteerd.
Volgens deskundigen is het hoofd van keizerin Agrippina de Jongere. Sommige historici denken dat keizer Nero (37 - 68) zijn moeder heeft vermoord.
Tombaroli
De Italiaanse politie voert al jaren een strijd tegen zogenoemde ‘tombaroli’, dieven die het gemunt hebben op archeologische plaatsen en graftomben. Volgens de FBI is met de internationale illegale handel in antieke voorwerpen een bedrag gemoeid van ruim 4 miljard euro.
Door: ANP .
(nu.nl)
Politie vindt gestolen hoofd standbeeld Nero's moeder
De Italiaanse politie heeft een hoofd van een antiek beeld teruggevonden dat vermoedelijk de moeder van keizer Nero voorstelt.
Dat heeft de politie donderdag bekendgemaakt.
Het hoofd werd ongeveer 25 jaar geleden gestolen in Pompeii en maakte onderdeel uit van een standbeeld dat ongeveer 2000 jaar geleden werd gemaakt toen Rome oppermachtig was.
Volgens de politie is het onmogelijk de waarde van het kunstvoorwerp in geld uit te drukken, maar is het van ''groot cultureel en historisch belang''.
Antiekhandelaar
De politie vond het hoofd toen een 62-jarige man het probeerde te verkopen via een antiekhandelaar uit de stad Piacenza. Beiden zijn gearresteerd.
Volgens deskundigen is het hoofd van keizerin Agrippina de Jongere. Sommige historici denken dat keizer Nero (37 - 68) zijn moeder heeft vermoord.
Tombaroli
De Italiaanse politie voert al jaren een strijd tegen zogenoemde ‘tombaroli’, dieven die het gemunt hebben op archeologische plaatsen en graftomben. Volgens de FBI is met de internationale illegale handel in antieke voorwerpen een bedrag gemoeid van ruim 4 miljard euro.
Door: ANP .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
11-10-2012
Graf ontdekt nabij Zweedse zusje van Stonehenge
Archeologen hebben nabij Ales stenar – een enorme cirkel afgebakend met hele zware stenen – een grote stenen tombe ontdekt. De tombe zou zeker 5500 jaar oud zijn.
In 2006 werd het gebied nabij de stenen cirkel uitgebreid onder de loep genomen. Dat onderzoek wees er toen op dat zich ten noordoosten van Ales stenar cirkelvormige structuren bevonden. Archeologen hebben nu op dat werk voortgeborduurd door in het gebied nabij Ales stenar opgravingen te doen.
Structuur
Ze stuitten op ongeveer veertig meter afstand van Ales stenar op een cirkelvormige structuur. Alles wijst erop dat deze structuur ooit – net als Ales stenar – met stenen was afgebakend. De onderzoekers troffen namelijk afdrukken van die stenen aan. In het midden van de structuur vonden de onderzoekers de resten van een soort hunebed. Onduidelijk is wie hier ooit begraven werd.
Geen grafheuvel
“We vonden de resten van de cirkelvormige structuur, maar geen echte grafheuvel,” vertelt onderzoeker Bengt Söderberg. “Dat kan het resultaat zijn van het feit dat het gebied lang voordat het beschermd werd al gecultiveerd werd.”
Het onderzoek kan er hopelijk voor zorgen dat archeologen een beter beeld krijgen van Ales stenar. Het bouwwerk is net als Stonehenge namelijk in nevelen gehuld. Het is onbekend wie het bouwde en waarom. Ook over de leeftijd van het bouwwerk is al veel gespeculeerd, maar men gaat ervan uit dat de structuur zo’n 1400 jaar oud is. Het gevonden graf is een stuk ouder en wijst erop dat lang voor Ales stenar verrees al stenen structuren in het gebied pronkten.
Foto’s: Annika Knarrström.
(scientias.nl)
Graf ontdekt nabij Zweedse zusje van Stonehenge
Archeologen hebben nabij Ales stenar – een enorme cirkel afgebakend met hele zware stenen – een grote stenen tombe ontdekt. De tombe zou zeker 5500 jaar oud zijn.
In 2006 werd het gebied nabij de stenen cirkel uitgebreid onder de loep genomen. Dat onderzoek wees er toen op dat zich ten noordoosten van Ales stenar cirkelvormige structuren bevonden. Archeologen hebben nu op dat werk voortgeborduurd door in het gebied nabij Ales stenar opgravingen te doen.
Structuur
Ze stuitten op ongeveer veertig meter afstand van Ales stenar op een cirkelvormige structuur. Alles wijst erop dat deze structuur ooit – net als Ales stenar – met stenen was afgebakend. De onderzoekers troffen namelijk afdrukken van die stenen aan. In het midden van de structuur vonden de onderzoekers de resten van een soort hunebed. Onduidelijk is wie hier ooit begraven werd.
Geen grafheuvel
“We vonden de resten van de cirkelvormige structuur, maar geen echte grafheuvel,” vertelt onderzoeker Bengt Söderberg. “Dat kan het resultaat zijn van het feit dat het gebied lang voordat het beschermd werd al gecultiveerd werd.”
Het onderzoek kan er hopelijk voor zorgen dat archeologen een beter beeld krijgen van Ales stenar. Het bouwwerk is net als Stonehenge namelijk in nevelen gehuld. Het is onbekend wie het bouwde en waarom. Ook over de leeftijd van het bouwwerk is al veel gespeculeerd, maar men gaat ervan uit dat de structuur zo’n 1400 jaar oud is. Het gevonden graf is een stuk ouder en wijst erop dat lang voor Ales stenar verrees al stenen structuren in het gebied pronkten.
Foto’s: Annika Knarrström.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Nauwe samenwerking musea vanwege bezuiniging
AMSTERDAM - De musea in Nederland gaan nauwer samenwerken. Ze geven daarmee gehoor aan een advies in het rapport Musea voor Morgen dat maandag is verschenen. Zo zullen ze collectiebeleid, onderzoek, bruikleen en tentoonstellingen meer op elkaar afstemmen.
Het advies komt van een commissie die heeft onderzocht hoe de musea in Nederland het hoofd kunnen bieden aan de bezuinigingen die de overheid hun heeft opgelegd. De commissie, onder leiding van Irene Asscher-Vonk, werd in juli in het leven geroepen door de Nederlandse Museumvereniging en de Vereniging van Rijksmusea (VRM). Twee maanden eerder kwam de Raad voor Cultuur met een rapport.
Nadat het Rijk forse bezuinigingen op de cultuursector had aangekondigd, was dit advies van de Raad voor Cultuur voor veel musea de eerste voorbode van een toekomst met minder overheidssubsidie. Sommige musea moesten zelfs sluiten.
Volgens emeritus hoogleraar sociaal recht Asscher-Vonk kunnen musea het publiek veel beter bedienen door verregaande samenwerking. „We roepen musea op om actief te zoeken naar samenwerkingspartners, zowel in als buiten de museale wereld. Musea vertegenwoordigen een grote maatschappelijke waarde; die waarde is in het geding”, aldus de commissievoorzitter. „Er is meer oog nodig voor samenwerking en synergie, in het belang van het publiek en de samenleving.” Om samenwerking mogelijk te maken vraagt ze aan overheden om de musea een stabiele basis te geven en rust te garanderen voor een langere periode.
Beide verenigingen reageren positief op het advies, bleek maandag op hun ledenvergaderingen. De achterban wil snelle en concrete resultaten. „Musea zijn ervan doordrongen dat samenwerken moet”, aldus directeur Siebe Weide van de Nederlandse Museumvereniging. VRM-directeur Toine Berbers: „Met dit krachtige advies nemen de musea hun toekomst in eigen hand. We starten de samenwerking meteen.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_werken_samen__.html
AMSTERDAM - De musea in Nederland gaan nauwer samenwerken. Ze geven daarmee gehoor aan een advies in het rapport Musea voor Morgen dat maandag is verschenen. Zo zullen ze collectiebeleid, onderzoek, bruikleen en tentoonstellingen meer op elkaar afstemmen.
Het advies komt van een commissie die heeft onderzocht hoe de musea in Nederland het hoofd kunnen bieden aan de bezuinigingen die de overheid hun heeft opgelegd. De commissie, onder leiding van Irene Asscher-Vonk, werd in juli in het leven geroepen door de Nederlandse Museumvereniging en de Vereniging van Rijksmusea (VRM). Twee maanden eerder kwam de Raad voor Cultuur met een rapport.
Nadat het Rijk forse bezuinigingen op de cultuursector had aangekondigd, was dit advies van de Raad voor Cultuur voor veel musea de eerste voorbode van een toekomst met minder overheidssubsidie. Sommige musea moesten zelfs sluiten.
Volgens emeritus hoogleraar sociaal recht Asscher-Vonk kunnen musea het publiek veel beter bedienen door verregaande samenwerking. „We roepen musea op om actief te zoeken naar samenwerkingspartners, zowel in als buiten de museale wereld. Musea vertegenwoordigen een grote maatschappelijke waarde; die waarde is in het geding”, aldus de commissievoorzitter. „Er is meer oog nodig voor samenwerking en synergie, in het belang van het publiek en de samenleving.” Om samenwerking mogelijk te maken vraagt ze aan overheden om de musea een stabiele basis te geven en rust te garanderen voor een langere periode.
Beide verenigingen reageren positief op het advies, bleek maandag op hun ledenvergaderingen. De achterban wil snelle en concrete resultaten. „Musea zijn ervan doordrongen dat samenwerken moet”, aldus directeur Siebe Weide van de Nederlandse Museumvereniging. VRM-directeur Toine Berbers: „Met dit krachtige advies nemen de musea hun toekomst in eigen hand. We starten de samenwerking meteen.”
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)_werken_samen__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
23-10-2012
Oudste overlevende (108) van Auschwitz overleden
© epa.
De oudste overlevende gedetineerde van Auschwitz, Antoni Dobrovolski, is niet meer. De vroegere verzetsstrijder is zondag op 108-jarige leeftijd in zijn woonplaats Debno overleden, zo melden Poolse media.
De vroegere onderwijzer had zich na de Duitse aanval op Polen bij de geheime leraarsorganisatie aangesloten. Die organiseerde clandestien onderwijs. De nazi's hadden alle hogescholen en universiteiten gesloten.
In de zomer van 1942 pakte de Duitse geheime politie Gestapo Dobrovolski op. Hij belandde in meerdere Duitse concentratiekampen, waaronder Auschwitz.
(HLN)
Oudste overlevende (108) van Auschwitz overleden
© epa.
De oudste overlevende gedetineerde van Auschwitz, Antoni Dobrovolski, is niet meer. De vroegere verzetsstrijder is zondag op 108-jarige leeftijd in zijn woonplaats Debno overleden, zo melden Poolse media.
De vroegere onderwijzer had zich na de Duitse aanval op Polen bij de geheime leraarsorganisatie aangesloten. Die organiseerde clandestien onderwijs. De nazi's hadden alle hogescholen en universiteiten gesloten.
In de zomer van 1942 pakte de Duitse geheime politie Gestapo Dobrovolski op. Hij belandde in meerdere Duitse concentratiekampen, waaronder Auschwitz.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
24-10-2012
Beelden op Paaseiland ‘liepen’ naar hun plek’
Wetenschappers komen met een nieuwe theorie die kan verklaren hoe de oude bewoners van Paaseiland – de Rapanui – de enorme standbeelden op hun plek kregen: ze lieten de beelden zelf naar hun plekje lopen.
Er is al heel veel over gespeculeerd: de enorme en ook wel ietwat mysterieuze standbeelden op Paaseiland. Waar staan ze voor? Welke functie hadden ze? En hoe konden de Rapanui de beelden – die vaak vele meters hoog zijn en duizenden kilo’s wegen – op hun plek zetten? De stenen moesten soms namelijk best wel een stukje verplaatst worden, alvorens deze zich op hun eindbestemming bevonden. Hoe de Rapanui dat deden, weten we nog steeds niet zeker. Er zijn wel veel theorieën over. Bijvoorbeeld dat het volk de beelden op boomstammen zette en ze naar de eindbestemming rolde. Of dat de Rapanui gebruik maakten van een soort sleeën.
Andere theorie
In het blad Journal of Archaeological Science komen wetenschappers nu met een andere theorie: de beelden zouden zelf naar hun plaats zijn ‘gelopen’. Het idee is niet helemaal nieuw: wetenschappers hebben het al vaker geopperd, zeker omdat de Rapanui in hun verhalen ook op deze manier van transporteren wezen. “Mondelinge overleveringen uit de jaren ’80 van de negentiende eeuw stellen dat de prehistorische beelden ‘wandelden’,” vertelt onderzoeker Carl Lipo. “Maar de meeste wetenschappers hebben aangenomen dat dit slechts een fantasierijk verhaaltje is.”
Meer dan een fabel
Lipo was daar zelf echter niet zo van overtuigd. Zeker niet nadat hij met zijn collega Sergio Rapu, van geboorte een Rapanui (bewoner van Paaseiland) over de beelden sprak. “Rapu had de beelden zijn hele leven al bestudeerd en had op overtuigende wijze beredeneerd dat deze verhalen meer waren dan een fabel. Terwijl we onderzoek deden op het eiland, wees Rapu op verschillende eigenschappen van de beelden die nergens op sloegen als men ze op boomstammen zette of ze sleepte.” Ook bestudeerden de onderzoekers de beelden die onderweg naar hun eindbestemming gesneuveld waren. Ze bestudeerden de beschadigingen: hoe ze braken en vielen, om meer te weten te komen over hoe de beelden vervoerd werden.
Wiebelen
Het bewijs dat de Rapanui de beelden lieten ‘wandelen’ stapelde zich op. “Wanneer wij een koelkast verplaatsen, leggen we deze niet op zijn rug en duwen deze vervolgens ook niet op wieltjes door de keuken. In plaats daarvan bewegen we deze heen en weer en verplaatsen deze zo van de ene naar de andere kant van de keuken. Op zo’n manier kan één persoon een gigantische koelkast verplaatsen. De mensen van Paaseiland gebruikten dit idee, maar tilden het naar een hoger plan. Net zoals een koelkast wiebelden ze de beelden van voren en naar achteren, maar ze vormden de beelden ook zo dat deze beelden goed te verplaatsen waren.”
Neke-neke
Lipo wijst erop dat de bewoners van Paaseiland zelfs een specifiek woord hebben voor de vorm van transport waarbij heen en weer gewiebeld wordt: neke-neke. “Mensen hebben ons verteld dat hun grootmoeders altijd liedjes zongen over wandelende moai’s (de beelden op Paaseiland, red.) en dan de neke-neke-beweging deden.”
In de praktijk
Het klinkt als een vrij solide theorie, maar Lipo en zijn collega’s realiseerden zich ook wel dat ze toch nog met ietsje meer bewijs aan zouden moeten komen, om mensen te overtuigen. Bij voorkeur bewijs dat hun aanpak echt werkt. En dus bouwden ze een replica van één van de beelden op Paaseiland en probeerden hun theorie uit. “Het werkte: het beeld liep!”
Of iedereen even overtuigd is van de theorie van Lipo en zijn collega’s, moet nog blijken. Het is niet voor het eerst dat Lipo zich in de historie van Paaseiland vastbijt en ook eerdere onderzoeken van hem konden op flink wat commentaar leveren. Zo stelden wetenschappers lang dat de bewoners van Paaseiland door veel bomen om te hakken, hun eigen graf groeven. Het eiland kon ze niet langer van voldoende grondstoffen voorzien en er was sprake van een ecologische ineenstorting die gevolgd werd door sociale problemen. Lipo vond echter bewijs dat niet de houtkap, maar de komst van kolonisten de bewoners van Paaseiland bijna fataal werd: de kolonisten brachten ratten naar Paaseiland en die brachten het ecosysteem op het randje van de afgrond. Contact met de Europeanen bracht ook allerlei ziekten naar het eiland, waardoor veel bewoners van Paaseiland stierven en de cultuur langzaam afbrokkelde. “Ondanks meer dan 100 jaar onderzoek is veel van wat we over Paaseiland denken gebaseerd op verhalen in plaats van directe observaties,” stelt Lipo. “Onderzoekers hebben zich laten leiden door verhalen van de eerste Europeaanse bezoekers op Paaseiland die stelden dat de prehistorische mensen hun grondstoffen verkwist hadden, aangezien er wel enorme beelden, maar vrijwel geen grondstoffen te vinden waren. Nu blijkt dat er eigenlijk nooit veel grondstoffen op Paaseiland zijn geweest, maar dat de Rapanui ondanks dat toch in staat waren om de beelden te bouwen. Ons idee dat de bewoners van het eiland hun omgeving vernietigden, is incorrect: het eiland werd door de Rapanui omgetoverd tot een productieve plaats.” Andere archeologen moeten misschien even aan dat idee wennen: het verandert ons hele beeld van dit volk. Maar als Lipo gelijk heeft – en daar begint het wel steeds meer op te lijken – wordt het de hoogste tijd dat we het beeld dat we van de Rapanui herzien.
(scientias.nl)
Beelden op Paaseiland ‘liepen’ naar hun plek’
Wetenschappers komen met een nieuwe theorie die kan verklaren hoe de oude bewoners van Paaseiland – de Rapanui – de enorme standbeelden op hun plek kregen: ze lieten de beelden zelf naar hun plekje lopen.
Er is al heel veel over gespeculeerd: de enorme en ook wel ietwat mysterieuze standbeelden op Paaseiland. Waar staan ze voor? Welke functie hadden ze? En hoe konden de Rapanui de beelden – die vaak vele meters hoog zijn en duizenden kilo’s wegen – op hun plek zetten? De stenen moesten soms namelijk best wel een stukje verplaatst worden, alvorens deze zich op hun eindbestemming bevonden. Hoe de Rapanui dat deden, weten we nog steeds niet zeker. Er zijn wel veel theorieën over. Bijvoorbeeld dat het volk de beelden op boomstammen zette en ze naar de eindbestemming rolde. Of dat de Rapanui gebruik maakten van een soort sleeën.
Andere theorie
In het blad Journal of Archaeological Science komen wetenschappers nu met een andere theorie: de beelden zouden zelf naar hun plaats zijn ‘gelopen’. Het idee is niet helemaal nieuw: wetenschappers hebben het al vaker geopperd, zeker omdat de Rapanui in hun verhalen ook op deze manier van transporteren wezen. “Mondelinge overleveringen uit de jaren ’80 van de negentiende eeuw stellen dat de prehistorische beelden ‘wandelden’,” vertelt onderzoeker Carl Lipo. “Maar de meeste wetenschappers hebben aangenomen dat dit slechts een fantasierijk verhaaltje is.”
Meer dan een fabel
Lipo was daar zelf echter niet zo van overtuigd. Zeker niet nadat hij met zijn collega Sergio Rapu, van geboorte een Rapanui (bewoner van Paaseiland) over de beelden sprak. “Rapu had de beelden zijn hele leven al bestudeerd en had op overtuigende wijze beredeneerd dat deze verhalen meer waren dan een fabel. Terwijl we onderzoek deden op het eiland, wees Rapu op verschillende eigenschappen van de beelden die nergens op sloegen als men ze op boomstammen zette of ze sleepte.” Ook bestudeerden de onderzoekers de beelden die onderweg naar hun eindbestemming gesneuveld waren. Ze bestudeerden de beschadigingen: hoe ze braken en vielen, om meer te weten te komen over hoe de beelden vervoerd werden.
Wiebelen
Het bewijs dat de Rapanui de beelden lieten ‘wandelen’ stapelde zich op. “Wanneer wij een koelkast verplaatsen, leggen we deze niet op zijn rug en duwen deze vervolgens ook niet op wieltjes door de keuken. In plaats daarvan bewegen we deze heen en weer en verplaatsen deze zo van de ene naar de andere kant van de keuken. Op zo’n manier kan één persoon een gigantische koelkast verplaatsen. De mensen van Paaseiland gebruikten dit idee, maar tilden het naar een hoger plan. Net zoals een koelkast wiebelden ze de beelden van voren en naar achteren, maar ze vormden de beelden ook zo dat deze beelden goed te verplaatsen waren.”
Neke-neke
Lipo wijst erop dat de bewoners van Paaseiland zelfs een specifiek woord hebben voor de vorm van transport waarbij heen en weer gewiebeld wordt: neke-neke. “Mensen hebben ons verteld dat hun grootmoeders altijd liedjes zongen over wandelende moai’s (de beelden op Paaseiland, red.) en dan de neke-neke-beweging deden.”
In de praktijk
Het klinkt als een vrij solide theorie, maar Lipo en zijn collega’s realiseerden zich ook wel dat ze toch nog met ietsje meer bewijs aan zouden moeten komen, om mensen te overtuigen. Bij voorkeur bewijs dat hun aanpak echt werkt. En dus bouwden ze een replica van één van de beelden op Paaseiland en probeerden hun theorie uit. “Het werkte: het beeld liep!”
Of iedereen even overtuigd is van de theorie van Lipo en zijn collega’s, moet nog blijken. Het is niet voor het eerst dat Lipo zich in de historie van Paaseiland vastbijt en ook eerdere onderzoeken van hem konden op flink wat commentaar leveren. Zo stelden wetenschappers lang dat de bewoners van Paaseiland door veel bomen om te hakken, hun eigen graf groeven. Het eiland kon ze niet langer van voldoende grondstoffen voorzien en er was sprake van een ecologische ineenstorting die gevolgd werd door sociale problemen. Lipo vond echter bewijs dat niet de houtkap, maar de komst van kolonisten de bewoners van Paaseiland bijna fataal werd: de kolonisten brachten ratten naar Paaseiland en die brachten het ecosysteem op het randje van de afgrond. Contact met de Europeanen bracht ook allerlei ziekten naar het eiland, waardoor veel bewoners van Paaseiland stierven en de cultuur langzaam afbrokkelde. “Ondanks meer dan 100 jaar onderzoek is veel van wat we over Paaseiland denken gebaseerd op verhalen in plaats van directe observaties,” stelt Lipo. “Onderzoekers hebben zich laten leiden door verhalen van de eerste Europeaanse bezoekers op Paaseiland die stelden dat de prehistorische mensen hun grondstoffen verkwist hadden, aangezien er wel enorme beelden, maar vrijwel geen grondstoffen te vinden waren. Nu blijkt dat er eigenlijk nooit veel grondstoffen op Paaseiland zijn geweest, maar dat de Rapanui ondanks dat toch in staat waren om de beelden te bouwen. Ons idee dat de bewoners van het eiland hun omgeving vernietigden, is incorrect: het eiland werd door de Rapanui omgetoverd tot een productieve plaats.” Andere archeologen moeten misschien even aan dat idee wennen: het verandert ons hele beeld van dit volk. Maar als Lipo gelijk heeft – en daar begint het wel steeds meer op te lijken – wordt het de hoogste tijd dat we het beeld dat we van de Rapanui herzien.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Graf grondlegger Mayabeschaving ontdekt
GUATEMALA CITY - Archeologen in Guatemala hebben het graf ontdekt van koning K'utz Chman. Hij was ruim 2000 jaar geleden de grondlegger van de Mayabeschaving. Dat heeft archeoloog Miguel Orrego uit Guatemala donderdag (plaatselijke tijd) laten weten.
Het graf was al in juni gevonden, maar het duurde lang voordat experts er zeker van waren dat het daadwerkelijk om de koning ging. Naast het stoffelijk overschot van K'utz Chman lag zijn laatste rustplaats vol met juwelen van jade en andere voorwerpen.
Historici zijn van mening dat de koning belangrijke elementen van de Mayacultuur heeft geïntroduceerd, zoals het bouwen van piramides en het maken van beeldhouwwerken van koninklijke families.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)aya_s_ontdekt__.html
GUATEMALA CITY - Archeologen in Guatemala hebben het graf ontdekt van koning K'utz Chman. Hij was ruim 2000 jaar geleden de grondlegger van de Mayabeschaving. Dat heeft archeoloog Miguel Orrego uit Guatemala donderdag (plaatselijke tijd) laten weten.
Het graf was al in juni gevonden, maar het duurde lang voordat experts er zeker van waren dat het daadwerkelijk om de koning ging. Naast het stoffelijk overschot van K'utz Chman lag zijn laatste rustplaats vol met juwelen van jade en andere voorwerpen.
Historici zijn van mening dat de koning belangrijke elementen van de Mayacultuur heeft geïntroduceerd, zoals het bouwen van piramides en het maken van beeldhouwwerken van koninklijke families.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)aya_s_ontdekt__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
25-10-2012
Bouwvakkers Bali stuiten op enorme antieke hindoetempel
© afp.
Bouwvakkers in Bali hebben waarschijnlijk de grootste antieke hindoetempel op het Indonesische eiland ontdekt. Dat zeggen archeologen. Indonesische media melden dat ook keramiek en andere voorwerpen zijn gevonden.
© afp.
De bouwvakkers groeven een afvoer bij een studiecentrum voor hindoes in de hoofdstad van het eiland, Denpasar, en stuitten op de overblijfselen van de stenen tempel. Een team van archeologen is bezig het fundament van het gebouw naar boven te halen. Ze weten nog niet of het mogelijk is het heiligdom te reconstrueren. De tempel dateert van tussen de 13e en 15e eeuw.
Het populaire vakantie-eiland Bali is van oudsher hindoeïstisch, terwijl Indonesië de grootste moslimbevolking heeft van de wereld. Maar ook op andere plekken in Indonesië zijn hindoe-heiligdommen. Op Java staat bijvoorbeeld het tempelcomplex Prambanan uit de 9e eeuw, het grootste in Indonesië.
Dit is momenteel de grootste tempel op Bali, maar de nieuw ontdekte tempel zou groter zijn. © belga
(HLN)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 26-10-2012 09:13:36 ]
Bouwvakkers Bali stuiten op enorme antieke hindoetempel
© afp.
Bouwvakkers in Bali hebben waarschijnlijk de grootste antieke hindoetempel op het Indonesische eiland ontdekt. Dat zeggen archeologen. Indonesische media melden dat ook keramiek en andere voorwerpen zijn gevonden.
© afp.
De bouwvakkers groeven een afvoer bij een studiecentrum voor hindoes in de hoofdstad van het eiland, Denpasar, en stuitten op de overblijfselen van de stenen tempel. Een team van archeologen is bezig het fundament van het gebouw naar boven te halen. Ze weten nog niet of het mogelijk is het heiligdom te reconstrueren. De tempel dateert van tussen de 13e en 15e eeuw.
Het populaire vakantie-eiland Bali is van oudsher hindoeïstisch, terwijl Indonesië de grootste moslimbevolking heeft van de wereld. Maar ook op andere plekken in Indonesië zijn hindoe-heiligdommen. Op Java staat bijvoorbeeld het tempelcomplex Prambanan uit de 9e eeuw, het grootste in Indonesië.
Dit is momenteel de grootste tempel op Bali, maar de nieuw ontdekte tempel zou groter zijn. © belga
(HLN)
[ Bericht 2% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 26-10-2012 09:13:36 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-10-2012
Archeologen ontdekken afgod uit de prehistorie in Spanje
Archeologen hebben in Spanje een beeldje ontdekt dat de boeken in gaat als het oudste beeldje dat ooit in Spanje – en waarschijnlijk ook op het Iberisch Schiereiland – is teruggevonden. Het beeldje is 6500 jaar oud en laat waarschijnlijk een man zien die in de prehistorie dienst deed als afgod.
De onderzoekers vonden het beeldje in de Can Sadurní-grot, zo’n 35 kilometer ten westen van Barcelona. In deze grot wordt al 34 jaar lang archeologisch onderzoek verricht. Eerder vonden onderzoekers er bijvoorbeeld het oudste bewijs voor de productie en consumptie van bier. Ook zijn er sporen van diverse rituelen aangetroffen. Waarschijnlijk kwamen verschillende groepen mensen die in de omgeving leefden hier samen.
Foto: Universitat de Barcelona.
Torso
Het beeldje is niet meer in zo’n heel goede staat. Zo is alleen de torso, nek en rechterarm bewaard gebleven. Het beeldje is zo’n acht centimeter hoog en bijna twee centimeter dik. De onderzoekers vermoeden dat het beeldje een man voor moet stellen. En daarmee is het een bijzondere vondst: van de vergelijkbare kunstwerken die een mens voor moeten stellen en in Europa zijn teruggevonden, is meer dan tachtig procent vrouw.
Linkerarm
Hoewel de linkerarm mist, zijn de onderzoekers er zeker van dat het beeldje deze wel had. Er is namelijk een breuk te zien op de plek waar de linkerarm ooit aan het lichaam vast zat. De onderzoekers hopen de arm tijdens toekomstige opgravingen nog terug te vinden. De rechterarm is hol. Waarschijnlijk werd er door het lijfje een stukje touw of leer getrokken, zodat het figuurtje rond de nek of ergens in de grot opgehangen kon worden.
Hoofd
Net als de linkerarm mist ook het hoofd van het figuur. Het is goed mogelijk dat het hoofd sowieso al los op de romp zat en met een pinnetje dat in de nek paste op de torso kon worden gezet en verwisseld kon worden voor een ander hoofd.
Kleding Met het blote oog zijn ze niet te zien, maar op het beeldje bevinden zich overduidelijk lijnen die of als versiering dienden of de indruk moesten wekken dat de mannelijke figuur kleding droeg. Waarschijnlijk gaat het om dat laatste: eerdere vergelijkbare beeldjes droegen altijd kleding.Functie
Maar wat was nu de functie van dit beeldje? De onderzoekers vermoeden dat het in de prehistorie als een afgod werd gezien.
De onderzoekers vervolgen hun studie en hopen in de toekomst niet alleen de linkerarm, maar ook nog andere delen van dit beeldje terug te vinden en zo een beter beeld te krijgen van hoe het er in de prehistorie uitzag.
(scientias.nl)
Archeologen ontdekken afgod uit de prehistorie in Spanje
Archeologen hebben in Spanje een beeldje ontdekt dat de boeken in gaat als het oudste beeldje dat ooit in Spanje – en waarschijnlijk ook op het Iberisch Schiereiland – is teruggevonden. Het beeldje is 6500 jaar oud en laat waarschijnlijk een man zien die in de prehistorie dienst deed als afgod.
De onderzoekers vonden het beeldje in de Can Sadurní-grot, zo’n 35 kilometer ten westen van Barcelona. In deze grot wordt al 34 jaar lang archeologisch onderzoek verricht. Eerder vonden onderzoekers er bijvoorbeeld het oudste bewijs voor de productie en consumptie van bier. Ook zijn er sporen van diverse rituelen aangetroffen. Waarschijnlijk kwamen verschillende groepen mensen die in de omgeving leefden hier samen.
Foto: Universitat de Barcelona.
Torso
Het beeldje is niet meer in zo’n heel goede staat. Zo is alleen de torso, nek en rechterarm bewaard gebleven. Het beeldje is zo’n acht centimeter hoog en bijna twee centimeter dik. De onderzoekers vermoeden dat het beeldje een man voor moet stellen. En daarmee is het een bijzondere vondst: van de vergelijkbare kunstwerken die een mens voor moeten stellen en in Europa zijn teruggevonden, is meer dan tachtig procent vrouw.
Linkerarm
Hoewel de linkerarm mist, zijn de onderzoekers er zeker van dat het beeldje deze wel had. Er is namelijk een breuk te zien op de plek waar de linkerarm ooit aan het lichaam vast zat. De onderzoekers hopen de arm tijdens toekomstige opgravingen nog terug te vinden. De rechterarm is hol. Waarschijnlijk werd er door het lijfje een stukje touw of leer getrokken, zodat het figuurtje rond de nek of ergens in de grot opgehangen kon worden.
Hoofd
Net als de linkerarm mist ook het hoofd van het figuur. Het is goed mogelijk dat het hoofd sowieso al los op de romp zat en met een pinnetje dat in de nek paste op de torso kon worden gezet en verwisseld kon worden voor een ander hoofd.
Kleding Met het blote oog zijn ze niet te zien, maar op het beeldje bevinden zich overduidelijk lijnen die of als versiering dienden of de indruk moesten wekken dat de mannelijke figuur kleding droeg. Waarschijnlijk gaat het om dat laatste: eerdere vergelijkbare beeldjes droegen altijd kleding.Functie
Maar wat was nu de functie van dit beeldje? De onderzoekers vermoeden dat het in de prehistorie als een afgod werd gezien.
De onderzoekers vervolgen hun studie en hopen in de toekomst niet alleen de linkerarm, maar ook nog andere delen van dit beeldje terug te vinden en zo een beter beeld te krijgen van hoe het er in de prehistorie uitzag.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
30-10-2012
Flinke stapel 160 miljoen jaar oude schildpadbotten ontdekt in China
Archeologen wisten niet wat ze zagen toen ze in de Chinese provincie Xinjiang op letterlijk opgestapelde botten van schildpadden stuitten. Het gaat om de fossiele resten van zeker 1800 schildpadden die 160 miljoen jaar geleden tevergeefs op regen wachtten.
“Botten op botten gestapeld, we konden onze ogen niet geloven,” vertelt onderzoeker Oliver Wings, verbonden aan het Museum für Naturkunde in Berlijn. “Sommige schilden lagen in de rotsen gewoon op andere schilden gestapeld,” voegt onderzoeker Walter Joyce toe.
Het is een unieke vondst die de onderzoekers immens veel kan vertellen over de schildpadden die zo’n 160 miljoen jaar geleden (tijdens het Jura) leefden. In het verleden zijn al wel eerder fossiele resten van schildpadden uit deze periode teruggevonden, maar deze vondst verdubbelt het totale aantal teruggevonden schildpadden uit die tijd in één klap. Ook het feit dat ze allemaal tegelijkertijd het loodje legden en de fossiele resten prima bewaard zijn gebleven, helpt. Onderzoekers kunnen nu meer te weten komen over de grootte en groei van de schildpadden en variaties tussen verschillende soorten.
Het verhaal
Maar hoe komen de fossiele resten van 1800 schildpadden hier terecht? Zeker als u nu een kijkje in Xinjiang zou nemen, zou u zich dat wellicht afvragen. Het is tegenwoordig namelijk één van de droogste gebieden ter wereld en dus niet direct een plek waar u schildpadden zou verwachten. Maar 160 miljoen jaar geleden was dat wel anders. Xinjiang was groen, telde rivieren en meren en was de uitgelezen plek voor schildpadden (en vele andere organismen) om zich te vestigen. Toch was het leven er niet altijd ideaal: klimaatverandering leidde tot lange droogtes die op hun beurt zo’n 160 miljoen jaar later weer tot deze opmerkelijke vondst zouden leiden.
De vindplaats van de schildpadden. Foto: Museum für Naturkunde Berlin.
Wachten op regen
De teruggevonden schildpadden wachtten zo’n 160 miljoen jaar geleden in een drooggevallen waterpoel op regen. Maar dat duurde lang: veel van de schildpadden legden het loodje voor de regen kwam. En toen de regen dan eindelijk viel, ontstond een modderstroom die de schildpadden meevoerde en ze op de plek waar nu zo’n 1800 schildpadden zijn aangetroffen, afzette.
De onderzoekers kunnen het verhaal achter de bijzondere vondst onder meer aflezen aan de sedimenten, zo schrijven ze in het blad Naturwissenschaften. Naast de schildpadden werden namelijk ook sedimenten door de modderstroom meegevoerd en door te kijken hoe deze (en de resten van de schildpadden) terechtkwamen, kan het verhaal achter de vondst gereconstrueerd worden.
(scientias.nl)
[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 02-11-2012 08:42:39 ]
Flinke stapel 160 miljoen jaar oude schildpadbotten ontdekt in China
Archeologen wisten niet wat ze zagen toen ze in de Chinese provincie Xinjiang op letterlijk opgestapelde botten van schildpadden stuitten. Het gaat om de fossiele resten van zeker 1800 schildpadden die 160 miljoen jaar geleden tevergeefs op regen wachtten.
“Botten op botten gestapeld, we konden onze ogen niet geloven,” vertelt onderzoeker Oliver Wings, verbonden aan het Museum für Naturkunde in Berlijn. “Sommige schilden lagen in de rotsen gewoon op andere schilden gestapeld,” voegt onderzoeker Walter Joyce toe.
Het is een unieke vondst die de onderzoekers immens veel kan vertellen over de schildpadden die zo’n 160 miljoen jaar geleden (tijdens het Jura) leefden. In het verleden zijn al wel eerder fossiele resten van schildpadden uit deze periode teruggevonden, maar deze vondst verdubbelt het totale aantal teruggevonden schildpadden uit die tijd in één klap. Ook het feit dat ze allemaal tegelijkertijd het loodje legden en de fossiele resten prima bewaard zijn gebleven, helpt. Onderzoekers kunnen nu meer te weten komen over de grootte en groei van de schildpadden en variaties tussen verschillende soorten.
Het verhaal
Maar hoe komen de fossiele resten van 1800 schildpadden hier terecht? Zeker als u nu een kijkje in Xinjiang zou nemen, zou u zich dat wellicht afvragen. Het is tegenwoordig namelijk één van de droogste gebieden ter wereld en dus niet direct een plek waar u schildpadden zou verwachten. Maar 160 miljoen jaar geleden was dat wel anders. Xinjiang was groen, telde rivieren en meren en was de uitgelezen plek voor schildpadden (en vele andere organismen) om zich te vestigen. Toch was het leven er niet altijd ideaal: klimaatverandering leidde tot lange droogtes die op hun beurt zo’n 160 miljoen jaar later weer tot deze opmerkelijke vondst zouden leiden.
De vindplaats van de schildpadden. Foto: Museum für Naturkunde Berlin.
Wachten op regen
De teruggevonden schildpadden wachtten zo’n 160 miljoen jaar geleden in een drooggevallen waterpoel op regen. Maar dat duurde lang: veel van de schildpadden legden het loodje voor de regen kwam. En toen de regen dan eindelijk viel, ontstond een modderstroom die de schildpadden meevoerde en ze op de plek waar nu zo’n 1800 schildpadden zijn aangetroffen, afzette.
De onderzoekers kunnen het verhaal achter de bijzondere vondst onder meer aflezen aan de sedimenten, zo schrijven ze in het blad Naturwissenschaften. Naast de schildpadden werden namelijk ook sedimenten door de modderstroom meegevoerd en door te kijken hoe deze (en de resten van de schildpadden) terechtkwamen, kan het verhaal achter de vondst gereconstrueerd worden.
(scientias.nl)
[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 02-11-2012 08:42:39 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-10-2012
Oudste prehistorische stad van Europa ontdekt
© afp.
Bulgaarse archeologen hebben de oudste prehistorische stad van Europa ontdekt. Het stadje, in de buurt van het moderne Provadia bij de Zwarte Zee, is volgens onderzoekers van het National Institute of Archeology ruim zesduizend jaar oud.
Het team onder leiding van archeoloog Vasil Nikolov vonden huizen van twee verdiepingen, kuilen voor rituele doeleinden, stadspoorten en iets jongere verdedigingsmuren. "We hebben het hier niet over een Griekse of Romeinse stad uit de oudheid. Maar waar archeologen het over eens zijn, is dat het een nederzetting uit het vijfde millennium voor Christus is", aldus Nikolov tegen persbureau AFP.
Nieuwe ontdekking
Wat de plaats uit het Chalcolithicum, de kopertijd, zo bijzonder maakt, zijn onder andere de hele dikke verdedigingsmuren. "De megamuren rondom de nederzetting, die heel hoog zijn en van grote stenen gemaakt, zijn nog niet eerder ontdekt in andere opgravingen in Europa", schrijven de onderzoekers.
De archeologen schatten dat er ongeveer 350 mensen in het dorpje woonden. Maar waarom had zo'n kleine plek nood aan een dikke verdedigingsmuur? Nikolov denkt dat de zouthandel een voor de hand liggende verklaring is, aangezien het gebied een rijke bron van zout is. "Zout was in de oudheid een kostbaar goed. Mensen hadden het nodig en het werd gebruikt als betaalmiddel tot ongeveer 600 voor Christus", aldus de archeoloog.
Zoutwinning
Uit koolstofdatering blijkt dat de zoutwinning bij de nederzetting ongeveer in het jaar 5500 voor Christus begon, toen mensen pekel (een zoutoplossing) gingen gebruiken. De zoutwinning nam steeds meer toe, totdat er in de vijfde eeuw voor Christus ongeveer 4000 tot 5000 kilogram per jaar gewonnen werd. Dit moet enorme welvaart gebracht hebben voor de bewoners van het dorp.
(HLN)
Oudste prehistorische stad van Europa ontdekt
© afp.
Bulgaarse archeologen hebben de oudste prehistorische stad van Europa ontdekt. Het stadje, in de buurt van het moderne Provadia bij de Zwarte Zee, is volgens onderzoekers van het National Institute of Archeology ruim zesduizend jaar oud.
Het team onder leiding van archeoloog Vasil Nikolov vonden huizen van twee verdiepingen, kuilen voor rituele doeleinden, stadspoorten en iets jongere verdedigingsmuren. "We hebben het hier niet over een Griekse of Romeinse stad uit de oudheid. Maar waar archeologen het over eens zijn, is dat het een nederzetting uit het vijfde millennium voor Christus is", aldus Nikolov tegen persbureau AFP.
Nieuwe ontdekking
Wat de plaats uit het Chalcolithicum, de kopertijd, zo bijzonder maakt, zijn onder andere de hele dikke verdedigingsmuren. "De megamuren rondom de nederzetting, die heel hoog zijn en van grote stenen gemaakt, zijn nog niet eerder ontdekt in andere opgravingen in Europa", schrijven de onderzoekers.
De archeologen schatten dat er ongeveer 350 mensen in het dorpje woonden. Maar waarom had zo'n kleine plek nood aan een dikke verdedigingsmuur? Nikolov denkt dat de zouthandel een voor de hand liggende verklaring is, aangezien het gebied een rijke bron van zout is. "Zout was in de oudheid een kostbaar goed. Mensen hadden het nodig en het werd gebruikt als betaalmiddel tot ongeveer 600 voor Christus", aldus de archeoloog.
Zoutwinning
Uit koolstofdatering blijkt dat de zoutwinning bij de nederzetting ongeveer in het jaar 5500 voor Christus begon, toen mensen pekel (een zoutoplossing) gingen gebruiken. De zoutwinning nam steeds meer toe, totdat er in de vijfde eeuw voor Christus ongeveer 4000 tot 5000 kilogram per jaar gewonnen werd. Dit moet enorme welvaart gebracht hebben voor de bewoners van het dorp.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Stichting verwerft unieke brieven Otto Frank
AMSTERDAM - De Anne Frank Stichting heeft een mooie aanwinst verworven: een belangrijke collectie brieven, foto's en documenten van Otto Frank, de vader van Anne Frank. Ook zitten er brieven en documenten bij die gaan over de emigratiepogingen van het gezin Frank naar Amerika voordat zij gingen onderduiken.
De stichting liet dat vrijdag weten. De documenten komen uit de nalatenschap van acteur Joseph Schildkraut. Hij schreef begin jaren 50 met vader Frank om zich voor te bereiden op zijn rol als Otto Frank in een toneelbewerking van Annes dagboek.
De Anne Frank Stichting heeft de spullen kunnen kopen met een bijdrage van de BankGiro Loterij.
De familie Frank werd bekend door het dagboek van dochter Anne, dat zij schreef in de tijd dat ze was ondergedoken in 'het Achterhuis' in Amsterdam.
Het dagboek van Anne Frank werd in de Verenigde Staten vooral populair nadat het bewerkt was tot een toneelstuk. Otto Frank, die als enige van de acht onderduikers in het Achterhuis de oorlog overleefde, was nauw betrokken bij de totstandkoming van het toneelstuk.
In de nalatenschap van Schildkraut zijn ook brieven en documenten van Otto Frank die Nathan Straus, een goede vriend van Otto Frank uit de Verenigde Staten, aan Schildkraut gaf ter voorbereiding op diens rol. In een brief uit 1936 schrijft Otto aan Nathan dat het met zijn kinderen goed gaat maar dat de dreiging van het nazisme ook in Nederland voelbaar is. Ook zijn er documenten, waaronder een brief van Otto aan Nathan uit 1941, die betrekking hebben op de emigratiepogingen van Otto Frank naar de Verenigde Staten. Deze brieven en documenten zijn de wrange getuigen van de hopeloze situatie waarin de familie Frank zich bevond, aldus de stichting.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)en_Otto_Frank__.html
AMSTERDAM - De Anne Frank Stichting heeft een mooie aanwinst verworven: een belangrijke collectie brieven, foto's en documenten van Otto Frank, de vader van Anne Frank. Ook zitten er brieven en documenten bij die gaan over de emigratiepogingen van het gezin Frank naar Amerika voordat zij gingen onderduiken.
De stichting liet dat vrijdag weten. De documenten komen uit de nalatenschap van acteur Joseph Schildkraut. Hij schreef begin jaren 50 met vader Frank om zich voor te bereiden op zijn rol als Otto Frank in een toneelbewerking van Annes dagboek.
De Anne Frank Stichting heeft de spullen kunnen kopen met een bijdrage van de BankGiro Loterij.
De familie Frank werd bekend door het dagboek van dochter Anne, dat zij schreef in de tijd dat ze was ondergedoken in 'het Achterhuis' in Amsterdam.
Het dagboek van Anne Frank werd in de Verenigde Staten vooral populair nadat het bewerkt was tot een toneelstuk. Otto Frank, die als enige van de acht onderduikers in het Achterhuis de oorlog overleefde, was nauw betrokken bij de totstandkoming van het toneelstuk.
In de nalatenschap van Schildkraut zijn ook brieven en documenten van Otto Frank die Nathan Straus, een goede vriend van Otto Frank uit de Verenigde Staten, aan Schildkraut gaf ter voorbereiding op diens rol. In een brief uit 1936 schrijft Otto aan Nathan dat het met zijn kinderen goed gaat maar dat de dreiging van het nazisme ook in Nederland voelbaar is. Ook zijn er documenten, waaronder een brief van Otto aan Nathan uit 1941, die betrekking hebben op de emigratiepogingen van Otto Frank naar de Verenigde Staten. Deze brieven en documenten zijn de wrange getuigen van de hopeloze situatie waarin de familie Frank zich bevond, aldus de stichting.
Bron: http://www.telegraaf.nl/b(...)en_Otto_Frank__.html
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
02-11-2012
Dode postduif met gecodeerd bericht uit WO II gevonden
In een schoorsteen in het Britse graafschap Surrey is het skelet van een postduif uit de Tweede Wereldoorlog teruggevonden. Bij de stoffelijke resten van het diertje zat ook een rode koker, met daarin een gecodeerde boodschap, meldt de Britse Daily Mail.
De 74-jarige eigenaar van het huis in Surrey vond de postduif tijdens een verbouwing. In een interview met de Daily Mail zei David Martin dat tussen een hoop botjes ook een poot met het rode kokertje zat.
Volgens de Daily Mail was de duif vertrokken uit door nazi's bezet gebied en zou het dier op weg kunnen zijn geweest naar het hoofdkwartier van generaal Montgomery. Die plande in een hotel in Reigate, Surrey, de landing in Normandië. De duif zou tijdens zijn gevaarlijke vlucht even op de schoorsteen hebben willen rusten, toen het dier waarschijnlijk door de rook bevangen raakte.
Code kraken
Britse deskundigen van het museum Bletchley Park, het vroegere inlichtingencentrum waar de Britten de Duitse enigma-code kraakten, en van de hedendaagse tegenhanger, de Britse inlichtingendienst GCHQ in Cheltenham, proberen nu de gecodeerde boodschap te kraken.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette Groot-Brittannië ongeveer 250.000 postduiven in. Ze brachten berichten van achter de vijandelijke linies naar het hoofdkwartier. Volgens experten is de rode capsule die Martin vond, van het type dat vooral door het Special Operations Executive (SOE) gebruikt werd. De SOE-agenten voerden onder meer sabotagemissies uit in het door Duitsland bezette gebied.
http://syndication.vmma.b(...)=HLN&autoplay=false#
(HLN)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 03-11-2012 09:11:51 ]
Dode postduif met gecodeerd bericht uit WO II gevonden
In een schoorsteen in het Britse graafschap Surrey is het skelet van een postduif uit de Tweede Wereldoorlog teruggevonden. Bij de stoffelijke resten van het diertje zat ook een rode koker, met daarin een gecodeerde boodschap, meldt de Britse Daily Mail.
De 74-jarige eigenaar van het huis in Surrey vond de postduif tijdens een verbouwing. In een interview met de Daily Mail zei David Martin dat tussen een hoop botjes ook een poot met het rode kokertje zat.
Volgens de Daily Mail was de duif vertrokken uit door nazi's bezet gebied en zou het dier op weg kunnen zijn geweest naar het hoofdkwartier van generaal Montgomery. Die plande in een hotel in Reigate, Surrey, de landing in Normandië. De duif zou tijdens zijn gevaarlijke vlucht even op de schoorsteen hebben willen rusten, toen het dier waarschijnlijk door de rook bevangen raakte.
Code kraken
Britse deskundigen van het museum Bletchley Park, het vroegere inlichtingencentrum waar de Britten de Duitse enigma-code kraakten, en van de hedendaagse tegenhanger, de Britse inlichtingendienst GCHQ in Cheltenham, proberen nu de gecodeerde boodschap te kraken.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog zette Groot-Brittannië ongeveer 250.000 postduiven in. Ze brachten berichten van achter de vijandelijke linies naar het hoofdkwartier. Volgens experten is de rode capsule die Martin vond, van het type dat vooral door het Special Operations Executive (SOE) gebruikt werd. De SOE-agenten voerden onder meer sabotagemissies uit in het door Duitsland bezette gebied.
http://syndication.vmma.b(...)=HLN&autoplay=false#
(HLN)
[ Bericht 0% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 03-11-2012 09:11:51 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Graftombe faraonische prinses gevonden bij Caïro
Tsjechische archeologen hebben ten zuiden van de Egyptische hoofdstad Caïro de 4500 jaar oude graftombe van een faraonische prinses gevonden. Dat heeft het Egyptische ministerie van oudheden zaterdag gezegd.
Het gaat om de laatste rustplaats van prinses Shert Nebti. Haar tombe werd gevonden in de buurt van de beroemde getrapte piramide in Saqqara, een dodenstad nabij Caïro. Volgens het ministerie moet er eerst meer worden gegraven voordat de tombe kan worden opengesteld voor het publiek.
Bron: http://www.trouw.nl/tr/nl(...)nden-bij-Cairo.dhtml
Tsjechische archeologen hebben ten zuiden van de Egyptische hoofdstad Caïro de 4500 jaar oude graftombe van een faraonische prinses gevonden. Dat heeft het Egyptische ministerie van oudheden zaterdag gezegd.
Het gaat om de laatste rustplaats van prinses Shert Nebti. Haar tombe werd gevonden in de buurt van de beroemde getrapte piramide in Saqqara, een dodenstad nabij Caïro. Volgens het ministerie moet er eerst meer worden gegraven voordat de tombe kan worden opengesteld voor het publiek.
Bron: http://www.trouw.nl/tr/nl(...)nden-bij-Cairo.dhtml
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Israël zoekt erfgenamen Holocaustslachtoffers
Israël lanceert een nieuwe zoektocht naar erfgenamen van Holocaustslachtoffers die aanspraak kunnen maken om bezittingen in het land. Hoewel vooral gericht op de grote Joodse gemeenschappen in de Verenigde Staten en Canada, wordt ook in Nederland gezocht. 'Onze tijd dringt', zegt Yair Marton namens Hashava, de organisatie die de zoektocht op last van de Israëlische regering organiseert. 'De directe slachtoffers van de Holocaust sterven snel uit. Daarmee verdwijnen veel mogelijke aanknopingspunten'', aldus Marton.
Via de website van Hashava kunnen mensen op naam, land of stad zoeken of omgekomen verwanten in Israël hebben geïnvesteerd. In de database bevinden zich enkele tientallen Nederlandse namen.
In Israël bevinden zich meer dan 60.000 niet-opgeëiste goederen van Joden uit Europa en de voormalige Sovjet-Unie die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Het zijn vooral aandelen, obligaties, banktegoeden en stukken grond. De slachtoffers investeerden vaak al voor het uitbreken van de oorlog via zionistische organisaties in het toenmalige mandaatgebied Palestina. De bezittingen zijn nooit geclaimd.
Nederland
Volgens Avraham Roet, de Nederlands-Israëlische oud-voorzitter van Hashava is tot nu toe voor ruim 260 miljoen euro aan niet-opgeëiste bezittingen teruggevonden. Henoch Wajsberg, voorzitter van de Nederlandse immigrantenvereniging in Israël, betwijfelt echter of de zoektocht in Nederland veel zal opleveren. 'De zaak lijkt er een beetje uitgeput. De mensen die het betreft, zijn hierover meestal al eerder uitgebreid geïnformeerd. Een aantal jaar geleden zijn nog een paar Nederlandse claims gehonoreerd, maar de doelgroep is klein en slinkt snel.'
Een andere, anonieme zegsman betwijfelt of de nieuwe zoektocht überhaupt tot veel uitkeringen zal leiden. 'Sinds 2006 is van het gehele bedrag slechts 10 miljoen euro aan rechtmatige erven uitgekeerd. Het Israëlische erfrecht vereist boven een bepaald bedrag namelijk in Israël opgestelde erfenisverklaringen. Maar die zijn er niet, want deze mensen zijn in Europa plotseling vermoord." Avraham Roet is bekend met dit probleem. 'Ik ken een oude Nederlandse vrouw die om deze reden geen toegang krijgt tot de 200.000 euro die haar zou zijn nagelaten.' De nieuwe zoektocht is desondanks de grootste in zijn soort.
Bezittingen die niet worden geclaimd, vervallen aan de naar schatting 10.000 hulpbehoevende Holocaustslachtoffers in Israël. Van de opbrengst worden voor hen uitkeringen en medische zorg betaald. De afgelopen 5 jaar werd zo jaarlijks ruim 20 miljoen euro aan deze groep uitgekeerd.
Bron: http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)stslachtoffers.dhtml
Israël lanceert een nieuwe zoektocht naar erfgenamen van Holocaustslachtoffers die aanspraak kunnen maken om bezittingen in het land. Hoewel vooral gericht op de grote Joodse gemeenschappen in de Verenigde Staten en Canada, wordt ook in Nederland gezocht. 'Onze tijd dringt', zegt Yair Marton namens Hashava, de organisatie die de zoektocht op last van de Israëlische regering organiseert. 'De directe slachtoffers van de Holocaust sterven snel uit. Daarmee verdwijnen veel mogelijke aanknopingspunten'', aldus Marton.
Via de website van Hashava kunnen mensen op naam, land of stad zoeken of omgekomen verwanten in Israël hebben geïnvesteerd. In de database bevinden zich enkele tientallen Nederlandse namen.
In Israël bevinden zich meer dan 60.000 niet-opgeëiste goederen van Joden uit Europa en de voormalige Sovjet-Unie die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Het zijn vooral aandelen, obligaties, banktegoeden en stukken grond. De slachtoffers investeerden vaak al voor het uitbreken van de oorlog via zionistische organisaties in het toenmalige mandaatgebied Palestina. De bezittingen zijn nooit geclaimd.
Nederland
Volgens Avraham Roet, de Nederlands-Israëlische oud-voorzitter van Hashava is tot nu toe voor ruim 260 miljoen euro aan niet-opgeëiste bezittingen teruggevonden. Henoch Wajsberg, voorzitter van de Nederlandse immigrantenvereniging in Israël, betwijfelt echter of de zoektocht in Nederland veel zal opleveren. 'De zaak lijkt er een beetje uitgeput. De mensen die het betreft, zijn hierover meestal al eerder uitgebreid geïnformeerd. Een aantal jaar geleden zijn nog een paar Nederlandse claims gehonoreerd, maar de doelgroep is klein en slinkt snel.'
Een andere, anonieme zegsman betwijfelt of de nieuwe zoektocht überhaupt tot veel uitkeringen zal leiden. 'Sinds 2006 is van het gehele bedrag slechts 10 miljoen euro aan rechtmatige erven uitgekeerd. Het Israëlische erfrecht vereist boven een bepaald bedrag namelijk in Israël opgestelde erfenisverklaringen. Maar die zijn er niet, want deze mensen zijn in Europa plotseling vermoord." Avraham Roet is bekend met dit probleem. 'Ik ken een oude Nederlandse vrouw die om deze reden geen toegang krijgt tot de 200.000 euro die haar zou zijn nagelaten.' De nieuwe zoektocht is desondanks de grootste in zijn soort.
Bezittingen die niet worden geclaimd, vervallen aan de naar schatting 10.000 hulpbehoevende Holocaustslachtoffers in Israël. Van de opbrengst worden voor hen uitkeringen en medische zorg betaald. De afgelopen 5 jaar werd zo jaarlijks ruim 20 miljoen euro aan deze groep uitgekeerd.
Bron: http://www.ad.nl/ad/nl/10(...)stslachtoffers.dhtml
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
Tentoonstelling Toetanchamon naar Nederland
(Novum) - Een internationale tentoonstelling over Toetanchamon en zijn graf komt voor vijf maanden naar Nederland. De expositie over de jonge Egyptische farao is, negentig jaar nadat diens vrijwel intacte graftombe werd ontdekt, te zien bij Amsterdam Expo, meldt de tentoonstellingsruimte maandag.
De tentoonstelling Toetanchamon, zijn Graf en zijn Schatten reisde al langs Parijs, Zürich, Barcelona, Brussel en Seoul. Enkele miljoenen mensen kwamen tot nu toe af op de expositie met reconstructies van de schatten en de tombe. De tentoonstelling in Amsterdam opent eind deze maand de deuren.
Drie grafkamers zijn nagebouwd op basis van schetsen en notities. Ze zijn ingericht met in Egypte gemaakte replica's van juwelen, een gouden strijdwagen een dodenmasker.
Het graf van Toetanchamon werd in 1922 gevonden, 3300 jaar na zijn dood. De farao had een kort leven. Hij was 10 jaar oud toen hij farao werd en regeerde tot hij tien jaar later overleed aan de gevolgen van malaria en een gebroken been. Hoewel hij geen grote koning was, heeft de ontdekking van zijn vrijwel onaangetaste tombe hem wereldberoemd gemaakt.
Bron: http://binnenland.nieuws.(...)hamon_naar_nederland
(Novum) - Een internationale tentoonstelling over Toetanchamon en zijn graf komt voor vijf maanden naar Nederland. De expositie over de jonge Egyptische farao is, negentig jaar nadat diens vrijwel intacte graftombe werd ontdekt, te zien bij Amsterdam Expo, meldt de tentoonstellingsruimte maandag.
De tentoonstelling Toetanchamon, zijn Graf en zijn Schatten reisde al langs Parijs, Zürich, Barcelona, Brussel en Seoul. Enkele miljoenen mensen kwamen tot nu toe af op de expositie met reconstructies van de schatten en de tombe. De tentoonstelling in Amsterdam opent eind deze maand de deuren.
Drie grafkamers zijn nagebouwd op basis van schetsen en notities. Ze zijn ingericht met in Egypte gemaakte replica's van juwelen, een gouden strijdwagen een dodenmasker.
Het graf van Toetanchamon werd in 1922 gevonden, 3300 jaar na zijn dood. De farao had een kort leven. Hij was 10 jaar oud toen hij farao werd en regeerde tot hij tien jaar later overleed aan de gevolgen van malaria en een gebroken been. Hoewel hij geen grote koning was, heeft de ontdekking van zijn vrijwel onaangetaste tombe hem wereldberoemd gemaakt.
Bron: http://binnenland.nieuws.(...)hamon_naar_nederland
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
