Gemixte signalen

Allereerst; ik zie nu dat dit een onwijs lang verhaal is, maar ik kon er even niks anders van maken.

Hallo,

ik ben een meid van 19 en een tijd geleden ben ik een ontzetten leuke jongen (25) tegen het lijf gelopen tijdens een avondje uit in de stad. Het klikte meteen en we hadden al meteen een, kort maar krachtig, gesprek over relaties. Zijn relatie was net vier weken uit en die van mij ook. We hadden dus iets om lekker over te lullen.

We hebben een hele tijd gepraat en kwamen er achter toch wel wat dezelfde interesses te hebben en nouja, we konden het gewoon super goed met elkaar vinden. Nou, nummers uitgewisseld en we hebben gezegd snel weer eens te gaan stappen.

In die week heeft hij mij gebeld om af te spreken en een week na onze eerste ontmoeting zijn we weer een avondje uit geweest met een vriend van hem. Dit was super gezellig en we hebben nog een hele tijd zitten zoenen nadat we zijn vriend thuis hadden afgezet. Weer voelde we die enorme klik en ik kon aan hem zien dat hij zich geen houding wist te geven en mij ergens wel interessant vond.

Nog geen twee weken later op date geweest en we hadden het weer naar ons zin. Veel gelachen en ook weer gepraat.
Toen later die avond heeft hij mij gezegd dat hij het allemaal wat moeilijk vind. Hij vind mij ergens wel leuk, maar hij wil geen relatie. Hij is nooit lang vrijgezel geweest en wil nu tijd voor zichzelf. Toen ik vroeg waarom hij dan zo close met mij was en deed, zei hij dat dit was omdat hij het gemist had.

In eerste instantie was ik boos, maar toen wist ik dat ik precies hetzelfde deed en eigenlijk ook helemaal niet op zoek ben. Mijn ex heeft mij ontzettend klote behandeld waardoor ik nu gewoonweg te bang ben om een relatie aan te gaan. We hebben toen nog een hele tijd gepraat en zijn toen en stap verder gegaan. We hebben die avond seks gehad en eerlijk toegegeven was dit mijn 'schuld'. Ik heb hem na een tijdje aandringen toch zo ver gekregen.

We hadden die avond afgesproken niks van elkaar te laten horen om te kijken hoelang we dat vol kon houden. Nou, de volgende morgen smsten we elkaar al dat we veel aan elkaar gedacht hadden. Ik heb hem toen gevraagd of het misschien mogelijk was om gegaan door te gaan zoals we al bezig waren zonder het meteen te serieus te nemen.
Hierover heeft hij mij gebeld om te vragen waarom ik dat wilde en of ik het zeker wist. Hij vertelde mij nogmaals geen relatie te willen en mij dus geen valse hoop te willen geven. Dat snapte ik en toen hebben we gewoon afgesproken door te gaan en gewoon te kijken waar dit heen gaat.

Weer een paar dagen later kreeg ik een berichtje om af te spreken en toen heb ik de vrijdag bij hem geslapen. We hebben het super gezellig gehad samen en speelden eigenlijk gewoon voor een avondje en nachtje vriendje en vriendinnetje. Dat er een klik was/is, was nogmaals duidelijk geworden.
Weer wist hij zich geen houding te geven en ging hij zich hier en daar wat gek gedragen. Ik wist niet wat me overkwam en werd er stront zenuwachtig en verlegen van.

Op dit moment vond ik hem nog niet op die manier leuk.

Toen hebben we via de app contact gehouden, maar we praten sowieso niet onwijs veel via de telefoon dus werd het weer wat stil. Ik heb hem geloof ik een week later een berichtje gestuurd wanneer we het weer eens over konden doen. Hij kwam een beetje kortaf over dus toen schoot ik eigenlijk meteen al in de verdediging. Ik vertelde hem dat hij eerlijk moest zeggen als hij niet meer wilde afspreken, omdat ik het liever meteen hoor dan dat ik in mijn hoofd heb zitten hem nog eens te zien. Dat vind ik gewoon vervelend. Toen toch gemerkt dat ik iets te bot was en heb mijn excuses aangeboden. Heb hem die avond ook gezegd dat ik niet zo lekker in mijn vel zat en dat ik daarom misschien wat dingen verkeerd oppikte. Hij heeft mij toen meteen gebeld om te vragen wat er was en we hebben weer even fijn kunnen praten. En we hebben ook weer even gelachen.

Die avond hadden we een afspraak gemaakt, maar hij kon mij niks beloven en vertelde mij al dat de kans erg klein was dat het door kon gaan. De ochtend van de afspraak zei hij mij dat hij het helaas niet ging redden, omdat hij gewoon te laat thuis zou zijn. Okay, kan. Hij was tot nu toe altijd afspraken na gekomen dus ik had geen reden om het niet te geloven. Toch zat het me niet lekker en ging ik er van alles achter zoeken. Hier ben ik een held in en dit deed ik ook altijd bij mijn ex.
Ik heb hem gevraagd of hij tijd had als hij thuis was en hij heeft mij gebeld. Weer heb ik hem gevraagd of hij wel echt nog eens iets zou willen afspreken en weer zei hij dat hij dat wel gewoon wilde. Wel zei hij erbij niks te willen opbouwen. Dit begreep ik, want het ging eigenlijk ook allemaal wat snel.

Toen is het even rustig geweest qua contact tussen ons en heb ik hem een week later toch gevraagd of hij van de week tijd had. Dit had hij wel en toen hebben we een aantal dagen later weer een date gehad. Door deze avond ben ik nu compleet in de war.

Er lijkt bij hem meer achter te zitten, al zegt hij van niet. Hij geeft gemixte signalen. De klik is er en lijkt alleen maar sterker te worden en hij kan zijn ogen niet van mij afhouden. Hij probeert mij hier en daar te testen door mij jaloers te maken (poging tot eigenlijk, want zo jaloers ben ik niet) en hij wist zich weer geen houding te geven. Ik merk gewoon dat er meer zit.
Dit keer hebben we het gehad over 'stel dat het wel wat wordt tussen ons' en dat we elkaar gewoon op het verkeerde moment hebben; hij staat er niet voor open en ik ben als de dood dat hij (of wie dan ook) hetzelfde flikt als mijn ex.

Toen we eigenlijk van plan waren afscheid te nemen kwam hij opeens met het idee om met mij mee naar huis te gaan, maar dat vond hij uiteindelijk toch geen goed idee. Ik woon nog thuis, dus mijn moeder is er ook en daar voelde hij zich niet goed bij. Ook wilde hij zich geen verplichtingen op de hals halen of verwachtingen wekken.
We hebben er toen nog een flinke discussie over gehad en hij bleef zichzelf tegenspreken. Dan zegt hij niks te willen en dan zegt hij dat het kut is dat wij niks hebben, maar er toch zeker iets is en hij het niet als een gewone vriendschap ziet. Ook verteld hij andere mensen over mij (oa zijn zusje) en ik vertel mensen eigenlijk nooit over een ander als ik er niet geïnteresseerd in ben. Sowieso lijkt hij vaak te willen zeggen iets voor mij te voelen, maar draait hij er een beetje om heen en zegt hij het niet letterlijk.

Ik snapte het niet, maar later werd het mij wat duidelijker. Hij vertelde mij gevoelens te haten en er niks mee te maken te willen hebben. Niet met andermans gevoelens en al helemaal niet die van zijn eigen. Hij is dus eigenlijk gewoon bang.
Hierdoor weet ik sowieso niet of ik hier iets mee wil of überhaupt kan, want zo zat mijn ex ook in elkaar en dat is flink mis gegaan.

Heeft iemand enig idee wat ik hiermee moet of kan? Ik heb het idee dat ik het best nog even aan kan kijken, want het zit allemaal goed dus het zou meer kunnen worden, maar hij is wel erg onduidelijk..
Ik ben nu niet meteen uit op een relatie, maar ik zou op zich wel iets met hem willen opbouwen en er iets mee doen als we er allebei klaar voor zijn. Ik vraag me alleen af of dit zin heeft.

[ Bericht 0% gewijzigd door goodgirlsliketosin op 12-06-2012 19:19:08 ]