hij is in een week tijd flink achteruit gegaan, twee weken geleden zat hij nog te zeuren dat ik mijn huis niet goed had ingericht en hebben we samen alle meubels verplaatst. Nu kan hij bijna niks meer, hij ligt maar in bed en is als hij recht moet gaan zitten al helemaal uitgeput.
Hij eet ook bijna niks meer want heeft geen honger. van de pillen die hij krijgt word hij heel erg bang en gaat hij hallucineren, ik vind dat heel erg eng om te zien. soms als ik de kamer binnen kom lopen ziet hij me niet eens zitten terwijl ik recht voor hem zit.
Net kreeg ik een telefoontje van mijn moeder, ze zei dat hij naar het ziekenhuis is gebracht, maar ze wist ook nog niet waarom. ik wou er meteen naartoe rijden en weten wat er aan de hand was, maar dat mag niet van haar.
Nu wacht ik op een nieuw telefoontje van mijn moeder of mijn oma. Ik ben nog nooit iemand verloren die mij dierbaar is en ik ben bang dat er iets ergs is gebeurt, en ik weet niet of ik mentaal in staat ben om er mee om te gaan. Ik hoop zo erg dat het goed met hem gaat...
ik zit hier nu alleen te huilen... mijn vriendin is naar een verjaardag van haar vriendin en ik wil haar avond niet verpesten... Als ze thuiskomt vertel ik haar wel wat er is gebeurt. hopelijk krijg ik op tijd een telefoontje, want als hij sterft wil ik bij hem zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door AppelCake op 14-06-2012 21:55:34 ]
[ Bericht 63% gewijzigd door #ANONIEM op 14-06-2012 21:47:35 ]
Ik mag en ik durf niet.quote:Op donderdag 14 juni 2012 21:49 schreef trigt013 het volgende:
Joh sterkte en vlug naar het ziekenhuis toe.
Sterkte in ieder geval en ook jou gaat het lukken om dit te doorstaan.
Schijt aan "ik mag niet", het is misschien wel de laatste keer dat je hem ziet... Sterkte ermee!quote:
Op Ik mag van mijn moeder niet, ze zei niet waaromquote:
Geen bezoek toegestaan of mag je niet omdat je moeder het niet wil?
Sterkte in ieder geval en ook jou gaat het lukken om dit te doorstaan.
Vraag het haar, je hebt nu nog een kans om je opa te zien en ik kan je uit ervaring zeggen dat het zeer waardevol kan zijn om iemand nog te zien en afscheid te kunnen nemen als je de kans hebt.quote:
[..]
Ik mag van mijn moeder niet, ze zei niet waarom
Inderdaad... Op vrijdagavond zijn we niet meer op visite geweest bij oma vanwege tijdgebrek en ze zou het s'maandags weer naar huis mogen. Zaterdagochtend was ze er niet meer....quote:
[..]
Vraag het haar, je hebt nu nog een kans om je opa te zien en ik kan je uit ervaring zeggen dat het zeer waardevol kan zijn om iemand nog te zien en afscheid te kunnen nemen als je de kans hebt.
Dus grijp die eventuele laatste kans!
[ Bericht 0% gewijzigd door trovey op 14-06-2012 22:14:32 ]
Sterkte!
Ik belde met haar en ze zei dat hij geen bezoek mag hebben, maar ze nam de thuistelefoon niet op maar wel haar gsm dus ik denk dat ze niet thuis is. En ik ben nu op weg naar het ziekenhuis.quote:
[..]
Vraag het haar, je hebt nu nog een kans om je opa te zien en ik kan je uit ervaring zeggen dat het zeer waardevol kan zijn om iemand nog te zien en afscheid te kunnen nemen als je de kans hebt.
Sterkte in ieder geval het is gewoon goed dat je langs gaat.quote:
[..]
Ik belde met haar en ze zei dat hij geen bezoek mag hebben, maar ze nam de thuistelefoon niet op maar wel haar gsm dus ik denk dat ze niet thuis is. En ik ben nu op weg naar het ziekenhuis.
Als hij werkelijk geen bezoek mag hebben merk je dat vanzelf wel in het ziekenhuis en anders sterkte, hopelijk is het mogelijk om nog op je eigen manier afscheid van hem te nemen.quote:
[..]
Ik belde met haar en ze zei dat hij geen bezoek mag hebben, maar ze nam de thuistelefoon niet op maar wel haar gsm dus ik denk dat ze niet thuis is. En ik ben nu op weg naar het ziekenhuis.
Bij mijn laatste grootouder heb ik samen met mijn oom zitten waken 's nachts en alhoewel dat zwaar was is het wel iets wat ik uiteindelijk niet had willen missen.
Ik denk ook dat ze me wil beschermen, maar je hebt gelijk het is niet de juiste bescherming.quote:
Ik denk dat TS zijn moeder hem wil beschermen maar helaas is dat verkeerde bescherming want het meemaken van het sterven van een geliefde persoon is iets wat je nou eenmaal eens moet ondergaan Ik vind het nog altijd jammer dat ik op 7- en 11 -jarige leeftijd geen afscheid heb kunnen nemen van een grootvader terwijl de volgende keer het juist extra heftig was omdat het mijn moeder betrof (zeer plotseling) en dat is nog veel heftiger dan een grootouder.
Moeders blijven moeders en jij blijft haar kleine zoontje(hoe oud je ook mag worden), neem het haar maar niet kwalijk.quote:
[..]
Ik denk ook dat ze me wil beschermen, maar je hebt gelijk het is niet de juiste bescherming.
En zoals hierboven moeders blijven moeders.
!Als jij bij je opa wil zijn, dan moet je dat gewoon doen. Er is niemand die jou dat kan verbieden.
Heel veel sterkte!
ik denk niet dat hij het nog haalt... ik ben gister trouwens wel nog naar het ziekenhuis geweest maar ik mocht er niet in. En als ze echt van je houd zou daar alleen maar begrip voor hebben.
Verpleegsters, nou eigenlijk was mijn moeder er en zij zei dat de verpleegsters dat hadden gezegd.quote:
Toen ze thuiskwam was ik naar het ziekenhuis, toen ik thuis kwam sliep ze dus ik wou het de volgende morgen zeggen, vanmorgen was ze al vroeg weg naar haar werk, nu heb ik haar een berichtje gestuurd en wacht op een reactie.quote:
Ik had trouwens wel je vriendin gebeld aangezien jij haar op dat moment heel hard nodig had.
En als ze echt van je houd zou daar alleen maar begrip voor hebben.
Maar als je zoiets aan de hand hebt kan je je vriendin toch even wakker maken of anders zorgen dat je vanmorgen zelf wakker wasquote:Op vrijdag 15 juni 2012 10:40 schreef AppelCake het volgende:
[..]
Toen ze thuiskwam was ik naar het ziekenhuis, toen ik thuis kwam sliep ze dus ik wou het de volgende morgen zeggen, vanmorgen was ze al vroeg weg naar haar werk, nu heb ik haar een berichtje gestuurd en wacht op een reactie.
Sterkte!
Maar was het nou dat je opa geen bezoek mocht hebben .v.m, zijn toestand of heeft je moeder gewoon opdracht gegeven dat je er niet bij mocht.quote:
[..]
Verpleegsters, nou eigenlijk was mijn moeder er en zij zei dat de verpleegsters dat hadden gezegd.
Ik zou het namelijk zeer kwalijk vinden als het ziekenhuis jou wegstuurt omdat je moeder daar opdracht toe geeft...bij zoiets moet het ziekenhuis neutraal blijven.De wekker is niet gezet, en ik wacht nog steeds op een sms.quote:
[..]
Maar als je zoiets aan de hand hebt kan je je vriendin toch even wakker maken of anders zorgen dat je vanmorgen zelf wakker was
Sterkte!
Ik ben niet weggestuurd, ik mocht niet de kamer binnen. en ik weet niet van wie het niet mocht, ik denk at ik gewoon mijn moeder geloof.quote:
[..]
Maar was het nou dat je opa geen bezoek mocht hebben .v.m, zijn toestand of heeft je moeder gewoon opdracht gegeven dat je er niet bij mocht.
Zijn moeder zei dat de verpleegsters dit zeiden.quote:
Maar was het nou dat je opa geen bezoek mocht hebben .v.m, zijn toestand of heeft je moeder gewoon opdracht gegeven dat je er niet bij mocht.
Heel veel sterkte, TS. Een familielid op sterven is altijd erg verdrietig, en een eerste keer hakt er helemaal in. Ik hoop dat je toch nog goed afscheid van je opa kunt nemen.
In ieder geval nogmaals sterkte.quote:
[..]
Ik ben niet weggestuurd, ik mocht niet de kamer binnen. en ik weet niet van wie het niet mocht, ik denk at ik gewoon mijn moeder geloof.
Nee, dat zijn tong98's topic al. (of hoe hij ook heetquote:Op vrijdag 15 juni 2012 11:31 schreef Kreator het volgende:
Het leven is de dodelijkste ziekte die er is.
)En mocht je ergens enigszins het vermoeden hebben dat je moeder je bij je opa weg houdt, dan zou ik er met haar over praten.
Tong80 is een SOA.quote:Op vrijdag 15 juni 2012 11:32 schreef AppelCake het volgende:
[..]
Nee, dat zijn tong98's topic al. (of hoe hij ook heet
Indd.quote:
Ga je vandaag weer naar je opa toe? Zoja, gewoon even zelf aan de verpleegsters vragen of je er bij mag.
Misschien dat het niet kan vanwege de longontsteking, maar als je opa echt stervende is heb je best kans dat ze je gewoon naar hem toe laten gaan.Was denk ik wel even fijn, om er toch echt even langs te kunnen?!
Probeer nog te genieten ( hoe moeilijk dat ook is) van de tijd je nog hebt. 