Rechten van vader bij scheiding van bipolair manisch depressieve vrouw

Hallo allemaal,

mijn vriend is verwikkeld in een echtscheiding. Als volgt: zijn (nu nog) vrouw heeft vanuit een gesloten inrichting waarin zij was geplaatst dmv een IBS een rechtzaak aangespannen om te gaan scheiden waarbij zij de volledige voogdij eiste alsmede het gebruik van de echtelijke woning (in gemeenschap van goederen getrouwd). Er is bij haar bipolaire manische depressie vastgesteld. Ze is tot 2 x toe middels IBS en een RM opgenomen geweest.

De advocaat van mijn vriend heeft toen haar advocaat gevraagd of deze op de hoogte was van de geestestoestand van de vrouw. Haar advocaat gaf toen aan nogmaals eem gesprek met de vrouw te hebben gehad, en bekende dat de vrouw haar ziektebeeld had gebagatelliseerd en dat ze afzagen van de eerste eis(en) en of de man dan wellicht bereid was (letterlijke tekst) om te voorzien in het onderhoud van de vrouw. Advocaat van mijn vriend heeft negatief geantwoord: aangezien hij (reeds bijna 1,5 jaar) de volledige zorg van de kinderen (4 en 5) voor zijn rekening neemt en de hypotheek voor de koopwoning.

Toen de vrouw opgenomen was, heeft zij een andere (naar wij aannemen) patient leren kennen waar zij op dit moment 17 weken zwanger van is. Aan de kant van de familie van de vrouw breken nu ruzies uit: zij is niet in staat om voor kinderen te zorgen, dus moeten haar ouders (die inmiddels de 70 zijn gepasseerd) voor het (nu nog ongeboren) kind gaan zorgen. Dit vindt de vrouw zelf, haar vriend (de vader van het ongeboren kind) en de moeder van deze vriend.

De vader en moeder van de vrouw (opa en oma van de 2 kindjes) zorgen op dinsdag en donderdag middag voor de kindjes na school, waar de kindjes regelmatig worden geconfronteerd met boze telefoontjes, een moeder die compleet overstuur is en grootouders die vinden dat mijn vriend naar de pijpen van zijn schoonfamilie moet dansen. Mijn vriend vindt dat de 2 bestaande kinderen hier verre van moeten worden gehouden en heeft besloten een kort geding aan te spannen waarbij er om een voortijdige beeindiging van het huwelijk wordt verzocht (gezien het feit dat zij zwanger is van een ander en hij weigert dat kind zijn naam en geld te geven), er een omgangsregeling wordt vastgesteld (gezamenlijk overleg werkt niet: elk voorstel dat hij doet wordt krijsend afgedaan want het gaat niet zoals zij wil) alsmede doorpakking naar de bodemprocedure waarbij de rechter een psychiatrisch rapport van een onafhankelijk psychiater afdwingt aangezien er geen inzage wordt gegeven in haar huidig dossier. Dit om vast te stellen of zij al dan niet in staat is zelfstandig voor kinderen te zorgen.

Hij pleit voor een omgangsregeling waarbij de vrouw de kindjes ziet, maar alleen onder toezicht van hem of een familielid, of een omgangshuis. Mijn vraag concreet: hoe groot is de kans dat hij het volledige gezag over deze 2 kindjes krijgt en in hoeverre kan de omgangsregeling die hij voor ogen heeft gehonoreerd worden door een rechter? Ook wil hij het huis verkopen, de evt winst/verlies delen met haar (gemeenschap van goederen getrouwd) en bij mij intrekken. Mag hij dit doen?

Voor de goede orde: op het laatste verweer dat zijn advocaat bij de hare heeft gedeponeerd alsmede bij de rechtbank (6 augustus), is nog geen reactie gekomen. De vrouw heeft de tijd tot morgen (14/9) om een response neer te leggen. Als dit niet gebeurt, gaat advocaat van mijn vriend een kort geding opstarten om de scheiding te bespoedigen en een goede omgangsregeling af te dwingen.

Schoonouders kiezen nu volledig de kant van hun bipolaire dochter (na een kulverhaal dat mijn vriend had gezegd dat ze de kinderen nooit meer mocht zien) in tegenstelling tot eerdere gesprekken en stellen dat zij een omgangsregeling voor hen als schoonouders gaan afdwingen en meer van die kolder.

Ik wil gewoon graag weten wat er allemaal op ons af kan komen, dit in het belang van 2 kindjes die al 1,5 jaar enorm lijden onder het abnormale gedrag van hun moeder.

Alvast bedankt!

Zhimster

Dank voor de reacties, ik hoop dat er snel duidelijkheid komt, vooral voor de kindjes.

@brulaap: klopt ook, maar ik kan niet zo goed tegen wachten en wil graag weten wat we evt zouden kunnen verwachten. Het had gekund dat iemand in eenzelfde situatie heeft gezeten of dat er advocaten op dit forum rondstruinen ^^ We hebben inmiddels bericht van onze advocaat: mw gaat gelukkig akkoord met onze eisen. Nu even afwachten hoe snel de daadwerkelijke scheiding wordt uitgesproken.

Vwb het erkennen van het kind: we hadden al achterhaald (en schrokken ons kapot) dat het wettelijk is vastgesteld dat als een kind van een andere man dan de echtgenoot (nog) tijdens het huwelijk wordt geboren, het kind automatisch de achternaam krijgt van de echtgenoot en dat de echtgenoot dan ook verantwoordelijk is. Compleet belachelijk maar zo staat het in het wetboek. De echtgenoot kan alleen pas achteraf middels dna testen en het niet erkennen van het kind de hele handel ongedaan maken, uiteraard op kosten van de echtgenoot. Ik kan hier werkelijk met mijn verstand niet bij.

Vwb omgangsrecht opa's en oma's: indien er sprake is van family life (definitie: nauw betrokken bij het dagelijks leven van de kinderen) kan een rechter een verzoek om omgangsregeling van grootouders honoreren. We hebben nu dan ook een oppas geregeld die de twee middaagjes de kids van school haalt en oppast totdat mijn vriend thuiskomt van werken. Waren ze niet blij mee maar jammer dan.

@CruellaDeVil: je drukt je nog netjes uit, ikzelf gebruik wel andere termen inmiddels ^^ Dank voor je wensje richting ons!

@simmu: grootouders zijn 180 graden gedraaid in hun mening. Eerst stonden ze volledig achter mijn vriend, maar na tranentrekkers en taferelen van de vrouw hebben ze hun mening veranderd.

Ik begrijp niet helemaal goed wat je bedoelt met hier zijn de grootouders bang voor. Ik hoop niet dat je aanneemt dat ik als een viswijf tekeer ga tegen die mensen of erger, de kinderen. Voor jouw info: ik ben helemaal niet bij gesprekken aanwezig tussen mijn vriend en zijn schoonouders, daar heb ik niets te zoeken. Ook ben ik er niet bij als hij met de kinderen een afspraak heeft met de vrouw om de kinderen te zien. Ik hou me daar, bewust, afzijdig van aangezien ik volgens haar uiteraard nu de gebeten hond ben. Zelfs kan ik het ergens begrijpen, ze moet haar boosheid op iemand richten en dan is de nieuwe vriendin de gemakkelijkste. Ook wordt er niet over de "zaak" gesproken als de kinderen erbij zijn, en als het niet anders kan dan praten we in het Engels.

Het zijn wat kortzichtige (lees niet bijster intelligente) mensen: ze hadden van de week tegen mijn vriend een beetje hun scenario voorgespiegeld, ze dachten echt dat er zo goed als niets ging veranderen: de kindjes 2 middagen bij hen, elke zondag, en dan de vrouw 3 x per week de kindjes op bed komen leggen. Ze hadden ook al een keer geopperd dat de vrouw best een weekendje kon komen logeren. Nou vráág ik je! Hoe verwarrend is dat niet voor die kindjes? Het is zo'n gezin dat ook met zijn allen gezellig op vakantie gaat enzo. Met zijn 15-en in een caravan + tent. Oma is enorm bemoeizuchtig en overoverOVERbezorgd. Dat type.

@kluskonijn: gelukkig hebben we vandaag response gehad van haar advocaat: mevrouw erkent idd dat het kind niet van mijn vriend is en gaat akkoord met het op voorhand uitspreken van de scheiding. Dus daar hoeven we niet meer bang voor te zijn!

@Simmu: dat is ook altijd mijn vriend zijn intentie geweest. Er is hier totaal geen sprake van die familie weghouden van de kinderen of andersom. Hij wil alleen niet dat ze geconfronteerd worden met "slechte" zaken zoals ruzie van de grootouders met de nieuwe vriend van de vrouw (omdat hij van mening is dat zij maar voor zijn eigen (nu nog ongeboren) kind moeten zorgen omdat de vrouw het niet kan), de vrouw die dan compleet overstuur begint te tieren en te schreeuwen en meer van dat soort zaken.

We weten allemaal (tenminste, daar ga ik vanuit) dat het in het belang van de kinderen is dat zij zowel opa en oma als hun moeder op regelmatige basis zien. De frequentie zal alleen veranderen omdat mijn vriend bij mij wil intrekken en hij dan op meer dan een uur rijden afstand zit. Dan zien ze de kinderen 1 x per 2 weken ofzo, bij hen thuis, voor een paar uur ipv 2 x per week.

Dat begrijp ik maar helaas, het leven loopt niet altijd zoals je wil... ^^ En voor de duidelijkheid, mijn vriend is altijd heel open geweest tegen ze hierover.