Je moet er trouwens wel gewoon voor uit durven komen dat
jij het niet wilt. Heb je dat al gezegd als reden, of ben je allerlei smoesjes aan het bedenken zoals "het is niet goed
voor ons, voor jou, voor de kinderen" etc. - om maar niet te hoeven stellen dat jij ook een beslissend recht hebt in de vraag samenwonen of niet?
In dat geval (uit een vergelijkbaar topic met drammende vriendin):
quote:
Op vrijdag 25 mei 2012 00:47 schreef Polarcat het volgende:"Maar ik blijf er van overtuigd dat ik niet het recht heb haar zo zwaar te belasten zo vroeg in onze relatie."Dit gaat om jouw rechten en beslissingen, niet om haar rechten. Zij is prima in staat om voor zichzelf te beslissen welke belasting ze aan durft. Die beslissing heeft ze blijkbaar al gemaakt: ze heeft bij jou het verzoek c.q. de eis (het ligt er een beetje tussenin) neergelegd, om full-time mee te werken aan je project.
Ten slotte nogmaals een waarschuwing.
"Nu verwijt ze mij dat ik een einzelganger ben die niet vertrouwt in onze relatie. Dat het niet alleen mijn droom is maar ook de hare. Dat zij mij gewoon volledig wil helpen in mijn droom zodat het onze droom zal worden."Dit komt dichtbij emotionele manipulatie: "als je mij niet de positie binnen jouw project geef die ik eis, dan ben je een einzelganger zonder vertrouwen in de relatie en in mij, dan ben ik beledigd, dan... [emotioneel gevolg]". Jij moet zakelijke beslissingen kunnen nemen zonder emotionele repercussies - anders heeft zij via emotionele chantage macht over jouw zaak en geld. Dat is zeer ongezond voor een relatie. Het is goed mogelijk dat ze statements zoals in de quote opnieuw zal herhalen, misschien in andere woorden of zelfs sterkere woorden. Wijs dit soort 'redenaties' kalm, respectvol, liefdevol maar duidelijk af.
quote:
Op vrijdag 25 mei 2012 01:10 schreef Polarcat het volgende:Je moet gewoon niet zo zwak "haar rechten" aanwenden als excuus om je hieruit te lullen. Dit is een typische situatie waar je voor jouw recht om een beslissing te maken moet opkomen. Net zoals zij het absolute recht heeft om zelf te beslissen wat ze wil en kan doen, heb jij dat ook over jouw leven en eigendommen. Inclusief je zaak. Natuurlijk moet je die beslissingen emotioneel tactisch brengen, maar als ze dan nog boos op je blijft, is het simpelweg emotionele chantage. Daar hoef jij je dan niet schuldig over te voelen. Kortom, je hoeft je niet schuldig te voelen over je beslissing, die is gewoon je recht. Wil je haar in de zaak, onderhandel over de voorwaarden. Zo niet, dan niet.
Ik zou haast durven stellen dat zij het recht niet heeft om jou met zo'n groot verzoek te belasten, 9 maanden in de relatie. Het gaat hier om 30 000+ euro.
Dus als ze met argumenten komt als "houd je soms niet van me/vertrouw je me soms niet dat je niet wilt samenwonen", dan zeg je: een mens kan prima van iemand anders houden zonder meteen te hoeven samenwonen. Maar ik vraag me af of een mens ook echt van iemand kan houden en tegelijkertijd geen respect toont voor zijn keuzes in het leven.
Verder begrijp ik uit de reacties dat je dit soort advies al vaker hebt gehad, dus ga ik niet verder meer reageren. This is it, je moet voor jezelf opkomen en het durven uitmaken als ze dat niet pikt. Klaar. Doe je dat niet, dan blijf je zelf in een relatie met lak aan je grenzen en zul je elke maand wel een nieuw topic kunnen beginnen om de volgende lading stoom af te blazen. Jouw keuze.
[ Bericht 0% gewijzigd door Polarcat op 29-06-2012 21:01:19 ]