Hoi, ik weet niet precies wat ik met dit topic wil bereiken. Ik denk dat ik vooral wil weten wat mij mogelijk te wachten staat.
In maart ben ik naar Engeland verhuisd, in april ben ik in vrijwel dezelfde functie weer begonnen bij een ander bedrijf. Veel geluk gehad dat ik zo snel aan de slag kon en noem maar op, ik kon mijn geluk niet op. Nu blijkt dat ik niet 1 stap terug gezet heb, maar een stuk of 10. Het werk is niet uitdagend, de collega's zijn OK maar niet super leuk, het salaris blijkt ook niet echt een vetpot te zijn. Ik heb verplicht een uur pauze tussen de middag maar ik woon te ver weg om naar huis te gaan en er is hier geen kantine waar je met andere collegae kunt relaxen. Mijn manager heeft een mega zware werkdruk en heeft dusdoende geen tijd om mij fatsoenlijk op te leiden. Als gevolg leer ik mijzelf van alles aan en pak ik her en der dingetjes op. Maar ik leer niets meer, ik pas eigenlijk alleen maar dingen toe die ik bij mijn vorige werkgever heb geleerd. In dit bedrijf ben je binnen 3 weken volleerd transportplanner, bij mijn vorige werkgever was ik na 1,5 jaar nog niet op de helft om mezelf ervaren te noemen. Verder vertrekt hier iedere maand wel iemand, ook veelzeggend want de sfeer is gewoon kut. Goed, ik ben dus ontevreden.
Dus ik dacht daar iets aan te doen en mijn heil elders te zoeken. Ik ga daar ook niet over liegen dus ik heb mijn manager gezegd dat ik later zou zijn wegens sollicitatiegesprek. Het ergste dat me kon overkomen is dat ze mij zouden ontslaan en om eerlijk te zijn, ik zit hier alleen maar uit plichtsgevoel naar de collega die mijn werk over zou moeten nemen dus dat mogen ze van mij best doen. Direct na het sollicitatiegesprek werd ik bij de baas van de baas binnen geroepen. Eerst reageerde hij boos en daarna heb ik gewoon mijn frustraties op tafel gelegd, dat ik geen toekomst zie voor mezelf in dit bedrijf. Daarna zei hij doodleuk dat ik de enige planner ben die weet waar ze mee bezig is etc etc en hij had een leuk aanbod maar hij moest het wel de week erop weten. Alles goed en wel, ik zou in oktober een project gaan doen voor 6 maanden (implementatie van een nieuw project van 11 miljoen omzet per jaar, best een eer). Ik heb mij teruggetrokken uit de sollicitatie hoewel ze echt aandrongen op een tweede gesprek. Echter, in mijn vakantie hebben ze mijn voorganger gebeld of zij terug wilde komen op mijn functie. Ze is op gesprek geweest maar voor haar oude baan heeft ze (terecht) bedankt en uiteindelijk heeft zij het project gekregen.
De baas van de baas vond het heel vervelend

en bood mij een paar opties aan, er zijn 3 nieuwe planners nodig op de afdeling maar helaas was de enige planning die voor mij nog een uitdaging zou zijn, geen optie want ze zijn daar al een nieuwe planner op aan het trainen. Of ik wel tot januari wilde blijven, dan zou ik nog een goeie referentie meekrijgen!

.
Kort gezegd, de baas van de baas staat met zijn rug tegen de muur. En eerlijk is eerlijk, mijn voorgangster was een prima planner en zij verdient dit ook. In zijn geval had ik misschien hetzelfde gedaan, als je 3 tot 4 fulltimers tekort komt en de druk om je klanten tevreden te houden/nieuw project op te starten etc etc.
Nu hangt die vacature uit op het bord, ik zat te denken dat het misschien wel wijsheid is om officieel te solliciteren zodat er ook een officiele afwijzing moet volgen? Ik wil namelijk de vrijheid om te vertrekken wanneer mij dat uitkomt, en niet wanneer zij dat goedkeuren. Als ik op zo'n wijze een dossier op kan bouwen, je weet nooit hoe dingen lopen? Of is dat een rare gedachte?