Afghan Whigs.
Nu was ik al fan voordat ze op LL optraden, maar hiermee was ik helemaal verkocht.
Net Helmet en Morphine achter de kiezen, al een fantastisch voorprogramma, natuurlijk. De intredende schemering werkt ook mee aan dat beetje extra. En die vloer, die houten vloer...die is gemaakt voor de beats van Gentlemen, Be Sweet en Fountain & Fairfax.
Je kúnt niet stil blijven staan, want die vloer beweegt je in precies het goede ritme. Je blijft er gewoon in hangen, wát een vering..
Maar genoeg over de vloer, de band zit in haar prime van de tour. Er worden duidelijk veel nieuwe zieltjes gewonnen. Over het festivalterrein hangen posters met Evan Dando en Greg Dulli als de nieuwe helden van de alternatieve scene (Kurt Cobain was net 4 maanden eerder overleden, dus er werd gezocht). Nou, hij is gevonden hoor, de nieuwe messias. Door mij in ieder geval dan, want écht doorgebroken zijn ze natuurlijk nooit.
En da's ook best lekker, kan ik ze een beetje voor mezelf houden.
Was er al eens een link gelegd tussen Froger's "Een zingende merel, de geur van de zee" en MEROL's "Hou je bek en bef me", of moet het weer eens van deze eeuwige puber komen?