R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo, ik heb al een tijdje last van ''veel denken'' aan allerlei domme dingen.
Maar eigenlijk, altijd als ik een half uur/3 kwartier op de fiets zit, en er is verder niks interessants te beleven, ga ik een beetje nadenken: Geen nuttige dingen, maar zinloze dingen; zoals een beetje filosoferen.
Ik denk ook vaak een beetje op deze manier: "Én toen kwam ik er achter of de geest bestaat'' ''Én vanaf toen wist ik dat ik atheist was''
Allemaal van dat soort gedachten afwisselend op het moment. (Altijd wel met goed doorgronde reden) Maar de gedachten raken mij eigenlijk helemaal niet. Het is meer een soort van dagdromen: Maar dan met nadenken. (woorden dus)
Herkennen jullie dit?
Ook heb ik als ik in een grote groep mensen sta, ben ik mij bewust van mijzelf en wordt ik onzeker, en ga ik houdingen aannemen die totaal niet comfortabel zijn. (Ik sta dan onder lichte spanning zeg maar) Hoewel ik nooit gepest ben of etc...
Ik wil me niet bewust zijn van mijzelf, maar van mijn omgeving, en mijzelf de vrije loop geven zeg maar, maar dit wordt belemmerd door deze ''onzekerheid''
Herkennen jullie dit?
Ook kan ik mij tijdens bijv. een werkdag, de hele werkdag bewust zijn van mijn eigen stemmingen, en probeer ik constant in een positieve stemming te blijven. Dat lukt ook wel, want ik ben algemeen goed te pas, maar ik ben zó bewust van stemmingswisselingen van mijzelf, het is dan soms net alsof ik alles in eigen hand heb qua stemmingen. (Nog niet helemaal natuurlijk) Hierdoor sta ik dan wel weer vrij stevig in de schoenen.
Ik weet dat het verhaal zich soms een beetje tegenspreekt, maar dit is wel ongeveer mijn dagelijkse (2e) bezigheid.
Ik ben trouwens een man, en 2 dingen tegelijk doen is voor mij normaliter funest, maar dit blijkt aardig te lukken.
En voor mij is dit dus vreemd, omdat ik dit vroeger niet had. Vroeger deed ik gewoon maar wat, en was ik bewust van bijv. het waterbadje in de tuin, en dit was dan leuk om daar in te spelen, dat wou je wel de hele dag doen.
Meer had je niet nodig tijdens je leven.
Nou heb ik het idee, dat ik leef met een constante gedachten/stemmingen-bewustheid, maar het is dan wel weer goed om deze gedachten/stemmingen te kunnen veranderen.
Vroeger als kind voelde ik mij dus niet meer dan deze gedachten/stemmingen, en dat is veranderd.
Waarom ik hier een topic over maak is dat als ik naar anderen kijk, me niet kan voorstellen dat meer mensen dit ''gedoe'' hebben. En dat de rest gewoon een beetje leeft, en zich op een heel andere manier bewust is van zichzelf, en manifesteert in zichzelf.
En hierover praat je ook niet zo makkelijk oog in oog met andere bekenden/vreemde mensen.
Het zal wel een lekker vaag verhaal zijn geworden, want ik ben niet bepaald goed in uitleggen van dit soort dingen. En verder zit ik wel gewoon lekker in mijn vel, dus ik weet niet eens of het wel een ''probleem'' is.
Maar eigenlijk, altijd als ik een half uur/3 kwartier op de fiets zit, en er is verder niks interessants te beleven, ga ik een beetje nadenken: Geen nuttige dingen, maar zinloze dingen; zoals een beetje filosoferen.
Ik denk ook vaak een beetje op deze manier: "Én toen kwam ik er achter of de geest bestaat'' ''Én vanaf toen wist ik dat ik atheist was''
Allemaal van dat soort gedachten afwisselend op het moment. (Altijd wel met goed doorgronde reden) Maar de gedachten raken mij eigenlijk helemaal niet. Het is meer een soort van dagdromen: Maar dan met nadenken. (woorden dus)
Herkennen jullie dit?
Ook heb ik als ik in een grote groep mensen sta, ben ik mij bewust van mijzelf en wordt ik onzeker, en ga ik houdingen aannemen die totaal niet comfortabel zijn. (Ik sta dan onder lichte spanning zeg maar) Hoewel ik nooit gepest ben of etc...
Ik wil me niet bewust zijn van mijzelf, maar van mijn omgeving, en mijzelf de vrije loop geven zeg maar, maar dit wordt belemmerd door deze ''onzekerheid''
Herkennen jullie dit?
Ook kan ik mij tijdens bijv. een werkdag, de hele werkdag bewust zijn van mijn eigen stemmingen, en probeer ik constant in een positieve stemming te blijven. Dat lukt ook wel, want ik ben algemeen goed te pas, maar ik ben zó bewust van stemmingswisselingen van mijzelf, het is dan soms net alsof ik alles in eigen hand heb qua stemmingen. (Nog niet helemaal natuurlijk) Hierdoor sta ik dan wel weer vrij stevig in de schoenen.
Ik weet dat het verhaal zich soms een beetje tegenspreekt, maar dit is wel ongeveer mijn dagelijkse (2e) bezigheid.
Ik ben trouwens een man, en 2 dingen tegelijk doen is voor mij normaliter funest, maar dit blijkt aardig te lukken.
En voor mij is dit dus vreemd, omdat ik dit vroeger niet had. Vroeger deed ik gewoon maar wat, en was ik bewust van bijv. het waterbadje in de tuin, en dit was dan leuk om daar in te spelen, dat wou je wel de hele dag doen.
Meer had je niet nodig tijdens je leven.
Nou heb ik het idee, dat ik leef met een constante gedachten/stemmingen-bewustheid, maar het is dan wel weer goed om deze gedachten/stemmingen te kunnen veranderen.
Vroeger als kind voelde ik mij dus niet meer dan deze gedachten/stemmingen, en dat is veranderd.
Waarom ik hier een topic over maak is dat als ik naar anderen kijk, me niet kan voorstellen dat meer mensen dit ''gedoe'' hebben. En dat de rest gewoon een beetje leeft, en zich op een heel andere manier bewust is van zichzelf, en manifesteert in zichzelf.
En hierover praat je ook niet zo makkelijk oog in oog met andere bekenden/vreemde mensen.
Het zal wel een lekker vaag verhaal zijn geworden, want ik ben niet bepaald goed in uitleggen van dit soort dingen. En verder zit ik wel gewoon lekker in mijn vel, dus ik weet niet eens of het wel een ''probleem'' is.
Digo
heb ik ook wel eens...
over dat in een grote groep mensen staan: alcohol lost een hoop op
over dat in een grote groep mensen staan: alcohol lost een hoop op
"Ik vind Marcellis wel zo iemand die er op zijn 28e achter komt dat hij eigenlijk linksbenig is." - Tim86
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
Met alcohol heb ik daar ook geen/weinig last meer van.quote:Op maandag 18 juni 2012 20:43 schreef TBakkert het volgende:
heb ik ook wel eens...
over dat in een grote groep mensen staan: alcohol lost een hoop op
Nu nog zonder alcohol
Digo
je moet afbouwen, zeg maar.quote:
[..]
Met alcohol heb ik daar ook geen/weinig last meer van.
Nu nog zonder alcohol
steeds een beetje minder en dan voel je je op een gegeven moment altijd gewoon tevreden met je zelf
"Ik vind Marcellis wel zo iemand die er op zijn 28e achter komt dat hij eigenlijk linksbenig is." - Tim86
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
Ja, dat idee krijg ik ook.quote:
[..]
je moet afbouwen, zeg maar.
steeds een beetje minder en dan voel je je op een gegeven moment altijd gewoon tevreden met je zelf
Digo
Huh jij bent 15 jij mag helemaal geen alcohol.quote:
heb ik ook wel eens...
over dat in een grote groep mensen staan: alcohol lost een hoop op
quote:Op maandag 18 juni 2012 23:02 schreef Kola het volgende:
[..]
Huh jij bent 15 jij mag helemaal geen alcohol.
"Ik vind Marcellis wel zo iemand die er op zijn 28e achter komt dat hij eigenlijk linksbenig is." - Tim86
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
Als iedereen van elkaar zou weten wat hij/zij denkt.. Dan zouden we allemaal in een gekkenhuis terecht komen denk ik. Je bent lang niet de enige!
ook in dezelfde leeftijdsgroep?quote:
Als iedereen van elkaar zou weten wat hij/zij denkt.. Dan zouden we allemaal in een gekkenhuis terecht komen denk ik. Je bent lang niet de enige!
hoe oud ben jij?
hoe oud is TS?
leeftijd is nooit belangrijk, behalve in de psychologie...
"Ik vind Marcellis wel zo iemand die er op zijn 28e achter komt dat hij eigenlijk linksbenig is." - Tim86
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
Ik ben 22.
Maar ik had het vooral over de eerste alinea eigenlijk. Niet bij vermeld inderdaad, maar in de eerste alinea herken ik mezelf volledig hoor..
Maar ik had het vooral over de eerste alinea eigenlijk. Niet bij vermeld inderdaad, maar in de eerste alinea herken ik mezelf volledig hoor..
mja, daar heb ik ook nogal eens last van. ik denk soms ook nog eens aan complete onzin.quote:
Ik ben 22.
Maar ik had het vooral over de eerste alinea eigenlijk. Niet bij vermeld inderdaad, maar in de eerste alinea herken ik mezelf volledig hoor..
maarja, dan moet je maar geen Fok!ker worden
"Ik vind Marcellis wel zo iemand die er op zijn 28e achter komt dat hij eigenlijk linksbenig is." - Tim86
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
"Marcellis legt ze zo op de stropdas. Mits ze een stropdas van 8 meter aan zouden hebben." - Toefjes
kortom:
Ik herken dat wel, ik was het typische dromertje op school. Maar ik deed ook veel schrijven en tekenen, tijdens de lessen. Dan speelden er soms hele verhalen af in mijn hoofd en was ik totaal ergens anders. Soms doe ik dat nog steeds, ik kan daar ook echt uit wakker 'schrikken'. Je ineens beseffen dat je weer in de realiteit bent. Gelukkig kan ik de twee nog prima uit elkaar houden.
Zelf ben ik ook wel wat afwachtender in grote groepen, een beetje de kat uit de boom kijken, observeren. En terwijl ik dat doe ben ik ook heel erg bezig met mezelf, mijn houding, zelfs hoe ik eruit zie (terwijl ik daar normaal gesproken schijt aan heb). Soms wordt dat toch ineens belangrijk.
Zolang jij jezelf niet gek maakt is het niet erg, toch? Teveel in gedachten zijn is vervelend, daardoor mis je ook dingen in de 'echte' wereld.
Zelf ben ik ook wel wat afwachtender in grote groepen, een beetje de kat uit de boom kijken, observeren. En terwijl ik dat doe ben ik ook heel erg bezig met mezelf, mijn houding, zelfs hoe ik eruit zie (terwijl ik daar normaal gesproken schijt aan heb). Soms wordt dat toch ineens belangrijk.
Zolang jij jezelf niet gek maakt is het niet erg, toch? Teveel in gedachten zijn is vervelend, daardoor mis je ook dingen in de 'echte' wereld.
A man once asked me if it hurt my head when I broke through the earth's crust on my ascension from Hell.
Ik heb dat regelmatig. Soms word ik behoorlijk gek van mijn gedachten en komt er inderdaad een spanningsgevoel.
Ook heb ik het tijdens gesprekken met andere mensen waardoor ik mij niet kan concentreren op het gesprek zelf. Omdat ik dan geen grip op het gesprek hebt voel ik het spanningsgevoel.
Ik heb mij ook voorgenomen veel minder te drinken en mijn concentratievermogen te trainen (weet alleen nog niet hoe). Rare gedachtes heeft iedereen maar je moet het wel kunnen beheersen.
Ook heb ik het tijdens gesprekken met andere mensen waardoor ik mij niet kan concentreren op het gesprek zelf. Omdat ik dan geen grip op het gesprek hebt voel ik het spanningsgevoel.
Ik heb mij ook voorgenomen veel minder te drinken en mijn concentratievermogen te trainen (weet alleen nog niet hoe). Rare gedachtes heeft iedereen maar je moet het wel kunnen beheersen.
Ik herken mezelf hier ook in. Maar dit komt ook omdat een paar keer paddos heb gebruikt kijk je heel anders tegen de wereld aan dan dat je normaal zou doen.
Ik heb bijvoorbeeld tijdens een trip meegemaakt dat ik nog in meerdere dimensies leef en op dat moment maakte ik die dimensies mee incl herinneringen die nooit eerder had gehad, maar mij toch bekend voorkomen.
Maar meestal denk ik aan poker op de fiets
Ik heb bijvoorbeeld tijdens een trip meegemaakt dat ik nog in meerdere dimensies leef en op dat moment maakte ik die dimensies mee incl herinneringen die nooit eerder had gehad, maar mij toch bekend voorkomen.
Maar meestal denk ik aan poker op de fiets
|
|
