. 3cm boven de enkel een gecompliceerde botbreuk. Scheenbeen/kuitbeen beide door (grappig als je voet los aan je been hangt 
). Er is nu een plaatje met een paar schroeven in gezet, en het lijkt allemaal goed te komen.Het is nu al weer iets meer dan een week geleden, maar het gevoel begint er nu langzamerhand weer in te komen. Met als resultaat dat de spieren soms verkrampen, en dat doet soms ERRUG zeer. Vooral als mijn scheenbeen-spier verkrampt zit ik rechtop in mijn bed van de pijn, en dat gebeurt nogal eens op het moment dat ik bijna in slaap val 
.
Heeft iemand tips?
quote:stoer, volgens mij kan iemand zoals jij zich niet vervelen
Op donderdag 08 augustus 2002 12:37 schreef RetepV het volgende:
(grappig als je voet los aan je been hangt
veel succes verder.
Ik ben extra kalk pillen gaan slikken om het herstel te bevorderen en extra vitamines. Ook kreeg ik later probleem met poepen, door het stilzitten gaan je darmen het zwaar krijgen.
Die kramp moet vanzelf over gaan, komt denk ik doordat je lichaam er aan moet wennen dat het stil moet zitten.
Verder is het gewoon zwaar klote. Twee keer een been gebroken en ik blijf er bang voor......
Ik kreeg veel zware pijnstillers, anders hield ik het niet uit. eerste week lag ik ook in het ziekenhuis, mocht geenens naar huis toe.
Maar ik slikte ibruprofen (geloof dat je het zo schrijft) of een andere spierverslappend middel, juist om dit soort samentrekkende bewegingen van de spieren tegen te gaan.
Oh ja, tip zorg dat je geen waterpokken krijgt, dat had ik toen ik eens mijn scheenbeen gebroken had (ja, een mens kan wat breken!)en dat is niet fijn! Al die waterpokken die zich aan je gips gaan vasthechten!
quote:Dat vind ik nog het ergste van allemaal, ik blijf er in ieder geval de komende jaren last houden van mijn enkelbanden, die ook gescheurd waren, dus blijf ik er continue aan herinnerd worden.
Verder is het gewoon zwaar klote. Twee keer een been gebroken en ik blijf er bang voor......
Heb ook nog steeds nachtmerries, dan beleef ik dat moment weer dat het breekt. durf niet echt over oneffen velden te lopen, bang dat er weer wat gebeurt enz enz. Dat is best wel jammer!
quote:He, dat komt heel bekend voor. Ik ging een aantal jaar geleden voor het eerst skieen. Ik denk dat ik drie nachten wakker heb gelegen met denken aan... En telkens voelde ik weer m'n been breken en hoorde ik die droge klik...
Op donderdag 08 augustus 2002 12:57 schreef Ronhui het volgende:[..]
Heb ook nog steeds nachtmerries, dan beleef ik dat moment weer dat het breekt. durf niet echt over oneffen velden te lopen, bang dat er weer wat gebeurt enz enz. Dat is best wel jammer!
Als ik ook naar van die 'grappige' filmpjes kijk waar mensen iets breken dan wordt ik echt naar.
Volgens mij kunnen mensen die niks gebroken hebben zich dit ook niet voorstellen...
Extra vitamines en kalk slikken had ik ook al aan gedacht, dat leek me al een goed idee. Maar bij de apotheek zeiden ze dat dat toch niet hielp. Melk met extra kalk zou wel helpen, dus dat ga ik maar drinken .
Ik merk wel dat de kramp minder wordt als ik mijn been warm hou. Het probleem is dat het nog niet in de gips zit. Er zit een spalk aan de onderkant, de plek waar het gebroken is, is ingetaped, en de rest is afgebonden met rekverband. Ik denk dat dat verband de warmte niet zo goed vast kan houden.
Volgende week krijg ik gips als alles goed gegaan is.
* RetepV niet vervelen
Hehehe, vervelen? Ach, het deed wel pijn, maar elke nieuwe ervaring is weer eentje erbij . Daar moet je gebruik van maken, je breekt tenslotte niet elke dag je been .
Maar goed, het ene moment ben ik sjachereinig en het andere moment gaat het wel.
[mij en bang zijn]
Hmz, ik durf het niet met 100% zekerheid te zeggen, maar ik denk niet dat ik bang zal zijn om hem weer te gebruiken. Tenslotte is het wetenschappelijk bewezen dat de breuk bij een gebroken been alleen maar sterker wordt door ietwat overdreven botgroei. Als je je been opnieuw breekt is het altijd naast de plek waar je het eerder gebroken hebt. Mind over matter .
Maar ja, af en toe die krampscheuten he....
Maar goed, 10 minuten nadat ik thuis was, zag ik een nieuwsbericht dat er net in dat ziekenhuis (Gooi Noord) de MRSA bacterie (ziekenhuisbacterie die niet meer op antibiotica reageert) ontdekt was en er operatiezalen en slaapzalen gesloten waren. Fijn. Maar ik heb geen koorts, dus geen ontsteking.
Anyway, ik merk ook dat er verlichting optreedt als ik een extra kussen onder mijn been leg, dus de hoogte is blijkbaar ook van belang.
De eerste 2 weken zijn nog wel te doen. Maar daarna wordt het echt saaaaaaaaaaaaaaaaai. Probeer dan zoveel mogelijk uit het huis te zijn dan helpt het beste tegen de saaiheid. Alleen is het vervelend dat je met krukken moet lopen.
Als je jeuk hebt moet je niks doen, dan went het vanzelf en merk je er niks van. Zodra je gaat krabben wordt het meer en erger
Het grote probleem met enkels is dat er zoveel shit bij elkaar zit. Je kunt de rest van je leven er last van blijven houden. Ik heb na 2 jaar nogsteeds wel eens last van mijn enkel bij het skateboarden en snowboarden als ik een keer hard land. En het ergste is de angst die je eraan overhoud. Je leert alles veel langzamer omdat je lef minder is en voorzichtiger bent.
Ja, ik prijs me inderdaad gelukkig wat dat betreft .
Ook als ik mijn kniebanden of enkelbanden gescheurd had zou ik verder van huis zijn geweest. Dus ik maak me daar niet zulke zorgen over.
Met dat plaatje in mijn bot hoefde er ook geen gips tot aan mijn heup op, dus ook dat valt wel mee.
Volgens mij gaat dit 100% genezen en ga ik er binnenkort geen last meer van hebben. Ik hoop het in ieder geval . En anders heb ik pech gehad.
Trap waar ie vanaf wilde springen haalde die het laatste treetje niet.
Tips kan ik je niet geven, mijn broertje heeft laten zetten wat er gezet kon worden, een plaatje wilde die niet.
Hij is zelfs met zijn gebroken enkel naar huis komen lopen, zat een tikje los maar op de een of andere ging hinkelen wel.
Af en toe had ie het wel over dat het erg veel pijn deed, maar zoals hij het zei, ff een pijnstiller voor ik ga slapen en gewoon aan lekkere wijven denken, het gaat vanzelf wel over.
quote:Helaas moest ik minimaal 8 weken rust huiden, dat wil zeggen, niet er op lopen. het enigste wat ik wel eens kon doen was op me kont de kamer door en de trap op naar de computerkamer!
De eerste 2 weken zijn nog wel te doen. Maar daarna wordt het echt saaaaaaaaaaaaaaaaai. Probeer dan zoveel mogelijk uit het huis te zijn dan helpt het beste tegen de saaiheid. Alleen is het vervelend dat je met krukken moet lopen.
voor de rest heeft het 3.5 maanden geduurd voordat ik weer zonder krukken kon lopen. moest heel voorzichtig beginnen met lopen.
Tip, begin meteen met fysiotherapie, ik begon er pas in april mee (brak mijn enkel in augustus, kon pas echt zelfstandig lopen in Januari) en heb dus van jan. tot april rondgelopen met pijn, elke stap die ik deed deed pijn, mijn enkel zwol op.
Nu gaat het wel, maar als ik veel loop of andere dingen doe (bijv naar Sensation) dan weet ik dat ik de rest van de week pijn heb, heel vervelend!!
wat deed je, kickflip van een trap met 13 treden ofzo
en één goeie tip: zorg ervoor dat je tony hawk 3 op je pc hebt 
quote:Nope, gewoon een ollie, maar ik kwam met mijn linkervoet naast mijn board op de grond neer, met mijn hiel boven mijn board. Met mijn rechtervoet (mijn voorvoet, ik sta goofy) kwam ik op mijn board terecht. Maar ik was uit balans, dus ik dacht: ik schop mijn board weg. Maar toen bleef de hiel van mijn linkervoet achter de kicker hangen en draaide mijn voet dus met zwaar geweld 90 graden de hoek om.
Op zondag 11 augustus 2002 17:53 schreef Whaxx het volgende:
je scheenbeen en kuitbeen gebroken met skaten?
wat deed je, kickflip van een trap met 13 treden ofzo
*KRAK* "Kutzooi, mijn been gebroken" riep ik nog .
Echt heel stom. En het ging ook zo makkelijk, ik kan het eigenlijk nog niet geloven. Ik skate pas weer 1.5 maanden!
Ik heb helaas geen tips voor je, wil je alleen even sterkte en een spoedig herstel wensen.
). Als je eenmaal gips hebt, word je al mobieler dan je nu bent. Want gips went snel en dan leer je al snel ontdekken wat je ermee kunt (of dat nu mag of niet 
). Het vervelendste vond ik dat je niet lekker kunt douchen. Daar heb ik het volgende op gevonden. Ik nam een flinke plastic zak en plakte die aan mijn been vast met van dat brede plakband (waar ze dozen mee dichtplakken). Een flinke laag plakband eromheen en dan kun je toch vrij goed badderen (leg wel een schaar binnen handbereik om de boel er weer af te knippen 
). Als je erop mag staan is dat al snel goed te doen. Mag je niet staan, versier dan een kunststof krukje om op te zitten tijdens het douchen, en eventueel een tweede krukje voor je been.
Jeuk is een ander probleem. Eigenlijk mag je niet onder dat gips poeren. Maar ik gebruikte de achterkant van een breinaald. Daarmee kun je vrijwel alle plekjes bereiken zonder dat je iets kapot krabt.
En dan (vooral met warm weer) de stank. Ik kocht een megafles eau de cologne (Hema) voor als de stank weer te erg werd en sprenkelde dat er kwistig overheen Ook geen geweldige geur, maar altijd nog beter dan die stank van het gips...
Succes en ik hoop dat je er snel weer vanaf bent. Enig idee hoe lang je ermee zoet bent?
quote:Hahaha, grappig!!
Op donderdag 08 augustus 2002 12:37 schreef RetepV het volgende:
...
(grappig als je voet los aan je been hangt
...
Als je linkerbovenbeen een extra knie heb gekregen..
Nou niet dus.. moest zowat opnieuw leren lopen.. de pin zit er nog steeds in.. een pin van zo een 40 cm.. de schroeven voel ik langs me vel heen schuren als ik op me linkerzij lig..
Deze heb ik overgehouden aan mijn (puberale) rijgedrag op een Suzuki TSX waarmee ik frontaal op topsnelheid tegen een Volvo S80 ben geklappert.. nou daar heb ik wel van geleerd..
Nu rij ik alleen s'nachts hard
Op het ziekenhuis werd een radius fractuur geconstateerd. Vroeger moest je dan gelijk in het gips, tegenwoordig krijg je een week een drukverband om. Zodat je na die week weer rustig wat dingen kunt kun. Niet dat dat kon na die week
Maar goed kon dus 3 weken niets met mijn rechterarm doen. Zit nu nog steeds wat vocht rond mijn elleboog. Op het moment gaat het al weer stukken beter, kan alle bewegingen weer doen. Alleen volop kracht zetten is er nog niet bij.
Kan niet wachten tot ik weer de ouwe ben, kan ik eindelijk weer effe sporten. Ik word gek zo!!
Succes
) gaat allemaal prima met dat gips, mag er al op lopen en dat gaat behoorlijk goed, alleen vervelend langzaam. Maar de laatste dagen kriebelt het echt als de hel. Iemand enige tips wat je hiermee kunt? of wat je absoluut niet moet doen? (stond net al met het broodmes eronder te vroeten, maar das niet echt makkelijk, breipennen heb ik helaas niet)quote:Lineaal? Je moet oppassen met dat krabben, voor je het weet heb je een ontstoken wondje. Als je krabt, dan in elk geval met iets dat niet scherp is. Sterkte!
Op maandag 18 augustus 2003 04:18 schreef blaaaat het volgende:
Heb paar weken geleden dus ook mijn been gebroken (met surfen
Als de pinnen eenmaal in je poot zitten, moet je toch je voet licht in beweging proberen te houden, anders gaat het verkrampen etc.
De pinnen heb ik een half jaar erna laten verwijderen, maar die waren zo vastgegroeid in het bot, zodat die de tijdens de operatie waren ovegebroken. Dus er zitten nu nog stukjes ijzer in dat bot, maar het steekt niet uit ofzo, en ik heb er geen last meer van.
Important: Let er vooral goed op dat het gips niet te strak om je been/voet is gedaan.
Bij mij was dat wel het geval, zodat ik een stuk dood weefsel op mijn voet heb gekregen, wat ze ook weg hebben moeten halen, en wat nu een groot litteken is geworden. Gelukkig is het maar op m'n voet.