LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Mensen die echt hard werken die luisteren niet naar de radio, Mainport. Maar ze kijken wel af en toe in TTK.quote:Op woensdag 19 september 2012 15:31 schreef Mainport het volgende:
Ik luister de hele dag al naar Skyradio, want dat draaien mensen op hun werk. Misschien ga ik daardoor ook aan het werk
Het gaat slecht, verder gaat het goed.
Twee dagen geleden ging ik speeddaten met eerstejaars. We zaten op smalle cantusbankjes in de kroeg en ik had net shoarma met knoflook gegeten, een onverstandige combinatie. Ook omdat links naast mij een meisje zat bij wie ik de afgelopen tijd enige aanspraak heb. Het is de kunst om bij het speeddaten niet de volgende vragen te stellen: wat studeer je, waar woon je en waarom ben je lid geworden. Terwijl ik deze vragen omzichtig probeerde te vermijden, stelden de eerstejaars ze dan maar gewoon zelf, de andere gesprekken waren immers ook op die manier gegaan.
"Ik ben vijfdejaars en heb mijn propedeuse nog niet..." zei ik. Het meisje was volledig van haar stuk en zei: "Dat is echt supertriest!" Daarna zei ze: "Ik ben heel direct en zeg wat ik denk, sommige mensen vinden dat leuk, anderen niet." Gelukkig ging de bel en schoof ze door naar haar volgende slachtoffer. Ik probeerde een hand te geven aan de jongen die tegenover me kwam te zitten, maar stootte daarbij een biertje om op dat volledig terechtkwam op het meisje dat links naast me zat. Ze was er heel lief over.
"Ik ben vijfdejaars en heb mijn propedeuse nog niet..." zei ik. Het meisje was volledig van haar stuk en zei: "Dat is echt supertriest!" Daarna zei ze: "Ik ben heel direct en zeg wat ik denk, sommige mensen vinden dat leuk, anderen niet." Gelukkig ging de bel en schoof ze door naar haar volgende slachtoffer. Ik probeerde een hand te geven aan de jongen die tegenover me kwam te zitten, maar stootte daarbij een biertje om op dat volledig terechtkwam op het meisje dat links naast me zat. Ze was er heel lief over.
Boooooooooooooriiiiiiiing.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Het is niet duidelijk of het een literair café betrof, in dat geval zouden ondertafelse pijpbeurten niet geheel ondenkbaar zijn.
Eens met Z.
Je heet toch geen Jerney Kaagman? Hmm?
Je heet toch geen Jerney Kaagman? Hmm?
"Who are you?"
"The Anti-Christ. You get me in a vendetta kind of mood. You tell the angels in heaven you never seen evil so singularly personified as you did in the face of the man who killed you. My name is Vincent Cocotti."
"The Anti-Christ. You get me in a vendetta kind of mood. You tell the angels in heaven you never seen evil so singularly personified as you did in the face of the man who killed you. My name is Vincent Cocotti."
Zou niet weten wat er mis is met Jerney Kaagman, Fredo.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-09-2012 21:06:23 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 20-09-2012 21:06:23 ]
Ik kijk Premier gezocht van de vpro, omdat een bekende van mij mee doet. Het zijn wel heel vermoeiende mensen
Boooooooooooooooooooring.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
VRIJWILLIGERSUITJE NAAR GIETHOORN
Ik stond gisterochtend om kwart voor negen op de parkeerplaats bij het Wilminktheater. Na twee en half uur slaap was ik klaar voor het vrijwilligersuitje van filmhuis Armitage. Vriend Thomas en ik gingen boven in de dubbeldeksbus zitten met een paar lege plaatsen om ons heen, zodat we vrij konden praten. De buschauffeur heette Gerard Kist - "De achternaam mag u meteen weer vergeten" - die ons vertelde dat hij niet mag vertellen wat de bestemming van de reis was.
Na ongeveer een uur reizen, deelde theatercoördinatrice Mirjam pennen en velletjes papier van een NAW-blok uit, waarop we onze naam moesten schrijven. Dit bleek voor enkele verwarring onder de vrijwilligers te zorgen, maar Mirjam riep al snel door de microfoon dat het niet de bedoeling was om je adres en postcode op te schrijven. Daarna legde ze uit wat het plan was: we gingen een quiz doen. Vraag 1: "Wat zijn de zeven kernwoorden van Armitage?" Later bij de antwoorden, zoals 'kwalitatief' en 'verrassend', zei Mirjam: "Klantvriendelijkheid. Sommige mensen hadden klantgericht ingevuld, maar we zijn streng dus dat rekenen we fout." De volgende vraag was: "Waar wordt gaffertape het meest voor gebruikt? A. Het afplakken van het toneel. B. (...) C. (...) D. Het afplakken van Mirjams hakken." Het antwoord: "Het is waar dat ik mijn hakken afplak met gaffertape, maar de vraag is waar de tape het meest voor gebruikt wordt. Dat is het toneel, hahaha!"
Onze plek van bestemming bleek Giethoorn te zijn, wat uit grachtjes bleek te bestaan met uitsluitend restaurants en souvenirwinkeltjes langs de kades. We werden ontvangen met koffie en appeltaart, maar de machine was kapot dus er moesten handmatig potten gezet worden. Dat duurde me allemaal te lang, bovendien had ik de alcohol nog in mijn bloed zitten, dus ik bestelde een Jupiler a ¤2,90. "Gedraag je toch eens," siste een van de vrijwilligsters mij toe. Ik liep naar de directeur van Armitage, een man met een fantastische baan, hield net zo lang het bier voor zijn neus zodat hij me wel moest aankijken, en zei: "Proost Jasper, op een fantastische dag!"
We liepen naar de bootjes, want we gingen punteren. Punteren betekent met een stok in de bodem duwen zodat je vooruit komt. We kregen een picknickpakketje mee. Daarin zat: een broodje met kaas, een broodje met ham, een krentenbol, een worst, een Mars, een slaatje en een pakje Taxi. Er werden groepjes van vijf man gevormd. Je moet weten dat het vrijwilligersbestand van Armitage bijna uitsluitend bestaat uit vrouwen in de herfst van hun leven, net als de doelgroep van Armitage. Vriend Thomas en ik gingen snel bij Martin staan, een filmoperateur. Tot een half jaar geleden moest hij de filmrollen in de projector leggen, het beeld scherpstellen, overgangen aan elkaar plakken, om kunnen gaan met calamiteiten: een honderd jaar oud ambacht. Tegenwoordig drukt hij twee keer op een knop om de film te starten. Een Française en een oud vrouwtje voegden zich erbij.
Al snel waren we het punteren zat. Dat kwam ook doordat ik waardeloos was en de twee vrouwen druk bezig waren met het oplossen van een puzzelboekje dat we hadden gekregen. Martin opperde dat we ons moesten laten voorttrekken door een motorboot, waarvan er veel langs ons heen voeren. "Kijk," zei Martin, "dat zijn mensen met kinderen, die hebben altijd geld nodig." We kregen een lift totdat het oude vrouwtje voorin bedankt zei tegen de vader, die ons daarop los liet. "Communicatiestoornis," verklaarde ze.
Op het open meer zagen we een terras liggen en we twijfelden niet. Omdat ik de toon had gezet met mijn Jupiler om elf uur 's ochtends, ging opeens iedereen aan de alcohol, ook al was het nu twaalf uur 's middags. Ik stak een sigaret op waarna er drie vrijwilligsters van andere boten kwamen bietsen. Toen het rondje betaald was door Martin stapten we zuchtend weer in de kano. Een motorbootje met drie frisse blonde jongetjes van een jaar of tien vaarde achter ons. "Willen jullie een sigaret verdienen?" vroeg ik. We maakten de boten aan elkaar vast. Vriendelijk zwaaiend voeren we langs de andere vrijwilligers die zaten te ploeteren met hun stokken. Op deze manier was het eigenlijk best wel leuk! Ik stak mijn duim op toen ik zag dat directeur Jasper de vrouwen op zijn boot het werk liet doen.
We keerden als eersten terug bij het startpunt en gingen direct naar een café. Inclusief de vrouwen bestelde iedereen bier, ik nam een milkshake. Een vrijwilliger met grijze baard schraapte met zijn veel te lange nagels over de plastic koffiesteeltjes die mensen later nog in hun koffie moesten doen. De Française op mijn bootje was een hele leuke vrouw gebleken. Ze verbaasde zich over mijn uitgebreide kennis van Franse scheldwoorden, ook negermoppen vielen in de smaak. Ze liet me een foto van haar dochter zien, die naast een man stond. "O ja," zei ik. "De linker toch?" floepte ik eruit. Daarna ging ik een half uur op het toilet zitten.
Ik vond dat Giethoorn erg leek op hoe ik dacht dat Volendam er uit zou zien.
Ik stond gisterochtend om kwart voor negen op de parkeerplaats bij het Wilminktheater. Na twee en half uur slaap was ik klaar voor het vrijwilligersuitje van filmhuis Armitage. Vriend Thomas en ik gingen boven in de dubbeldeksbus zitten met een paar lege plaatsen om ons heen, zodat we vrij konden praten. De buschauffeur heette Gerard Kist - "De achternaam mag u meteen weer vergeten" - die ons vertelde dat hij niet mag vertellen wat de bestemming van de reis was.
Na ongeveer een uur reizen, deelde theatercoördinatrice Mirjam pennen en velletjes papier van een NAW-blok uit, waarop we onze naam moesten schrijven. Dit bleek voor enkele verwarring onder de vrijwilligers te zorgen, maar Mirjam riep al snel door de microfoon dat het niet de bedoeling was om je adres en postcode op te schrijven. Daarna legde ze uit wat het plan was: we gingen een quiz doen. Vraag 1: "Wat zijn de zeven kernwoorden van Armitage?" Later bij de antwoorden, zoals 'kwalitatief' en 'verrassend', zei Mirjam: "Klantvriendelijkheid. Sommige mensen hadden klantgericht ingevuld, maar we zijn streng dus dat rekenen we fout." De volgende vraag was: "Waar wordt gaffertape het meest voor gebruikt? A. Het afplakken van het toneel. B. (...) C. (...) D. Het afplakken van Mirjams hakken." Het antwoord: "Het is waar dat ik mijn hakken afplak met gaffertape, maar de vraag is waar de tape het meest voor gebruikt wordt. Dat is het toneel, hahaha!"
Onze plek van bestemming bleek Giethoorn te zijn, wat uit grachtjes bleek te bestaan met uitsluitend restaurants en souvenirwinkeltjes langs de kades. We werden ontvangen met koffie en appeltaart, maar de machine was kapot dus er moesten handmatig potten gezet worden. Dat duurde me allemaal te lang, bovendien had ik de alcohol nog in mijn bloed zitten, dus ik bestelde een Jupiler a ¤2,90. "Gedraag je toch eens," siste een van de vrijwilligsters mij toe. Ik liep naar de directeur van Armitage, een man met een fantastische baan, hield net zo lang het bier voor zijn neus zodat hij me wel moest aankijken, en zei: "Proost Jasper, op een fantastische dag!"
We liepen naar de bootjes, want we gingen punteren. Punteren betekent met een stok in de bodem duwen zodat je vooruit komt. We kregen een picknickpakketje mee. Daarin zat: een broodje met kaas, een broodje met ham, een krentenbol, een worst, een Mars, een slaatje en een pakje Taxi. Er werden groepjes van vijf man gevormd. Je moet weten dat het vrijwilligersbestand van Armitage bijna uitsluitend bestaat uit vrouwen in de herfst van hun leven, net als de doelgroep van Armitage. Vriend Thomas en ik gingen snel bij Martin staan, een filmoperateur. Tot een half jaar geleden moest hij de filmrollen in de projector leggen, het beeld scherpstellen, overgangen aan elkaar plakken, om kunnen gaan met calamiteiten: een honderd jaar oud ambacht. Tegenwoordig drukt hij twee keer op een knop om de film te starten. Een Française en een oud vrouwtje voegden zich erbij.
Al snel waren we het punteren zat. Dat kwam ook doordat ik waardeloos was en de twee vrouwen druk bezig waren met het oplossen van een puzzelboekje dat we hadden gekregen. Martin opperde dat we ons moesten laten voorttrekken door een motorboot, waarvan er veel langs ons heen voeren. "Kijk," zei Martin, "dat zijn mensen met kinderen, die hebben altijd geld nodig." We kregen een lift totdat het oude vrouwtje voorin bedankt zei tegen de vader, die ons daarop los liet. "Communicatiestoornis," verklaarde ze.
Op het open meer zagen we een terras liggen en we twijfelden niet. Omdat ik de toon had gezet met mijn Jupiler om elf uur 's ochtends, ging opeens iedereen aan de alcohol, ook al was het nu twaalf uur 's middags. Ik stak een sigaret op waarna er drie vrijwilligsters van andere boten kwamen bietsen. Toen het rondje betaald was door Martin stapten we zuchtend weer in de kano. Een motorbootje met drie frisse blonde jongetjes van een jaar of tien vaarde achter ons. "Willen jullie een sigaret verdienen?" vroeg ik. We maakten de boten aan elkaar vast. Vriendelijk zwaaiend voeren we langs de andere vrijwilligers die zaten te ploeteren met hun stokken. Op deze manier was het eigenlijk best wel leuk! Ik stak mijn duim op toen ik zag dat directeur Jasper de vrouwen op zijn boot het werk liet doen.
We keerden als eersten terug bij het startpunt en gingen direct naar een café. Inclusief de vrouwen bestelde iedereen bier, ik nam een milkshake. Een vrijwilliger met grijze baard schraapte met zijn veel te lange nagels over de plastic koffiesteeltjes die mensen later nog in hun koffie moesten doen. De Française op mijn bootje was een hele leuke vrouw gebleken. Ze verbaasde zich over mijn uitgebreide kennis van Franse scheldwoorden, ook negermoppen vielen in de smaak. Ze liet me een foto van haar dochter zien, die naast een man stond. "O ja," zei ik. "De linker toch?" floepte ik eruit. Daarna ging ik een half uur op het toilet zitten.
Ik vond dat Giethoorn erg leek op hoe ik dacht dat Volendam er uit zou zien.
Heb je die taalfout halverwege gemaakt om te checken wie het werkelijk gelezen heeft?
"Who are you?"
"The Anti-Christ. You get me in a vendetta kind of mood. You tell the angels in heaven you never seen evil so singularly personified as you did in the face of the man who killed you. My name is Vincent Cocotti."
"The Anti-Christ. You get me in a vendetta kind of mood. You tell the angels in heaven you never seen evil so singularly personified as you did in the face of the man who killed you. My name is Vincent Cocotti."
Booooooooooooooooooring.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Raaaarrrrrrrrrrrrrrrrr, toch?
Maar het is volgens mij Prins die dat zegt. Romeyn lacht alleen raar.
Maar het is volgens mij Prins die dat zegt. Romeyn lacht alleen raar.
What's it going to be then, eh?
Deze tekening kwam ik tegen toen ik de zolder aan het opruimen was. Toen was ik zeven. Ik vind het een goede tekening. Niet qua tekenen, wel qua idee. Op mijn school waren ze niet zo soepel met cijfers denk ik.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Zat je op een katholieke school?
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
Natuurlijk. Er was ook geen andere school in ons dorp.quote:
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Misschien waren ze niet gecharmeerd van jongetjes die wezens uit de Burgess Shale tekenden.quote:
[..]
Natuurlijk. Er was ook geen andere school in ons dorp.
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
Die moest ik googlen. Maar hoezo niet? Dat ontkennen van evolutie is eerder iets van de (streng) gereformeerden hoor!quote:
[..]
Misschien waren ze niet gecharmeerd van jongetjes die wezens uit de Burgess Shale tekenden.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Ja, maar jij was er wel erg vroeg bij.quote:
[..]
Die moest ik googlen. Maar hoezo niet? Dat ontkennen van evolutie is eerder iets van de (streng) gereformeerden hoor!
The crowning attainment of historical study is a historical sense - an intuitive understanding of how things do not happen. - Lewis Namier
