De kunst van het loslaten van je ex #205

Alles ging de laatste tijd bij mij wel redelijk oke. Ruim drie maanden nadat het uit was heb ik weer een beetje plannen voor mezelf gemaakt voor de toekomst, zit ik weer iets relaxter in mn vel en loopt zelfs mijn afstuderen weer een klein beetje. Zo nu en dan sprak ik nog af met mn ex, dat was altijd erg gezellig. Ik ging er echter steeds naartoe met een vriendschappelijke insteek. Het is een paar keer 'mis gegaan' (bed in gedoken na wat wijn), maar ik zocht daar niet zoveel achter.

Mn ex meer dan ik denk ik. Gisteren vroeg ze of ik weer met haar wil daten, omdat ze denkt dat we anders dingen weggooien die nog een (goede) kans hebben. Ik voelde me er behoorlijk door overvallen (vooral omdat ze zei: als je nu weggaat gooi je alles weg, als je blijft heeft het een kans). Ik ben een beetje gaan flippen en toen weggegaan.

Vanaf dat moment is het weer een drama. Dat stukje vastigheid dat ik na 3 maanden eindelijk had is weer weg, ik weet totaal niet wat ik wil (ik vind haar een hele leuke meid, maar dat ze het uitmaakte en ik terug moest verhuizen naar mijn ouders heeft diepe wonden gemaakt). Ze doet er redelijk laconiek over 'we zien wel waar het eindigt, ik hoef niet direct weer samen te wonen' etc. Ik merk echter dat het mij wel even een stukje meer raakt en dat ik hier echt niet zomaar overheen kan stappen.

Vooral dat ze er nú mee komt (op een moment dat ik net voor mezelf de boel weer wat op de rit heb) valt me zwaar. Vandaar dat ik ook heel stellig heb gezegd het nu niet te willen proberen. Als het over twee maanden ofzo zou zijn kijk ik er misschien anders tegenaan, omdat dan alles wat verder gezakt is en ik alles weer op een rijtje heb voor mezelf. Maar tot die tijd wil ik haar ook niet aan het lijntje houden of valse hoop geven. Ik weet namelijk niet of ik over de breuk (en het gevoel wat ik daar aan over heb gehouden) heen kan (en wil) stappen. Daarnaast voel ik me er op dit moment niet klaar voor om die beslissing te nemen. Teveel onzekerheden waar ik nog zelf mee aan het worstelen ben.

Ik weet het niet meer. Godverdomme.
Excuses voor het lange verhaal.

[ Bericht 0% gewijzigd door Skv op 12-06-2012 09:33:56 ]

Contact hoor je na de breuk gewoon te verbreken. Totdat beide partijen over de breuk heen zijn. Dan pas kan er naar een eventuele vriendschap gekeken worden.

Het feit dat ze er laconiek over doet zegt veel, in mijn ogen.
Ga gewoon verder met waar je nu mee bezig bent, verbreek het contact voor een tijdje. En je ziet wel waar je staat wanneer je je weer helemaal goed voelt.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 09:08 schreef Charcot het volgende:
Contact hoor je na de breuk gewoon te verbreken. Totdat beide partijen over de breuk heen zijn. Dan pas kan er naar een eventuele vriendschap gekeken worden.

Het feit dat ze er laconiek over doet zegt veel, in mijn ogen.
Ga gewoon verder met waar je nu mee bezig bent, verbreek het contact voor een tijdje. En je ziet wel waar je staat wanneer je je weer helemaal goed voelt.

We hebben ook 2,5 maand geen contact gehad en toen een paar keer afgesproken. Om bij te praten etc. Dat leek in het begin goed te gaan, maar nu zijn we weer naar elkaar toegetrokken op de een of andere manier. Of zij naar mij. Maar ik kan dat (op dit moment iig) niet oppakken. Ik moet nu echt focussen op mijn afstuderen, de toekomst etc.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 09:29 schreef Skv het volgende:

[..]

We hebben ook 2,5 maand geen contact gehad en toen een paar keer afgesproken. Om bij te praten etc. Dat leek in het begin goed te gaan, maar nu zijn we weer naar elkaar toegetrokken op de een of andere manier. Of zij naar mij. Maar ik kan dat (op dit moment iig) niet oppakken. Ik moet nu echt focussen op mijn afstuderen, de toekomst etc.

Toekomst komt vanzelf als je eerst aan hetgeen daarvoor staat werkt. Dat is het belangrijkste, de rest komt vanzelf

Hem gister voor het eerst langs zien rijden (opvallende auto ) dat het me bar weinig deed. Ik werd er niet warm of koud van. "Puh, lul" was eigenlijk het enige dat er door me heenging.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 10:23 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Het deed je dus wel wat. En dat zal het ook wel blijven doen.

Ik zei ook bar weinig, niet niks.
Ik was niet overstuur, stond niet te trillen op mijn benen, werd niet overmand door welke emoties dan ook. Hij is een lul en ik ben beter dan dat.
Na vijf meter was het voorbij en ben ik heerlijk doorgegaan met mijn dag, zonder het voorval ook nog maar een seconde aandacht te geven.

Goed van je nies

Ik zat net met mijn zusje te praten, blijkt dat hij het zo vervelend vond dat mijn moeder het eten savonds opschepte en geholpen had met een kast in elkaar zetten... (ging dus erg diep die afgunst..)

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 00:30 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

-skull
-LaLouchi
-Mickeys

Wie nog meer? (hoe fucking moeilijk kan het zijn? )

Ik had ook al ja gezegt. Niets meer van gehoord, ben toen zelf maar gaan 'daten'

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 12:03 schreef QEX het volgende:

[..]

Ik had ook al ja gezegt. Niets meer van gehoord, ben toen zelf maar gaan 'daten'

Oh dat lijkt me wel heel leuk.als jij ook komt! Met wie heb je gedate? :p

ja hoor ik kom ok wel als het te bereizen is lijkt me gezzelig

Ik.woon in utrecht

quote:

Op maandag 11 juni 2012 18:44 schreef Skull-splitter het volgende:
Ik werk met mensen die op het zielige af last hebben van hun psychische stoornissen. Een daarvan was onlangs heel erg down, zag het niet meer zitten. Heb aangegeven dat ik het gevoel kende, dat ook jaren heb gehad en dat het nog altijd op de achtergrond aanwezig is. Welk gevoel het is, geen idee, beestje heeft nog geen naam.

Maar toen vroeg ze me hoe ik het dan volhield. En toen zei ik dat elk puntje licht, hoe klein en vluchtig ook, voor mij de moeite waard is om veel ellende te doorstaan. Vergeleek het voor haar als een kat die achter een reflectie aan zit zonder er ooit grip op te krijgen, maar die uitdaging, die prikkeling, dat is het leven. De ellende ertussendoor is vooral een reis.

En om met vergelijkingen te gooien: herinner je een reis waarbij alles onderweg mis ging en je in de avond zo blij was met lekker eten? Dat is het leven.

Maar soms is het de moeite waard om (met anderen) de boel eens overboord te gooien, angsten, vrezen, ervaringen, en opnieuw jezelf op te bouwen

erg mooi verwoord

Ok, ja als voor de andere ergens anders makkelijker is wil ik daar ook.wel naartoe komen hoor!

Geen idee waar iedereen woont, waarschijnlijk niet hier in de buurt en Utrecht oid vind ik voor mezelf echt te ver voor een meet.

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 15:40 schreef Nies het volgende:
Geen idee waar iedereen woont, waarschijnlijk niet hier in de buurt en Utrecht oid vind ik voor mezelf echt te ver voor een meet.

Waar stel jij dan voor?

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 15:46 schreef LaLouchi het volgende:

[..]

Waar stel jij dan voor?

Oh, ik stel niets voor hoor.
In dit soort gevallen is het best jammer dat Twente zo'n uithoek is

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 15:56 schreef Skull-splitter het volgende:

[..]

Geen gebroken harten in de omgeving?

De buurman

quote:

Op dinsdag 12 juni 2012 15:59 schreef Nies het volgende:

[..]

De buurman

Oh buurman wat doet u nu?

Heb jij verder niks meer van je ex vernomen?