Historisch overzicht Olympische 100 meter sprint.

Winnaar goud

2012 ?
2008 Usain Bolt* (Jam)
2004 Justin Gatlin (USA)
2000 Maurice Greene* (USA)
1996 Donovan Bailey (CAN)
1992 Linford Christie* (GBR)
1988 Carl Lewis* (USA)
1984 Carl Lewis* (USA)
1980 Allen Wells (VK)
1976 Hasely Crawford (TRI)
1972 Valeri Borzov (SU)
1968 Jim Hines (USA)
1964 Bob Hayes (USA)
1960 Armin Hary (DUI)
1956 Bobby Morrow (USA)
1952 Lindy Remigino (USA)
1948 Harrison Dillard (USA)
1936 Jesse Owens* (USA)
1932 Eddie Tolan (USA)
1928 Percy Williams (CAN)
1924 Harold Abrahams (GBR)
1920 Charles Paddock (USA)
1912 Ralph Craig (USA)
1908 Reggie Walker (VK)
1904 Archie Hahn (USA)
1900 Frank Jarvis (USA)
1896 Thomas Burke (USA)

Winnaar Zilver

2012 ?
2008 Richard Thompson (TRI)
2004 Francis Obikwelu (POR)
2000 Ato Bolton (TRI)
1996 Frankie Fredericks (NAM)
1992 Frankie Fredericks (NAM)
1988 Linford Christie* (GBR)
1984 Sam Grady (USA)
1980 Silvio Leonard (CUB)
1976 Don Quarrie (JAM)
1972 Robert Taylor (USA)
1968 Lennox Miller (JAM)
1964 Enrique Figuerola (CUB)
1960 David Sime (USA)
1956 Thane Baker (USA)
1952 Herb McKenley (JAM)
1948 Berney Ewell (USA)
1936 Ralph Metcalfe (USA)
1932 Ralph Metcalfe (USA)
1928 Jack London (GBR)
1924 Jackson Scholz (USA)
1920 Morris Kirksey (USA)
1912 Alvah Meyer (USA)
1908 James Rector (USA)
1904 Nathaniel Cartmell (USA)
1900 John Tewksbury (USA)
1896 Fritz Hoffmann (DUI)

Winnaar Brons

2012 ?
2008 Walter Dix (USA)
2004 Maurice Greene* (USA)
2000 Obadele Thompson (BAR)
1996 Ato Boldon (TRI)
1992 Dennis Mitchell (USA)
1988 Calvin Smith (USA)
1984 Ven Johnson (CAN)
1980 Petar Petrov (BUL)
1976 Veleri Borzov (SU)
1972 Lennox Miller (JAM)
1968 Charles Greene (USA)
1964 Harry Jerome (CAN)
1960 Peter Radford (GBR)
1956 Hector Hogan (AUS)
1952 E. McDonald Bailey (GBR)
1948 Lloyd LeBeach (PAN)
1936 Tinus Osendarp* (NED)
1932 Arthur Jonath (DUI)
1928 Goerg Lammers (DUI)
1924 Arthur Porritt (NZE)
1920 Harry Edward (GBR)
1912 Don Lippincott (USA)
1908 Robert Kerr (CAN)
1904 William Hogenson (USA)
1900 Stanley Rowley (ZUA)
1896 Francis Lane (USA)
1896 Alajos Szokolyi (HON)



Op 3 augustus 1936 won de Amerikaanse atleet Jesse Owens het goud op de 100 meter sprint van de Olympische Spelen in Berlijn. In de finale versloeg hij, onder toeziend oog van Adolf Hitler, zijn landgenoot Ralph Metcalfe. Minder bekend is overigens dat de Nederlander Tinus Osendarp achter deze twee giganten derde werd en het brons pakte.

De Olympische Spelen van 1936 waren bijzondere Spelen. Ze werden ook wel 'de Spelen van Adolf Hitler genoemd' omdat de Duitse overheid het evenement volop gebruikte om de nationaalsocialistische ideologie uit te dragen.

De Duiters wonnen het medailleklassement. Met overmacht. Het land pakte maar liefst 33 keer goud, 26 keer zilver en 30 keer brons.

De zwarte atleet Jesse Owens werd echter de grote ster van de Olympische Spelen van 1936. Hij won vier keer goud: op de 100 meter, 200 meter, de 4x100 meter estafette en bij het verspringen.



Armin Hary (Quierschied, 22 maart 1937) is een voormalige Duitse sprinter, die was gespecialiseerd op de 100 en 200 m. Hij werd tweemaal olympisch kampioen, tweemaal Europees kampioen, tweemaal Duits kampioen en verbeterde in 1960 de wereldrecords op de 100 m tot 10,0 s en de 4 x 100 m estafette tot 39,5 s.

In 1960 behaalt Armin Hary olympisch goud bij de Olympische Spelen van Rome op de 100 m en de 4 x 100 m estafette. Het Duitse team loopt in de series een nieuw wereldrecord in 39,5 en weet dit in de finale te herhalen. Weliswaar finisht het Amerikaanse estafetteteam eerder, maar dat wordt 15 minuten later wegens een verkeerde wissel alsnog gediskwalificeerd.
Vooral Hary's individuele overwinning op de 100 m in Rome maakt alom grote indruk. Niet alleen omdat voor het eerst sinds 1932 de Amerikaanse suprematie op dit nummer door een Europeaan wordt doorbroken, maar vooral ook door de manier waarop. In een verslag tekent Michel Claré hierover het volgende op: "Ik zal nooit vergeten hoe ongelofelijk kalm deze blonde jongen was, met zijn 23 jaar (...), zijn stevige bouw (...) en zijn fabuleuze reactievermogen, de opmerkelijkste sprinter ooit. Voor de wedstrijd van zijn leven arriveerde hij gekleed als toerist met strohoed en geruit overhemd, met zijn startblok onder de arm alsof het om een strandstoel ging. Terwijl de andere lopers, de snelste mannen van de wereld, in de minuten voor de start leken te vertragen, begaf Hary zich, na minutenlang zeer zorgvuldig de veters van zijn spikes te hebben dichtgeknoopt, in looppas naar de start. Niets, zelfs niet de valse starts, zelfs niet de tweede, die hem werd toegerekend, niets kon zijn kalmte verstoren en zijn race was vervolgens fraai en zuiver als kristal."



James Ray (Jim) Hines (Dumas, 10 september 1946) is een voormalig Amerikaanse atleet die was gespecialiseerd op de sprint. Hines werd in 1968 tweevoudig olympisch kampioen en had bijna 15 jaar het wereldrecord op de 100 m in handen.

In zijn jeugd speelde hij honkbal, totdat een atletiektrainer hem ontdekte en van hem een sprinter van wereldklasse maakte. Op de Amerikaanse kampioenschappen in Sacramento finishte hij in een hand geklokte 9,9 seconden (elektronische gelijkwaardig aan 10,03) en doorbrak hiermee als eerste atleet de 10 secondengrens.



Frederick Carlton (Carl) Lewis (Birmingham (Alabama), 1 juli 1961) is een Amerikaans oud-atleet, die in zijn carrière tien olympische medailles, waarvan negen gouden, en op de wereldkampioenschappen atletiek tien medailles won, waarvan acht gouden. De regelmatig onderbroken carrière van Lewis duurde van 1979 tot 1996, toen hij zijn negende olympische titel veroverde.

De 100 m-finale van de Olympische Zomerspelen 1988 was één van de meest gehypete sportgebeurtenissen van het jaar; de dramatische uitslag geldt volgens velen als één van dé sportgebeurtenissen van de eeuw. In de kwartfinales van de 100 m-kwalificatie werd Johnson bijna uitgeschakeld, hij liep te vroeg uit en werd door twee man voorbijgestreefd. Zijn tijd behoorde echter tot die van de tijdsnelsten en op basis hiervan kwalificeerde hij zich voor de halve finale. In de halve finales, een dag later, liepen Lewis en Johnson respectievelijk 9,93 en 10,03 met tegenwind.

In de finale had Johnson de snelste start en kwam al snel aan de leiding. Lewis, die niet bekend stond om zijn snelle start, liep na dertig meter op de derde plek en haalde de Canadees Desai Williams na zestig meter in. In de slotmeters wist Lewis Johnson, die twee meter voorlag, niet meer bij te halen en Johnson won in een nieuw wereldrecord van 9,79.

Lewis werd tweede, zijn 9,92 was een nieuw Amerikaans record. Johnson herhaalde het oude gezegde uit de atletiekwereld dat titels prevaleren boven records, "Ze kunnen mijn record breken, maar mijn gouden medaille kunnen ze me nooit afnemen." Dit had hij echter fout. Drie dagen later testte hij positief op steroïdengebruik, zijn gouden medaille werd hem afgenomen en Lewis werd tot winnaar uitgeroepen. Hiernaast werd Lewis' tijd als nieuw Olympisch record erkend.



Usain St. Leo Bolt (Trelawny, 21 augustus 1986) is een Jamaicaanse sprinter. Hij is de huidige wereldrecordhouder en olympisch kampioen op de 100 en 200 m en op de 4 x 100 m estafette, wereldkampioen op de 200 en 4 x 100 m en voormalig wereldkampioen op de 100 m. Bovendien heeft Bolt, bijgenaamd The Lightning Bolt en Thunderbolt, met 19,93 s ook het wereldjeugdrecord op de 200 m in handen en is hij tevens de enige junior (onder de 20 jaar), die erin slaagde deze afstand binnen de 20 seconden te lopen. Hij nam tweemaal deel aan de Olympische Spelen.

Bolt wordt olympisch kampioen in een wereldrecordtijd. Hoewel Bolt sindsdien bij internationale wedstrijden in Stockholm in een eerste rechtstreekse confrontatie met Asafa Powell op de 100 m door zijn landgenoot is verslagen in 9,88 tegen 9,89, werd hij door zijn wereldrecordrace in New York op de Spelen in Peking de favoriet voor de 100 m, een rol die hij realiseerde door een wereldrecord te lopen van 9,69 en zo de gouden medaille te pakken. Hij was enkele maten te groot voor de concurrentie en vestigde zijn record op de 100 m zonder effectief door te sprinten tot aan de streep. Opmerkelijk genoeg liep hij het wereldrecord met de veter van zijn linkerschoen los.



[ Bericht 11% gewijzigd door tong80 op 05-08-2012 08:28:59 ]

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 07:54 schreef dakpan90 het volgende:
Leuk, een rijtje namen

Doe het dan zelf beter.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 08:05 schreef bonke het volgende:
als je nou de gelopen tijden er ook bij had gezet, dan was et wel interesant geweest

Als jij niet zo snel had gezeken, was je broek nog droog geweest.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 08:27 schreef Silverdigger2 het volgende:
hoe laat is de finale?

22.50 uur.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 08:36 schreef Kapt-Ruigbaard het volgende:
Staan de tijden er nu al wel bij?

Niet allemaal.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 19:43 schreef Nober het volgende:
2008
1 Usain Bolt (Jam) 9:69
2 Richard Thompson (T&T) 9:89
3 Walter Dix (Usa) 9:91
4 Churany Martina (Ned) 9:93
5 Asafa Powell (Jam) 9:95
6 Michael Frater (Jam) 9:97
7 Marc Burns (T&T) 10:01
8 Darvis Patton (Usa) 10:03

Dix, Frater, Burns, Patton halen de finale dit jaar niet.

Wat denk je van Martina ?

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 20:44 schreef Nober het volgende:

[..]

Brons zou wel leuk zijn maar ik geloof er nog niet in, sowieso Bolt en Blake op 1 en 2.

Net 3 jonderdste van brons