Hoi mensen,
Ik ben soortement van nieuw hier (en ik weet niet goed wat ik moet zeggen
), heb me net geregistreerd, na een hele tijd dat niet nodig gevonden te hebben, ik lurkte toch alleen zo af en toe maar, maar nu wilde ik eigenlijk wel mee praten. Vandaar.
De laatste anderhalf jaar weet ik dat ik, zeg maar, geen standaard vrouw ben, te mannelijk van binnen om zelfs een wat mannelijke vrouw te zijn, maar ik dacht dan altijd wel "ik ben beide en ik zou niet weten waarom ik niet gelukkig kan zijn in een vrouwenlijf", maar nu sinds een paar dagen, sinds ik weer eens verhalen van andere transmannen ben gaan lezen, kijken of ik het zou herkennen (wat denk je? Tot jankens toe: na een half uur moest ik stoppen omdat het niet meer te harden was), weet ik: dit wil ik ook. Nu achteraf, nu ik het kan benoemen, voelt het voor me alsof ik altijd op een filmset heb gelopen zonder er af te kunnen, altijd alsof ik een rol speelde.
Nou ja, jullie hebben soortgelijke dingen ook gehad, dus ik vertel er niets nieuws mee. Kan ik dus even goed achterwege laten.
Hmmmmz, nou ja, laat ik maar gewoon kijken wat jullie verder schrijven en dan kijken of ik voorzichtig kan gaan meedoen
G.