Viktor Fischer #1: Het Deense wonderkind

quote:

Op zaterdag 16 februari 2013 10:21 schreef Ajacied422 het volgende:
tot medio 2017 aan Ajax verbonden

quote:

Op zaterdag 16 februari 2013 10:21 schreef Ajacied422 het volgende:
tot medio 2017 aan Ajax verbonden

quote:

Op zaterdag 16 februari 2013 15:53 schreef j0rdiiii het volgende:

[..]

Daar waar ene van Geel de grootste talenten tot 2016 weet te binden doet Overmars dat tot 2017.

quote:

Op zaterdag 16 februari 2013 16:06 schreef fathank het volgende:
Lekker belangrijk wat van Geel doet.

quote:

Op zaterdag 16 februari 2013 18:05 schreef LitmanenAFCA het volgende:

[..]

Van Geel is wel een baas die verkocht Babel nog voor 17 mio

quote:

Fischer streeft naar perfectie


Viktor Fischer kwam woensdagavond in het verloren bekertreffen met AZ (0-3) twintig minuten in actie. Niet langer, want trainer Frank de Boer is zuinig op zijn linksbuiten. Met nog tien competitieduels te gaan, is de ambitie van de jonge Deen bijna tastbaar. Daarbij blijft hij onverminderd kritisch op zichzelf.

Viktor Gorridsen Fischer beleefde in Aarhus een onbezorgde jeugd, geholpen door de beschermde omgeving en het gegoede milieu waarin hij opgroeide. Zijn vader is bankier, zijn moeder een vooraanstaand rechter. Zijn opa van moeders kant is Poul Pedersen, een van de iconen uit de Deense voetbalhistorie. Pedersen was de eerste Deense voetballer die vijftig interlands achter zijn naam had, won met de nationale ploeg zilver bij de Olympische Spelen van Rome in 1960 en ontwikkelde zich na zijn carrière tot een succesvol zakenman. ,,We hebben altijd een heel stabiel gezin gevormd, mijn ouders, mijn broer, mijn zusje en ik. Mijn broer Magnus voetbalt ook, in het eerste elftal van Lysing. Waarom ik wel ben doorgebroken als voetballer en hij niet?” Fischer laat een stilte vallen en lijkt oprecht voor het eerst na te denken over deze vraag. ,,Behalve met talent heeft dat denk ik vooral te maken met een bepaalde houding. Magnus is een heel stille jongen. Als iemand iets tegen hem zegt, dan gaat hij daar liever over nadenken dan dat hij direct iets terugzegt. In dat opzicht heeft hij te veel brains en is hij te weinig voetballer. In dit wereldje word je dan gemakkelijk naar de achtergrond gedrukt.”

Dat laatste zal Viktor Fischer niet snel gebeuren, zo geeft hij grif toe, met een vette grijns. We leerden hem in Nederland kennen als een zelfverzekerd ogende jongen, borst en kin vooruit, overtuigd van zijn eigen kunnen, fotogeniek en met altijd een vlotte babbel paraat. Hoezeer hij ook geniet van zijn glamoureuze bestaan als profvoetballer en het najagen van zijn sportieve dromen, ergens kan hij ook jaloers zijn op zijn oudere broer, die meer van ‘het gewone leven’ meekrijgt. Zelf leeft hij in een ritme dat overwegend bestaat uit trainen, rusten en wedstrijden spelen, bijna monomaan. ‘Soms mis ik het sociale aspect wel een beetje,’ zegt Fischer. ,,En de Deense taal. Natuurlijk, het gaat best goed, dat Nederlands, maar het is nog lang geen Deens. Ik moet voortdurend nadenken over de woorden die ik kies en als ik precies wil uitleggen wat ik eigenlijk voel, dan lukt dat nog niet altijd. Communiceren in het veld gaat prima, maar in een persoonlijk gesprek is het soms lastiger.’

De bescheidenheid die hij toont als het gaat om zijn beheersing van de Nederlandse taal tekent bovenal de perfectionist in Fischer. Misschien wel juist omdat het hem zo gemakkelijk lijkt af te gaan, is de jonge Deen extreem kritisch op zichzelf zodra de machine even hapert. Niet alleen als hij praat, maar vooral ook als hij voetbalt. Voorbeelden te over. Neem de thuiswedstrijd tegen Feyenoord. Een duel waar heel Nederland naar keek, was door twee goals van Fischer al bij rust bijna in Amsterdams voordeel beslist. De gemiddelde achttienjarige had op zo’n moment met zijn hoofd in de wolken gelopen. Zo niet Viktor Fischer, die de diverse cameraploegen na afloop van de Klassieker buitengewoon zelfkritisch te woord stond. En kijk ook nog eens naar zijn reactie nadat hij Ajax in Venlo op 0-2 had gezet tegen VVV. Een prachtig schot na een heerlijke aanval, daar niet van. Maar uit de manier waarop Fischer juichte, sprak bovenal frustratie over de vele dingen die tot dat moment fout waren gegaan.

Natuurlijk, je kunt zeggen dat hij pas achttien jaar is, dat hij misschien wel rijkelijk voorloopt op schema door nu al een min of meer vaste waarde in Ajax 1 te zijn. Maar daar wil Fischer zelf niets van weten. Na een spectaculair debuutjaar in de A1, waar Fischer vooral door zijn prestaties in de Europese wedstrijden al enige naam maakte, haakte hij afgelopen zomer tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen aan bij het eerste elftal - conform zijn eigen stappenplan. Een debuut in de wedstrijd tegen PSV om de Johan Cruijff Schaal leek naadloos te passen in zijn stormachtige ontwikkeling, maar vanaf dat moment werd het even stil. Het was een periode waarin twijfels bezit namen van zijn bovenkamer, bekent Fischer. ‘Waar ligt het aan? Komt het vanzelf weer goed, is het een kwestie van tijd? Daar was ik voortdurend mee bezig. Ik speelde rond die tijd een paar heel slechte wedstrijden, ook in de A1, terwijl ik daar eigenlijk de beste had moeten zijn.’

Uiteindelijk vocht hij zich terug, in zekere zin tegen zijn natuur in. ‘Het klopt dat ik het vooral van spontaniteit en intuïtie moet hebben, ik moet niet te veel nadenken. Maar dat geldt binnen het veld. Daarbuiten ben ik heel bedachtzaam. En dat moet ook, al schiet ik er soms wel in door. Maar je moet toch iets doen met de dingen die mensen tegen je zeggen, de tips die ze je geven? Op een gegeven moment moet je het allemaal op een rijtje zetten en tegen jezelf zeggen dat het nu echt tijd is om te laten zien wat je kunt."

quote:

Bij Fischer is geen enkele ruimte voor twijfel

Wint Ajax een paar wedstrijden achter elkaar niet, worden de kansen enkele duels op rij gemist of vliegt een schot op doel zelfs richting zijlijn? Twijfel niet, verbeter jezelf en probeer het opnieuw. Dat is de boodschap van Viktor Fischer. Geen paniek, gewoon doorgaan. Het komt goed.

Scherp

Ook als het eenmaal weer loopt, hoeft er niets veranderd te worden. Ajax wint de laatste twee wedstrijden en pakt zelfs de koppositie, maar dat werpt geen ander licht op de zaak. "We moeten precies hetzelfde blijven doen," vertelt Fischer over de opdracht van Ajax.

"Of we wel of geen koploper zijn, dat maakt eigenlijk niet zo veel uit. We moeten blijven doen wat nodig is om kampioen te worden. Het enige is dat we PSV-uit nu misschien niet ten koste van alles hoeven te winnen. Ik hoop dat onze voorsprong tegen die tijd groter is dan een punt."

Ondanks de wisselvallige resultaten van de laatste weken is het vertrouwen van Fischer groot. In een goede afloop. Waarom gaat het Ajax lukken de koppositie vast te houden? "Omdat we altijd scherp zijn als het moet. We zijn goed in de toppers, alleen tegen Steaua ging het mis. We moeten gewoon zo doorgaan en laten zien dat we de druk aankunnen."

De Deen weet niet of Ajax van alle topploegen de hoogste ondergrens heeft, maar kan zich geen wedstrijd herinneren dat het elftal werd weggespeeld. "Het concept wordt niet gewijzigd, onze speelstijl is altijd hetzelfde. Of we nu winnen of verliezen, Ajax speelt altijd op dezelfde manier. Wel kunnen we ons spel blijven verbeteren."

Toch volgde na enkele teleurstellingen de vraag van Frank de Boer aan zijn spelers: doorgaan met domineren of niet? "Natuurlijk ben ik voor," antwoordt Fischer. "Ik heb geen moment getwijfeld. Je moet nooit twijfelen, maar zorgen dat de uitvoering goed is. Tegen welke tegenstander maakt niets uit. Van PEC Zwolle tot Real Madrid."

Het spel van Fischer was de laatste weken niet meer verfrissend. Het ondeugende was er een beetje vanaf. Gelukkig ging het nu weer beter, toch? "Dubbele vraag," merkt hij op. Fischer spreekt vlak voor dit gesprek twee minuten met Amsterdam FM. Zijn antwoorden zijn kort. Het is net alsof-ie er geen zin in heeft. Op z'n minst wordt een spelletje gespeeld. Het lachje in de laatste seconde van de opname zegt genoeg.

De verslaggever van Ajax Life schat in dat Fischer inderdaad geen zin heeft in de verplichtingen - op z'n minst is er iets - en speelt het spelletje mee. Akkoord, geen dubbele vragen. Zijn antwoorden zijn in ieder geval langer. Maar dan komt de dubbele vraag. Fischer is scherp, maar de verslaggever geeft niet direct op. Het onderwerp was hetzelfde, de insteek anders. Er was een verschil, toch?

Fischer geeft alsnog antwoord. "Ik ben niet tevreden omdat ik niet scoorde, terwijl ik genoeg kansen kreeg. Het is fantastisch dat we met 3-0 winnen en dat is hartstikke belangrijk, maar als je mij vraagt in de spiegel te kijken, ben ik teleurgesteld. Omdat ik had moeten scoren. Weer had moeten scoren. Een doelpunt maken is lang geleden en ik krijg kansen genoeg."

Zijn bravoure is na de vervolgvraag direct terug. Nee, natuurlijk doet hij volgende keer niets anders. Volgende keer vliegt die bal gewoon in de kruising en niet over de zijlijn. "Ik ga precies hetzelfde doen," kondigt de aanvaller alvast aan. "Niet twijfelen, maar doorgaan. Dat is wat we de komende weken ook als ploeg moeten doen. Dan komt het allemaal goed, dat weet ik zeker. Het maakt niet uit tegen welke tegenstanders we die acht finales spelen, zolang we maar acht keer winnen."

"Hmhm," ontsnapt er tenslotte uit zijn mond. Ter bevestiging. Hij knikt met zijn hoofd en geeft een stevige hand. Van Viktor Fischer hebben we het laatste nog niet gehoord. Aan die conclusie twijfelt hij zelf het minst.

quote:

Het succesverhaal van Fischer

Hoe kan Viktor Fischer zo goed geworden zijn? De NRC zocht het uit. Ze gingen langs familie en trainers om dit vraagstuk op te lossen. In Denemarken zijn ze lyrisch over de jongeling. 'Hij is de beste die we hier ooit gehad hebben.'

Dat Fischer kan voetballen is bekend. De genen heeft hij doorgekregen van zijn vader, moeder en opa. De opa van Viktor Fischer, Poul Pedersen, speelde 50 interlands voor Denemarken. Zijn vader Henrik Fischer liep alle jeugdelftallen van Denemarken door. De moeder van het grote talent was een gerenommeerd badmintonster. Een potje voetballen tussen opa en vader tegen de zoons Viktor en Magnus werd al snel een moeilijke opgave. 'We moesten steeds sluwer zijn om die jongens te verslaan. Toen Viktor acht was, hebben we de broertjes uit elkaar gehaald: één bij mij, één bij Henrik. Het ging te hard', aldus opa Pedersen.

Bemoeien met het voetbal doet meneer Pedersen nog steeds. 'In de wedstrijd tegen PSV kreeg hij een gele kaart voor zeuren tegen de scheidsrechter. Ik dacht: jongen, hold kæft! Maar dat weet hij ook hoor, dat hij zijn mond moet houden. Hij is heel zelfkritisch. Ik praat veel met hem over voetbal,maar ga hem niet de hele tijd coachen. Straks denkt hij nog dat ik een oude gek ben, en dat ik degene ben die zijn mond moet houden.'

De oude jeugdtrainer van Fischer, Lars Friis, is lyrisch over hem. 'Hij is de beste die we hier ooit gehad hebben.'
De trainer, in dienst van Midtjylland, vertelt het geheim van de smid. Ze zorgen ervoor dat de spelers intern opgeleid worden en werken onder goede omstandigheden. 'We waren de eerste die het zo deden. De reactie was typisch Deens: denk je dat je bijzonder bent? Er werd gelachen: je gaat een kind toch niet uit zijn gezin halen voor voetbal?'

Fischer was één van de talenten die voor de jeugdopleiding koos om de faciliteiten. Spelers krijgen allemaal een doel mee. 'Voor Viktor hadden we een heel concreet doel: elke week vijftig doelpunten maken. Op trainingen en in de wedstrijd. Ja, dat is veel,maar we trainen ook vaak. En het past bij Viktor, die gretigheid. Als hij twee doelpunten heeft gemaakt, vraagt hij zich af waarom hij die ene kans op die derde miste.'

'Fischer en zijn generatie zijn de eersten die van jongsaf aan van deze aanpak profiteerden. Nu doen alle clubs in Denemarken het zo. Ga maar kijken, overal wordt nu ook ’s ochtends getraind met de jeugd. Tot voor kort ongekend.'

quote:

Fischer: 'Was gewoon een snotaap, weet je'

Viktor Fischer kan in gesprek met VI nog steeds niet helemaal beseffen dat hij afgelopen zondag onderdeel was van de 32e landstitel van Ajax. In gesprek met het weekblad kijkt de Deen terug op de 31e titel, toen hij nog 'gewoon' op de tribune zat. Ook komt zijn onzekerheid ter sprake.

'Als je die twee momenten naast elkaar legt, is dat heel raar', begint Fischer over titel nummer 31 en 32. Tijdens de kampioenswedstrijd tegen VVV Venlo zat de aanvaller met de A1 op de tribune, een jaar later hield hij zelf de schaal vast. 'Opeens stond ik naast de spelers die ik vorig seizoen helemaal nog niet kende. En zij kenden mij niet. Ik was gewoon een snotaap, weet je.' De ontwikkeling van Fischer ging dit seizoen dan ook in sneltreinvaart. 'Dit had ik niet verwacht. Naarmate het kampioenschap dichterbij kwam, begon ik me steeds meer te realiseren dat het uitzonderlijk is geweest. Maar ik schrik er niet van. Integendeel. Ik probeer er juist heel erg van te genieten.'

Fischer maakte zich bij het Ajax-publiek geliefd door met bravoure te spelen, vanaf zijn debuut. 'Eigenlijk heb ik twee gezichten', erkent hij. 'Ik ben een denker. Vaak neem ik me voor gewoon ongecompliceerd een wedstrijd in te gaan. Dan zie ik wel hoe het loopt. Maar zijn ook momenten dat ik teveel pieker. Dat kan vooraf zijn, of erna. Ik zou graag willen dat ik wat meer in het nu speel. Dat ik zo veel emotie toonde, gebeurde onbewust. Het heeft niet alleen met passie te maken, ook met perfectionisme. En ja, misschien is het wel een beetje on-Deens. Maar dan ik zó gefocust op het scoren... Eerlijk gezegd wil ik helemaal niet dat het publiek mij zo heftig ziet reageren. Ik wil wat koeler zijn. Kans gemist? Oké, accepteren en weer doorgaan.'

Volwassen woorden van een jong ventje, dat na iedere gemiste kans nog steeds doet alsof het WK zojuist verloren is gegaan. 'Toen ik klein was, vond ik het net zo vervelend als het niet lukte. Maar ik maakte meestal nog wel vijf of zes doelpunten per wedstrijd, dus het ging allemaal vanzelf. Nu weet je dat je zelden zo'n grote hoeveelheid kansen krijgt. Daardoor wordt het lastiger. Je gaat twijfelen. Was dit mijn laatste mogelijkheid? Is het nu klaar voor vandaag? Het ongeduld zit me nog een beetje in de weg. Maar dat hoort ook bij de leeftijd, denk ik.'

Het is het perfectionisme en de onzekerheid maken zich soms meester van Fischer. 'Zelfvertrouwen is gewoon alles en dan doe je zulke dingen', zegt hij over de stift tegen NEC. 'Ik wist dat het terug zou komen en toch loop je te malen. 'Wat als ik dit seizoen meer scoor? Wat gebeurt er na de zomer? Zit ik dan weer op de bank?' Nu ga ik daar wel iets rustiger mee om. Kwaliteit kun je niet tegenhouden.' En juist daarom is het zo frappant dat de Deen af en toe niet beseft wat hij zelf doet. 'Eigenlijk was het net zo als na de wedstrijd tegen PSV in december, toen ik met een doelpunt en een assist belangrijk was. Veel mensen kwamen naar me toe en zeiden: 'Besef je wel hoe mooi dit is?' Ik heb wel in de gaten dat ik bijzondere dingen heb laten zien. Alleen moeten anderen mij daar af en toe aan herinneren.'

quote:

‘Viktor is weer de oude Fischer’

Viktor Fischer beleefde de trainingsweek in De Lutte afgelopen jaar in een roes. De rookie van 2012 behoort een jaar later tot dé beloftes in de Ajax-selectie. De 19-jarige Deen blikt terug op het seizoen van zijn doorbraak én vooruit naar het komende voetbaljaar. Monoloog van de ‘nieuwe Fischer’.

,,Ik was er vorig jaar in De Lutte ook bij. Ik weet nog dat ik vooraf door mijn zaakwaarnemer werd gebeld. Of ik mee kon doen met de A-selectie, in plaats van met de voorbereiding van de A1. Vorig jaar was heel spannend. Alles was spannend. Ik moest aan alles wennen. Alle oefeningen waren nieuw. Ik kende de trainers en de jongens nog niet. Het was ook wennen aan alle grote namen. Alles was anders.’’

,,Ik was soms heel erg bang. Bang om fouten te maken in trainingen en wedstrijden. Angst voor de consequenties die fouten van jou zouden hebben. Ik maakte toen ook veel fouten. Natuurlijk maakte ik veel fouten. Fouten maken betekent beter worden; volgende keer doe je dingen beter. Nu vind ik het minder erg om fouten te maken. Ik weet nu dat het niet erg is om fouten te maken.’’

,,Dit jaar ben ik rustiger. Ik ken het hele team, alle trainers en begeleiders. Dát maakt het ook rustiger. Ik ben mezelf weer een beetje… Of eigenlijk ben ik mezelf heel veel meer dan vorig jaar. De oude Viktor Fischer. Dat is duidelijk een groot verschil met vorig jaar. Zoiets geeft mezelf ook meer vertrouwen, eerlijk gezegd. Ik heb nu duidelijker een rustiger gevoel in buik, in mijn hele lichaam, als ik het veld op loop.’’

,,Ik was vorig jaar als een van de Ajax-talenten van de Toekomst. Dit jaar sta ik er als Fischer; de man Fischer, speler van Ajax. Dat vind ik heel erg mooi. Is ook een compliment. Het bewijst ook dat ik goede dingen heb gedaan. Er is een verwachting. Dat zorgt voor spanning. Vind ik ook lekker.’’

,,De sfeer, hier in De Lutte is heerlijk. Het is, net als vorig jaar, heel mooi weer. En er zijn veel supporters. Het is goed werken zo. Heel lekker. SV De Lutte doet er ook veel aan om ons een goed veld te geven. Ze doen hier hun uiterste best.’’

,,Als team hebben we een doelstelling. Die past goed bij wat ik persoonlijk ook wil. Ik wil graag kampioen worden, de beker pakken en de Johan Cruijff Schaal winnen. Wil ook verder in de Champions League komen dan vorig jaar. Voorbij de groepsfase komen zou heel mooi zijn. Dat moeten ook onze doelstellingen zijn. Simpelweg omdat we een goed team hebben. De Johan Cruijff Schaal moeten we ook willen winnen. Ook mooi om die te mogen pakken.’’

,,Persoonlijk wil ik altijd meer bereiken dan het seizoen ervoor. Dus meer assists afleveren en meer doelpunten maken. Belangrijker worden. Ajax moet altijd op Viktor Fischer kunnen rekenen, in alle wedstrijden. Groot of klein. Ik vind 7 en 10 hele mooie nummers en mooie posities. Maar nu is linksbuiten een heel mooie positie voor mij. Centraal hebben we heel goede spelers staan. Linksbuiten past op dit moment het beste bij mij.’’

,,We hebben een jonge groep. En ik ben nog steeds een heel jonge jongen. Vorig jaar was ik 18, nu ben ik net 19. Ben nog steeds een van de jongsten. Dat moet ik zelf niet vergeten. Het moet niet te snel komen, het moet nog even duren. Ik kan nog veel leren. Je moet jezelf ook de tijd geven om te groeien. Het moet niet te snel gaan.’’

quote:

Op donderdag 7 februari 2013 01:23 schreef BankAardappel het volgende:
Wel zonde dat hij nu al hoopt dat hij over 2-3 jaar de stap naar een volgende club kan zetten.

quote:

Op maandag 10 februari 2014 20:05 schreef Sunri5e het volgende:
Even serieus een discussie starten. Wat is er aan de hand met dit joch? Hij staat al 1,5 stil. Of als je het echt goed bekijkt is hij minder geworden. Alles is veel te gehaast en hij lijkt geen overzicht te hebben.