Mah, ik ben zelf 33 (zou je denk ik niet zeggen als je ziet wat ik er hier kan uitkramen voor taal

- en de hoeveelheid smileys die ik gebruik), en ik heb zelf het idee dat er op mijn 24ste nog ontzettend veel aan mezelf te ontdekken was, vergeleken met nu (kijken wat ik over negen jaar zeg over hoe goed ik mezelf nu ken

). Is denk ik ook niet zo gek dat je dan wilt weten wat nu allemaal wel of niet iets voor je is. Je bent jezelf nog volop aan het leren kennen, met zo te horen de extra complicatie dat je... Jezus, hoe zeg ik dit? Kan effe niet de woorden vinden voor de gedachte die ik in mijn hoofd heb. Maar zo te horen ben jij dingen aan het leren kennen over jezelf die eh... nu niet bepaald verwacht worden door het gros van de mensheid, dingen die "men" wellicht niet kan vinden passen bij het rollenpatroon dat diezelfde "men" jou aanmeet. Ja, en dat compliceert alles wel natuurlijk, vergeleken met wat een "gewone" (ahum) jongen allemaal te ontdekken heeft aan zichzelf.
Het is herkenbaar, trouwens, voor me, dat in je eigen wereld staan sinds je weet van die drang, heb ik ook: ik ben er ontzettend mee bezig, droom er ook over, denk terug aan alle keren in mijn jeugd dat ik vanuit mijn schattige jurkje jongensachtig stond te doen, en dan meer plezier had dan bv touwtjespringen me ooit heeft kunnen geven, dat ik geen idee had wat nu de lol was van meisjesspeelgoed, maar dan wel weer perfect doorhad wat nu het stoere was aan handremmen op je fiets, hoewel me dat nooit was uitgelegd, alle dingen waardoor ik nu bij mezelf roep: "...

! *herkenning*". En de wereld weet er niets van af, voor hen ben ik nog steeds de buurvrouw. Dat geeft me het idee dat ik nu op dit moment wel heel erg afgescheiden ben van de buitenwereld op een rare manier. Scheelt voor me dat een groot deel van de mensen met wie ik omga, die ken ik uit de LHBT scene, dus daar leeft dit onderwerp sowieso meer, en mijn beste vriendin (voor wie ik wel uit de kast ben) is zelf trans, dus die weet uit eigen ervaring waar ik nu zo'n beetje sta.
Trouwens, vrouwengeesten in een mannenlijf, dus van binnen én van buiten aantrekkelijk, zijn er best te vinden, hoor, zo ingewikkeld hoeft het niet te zijn

Dat zou jij moeten weten

En serieus, sommigen daarvan zijn ook gewoon volop blij met hun lijf (zo verkondigde eentje in ieder geval aan mij nadat hij me vrij onverwacht had gevraagd of ik wel blij was dat ik een vrouw was), dus best of both worlds, en nog van plan ook dat te blijven