LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 17:59 |
Hallo, Ik ben een meisje van bijna 16 en mijn probleem is dat mijn ouders veel te overbezorgd zijn. Ik mag helemaal niets van ze. Mijn moeder geeft me geen vrijheid. Als ik in het bos wil wandelen, mag dat niet want je wordt daar meteen verkracht als je er een wandelingetje maakt! Ook mag ik niet na zes uur `s avonds fietsen ![]() Als ik zeg dat ik meer vrijheid wil, net als mijn vriendinnen, nemen ze me niet serieus. Ik ben immers aan het puberen en dit is een fase waar ik doorheen moet. Een paar jaar geleden had ik niet eens vriendinnen, maar toen was ik wél de ideale dochter. Ik ging nooit tegen mijn ouders in, haalde de hoogste cijfers, maakte altijd mijn ouders. Nu ben ik wel gelukkig, al is mijn studie (en gedrag kennelijk ![]() Ik mag niet naar een vriendin toe, omdat ''ze een slechte invloed op mij heeft''. Alleen omdat ze niet perfect beleefd was tegen mijn moeder heeft ze een hekel aan haar. Mijn moeder had een hekel aan al mijn vroegere vriendinnen. Ik denk dat ik zo weinig contact met ze had doordat mijn moeder zo streng was. Waar anderen op de middag zelf even zeiden dat ze bij een ander gingen spelen, moest ik het drie dagen van te voren weten, en dan heel vroeg weg. En als ik dan bij anderen was, merkte ik dat die ouders veel soepeler waren. Nu wil ik, omdat ik over een paar weken zestien word, eindelijk eens wat meer vrijheid hebben. Maar als ik met ze in discussie ga, wordt het een geschreeuw van jewelste omdat ze me niet serieus nemen. Ze wilde al bijna mijn verjaardagsfeest niet door laten gaan ''als ik niet normaal doe''. En als ik met goede argumenten kom (''Waarom mag ik dit niet?'', zeggen zij dingen als: ''Niet zo brutaal! Omdat het zo is! Je doet maar wat je ouders zeggen zolang je in dit huis woont!'' Dit helpt natuurlijk niet echt. Hoe kan ik meer vrijheid vergaren? Alvast bedankt voor de reacties (als ze serieus zijn tenminste). | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:01 |
Je bent een puber, dit is inderdaad een fase waar je doorheen moet. Wees blij dat je ouders zich zorgen om je maken. En als je écht meer vrijheid wilt en vind dat je ouders té bezorgd zijn, heb het er gewoon in een volwassen gesprek over in plaats van een ordinaire puberscheldpartij ![]() | |
leeell | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:07 |
onzin, je kan ook te ver gaan, na 6 uur niet fietsen om je 16de kom op man ![]() | |
BeyondTheGreen | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:08 |
Op je 18e het huis uit gaan. Verder pak je gewoon je fiets na 6 uur en doe je waar je zin in hebt. Wat gaan je ouders anders doen? Je spullen kapotgooien? | |
Lienekien | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:08 |
Vertel eens iets over het gezin waar je uitkomt. Is deze beschermende houding misschien heel gewoon voor je ouders? | |
no1uknow | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:08 |
Ga zsm het huis uit. | |
keestwee | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:09 |
Je moet nu een vuist maken, laat haar weten dat het genoeg geweest is. Laat merken dat het nu over is met dat overbezorgd zijn. Ga schreeuwen, gooi iets kapot, loop weg oid, ga keihard, maar dan ook keihard janken en schreeuwen en over de grond rollen. Je moeder zal misschien niet alles toekennen. Maar ze zal zeker wel iets op schuiven. Misschien niet naar het gewenste resultaat, maar dat bereiken is slechts het bovenstaande een aantal keren uitvoeren. Liever niet doen natuurlijk, maar in dit soort situaties moet je vechten voor je recht. | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:09 |
Zo in de winter kan ik me het wel voorstellen hoor, niet meer alleen op straat fietsen. Of mag je écht niet na 6 uur fietsen, ook al ben je met anderen? | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:10 |
Dat moet je dus juist niet doen ![]() ![]() | |
keestwee | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:11 |
Wat voor noordkoreaans gezin leef jij -.-. Dat meisje is verdomme al 16 en kon pas fietsen in groep 6.. Dat is niet gezond. Ze moet nu op haar strepen gaan staan anders blijft ze altijd afhankelijk van haar ouders en kan ze op haar 18e de was nog niet eens doen. | |
keestwee | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:11 |
Nee, dit is de manier. Je ouders houden van je. Laat zien dat deze situatie je aan het hard gaat, dat je dood ongelukkig bent en ze zullen een compromis bedenken. Het is niet ideaal, maar dit is gewoon hoe het gaat. | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:12 |
Met 'kon pas fietsen' bedoelt ze alleen over straat fietsen hoor ![]() | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:13 |
Bullshit, je moet laten zien dat je je gewoon als volwassen kan gedragen en verantwoordelijkheid durft te nemen. Gaan janken, schreeuwen, slaan en dingen kapotgooien ![]() | |
Lienekien | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:13 |
Op je strepen staan door je als een kleuter te gedragen? | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:14 |
- weg- [ Bericht 99% gewijzigd door Crutch op 19-06-2012 18:22:21 ] | |
BeyondTheGreen | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:15 |
Misschien levert het haar een plekje op in het gesticht. Maar of ze daar meer vrijheid heeft valt te bezien. Als jij later in een bejaardentehuis zit en je mag na zessen niet meer op straat, ga je dan ook huildend op de grond rollen? | |
ylSs | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:18 |
Ehm.. dit is toch normaal toch je moet gewoon de grenzen gaan opzoeken denk ik en aantal keer normaal gesprek voeren. Dan niet luisteren, gewoon wel na 6 uur dorp in gaan. Je moet ook zelf beetje vrijheid gaan innemen als je altijd maar luistert denken ze ook dat ze misschien goed bezig zijn (je ouders) | |
Id_do_her | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:20 |
Dit is wel een gevalletje wat te ver gaat lijkt me. ![]() Pas in groep zes kunnen fietsen, dat is wel ernstig. ![]() | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:20 |
Jezus, is dit PUB ofzo? Met die posts over schreeuwen en over de grond rollen ![]() Ga gewoon volwassen een gesprek aan. Als je dat lukt uiteraard. | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:22 |
Ze zijn juist bang dat ze de grenzen gaat opzoeken, en dat willen ze niet. Gewoon een geciviliseerd gesprek voeren, laten zien dat je een normaal persoon bent die geen gekke dingen gaat doen, en ze zijn best bereid een compromis te sluiten. Als het dan na een tijdje goed gaat (en nee, dat valt geen 'grenzen zoeken' onder), zijn ze bereid de vrijheden nog wat uit te breiden. Enzovoort. Echt, het is niet zo moeilijk. Ben ik nou de enige die een stukje empathie voor die ouders kan opbrengen? | |
Crutch | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:22 |
Leeftijdsgrapjes mag je achterwege laten. | |
2Happy4U | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:24 |
TS kan er anders niets aan doen dat haar ouders zo dom reageren ![]() TS, zo snel mogelijk het huis uit. | |
Metalfrost | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:24 |
Ik denk dat je op die leeftijd moet bewijzen dat je voor een groot gedeelte op eigen benen kan staan. Dus regelmatig je kamer opruimen, de afwas doen, kleren opvouwen, koken, enzovoort. Zo laat je je ouders zien dat je geen klein meisje meer bent waar gezorgd voor en bezorgd over moet worden. Misschien krijg je zo meer vrijheid. | |
Anyanka | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:25 |
Lastig hoor, je ouders geloven waarschijnlijk echt dat dit het beste is voor jou, en dan is het moeilijk om ze van iets anders te overtuigen, vooral omdat alles wat jij zegt als pubergril kan worden weggeschoven. Misschien zou je een gesprek kunnen hebben met een derde erbij, bijvoorbeeld een oom/tante, opa/oma of je mentor? Liefst iemand die je ouders ook hoog hebben zitten. En anders gewoon zeggen dat je over 2 jaar het huis uit bent, en tegen die tijd graag als zelfstandige volwassene wil functioneren. Dat betekent dat je vanaf nu flink je rechten (bedtijd, afspreken met vrienden) en plichten (bijvoorbeeld huishoudelijke klussen, bijbaantje) moet uitbreiden. | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:25 |
Je weet ook dat we alleen het verhaal van de kant van TS horen, en niet van de kant van de ouders? Elke puber (niets persoonlijks, TS) dikt dit soort verhalen aan. | |
#ANONIEM | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:28 |
Ook dit ja. TS heeft waarschijnlijk eea op haar kerfstok gehad dat haar ouders dit het beste vinden ![]() Met deze economie zou ik trouwens echt niet op je 18e het huis uitgaan, tenzij het echt niet anders kan omdat je in een bepaalde stad wilt studeren. Kost klauwen met geld, en je kunt je niet focussen op je studie als je een berg extra verantwoordelijkheden en bezigheden erbij krijgt. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:29 |
Schreeuwen en rechten ontnemen. Mijn broer is achttien en mag net iets meer dan ik ![]() Jammer. Alleen over straat fietsen was groep 7. Ik krijg daar geen kans voor. Mijn kamer is al té schoon, en nog klaagt mijn moeder over rotzooi. Bij de rest, als ik het zelf probeer te doen, staat ze er bezorgd bij. Mijn vader is niet zo erg als mijn moeder maar is het toch (irritant genoeg) altijd met haar eens. Over twee jaar. Het liefst hebben ze dat ik in Utrecht ga studeren want dan woon ik nog thuis. Als ik zeg dat ik op kamers ga ''Oh je kunt helemaal niets zelf!'' goh, hoe zou dat komen ![]() | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:29 |
Nee, ik heb niets misdaan. Wel als dit zo doorgaat. | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:30 |
En TS, wat ga je met de tips in dit topic doen? | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:31 |
Uitvoeren als er goede tussen zitten. | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:32 |
Heb je al goede gezien? | |
Metalfrost | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:32 |
Praten met je ouders over dit allesomvattende probleem, niet specifiek over 'waarom mag ik niet later dan 6 uur rondfietsen' al geprobeerd? Dus vragen 'waarom zijn jullie zo overbezorgd' ? | |
Lienekien | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:34 |
Of: hoe kan ik laten zien dat jullie me kunnen vertrouwen? | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:34 |
Op ''Ga zo snel mogelijk het huis uit!'' na, alleen die in deze strekking. Helaas zit ik midden in de toetsweek en heb ik deze volgend jaar niet meer. Als ik een nieuwe goede mentor heb zal ik dit wel uit gaan voeren. Oma is dement dus dat zal niet helpen. | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:35 |
Goed, dan is dat dus geen optie. Nog andere ideeen? | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:37 |
''We vertrouwen je al! Je mag alles van ons!'' ''Nou waarom mag ik dit en dat niet?'' ''Ahaha, puber...'' ''We zijn helemaal niet overbezorgd!'' | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:38 |
Ja, met mijn broer bespreken. Ga ik binnenkort wel doen, want nu hebben mijn ouders hem ook al meegetrokken in de ''Je wordt verkracht in het bos!''-sfeer. | |
Lienekien | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:39 |
Vraag dan wanneer je wel door het bos mag. Met een vriendin? Met je broer? Onderhandelen, grenzen langzaam oprekken. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:40 |
Mijn vriendin woont een tien kilometer verderop dus dat gaat denk ik niet. Mijn broer speelt liever zijn Star Warsspel ![]() | |
Life2.0 | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:40 |
vooral laten zien hoe kinds je bent ja ![]() lul niet | |
Lienekien | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:42 |
Dan fietst je vader maar mee! | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:42 |
Met alle respect hoor, maar je denkt in onmogelijkheden. Daarmee kom je niet verder. Bedenk wat er WEL mogelijk zou kunnen zijn. | |
Id_do_her | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:42 |
Dat. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:42 |
Ok *pijnigt hersenen* | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:49 |
't Hoeft ook niet meteen iets te zijn als "ik wil vanaf nu alleen naar het dorpscentrum mogen". 't Kan ook een - weetikveel - feest in het dorp zijn waar je langer zou willen blijven en dat je met je ouders afspreekt dat de vader/moeder/broer/wat-dan-ook van een vriendin je om *tijd* thuis afzet. Een eenmalig iets waarbij je goede afspraken maakt (en belangrijker nog: je daaraan ook houdt). Dan zien je ouders dat je er wel over nadenkt en met werkbare alternatieven komt. En idd niet ineens van 0 naar 100% willen gaan. Kleine stapjes waarbij je je ouders laat zien dat je die vrijheid aankunt. Kennelijk zijn zij (nog) niet zover om jou al die vrijheid ineenste geven. Zij moeten er ook aan wennen dat hun kleine meid groot wordt. Tenminste, dat kan ik me zomaar voorstellen. Jij bent de oudste dochter? | |
Klipnap | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:56 |
Ik wacht af wat er met TS gaat gebeuren. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:57 |
De jongste. Heb alleen een broer van 18. | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:57 |
nvm | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 18:58 |
Dat zeg ik, de oudste dochter. Ouders zijn vaker bezorgd - om welke reden dan ook - om dochters dan zonen. Heeft waarschijnlijk met het "sterke/zwakke geslacht" te maken. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | dinsdag 19 juni 2012 @ 19:02 |
Oh ![]() | |
spijkerbroek | dinsdag 19 juni 2012 @ 19:02 |
Ja, zo zei ik het ook. | |
Hexagon | woensdag 20 juni 2012 @ 01:41 |
Vervelende zaak dit soort wereldvreemde ouders. Ik zou gewoon eens met ze gaan zitten en helder en duidelijk uitleggen dat dit niet normaal is en dat je ontwikkeling hiermee ernstig wordt geremd. Vraag eens hoe zij zien dat jouw toekomst eruit zou moeten zien en zet daar je eigen wensen tegenover. Laat je niet afschepen met domme holle retoriek. Onzinargumenten van hen gewoon onderuitschoffelen met als mededeling dat het een zwaktebod is. Daarbij niet gaan schreeuwen maar rustig blijven en gewoon stoicijns je punten steeds herhalen. En je kan ook onderhandelen. Gewoon van alles wensen en willen en dan inschatten dat je wellicht de helft iedere keer geregeld krijgt. Mocht dat allemaal niet helpen dan zou ik gewoon steeds de grenzen op zoeken, doorzeuren, alles ter discussie stellen en de grenzen af en toe gewoon lichtelijk overschrijden. Niet laten intimideren door allerlei dreigementen. Enne ik zou inderdaad als je gaat studeren ergens ver weg van je ouders gaan. Dit soort gedrag is niet goed voor je ontwikkeling als volwassene. | |
heiden6 | woensdag 20 juni 2012 @ 02:03 |
| |
liesje1979 | woensdag 20 juni 2012 @ 02:41 |
![]() Niet iedereen zat als kind in de situatie om met de ouders te onderhandelen. Wat ik hier lees is gewoon totaal onredelijk van de ouders. Eeen beetje puberen hoort erbij hoor, lekker grenzen zoeken, opstandig zijn, het vormt je. En nee, over de grond rollen en weglopen zou ik vooral niet doen maar doe maar eens lekker de trap op stampen en met deuren smijten. Lekker een dag doodzwijgen. Bevecht maar een redelijke vrijheid. Tenzij je door een verlaten gebied moet is het doodnormaal dat je als 16 jarig even naar huis fietst, zelfs in het donker. Na 23 uur is misschien weer een ander verhaal. Natuurlijk kan je ook met je ouders in gesprek gaan, maar zo te zien zijn ze nogal overbeschermend en zal dat niet helpen. | |
Specularium | woensdag 20 juni 2012 @ 04:50 |
Is Leo Veensma ontbijtkoek een beetje lekker? Ik hou wel van ontbijtkoek. Met die suikerkorrels erin. | |
elgringo | woensdag 20 juni 2012 @ 07:44 |
Je moet proberen wat de drijfveer van je ouder is om je zo te behandelen. Vraag eens open wat ze willen bereiken dat ik ... niet mag. En dan verder doortrekken: Verwacht dat ik volwassen wordt of dat ik op mijn 35ste nog bij jullie woon? En met bereiken bedoel ik niet: Dat je voor 18.00 thuis bent, maar wat het nut is dat je voor 18.00 thuis bent. Vraag waarom ze je niet vertrouwen. Als je weet wat de drijfveer is kun je ik oplossingen denken. | |
Neymarrr | woensdag 20 juni 2012 @ 08:56 |
angst natuurlijk. Ze proberen alles in hun controle te houden maar dat is zwaar onredelijk tegenover een kind. | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 09:02 |
Inderdaad. Daarnaast, als je dan een klein beetje vrijheid meer krijgt, ga er dan goed mee om zodat je ouders zien dat je geen kleuter meer bent, maar daar inderdaad mee om kan gaan. Dan zien zij dat jij niet een zomaar onredelijke puber bent. | |
Matty___ | woensdag 20 juni 2012 @ 09:04 |
je zou verwachten dat alleen je broer het zwaar heeft en dat de verworven rechten ook beetje bij jou terecht zouden komen. heb je neven/nichten? zo ja hoe gaat dat daar. kun je met een oom of tante erover spreken en dat het via via bij jej ouders terecht komt? | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 09:07 |
TS is een meisje, en dan wordt er hoe dan ook ( al dan niet terecht soms) met 2 maten gemeten. | |
Matty___ | woensdag 20 juni 2012 @ 09:20 |
het feit dat je niet eens een huissluiten hebt vind ik toch al behoorlijk bizaar. Dus komt erop neer dat je moeder altijd huis is en misschien komt het wel daar vandaan. dat de moeder slechte ervaringen heeft gehad, zelf graag thuis is waar ze alles kan controleren en dat nu haar kinderen op legt in de veronderstelling dat dat het beste is. Maar die kinderen moet je voorbereiden op de echte wereld en ze proberen er voor te beschermen werkt alleen averechts. Want op groeien is stomme dingen doen en op je bek gaan. Leer je dat al vroeg dan neem je zelf minder risico. toen ik 17 was moest ik alleen voor het ontbijt thuis zijn. Zo ver ben ik nooit echt gegaan maar de vrijheid was er. en als ik kotsend boven de wc hing van de drank zei me moeder daar niets van maar keek me aan zo van je had beter moeten weten ipv moeilijk lopen doen. | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 09:32 |
Och, ik snap het wel, als meisje zijnde is het ook echt anders en mag je gewoon minder van je ouders, althans, dat was bij ons thuis net zo. Het is denk ik moeilijk om als ouder de balans te vinden tussen overbezorgdheid en je kind te vrij laten. | |
Poem | woensdag 20 juni 2012 @ 09:33 |
Overbezorgdheid werkt vaak averechts. Een meisje dat ik kende mocht ook niks en moest van alles. Toen ze ging studeren, werd ze het matras van die stad. Een oud-klasgenootje van mijn zusje wordt ook zo vreselijk betutteld; op haar elfde zat ze nog bij haar moeder achterop de fiets. Als ze zelf fietst, is het net een ongeleid projectiel, zo erg slingert ze. Meisje heeft geen idee van veiligheid in het verkeer. Nu zit ze in de brugklas, op dezelfde school als haar broer. Zag ze een keer fietsen, hij had zijn hand in haar nek.. Af en toe komt het vriendenclubje van mijn zusje bij elkaar, ze zijn allemaal naar andere middelbare scholen gegaan. Maar dat meisje vragen ze niet meer, want "zij mag toch niet" of "ze gaat de hele dag lopen janken als ze komt logeren", want het kind kan niet zonder haar moeder. Ook op schoolkamp werd ze iedere avond gehaald en 's morgens weer gebracht. Als enige. Dat is gewoon zielig. Kortom, probeer je ouders uit te leggen dat je meer zelfstandigheid wil en dat je beter moet leren voor jezelf te zorgen. Leg ze uit dat je het gevoel hebt dat ze je niet vertrouwen en dat dat je kwetst. Breng het met "ik vind", "ik voel" en "volgens mij". Leg ze uit dat opvoeden de bedoeling heeft dat jij als zelfstandige, verstandige volwassene de wereld in gaat. Zo lang zij je zo kort houden, krijg je die kans niet. | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 09:36 |
Wat jij zegt is helemaal waar, maar de werkelijkheid is dat dat soort ouders daar echt niet naar luisteren. | |
Neymarrr | woensdag 20 juni 2012 @ 09:44 |
idd, en die zien elke vorm van opstandigheid, hoe volwassen en rustig je het ook brengt, als een dreiging voor hun controle. Hoe meer je de onredelijkheid ervan aangeeft, hoe angstiger de ouders worden = lijntjes nog harder aangetrokken. | |
spijkerbroek | woensdag 20 juni 2012 @ 09:50 |
Nou TS, de experts zijn het erover eens: je kan niks doen, alleen je erbij neerleggen, want elke vorm van opstandigheid leidt tot het harder aantrekken van de lijntjes.</sarcasme> Anyway, terug naar mogelijke oplossingen. | |
Poem | woensdag 20 juni 2012 @ 10:09 |
Hoe verkeerd ze ook bezig zijn, de ouders bedoelen het goed. Ze zijn gewoon erg zuinig op hun dochter. TS, als ik jou was, zou ik mijn tijd uitzingen en op mijn 18e gaan studeren in een verre stad. Je hebt nu twee jaar om je te verdiepen in allerlei zaken. Dus niet alleen de was en andere huishoudelijk geneuzel, maar ook bijvoorbeeld geldzaken. Praat op school e.d. met zo veel mogelijk mensen en leer van en over hen. Werk aan je mensenkennis. Mocht je er toch niet uit komen, dan zijn er zat mogelijkheden om hulp te vragen. Dat moet je alleen niet bij je ouders doen. ![]() | |
spijkerbroek | woensdag 20 juni 2012 @ 10:18 |
Ja, de ouders omzeilen. DAT gaat helpen. Daarvan worden ze totaal niet achterdochtig en bezorgd. Als TS nu een oplossing wil, zal ze linksom of rechtsom haar ouders daarbij moeten betrekken. De enige andere optie is dat ze bureau Jeugdzorg inschakelt en liegt over dat haar ouders haar fysiek en/of mentaal misbruiken. Dan wordt ze, na een lang en zwaar kut traject uit huis geplaatst. Maar dat is een optie die je ECHT niet wilt. Samenvattend: Als TS nu meer vrijheid wil: ouders erbij betrekken. Of TS wacht tot ze uit huis kan, maar dan is ze jaren verder. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | woensdag 20 juni 2012 @ 10:31 |
QFT. Ik ga dit proberen. | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 10:50 |
Dat zeg ik niet, ik zeg alleen dat het heel lastig is. Je ouders zijn gewend dat zij voor jou bepalen wat jij doet als je nog klein bent. Niet alleen is het lastig als je kind opgroeit dat je die steeds meer los moet laten, maar je moet ook in kunnen schatten hoeveel verantwoordelijkheid een kind aan kan. En omdat je een "opstandige puber" bent zogenaamd, zijn je ouders toch minder geneigd je serieus te nemen. ![]() TS, heb je niet een vriendin ofzo die wél meer vrijheden als jij hebt? Misschien dat jullie samen dan eens met je ouders kunnen praten, dat ze zien hoe een leeftijdsgenoot van je ermee omgaat? ![]() | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | woensdag 20 juni 2012 @ 10:53 |
En daarom mag ze die ouders niet. Ze zijn "raar" omdat ze zich niet zo overbezorgd maken om hun dochter als mijn moeder. | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 10:57 |
Maar ik bedoel, kan je niet samen met je vriendin eens uitleggen waarom haar ouders dat doen en dat zij daar wel mee om kan gaan? ![]() ![]() | |
spijkerbroek | woensdag 20 juni 2012 @ 10:57 |
Het "ja maar <vriendin> mag het wel!" argument is sowieso geen goede. Het simpele, en terechte, antwoord van de ouders is dan: "Jij bent <vriendin> niet en wij zijn niet de ouders van <vriendin>." Iedereen heeft het recht zijn kind op te voeden op de manier die hem goeddunkt. Met je ouders een volwassen discussie aangaan (idd met "ik vind" en "ik voel", hou het bij jezelf) is veel effectiever. Edit: PS: "ik vind het niet eerlijk!" moet je dus weer niet gebruiken ![]() | |
Poem | woensdag 20 juni 2012 @ 11:04 |
Ik dacht dat het beter zou zijn als je hen zou laten zien dat je de boel zelf kunt regelen. Dat je die zelfstandigheid aankunt. Kan zijn dat ik dit verkeerd inschat hoor, heb zelf altijd alle vrijheid gekregen. Ik weet niet hoe het is om zo beperkt te worden. | |
spijkerbroek | woensdag 20 juni 2012 @ 11:08 |
Absoluut! Maar de ouders daarbij volledig buitenspel zetten, dat gaat alleen maar kwaad bloed zetten bij ze. | |
Poem | woensdag 20 juni 2012 @ 11:10 |
En als ze tegen haar ouders zou zeggen "mam, pap, ik ga dit zélf regelen". Denk je dat dat beter zou werken? Of zouden haar ouders dan meteen in de bres springen en roepen dat het haar toch niet zal lukken? | |
Kluts | woensdag 20 juni 2012 @ 11:10 |
Nee, ik bedoel ook meer dat ze het erover kunnen hebben hoe die vriendin het aanpakt, niet benoemen wat zij wel mag en niet, want dat is per ouder verschillend en idd niet constructief. ![]() | |
Niltag | woensdag 20 juni 2012 @ 11:25 |
Even om te relativeren. Wat moet ik me bij de 'vriendinnen' van TS voorstellen? Zijn het keurige nette meisjes die 's avonds nog even gezellig wat samen doen, maar om 9/10 uur thuis zijn? Of blijven die tot laat in de avond op straat hangen. Zijn ze al volop met drank(drugs) en sex bezig? Ik ken kinderen in de categorie 12-15 die nooit thuis zijn, die kroegen proberen binnen te komen en die aanpappen met mannen van 10+ jaar ouder. En in die kringen wordt dat dus gewoon normaal gevonden. Als het om dat soort 'vriendinnen' gaat waar TS graag mee om wil gaan dan geef ik de ouders groot gelijk. Maar goed, laten we er van uitgaan dat TS zoals ze omschrijft echt helemaal niets mag. Dan zou ik gewoon eens rustig aanschuiven als mijn ouders tv zitten te kijken en ze serieus, zonder de stem te verheffen, vertellen dat ze je doodongelukkig maken. Dat je er al een tijd mee zit etc. Speel een beetje op het gevoel. Als ze daar niet op reageren dan zijn ze wel heel kil. Ook dan kan je het nog een niveau hogerop zoeken. Als je hier echt naargeestig van wordt kan je eens aankloppen bij de huisarts/psycholoog. Deze zal indien daar dan echt reden voor is snel genoeg je ouders op de vingers tikken en ze duidelijk maken dat ze je ongelukkig maken op deze manier. Trouwens is 16 jaar wel een beetje de leeftijd waarop je een goed opgevoed (zich bewust van de gevaren) kind wat vrijheid zou moeten geven wat betreft uitgaan in het weekend en dergelijke. | |
Polarcat | woensdag 20 juni 2012 @ 11:26 |
Dit is een inderdaad een discussie waarbij je niet moet aankomen met "al mijn vriendinnen mogen...". Je hebt de beste kansen als je goed oplet dat je je ouders geen aanknopingspunten geeft om al je argumenten af te doen als "het is niet eerlijk!!" geklaag van een stuurloze puber. Hier geldt dus: minder zeggen is beter, want als ze er één zo'n stukje uit kunnen pakken hebben ze voor zichzelf rechtvaardiging gevonden om de rest, hoe terecht ook, te negeren. Als jij redelijk blijft, moeten zij ook redelijk zijn. Wees kort maar duidelijk, en niet te emotioneel: Ga niet alvast voor ze invullen dat het angst is, maar laat ze er zelf over nadenken. Verwacht ook geen antwoord van ze op dezelfde dag. Ik ben er vrij zeker van dat je ouders met elkaar gaan praten hierover, nadat je het bij ze hebt neergelegd. Goede kans dat ze er dan zelf achter komen - en als je zelf iets inziet, hecht je er veel meer waarde aan dan als iemand anders je zomaar even vertelt: "ja jullie zijn gewoon bang en moeten dit en dat gaan veranderen". Zeker ouders zullen door zulke eisen dichtklappen, want ze kunnen daar niet op ingaan - het zou de machtsverhoudingen omdraaien. Dus ze moeten er op eigen houtje achter komen en daarvoor moeten ze eerst met zijn tweeën praten. Kortom, het is veel effectiever als je het speelt op "Ik word hier ongelukkig van, want als het zo door gaat word ik nooit volwassen. Waarom vertrouwen jullie me niet?". Aangezien ze je zo graag willen beschermen, zal dat heel wat op gang brengen. Vervolgens dit:
[ Bericht 0% gewijzigd door Polarcat op 20-06-2012 11:35:37 ] | |
spijkerbroek | woensdag 20 juni 2012 @ 11:32 |
Lijkt me prima. En als de ouders toch in de bres springen: volhouden. "Ik wil het toch graag zelf proberen. Mag dat?" en eventueel een backup plan bedenken: "Als het me niet is gelukt om 18:00 uur dan kom ik bij jullie. Misschien kunnen jullie mij dan tips geven over hoe ik het anders kan aanpakken." bv. | |
Poem | woensdag 20 juni 2012 @ 11:35 |
Lijkt me sterk dat de ouders van TS hier een probleem van maken. ![]() | |
spijkerbroek | woensdag 20 juni 2012 @ 11:35 |
Vragen van ouders: "Waarom was jij bij de huisarts?" en erger nog "waarom was jij bij een psycholoog?!?". Je moet erg oppassen met dit soort zaken. Het KAN positief uitpakken, maar voor hetzelfde geld bereik je het tegenovergestelde. | |
Kluts | donderdag 21 juni 2012 @ 09:18 |
Welke ouder zou boos worden op zijn kind omdat deze psychisch niet lekker in zijn vel zou zitten en daar hulp voor zoekt? | |
Lienekien | donderdag 21 juni 2012 @ 09:19 |
Omdat je de vuile was niet buiten hangt? | |
Kluts | donderdag 21 juni 2012 @ 09:24 |
We leven niet meer in de jaren 50 hoor. Als ouders dat al niet goedkeuren is dat wel heel belachelijk. | |
LeoVeensmaOntbijtKoek | donderdag 21 juni 2012 @ 09:32 |
Mijn vriendinnen zijn netjes opgevoed, geen gehang en drank. Maar hoewel ze jonger zijn merk ik dat ze veel meer kunnen dan ik. Maar ik ben blij om de goede reacties! Ik ga dit weekend proberen voor elkaar te krijgen dat ik eens een keer ga koken. En zoals jullie zeiden eens goed, kort en bondig praten. | |
simmu | donderdag 21 juni 2012 @ 09:41 |
probeer het anders eens met dit perfect valide argument: wanneer jij niet leert omgaan met vrijheid en verantwoordelijkheid zal je dat later in je leven opbreken. het hoort ook bij opvoeden en liefhebben om je kind te leren zelfstandig te zijn. het uiteindelijke doel van een kind opvoeden is tenslotte dat betreffend kind ooit een zelfstandig en verstandig persoon wordt. ook rupsje nooitgenoeg ontpopte zich als vlinder ![]() verder staat er hier veel verstandigs ![]() | |
spijkerbroek | donderdag 21 juni 2012 @ 09:52 |
Wat Lienekien zegt. En ouders die willen dat dit soort dingen eerst met hen besproken worden, waar best een waarheid in zit. | |
Hexagon | donderdag 21 juni 2012 @ 23:04 |
Is er trouwens niet een vertrouwenspersoon op jullie school waarbij je terecht kunt die je wellicht kan doorverwijzen naar iemand die hier verstand van heeft. Ik bedoel je zal de eerste niet zijn. |