Jij bent iemand die als ie op vakantie is in LA en op een wereldkaart dat moet aanwijzen dan Egypte aanwijst?quote:Op dinsdag 11 september 2012 15:22 schreef wonderer het volgende:
[..]
Ik heb wel een goed ruimtelijk inzicht, maar geen gevoel voor richting (ofwel waar in de wereld ik me bevind).
Nee, maar als ik in LA een rondje blok loop zonder echt op te letten, ben ik verdwaald.quote:Op dinsdag 11 september 2012 15:25 schreef Abby79 het volgende:
[..]
Jij bent iemand die als ie op vakantie is in LA en op een wereldkaart dat moet aanwijzen dan Egypte aanwijst?
Zolang je maar net doet alsof je de weg wel weet en vooral niemand de weg vraagt is dat typisch mannelijk hoorquote:Op dinsdag 11 september 2012 20:12 schreef wonderer het volgende:
Dat kan ik wel, maar alleen als ik de plek ken. Een plek die ik niet zo goed ken, of helemaal niet, is een ramp, omdat ik niet kan bijhouden hoe de straten lopen, en welke kant ik dan op moet.
Ik ben geemancipeerd en heb er geen moeite mee de weg te vragenquote:Op dinsdag 11 september 2012 21:30 schreef Joanne35 het volgende:
[..]
Zolang je maar net doet alsof je de weg wel weet en vooral niemand de weg vraagt is dat typisch mannelijk hoor
quote:Male-to-female transsexuals have a legal right to breast enlargement operations when hormone therapy fails to give them a feminine shape, a German court has ruled.
A transsexual may receive implants if her new breasts have not yet reached the size of a bra's A-cup, the Federal Social Court in the central city of Kassel said.
...
The court rejected the insurance companies' stance in both cases, stating that only when a patient's breasts "completely fill" an A-cup could they be considered to have reached an "undoubtedly gender-specific range".
Nu ben ik nog niet zo ver (2x gesprek met psycholoog en nu doorgestuurd naar genderteam), maar ik ben wel stapje bij beetje meer vrouwelijke kleren aan het dragen en accessoires en handtassen enzo... M'n haar moet nog groeien want ik wil gewoon lang haar hebben. De reden daarvoor is dezelfde als die van jou .quote:Op maandag 10 september 2012 16:15 schreef Skritchy het volgende:
Heb trouwens mijn zus via mijn mail verteld/gehint naar mijn interesses en een top reactie terug gekregen ^^. Een lange mail was het, maar in het kort reageerde ze met, wees trots op hoe je bent en je bent uniek op je eigen manier. In mijn ogen zal je nooit raar zijn en uniek is altijd beter.
Dus dat voelt goed ^^.
Verder.. gaat het leven gewoon verder doh , groeide mijn haar maar sneller o.o, zoals ik al zei ben ik een perfectionist en ik vind sommige outfits voornamelijk mooi staan bij lang haar, en heb ik korter haar dan zie ik er maar wat meer als een jongen uit . Hoe deden andere dat hier trouwens, van de 1 op de andere dag gewoon als vrouw het leven in? Of langzaam maar zeker kleding veranderen?
Ben nu ook benieuwd of ik te vinden ben trouwens xD.. ik ben best makkelijk te vinden denk ik, helemaal degene die me bericht op sexwoordenboek heeft gezien o.o. Maar ja.. ik maak me er ook niet echt druk om eigenlijk x_x.
En daar zit dan ook weer het woord "man" in .quote:Op dinsdag 11 september 2012 22:01 schreef wonderer het volgende:
[..]
Ik ben geemancipeerd en heb er geen moeite mee de weg te vragen
Ik vind het een verkeerde uitspraak. Niet omdat het door de uitspraak voor haar wel vergoed wordt, daar ben ik het wel mee eens, maar ik ben het oneens met die classificatie, als je dus net aan die A komt val je opeens buiten de boot omdat die rechter dat goed genoeg vond? Nee, slechte uitspraak zoals ie nu gegeven is....quote:Op dinsdag 11 september 2012 23:56 schreef Joanne35 het volgende:
Interessante uitspraak van een Duitse rechtbank:
Transsexual wins right to breast implants
[..]
Het is bij mij ook zo begonnen, eerst alleen de "veilige" situaties, bezoekjes aan ouders/broertje, dat soort dingen, en daarna is dat langzaam uitgebreid naar ook boodschappen doen of de stad in als vrouw. Hele weekenden als vrouw zaten daar ook al snel bij. Op een gegeven moment heb ik een paar maanden gehad dat ik eigenlijk alleen op het werk nog man was. Tot ik dus een keer een halve 'proefdag' had op het werk omdat ik die middag ook naar Gent moest, de dag daarna wilde ik ook niet meer als man naar het werkquote:Op woensdag 12 september 2012 00:06 schreef J.Gibbs het volgende:
Maar als je zoiets niet aan durft zou je ook kunnen zeggen dat je 1 of 2 dagen per week je als vrouw kleedt en het dan langzaam uitbreidt.
Als je borstvergrotingen wilt gaan vergoeden zal je toch ergens een grens moeten trekken. Dat is jammer voor mensen die net over die grens zitten, maar ik vrees dat dat onvermijdelijk is. Hetzelfde zie je b.v. bij de adamsappelreductie, die wordt ook alleen vergoed als je adamsappel meer dan 5 mm uitsteekt.quote:Op woensdag 12 september 2012 06:46 schreef Abby79 het volgende:
[..]
Ik vind het een verkeerde uitspraak. Niet omdat het door de uitspraak voor haar wel vergoed wordt, daar ben ik het wel mee eens, maar ik ben het oneens met die classificatie, als je dus net aan die A komt val je opeens buiten de boot omdat die rechter dat goed genoeg vond? Nee, slechte uitspraak zoals ie nu gegeven is....
Tja, het is gewoon een beetje een vreemde in dit geval. Het hangt namelijk heel erg van de bouw van iemand af of een A voldoende zou zijn. Ik zit nu net op die grens van A, maar het past niet echt bij me nog, dat mag echt nog wel meer worden.quote:Op woensdag 12 september 2012 09:41 schreef Joanne35 het volgende:
Als je borstvergrotingen wilt gaan vergoeden zal je toch ergens een grens moeten trekken. Dat is jammer voor mensen die net over die grens zitten, maar ik vrees dat dat onvermijdelijk is. Hetzelfde zie je b.v. bij de adamsappelreductie, die wordt ook alleen vergoed als je adamsappel meer dan 5 mm uitsteekt.
Ik heb dit ook op een ander forum gepost, omdat ik op zoek ben naar informatie en hulp. Volgens mij zijn een aantal van jullie daar ook actief . Ik ben bijna 19, ik ben een man en dit soort problemen (een deel ervan; op mijn 11e was ik nog niet echt bezig met seks ) spelen al jaren. Het wordt alleen maar erger eigenlijk. Dit heb ik naar mijn psychologe gestuurd, maar ik heb het wat aangepast i.v.m. privacy .quote:Op zaterdag 4 augustus 2012 19:45 schreef J.Gibbs het volgende:
[..]
Hoelang weet je het al? En is het zo dat je in het verkeerde lichaam geboren bent of dat niet? Wat is je geboortegeslacht?
En respectloze reacties hebben we hier eigenlijk nooit. Daarvoor moet je in Klaagbaak zijn .
Dus... mijn psychologe heeft me aangeraden om in Groningen hulp te zoeken, want ik ben ongeveer twee maanden geleden verhuisd naar Groningen. In haar antwoord schreef ze dat het op een genderidentiteitsprobleem lijkt. Ze vertelde me dat ik misschien eens moest aankloppen bij de studentenpsycholoog en op zoek moest gaan naar informatie, dus dat ben ik op dit moment aan het doen. Ik kan haar wel gewoon mailen en dingen vragen mocht ik die behoefte hebben. Alleen; wat nu? Het voelt alsof ik enorm in de knoop zit. Het verhaal kan wat aan de rommelige, hak-op-de-tak en chaotische kant zijn, maar zo voel ik me op dit moment dus ook.quote:Ik heb een hekel aan mijn (ik vind het verschrikkelijk om dat ding überhaupt te noemen) penis. Ik vind mijn penis vies en het liefst zie ik hem gewoon niet (helaas zie ik hem gewoon als ik aan het douchen ben of naar de wc ga). Staand plassen heb ik zo goed als NOOIT in mijn leven gedaan. Tijdens de introductieweek hier in Groningen (KEI-week ) waren we op een gegeven moment uit eten en toen moest ik op een gegeven moment naar de wc, maar de gewone wc was defect... Ik moest toen dus staand plassen. Het heeft me zo ongeveer 20 minuten gekost om het te doen en ik vond het VERSCHRIKKELIJK. Ik heb dit hele voorval aan mam verteld, trouwens. Bah bah bah. Met mezelf ‘spelen’ doe ik niet zo vaak en als ik het doe raak ik mijn penis nooit direct aan. Ik vind het echt een weerzinwekkend ding. Toen ik jonger was sloeg ik uit pure frustratie en woede wel eens tegen het zaakje aan.
De rol die me als man-in-wording wordt opgelegd… pffff. Het sociaal-maatschappelijke verwachtingspatroon ligt me niet echt. Er worden allerlei mannelijke dingen van me verwacht als ik bijvoorbeeld uitga (echt uitgaan doe ik eigenlijk niet eens meer) of als ik ergens anders ben. Ik ben van nature nogal zacht… ik kan echt niet tegen dat ‘stoere’ mannelijke gepraat… Mijn hobby’s zijn ook niet bepaald mannelijk en dat krijg ik ook regelmatig te horen. Ik ben een tijdje depressief geweest; dat had meerdere redenen. De andere problemen zijn ondertussen opgelost, maar dit blijft spelen en wordt alleen maar erger. Op aanraden van de psycholoog heb ik het anderhalf jaar aangekeken. Op seksueel vlak geeft het ook veel problemen. Van mezelf kan ik dus niet echt genieten en ik kan (bij wijze van spreken dan) ook niets met anderen.
Verder moet ik me ook mannelijk kleden en sieraden en sjaaltjes horen daar niet bij, want dat is verwijfd. Ik draag ze lekker toch, maar daardoor word ik wel veel aangekeken (ik draag geen vrouwenkleding, maar ik draag mijn mannenkleding misschien wel wat… vrouwelijk). Ik ben nogal jaloers op vrouwen, want die mogen wel leuke kleding dragen en mannen moeten in stomme spullen rondlopen (veel leukere vestjes, bijvoorbeeld). Ik heb vorig jaar een baard laten staan om te kijken of het hielp als ik me juist wat mannelijker uit zag, maar ik voelde me eigenlijk nog slechter. Die er ook weer af. Laatst had ik ook mijn haar heel kort laten knippen, maar toen voelde ik me depri. Het liefst zou ik lang, vrouwelijk haar hebben.
Sporten doe ik op dit moment niet, omdat ik dan spieren zou krijgen en ik wil absoluut niet gespierd zijn. Alles wat er ook maar mannelijk is hoeft van mij gewoon niet. Dat terwijl ik het best lekker vind om af en toe even hard te lopen. Iets wat me ook irriteert is mijn lichaamsbeharing. Ik heb van nature veel haar op mijn benen, zucht.
Ik ben bang dat dit een bijkomend probleem is wat uit het grotere probleem voortkomt… eten. Op de een of andere manier kan ik mezelf er niet toe zetten om meer te eten. Dan eet een paar dagen weer iets meer en dan weer ronduit slecht. Mijn gewicht blijft echter wel constant: +/- 62 kilo. Te licht, maar niet gevaarlijk licht. Ligt voor een deel aan mijn bouw, zoals de fysiotherapeut heeft gezegd (ben er een tijdje geweest wegens knieklachten door overbelasting), maar ik verwaarloos mezelf soms bijna.
Probleem is dus dat het me eigenlijk op alle vlakken en op elk moment blokkeert. De hele dag door heb ik emoties en gedachtes waar ik gewoon helemaal niets mee kan. Zelfs als ik slaap word ik er aan herinnerd. Als ik droom ben ik namelijk een vrouw en als ik wakker word… dan kan ik wel huilen en ik huil al genoeg :-[. Innerlijk gezien zit ik in een conflict en uiterlijk gezien vind ik mezelf gewoon verschrikkelijk zoals ik nu ben. Ik ben constant jaloers en het maakt me verdrietig. Het voelt als een straf, maar waarvoor? Oke, ik ben altijd al anders geweest, maar dit slaat alles...
Ik zou er heel wat voor over hebben om de geschiedenis te veranderen dat ik 10 jaar eerder met m'n traject was begonnen, dat had een hoop gescheeld denk ik!quote:Op donderdag 13 september 2012 15:36 schreef Maisnon het volgende:
en als je je gewoon snel aanmeld ga je daar achteraf superblij mee zijn!
Dank je ! Ik zal van me laten horen als er spannende of minder spannende dingen gaan gebeuren. Pfff... ik heb vaker moeilijke dingen aan mijn ouders verteld, maar hoe drop je dit? Vertellen dat ik mijn slangetje een stom ding vind is één ding, maar dit.quote:Op donderdag 13 september 2012 11:01 schreef Abby79 het volgende:
Je kunt hier ook altijd terecht met vragen indien je wilt
Wel grappig dat je zegt dat ik een goede leeftijd heb; ik dacht dat ik erg laat was eigenlijk. Ik heb maandag een gesprek met mijn mentor, zodat die me kan doorverwijzen naar de studentenpsycholoog. Ik ben hier nog niet echt bekend, dus contacten zoeken is nog wat lastig voor me . Ik denk zelf niet dat de studentenpsycholoog hier iets mee kan, maar die kan me vast weer doorverwijzen (denk ik, hoop ik). Ik hoop gewoon dat ik een oplossing kan vinden die bij me past...quote:Op donderdag 13 september 2012 15:36 schreef Maisnon het volgende:
Ja dit is wel een gevalletje classic. Maar je bent 19, dat is echt super! Als je er nu gewoon instapt
[...]
Je zou eerst naar een psych kunnen, maar als het een beetje net als in Amsterdam werkt dan bepaal je toch nog wel met de psych daar of het dit wel of niet is.
Als het t niet is, dan zoek je verder, als het t wel is, dan kan je meteen met de volgende stap beginnen en dat zou je niet hebben als je eerst naar een andere psycholoog gaat.
Ik herken echt een heleboel van wat je zegt, en je hebt het zelfs erger dan mij. Mijn advies is in ieder geval om er werk van te maken nu je zo aan het begin van je studententijd staat, want ik heb dat dus grotendeels moeten missen als meisje en dat vond ik echt heel jammer achteraf.
http://www.umcg.nl/NL/UMC(...)m/Pages/default.aspx
[...]
Ik hoop dat ik niet 'te hard van stapel' overkom, haha ik snap dat het nogal heftig is (ervaringsdeskundige, he ) maar je hebt met alle wachtlijsten enzo genoeg tijd om daar over na te denken en als je je gewoon snel aanmeld ga je daar achteraf superblij mee zijn!
Ik ben nu lekker bekend met Fruity Loops en verandering is eng .quote:Op donderdag 13 september 2012 15:38 schreef Maisnon het volgende:
Oh en stap over van Fruity Loops op Ableton Live. hahaha
Verplicht met jezelf spelen? Dat zou nog wat worden...quote:De diepte kan snel afnemen als u niet regelmatig met een pelote en/
of een vibrator oefent. Dit oefenen is een essentieel en belangrijk aspect voor de
functionaliteit van uw nieuwe geslachtsdeel. U zult dit minimaal drie maanden
lang, driemaal daags moeten volhouden.
Tja, een lastig gesprek zal het sowieso worden. Daar verander je niet zo veel aan.quote:Op vrijdag 14 september 2012 03:15 schreef De_Sosjaalist het volgende:
[..]
Dank je ! Ik zal van me laten horen als er spannende of minder spannende dingen gaan gebeuren. Pfff... ik heb vaker moeilijke dingen aan mijn ouders verteld, maar hoe drop je dit? Vertellen dat ik mijn slangetje een stom ding vind is één ding, maar dit.
Ja, het is niet allemaal plezier, wink wink .quote:Op vrijdag 14 september 2012 03:15 schreef De_Sosjaalist het volgende:
Edit:
[..]
Verplicht met jezelf spelen? Dat zou nog wat worden...
Er zit niets anders op dat het gewoon vertellen. Ik weet niet wat voor type mensen je ouders zijn, maar meestal hebben ze echt al lang iets door in die richting (of denken ze dat je homo bent ofzo, da's ook zo'n standaard gedachte als je zoon iets te vrouwelijk is blijkbaar )quote:Op vrijdag 14 september 2012 03:15 schreef De_Sosjaalist het volgende:
Pfff... ik heb vaker moeilijke dingen aan mijn ouders verteld, maar hoe drop je dit? Vertellen dat ik mijn slangetje een stom ding vind is één ding, maar dit.
quote:Er is geen makkelijke manier zoiets te vertellen, dus ben gewoon eerlijk, en schrijf/vertel haar hen wat je voelt, wat je denkt en dan komt dat gesprek vanzelf wel. En voor zover ik weet zijn de meeste ervaringen hier met dat soort gesprekken toch positief
Ik denk dat je dat nog vies tegen gaat vallen net na zo'n operatiequote:Verplicht met jezelf spelen? Dat zou nog wat worden...
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |