Opa gaat flink achteruit.

Mijn opa is heel erg ziek, hij heeft verder uitgezaaide prostaatkanker en zijn longen doen het steeds minder goed.

hij is in een week tijd flink achteruit gegaan, twee weken geleden zat hij nog te zeuren dat ik mijn huis niet goed had ingericht en hebben we samen alle meubels verplaatst. Nu kan hij bijna niks meer, hij ligt maar in bed en is als hij recht moet gaan zitten al helemaal uitgeput.

Hij eet ook bijna niks meer want heeft geen honger. van de pillen die hij krijgt word hij heel erg bang en gaat hij hallucineren, ik vind dat heel erg eng om te zien. soms als ik de kamer binnen kom lopen ziet hij me niet eens zitten terwijl ik recht voor hem zit.

Net kreeg ik een telefoontje van mijn moeder, ze zei dat hij naar het ziekenhuis is gebracht, maar ze wist ook nog niet waarom. ik wou er meteen naartoe rijden en weten wat er aan de hand was, maar dat mag niet van haar.

Nu wacht ik op een nieuw telefoontje van mijn moeder of mijn oma. Ik ben nog nooit iemand verloren die mij dierbaar is en ik ben bang dat er iets ergs is gebeurt, en ik weet niet of ik mentaal in staat ben om er mee om te gaan. Ik hoop zo erg dat het goed met hem gaat...

ik zit hier nu alleen te huilen... mijn vriendin is naar een verjaardag van haar vriendin en ik wil haar avond niet verpesten... Als ze thuiskomt vertel ik haar wel wat er is gebeurt. hopelijk krijg ik op tijd een telefoontje, want als hij sterft wil ik bij hem zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door AppelCake op 14-06-2012 21:55:34 ]

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 21:49 schreef trigt013 het volgende:
Joh sterkte en vlug naar het ziekenhuis toe.

Ik mag en ik durf niet.

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 21:53 schreef trovey het volgende:
Geen bezoek toegestaan of mag je niet omdat je moeder het niet wil?
Sterkte in ieder geval en ook jou gaat het lukken om dit te doorstaan.

Ik mag van mijn moeder niet, ze zei niet waarom

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 21:56 schreef trovey het volgende:

[..]

Vraag het haar, je hebt nu nog een kans om je opa te zien en ik kan je uit ervaring zeggen dat het zeer waardevol kan zijn om iemand nog te zien en afscheid te kunnen nemen als je de kans hebt.

Ik belde met haar en ze zei dat hij geen bezoek mag hebben, maar ze nam de thuistelefoon niet op maar wel haar gsm dus ik denk dat ze niet thuis is. En ik ben nu op weg naar het ziekenhuis.

quote:

Op donderdag 14 juni 2012 22:04 schreef trovey het volgende:
Ik denk dat TS zijn moeder hem wil beschermen maar helaas is dat verkeerde bescherming want het meemaken van het sterven van een geliefde persoon is iets wat je nou eenmaal eens moet ondergaan Ik vind het nog altijd jammer dat ik op 7- en 11 -jarige leeftijd geen afscheid heb kunnen nemen van een grootvader terwijl de volgende keer het juist extra heftig was omdat het mijn moeder betrof (zeer plotseling) en dat is nog veel heftiger dan een grootouder.

Ik denk ook dat ze me wil beschermen, maar je hebt gelijk het is niet de juiste bescherming.

Hij heeft een longontsteking, het gaat nu al helemaal slecht met hem. ik denk niet dat hij het nog haalt... ik ben gister trouwens wel nog naar het ziekenhuis geweest maar ik mocht er niet in.