Onze grote ruzie is een paar weken geleden begonnen, ik zat op fb en zag dat zij er 2 had (opzich niks mis mee, maar alleen haar kinderen en een paar vriendinnen van haar waren vrienden met haar. )Ik op die pagina kijken en staan daar de grootste leugens geschreven over mij en mijn ouders. Het kwam er op neer dat wij die kinderen zonder toestemming overal mee naar toe namen en dat wij die kinderen omkopen en opsteuken tegen de ouders. Ik was de grootste boosdoener. (Zij is een werkloos vrouwtje en zit fulltime spelletjes te spelen achter de computer. Het huis ziet eruit of er in geen 50 jaar een stofzuiger door heen is gehaald.Mijn broer is chauffeur in het buitenland en alleen in het weekend thuis) Wij hebben in de vakantieperiode de kinderen met toestemming meegenomen naar zwembaden atractieparken en andere leuke uitjes. Nou was ik niet te flauw om erop te reageren via mijn eigen facebookpagina (beetje flauw misschien, maar het schoot mij echt in het verkeerde keelsgat.) dus ik had erop gezet fijn van die personen die niks kunnen waarderen als anderen iets gaan ondernemen met je kinderen. Krijg ik binnen van 5 minuten een smsje van mijn broer dat ik die reactie eraf moet halen. ik weer terug smsen van waarom? ik had mijn schoonzus belegd zonder enige reden. Ik weer verteld dat hij maar is op haar andere facebook moest lezen. Maar zij had natuurlijk alles gewist.
Nu ben ik het kwaaie schaap. ik mag de kinderen van mijn broer op dit moment niet meer zien. Als ik hun oudste kind bel, wordt er steeds opgehangen op haar mobiel smsjes die ik stuur worden gewist. En dan sms ik mijn broer waarom ik niks terug krijg, is heel haar inbox gewist. Dit is allemaal het werk van mijn schoonzus.
Nu was ik zo slim om van alle smsjes een screenfoto te maken, dus had ik het bewijs, met de afleverberichtjes. maar mijn broer gelooft mij niet. Het is niet dat ik hun relatie kapot wil maken, want ik ga niet zitten stoken. Maar het doet mij wel pijn, dat ik als leugenachtig persoon weg wordt gezet, terwijl ik juist wel eerlijk ben! Ik heb altijd een hele goede band gehad met mijn broer, maar sinds een paar weken is dat klaar.
Ik heb ook een sterk vermoeden dat ze het middelste kind fysiek mishandeld, Mijn ouders hebben dit vermoeden ook, maar we durven er tegen mijn broer niks over te zeggen want dan zijn wij tog de patalogische leugenaars.
Wat zouden jullie in deze situatie doen?
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 25-08-2012 21:04:09 ]
[ Bericht 35% gewijzigd door #ANONIEM op 25-08-2012 21:04:59 ]
Ik zou eieren voor mijn geld kiezen. Je broer opent pas zijn ogen als hij daar klaar voor is.
Hoe zijn eerdere ruzies opgelost? Wordt er na een tijdje weer 'normaal' gedaan of wordt er jaren niet meer met elkaar gesproken? Indien het tweede zou ik de high road nemen en me gewoon verontschuldigen. Dan heb je weer contact en dan laat je het verder varen.
je moet haar eens tussen 4 ogen spreken en haar eens flink de waarheid zeggen.
Ze zijn 11 jaar getrouwd en hebben samen 3 kinderen.quote:Op zaterdag 25 augustus 2012 20:25 schreef TimMer1981 het volgende:
Gewoon lekker links laten liggen, het hele zooitje. Kennelijk vindt jouw broer zijn leugenachtige, luie wijf belangrijker dan zijn eigen familie. Zijn keuze, nu jouw keuze nog maken wat je met zijn keuze gaat doen.
Ze is dan misschien niet zijn familie, maar staat zeker niet onder zijn familie. Sterker nog, ze is de moeder van zijn jonge kinderen en die kinderen verdienen te allen tijde als eerste het voordeel van de twijfel. Wat haar overigens niet minder een kutwijf maakt aangenomen dat was TS hier vertelt allemaal zo gegaan is, maar om nou te roepen dat hij maar gewoon voor zijn familie moet kiezen en omdat hij dat (momenteel) niet doet dus blijkbaar meer om haar geeft is belachelijk. Je realiseert je dat de vrouw bijna altijd de kinderen toegewezen krijgt bij een scheiding? Blijkbaar niet, anders had je het echt niet zo vreemd gevonden dat hij TS niet gelijk zijn volledige en onvolwaardige steun geeft.
Log alles (screenshots etc.) vanaf nu, mocht je haar willen confronteren.
Ik wilde zeggen dat je je energie niet aan haar moet verspillen, maar als ze leugens over jou en je ouders vertelt begrijp ik dat je haar daarop aanspreekt. Je broer gelooft haar en jou niet, dus je moet eerst bewijs opsparen voordat je weer naar je broer gaat. (Wat overigens niet automatisch betekent dat je broertje dan jouw kant kiest.)
Waar komt dat vermoeden van dat het middelste kind fysiek mishandeld is/wordt? Heb jij en/of je ouders met dat kind alleen gesproken?
"Sorry schat, tante geeft geen neuk.quote:Op zaterdag 25 augustus 2012 22:09 schreef LookAtMe het volgende:
Ik zou geen neuk geven en de volgende keer als ze jou nodig heeft haar niet helpen want volgens haar mocht dat niet meer.
"Goed plan.
Broerlief en vooral schoonzuslief zullen vast niet meteen aan TS en ouders denken, wanneer de Kinderbescherming ineens op de stoep staat na deze ongein.quote:
Vermoedens van mishandeling gelijk melden bij de Kinderbescherming. Zowel jij als je ouders. Dit kan anoniem dus je zet de band met je broer niet op het spel en komt wel voor de kinderen op.
Desalniettemin, altijd de Kinderbescherming inschakelen natuurlijk.
Zo anoniem lijkt het mij niet, als er opeens mensen aan haar deur komen om te kijken naar de kinderen.quote:
Vermoedens van mishandeling gelijk melden bij de Kinderbescherming. Zowel jij als je ouders. Dit kan anoniem dus je zet de band met je broer niet op het spel en komt wel voor de kinderen op.
Ik zou eieren voor mijn geld kiezen. Je broer opent pas zijn ogen als hij daar klaar voor is.
Hoe zijn eerdere ruzies opgelost? Wordt er na een tijdje weer 'normaal' gedaan of wordt er jaren niet meer met elkaar gesproken? Indien het tweede zou ik de high road nemen en me gewoon verontschuldigen. Dan heb je weer contact en dan laat je het verder varen.
quote:Op zondag 26 augustus 2012 01:01 schreef VenenumVirginis het volgende:
[..]
Broerlief en vooral schoonzuslief zullen vast niet meteen aan TS en ouders denken, wanneer de Kinderbescherming ineens op de stoep staat na deze ongein.
Desalniettemin, altijd de Kinderbescherming inschakelen natuurlijk.
Die mensen hebben ook buren die kunnen klagen, consultatiebureau of kleuterschool, basisschool of kinderdagverblijf... Er zijn genoeg mensen waar kinderen mee in aanraking komen die evt. kunnen melden. Waarom zou het dan gelijk je familie zijn?quote:
[..]
Zo anoniem lijkt het mij niet, als er opeens mensen aan haar deur komen om te kijken naar de kinderen.
Als je ruzie hebt met je schoonzus denken ze echt niet dat het de school is die klaagt. 1+1=2quote:
[..]
[..]
Die mensen hebben ook buren die kunnen klagen, consultatiebureau of kleuterschool, basisschool of kinderdagverblijf... Er zijn genoeg mensen waar kinderen mee in aanraking komen die evt. kunnen melden. Waarom zou het dan gelijk je familie zijn?
Ik ben vroeger mishandeld en ik had het fijn gevonden als iemand in onze omgeving het tenminste erkend had door anoniem het te melden.
Haha ohja uiteraard wordt er weer binnen 20 posts gestrooid met persoonlijkheidsstoornissen. Daar schiet TS ook echt wat mee op.quote:
Sorry, maar ik denk dat je schoonzus per direct met een psychiater moet gaan praten. Ik zie veel overeenkomsten met borderline en schizofrenie. Al eerder gezien in mijn omgeving, een gezin uit de buurt met een vrouw die ook een kind van in totaal vier mishandelde. Verder ook een naar mens, maar dat lag gewoon aan haar psychische aandoening.
Als je echt het vermoeden hebt van kindermishandeling, inderdaad het AMK bellen en hier melding van doen. Verder kun je niet zo heel veel en zou ik me ook verre houden van ruzie of reageren op FB berichtjes. Dat is nogal een kinderachtige manier van reageren namelijk. Spreek haar erop aan als ze nog eens zulke dingen schrijft.