Hallo,
Me leven is een puinhoop. Ik heb geen doorzettingsvermogen.
Ik heb geen zelfbeeld en ik heb moeite om aan iets te beginnen.
Voorlopig ben ik mentaal zeer zwak. ik zie het niet meer zitten. Het lukt me maar niet om eens te zeggen, vandaag vliegen we erin! Neen het lijkt eerder dat ik uitgeblust ben moe, kapot en dat op 21 jarige leeftijd. Zelf wil ik stiekem terug toen ik 14 jaar was gewoon om toch maar eens te willen beginnen studeren zodat ik een mooie diploma had. Maar de machine wilt niet draaien en het loopt gewoon vierkant in me hoofd.
Ik ben een man met een onverklaarbare fascinatie voor capuchons. Ze zijn mijn tweede huid—altijd om me heen, altijd vertrouwd. Ik draag ze niet alleen, ik lééf erin. Het voelt magisch als iemand er zachtjes aan trekt, een speels moment vol onverwachte connectie. En als mijn capuchon ergens blijft haken? Pure vreugde! Een klein avontuur in het alledaagse, alsof de wereld me even vasthoudt. Capuchons en ik? Een onafscheidelijk duo