Het kleinzielige gedrag van de hedendaagse vrouw begint de laatste jaren steeds triestere vormen aan te nemen. Onlangs had ik een discussie met een aantal van mijn beste vrienden en zij deden allen hun beklag over het feit dat ze geen porno mogen kijken van hun partner. Enigsinds verbouwereerd drong het tot mij door dat ook mijn exen daar enorme moeite mee hadden.
Er zit blijkbaar een fundamenteel verschil in hoe vrouwen naar porno kijken en hoe mannen dat doen. Binnen een relatie zien de meeste vrouwen porno als een soort bedreiging, terwijl mannen het simpelweg als een (leerzame) aanvulling zien op hun seksleven en niet als iets wat afbreukt doet aan zijn liefde voor zijn vrouw. Vrouwen blijven stellig volhouden dat haar man porno niet nodig zou moeten hebben omdat hij bij haar aan al zijn trekjes zou moeten komen. Ze zou daarin misschien enig recht van spreken hebben, ware het niet dat de Nederlandse vrouw vaak al verzuimt om haar partner te trakteren op zijn dagelijks pijpbeurt.
Bovendien heeft porno een speciaal plekje in het hart van de meeste mannen. Sommige van ons werken al aan onze verzameling sinds we een internetverbinding hebben. Jarenlang hard werken om een prachtige collectie op te bouwen. Dat gaan we toch zeker niet opgeven omdat een onzekere vrouw dat eist van ons? Sterker nog, als zij haar partner werkelijk zou respecteren, dan zou zij meehelpen aan het uitbreiden en onderhouden van zijn pornoverzameling. Dat zou pas echte liefde zijn.
Klacht: preutse, onzekere vrouwen die van hun partner eisen dat ze geen porno meer kijken