Nogmaals excuses dat ik hier alleen kom om over mezelf te praten hoor
In januari heb ik een (tijdelijk) stoma gekregen, die in juni tot een enkelloops is gemaakt. Na een maand kwam de opening van de stoma dicht te zitten door littekenweefsel en heb ik een dag of 10 in het ziekenhuis gelegen. Vervolgens werd ik, na wat onenigheid met de chirurg, met een doe-het-zelf-setje naar huis gestuurd om meermaals per dag met een drain m'n dunne darm leeg te laten lopen.
Ik heb begrepen dat er normaal gesproken geopereerd wordt om het littekenweefsel weg te halen, maar in mijn geval wilde de chirurg daar dus niet aan. Nu moet ik sinds eind juli/begin augustus meerdere malen per dag een drain door de vernauwing duwen wanneer de krampen te heftig worden, om er een liter of meer ontlasting uit te laten lopen. Het gaat steeds meer pijn doen, vaak ben ik 2-3 uur aan het steken voor ik door de opening heen ben. En een paar uur later kan ik weer van vooraf aan beginnen.
Het bloedt ook steeds vaker, en ik ben echt heel bang mijn darm nog verder te beschadigen. Het kan niet goed zijn om elke keer zoveel geweld te gebruiken op een orgaan.
Om nog maar te zwijgen over andere gevolgen; ik ben zowel mentaal als lichamelijk compleet uitgeput, het gaat dag en nacht door. Al maanden lang. Ik ben ook al maanden niet meer buiten geweest op een klein boodschapje na. De opleiding waar ik dit jaar mee zou starten, heb ik nog helemaal niet bijgewoond. Dit is gewoon niet vol te houden voor de rest van m'n (welk eigenlijk?) leven.
Nu weet ik dat hier niet veel andere stomadragers zijn, maar op de een of andere manier werkt het stomaforum niet meer op mijn pc. Maar hopelijk kunnen jullie wel algemeen advies geven, over wat ik kan doen als mijn chirurg niet meer wil helpen. Of iemand een chirurg weet die me wél serieus neemt, want ik lijk altijd pech te hebben met de artsen die ik tref.