quote:
Jan Wouters (52) heeft het stempel 'de ideale assistent' of de 'perfecte veldtrainer' te zijn. Bij FC Utrecht staat hij sinds een jaar weer als hoofdverantwoordelijke aan het roer. En met succes. Zijn piepjonge ploeg staat in de eredivisie na tien wedstrijden verrassend (gedeeld) vierde. De werkwijze van Wouters slaat aan.
Dat Jan Wouters zo goed voor de dag komt met een elftal dat bij de seizoensstart bijna overal werd betiteld als 'leeggekocht en dus kwaliteitsarm', maakt dat binnen FC Utrecht het respect voor zijn werk groeit.
Van algemeen directeur Wilco van Schaik, de kantinebaas tot aan de spelers, heel Utrecht lijkt Wouters zijn succes te gunnen. Ze bewieroken vooral 'de mens Wouters'. Hij die in praatprogramma's op televisie zo vaak is weggezet als een kleurloze trainer, heeft hier een ander gezicht. Aardig, betrokken, bevlogen, dag en nacht in de weer voor de club.
Hij scoorde punten toen Erwin Koeman vorig seizoen zijn biezen pakte omdat in Utrecht het topsportklimaat zou ontbreken en er wederom flink gesaneerd moest worden. Want Wouters bleef loyaal aan de club. Als doorgeschoven assistent begon hij aan een zware klus. Hij moest - van hogerhand opgelegd - attractief voetbal spelen. Zonder dragende spelers als Ricky van Wolfswinkel, Michel Vorm, Dries Mertens en Kevin Strootman.
Maar zie daar, na een moeizaam seizoen heeft Wouters zijn ploeg jonge honden aan het spelen gekregen. En dus oogst hij nu ook extern lof. De 52-jarige oefenmeester zelf is de eerste om daar het betrekkelijke van in te zien. 'Dat mensen die me ooit een klootzak vonden me nu top vinden, is iets dat ik onderhand wel gewend ben in dit wereldje.'
Toch heeft hij geleerd van het verleden. Bijvoorbeeld wat betreft de omgang met de pers. Tegenwoordig kan er, anders dan vroeger toen hij achter veel bomen een vijand zag, vaak zelfs een dolletje vanaf. Dan legt hij bij een interview stiekem een papiertje over een memorecorder om de opname te verstoren. Diezelfde Wouters neemt persmuskieten nu ook zo serieus dat hij in aanloop naar wedstrijden iedereen individueel te woord staat.
'Van nature sta ik niet graag in het middelpunt van de belangstelling. Maar nu besef ik dat het er gewoon bij hoort. Ik ben nu tien jaar verder als trainer. Je kunt achteraf wel stellen dat de volgorde in mijn trainersloopbaan verkeerd is geweest. Ik was pas anderhalf jaar gestopt als speler en dan hoofdcoach worden van Ajax is gewoon te vroeg. Wat wist ik nou van het omgaan met een spelersgroep? Pas gaandeweg heb ik geleerd hoe je spelers dingen uitlegt, ook als je dat geduldig voor de twintigste keer moet doen.'
De werkwijze van Wouters 2.0, zoals AD-columnist Wilfred Genee de transformatie van de geboren Utrechter als trainer pakkend samenvatte, slaat aan in stadion Galgenwaard. Zijn geheim? Wouters zoekt lang naar een antwoord. 'Ik probeer alles vanuit het menselijke te benaderen, zonder los te laten dat we wel met topsport bezig zijn. Mij is, misschien wel terecht, vaak voor de voeten geworpen dat ik te lief of te begripvol zou zijn. Dat klopt, maar als ik echt een beslissing moet nemen, doe ik het gewoon. Alleen wel met een duidelijke uitleg van het idee dat er achter zit. Omdat ik weet hoe spelers zich voelen.'
Wouters is wat je noemt een 'opbouwtrainer'. Eentje die graag schaaft, schaaft en nog eens schaaft. Ook als hij tegen half elf het trainingsveld opstapt, legt hij rap de training stil om details aan te geven. Weer later laat hij het werk langdurig aan zijn assistenten over, zodat hij zelf meer een helikopterview heeft.
'Ik heb Cruijff meegemaakt, hij was echt van de details. Michels en Advocaat wisten precies hoe ze een ploeg moesten bouwen. Van Hanegem liet weer vaak het werk aan zijn assistenten over om zelf beter op individuele spelers te kunnen letten. Ik combineer het. Of ik het goed doe? Nu het goed gaat, ga ik niet mee in de hosannasfeer. Zoals ik dat ook niet deed toen alles negatief was.'