Ik weet niet of ik het hiermee eens moet zijn. Ik heb zelf ooit erg liefdesverdriet gehad toen m'n relatie uit ging, daarna ben ik nog een tijdje obsessief met haar omgegaan, maar diverse vrouwen uit m'n omgeving zijn er helemaal niet zo kapot van als hun vriendje het uitmaakt.quote:Bron: http://www.nu.nl/wetensch(...)liefdesverdriet.html
'Vrouwen veel gevoeliger voor liefdesverdriet'
GRONINGEN - Vrouwen hebben twee keer zo veel kans als mannen om na een verbroken relatie in een depressie te raken en krijgen ook vaker en sneller lichamelijke klachten.
Dat blijkt uit onderzoek van Gert ter Horst, hoogleraar neurobiologie van psychiatrische stoornissen van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG).
Aanleiding tot het onderzoek is dat Ter Horst wilde weten hoe ''een gezond brein verandert in een ziek brein''.
Hij onderzocht door middel van mri-scans de hersenactiviteiten van tientallen mannen en vooral jonge vrouwen (18-25 jaar) die nog maar kort en wat langer liefdesverdriet hebben en wat een gebroken hart tussen de oren veroorzaakt.
Belangrijke conclusie: ''Vrouwen zien er van buiten anders uit dan mannen, maar ook hun brein gaat anders met de problematiek om.''
Eerder onderzoek
Er is eerder onderzoek gedaan naar de gevolgen van liefdesverdriet, aldus de hoogleraar, maar niet op zo'n grote schaal in combinatie met scans van de hersenen. Ter Horst registreerde de hersenactiviteiten van mannen en vrouwen die werden geconfronteerd met foto's van hun ex-partner en foto's van ''neutrale'' mensen.
Bij de foto's van de ex worden bepaalde delen in het brein geactiveerd, zo blijkt uit de mri-scans. Het gebied in de hersenen dat een rol speelt bij pijnverwerking, blijkt bij mannen met liefdesverdriet groter dan bij vrouwen, terwijl vrouwen met liefdesverdriet weer meer visualiseren.
Weggelachen
Hoe dat precies uitwerkt in het lichaam, is volgens Ter Horst nog onderwerp van onderzoek, maar duidelijk is dat vrouwen meer ''lijden'' dan mannen. ''Vrouwen scoren hoger op de depressieschaal. Ze kunnen moeilijker accepteren dat een relatie ten einde is.''
De omgeving gaat daar bovendien vaak niet goed mee om. ''Liefdesverdriet wordt nogal eens weggelachen'', zegt hij. ''Vind een nieuw vriendje en klaar! Maar liefdesverdriet is een serieus probleem en meer dan het woord 'luddevedu' suggereert.''
Depressies
Dat is ook van belang, aldus Ter Horst, omdat de verschillen tussen man en vrouw in de geneeskunde nog vaak worden genegeerd. Dat geldt voor depressies, al dan niet veroorzaakt door liefdesverdriet, maar bijvoorbeeld ook voor het ontstaan en het verloop van hartziektes.
Proefpersonen zijn bovendien vaak mannen; de uitwerking van een behandeling of medicijn kan bij een vrouw heel anders zijn, hoopt hij ook aan te tonen.
Zo verstrekken huisartsen niet zelden te snel antidepressiva na een verbroken relatie. ''Ook in mijn groep van proefpersonen gebruikten enkele vrouwen dat al, terwijl de breuk nog maar kort geleden was gebeurd'', zegt Ter Horst. ''Ik verzet me daartegen. Liefdesverdriet gaat niet weg zoals hoofdpijn na een aspirientje. Je kunt beter in gesprekstherapie gaan.''
Ik wacht dus nog even
.Ook wel schrijnend dat AD's weer veel te snel worden voorgeschreven. Hier op R&P postte ook een meisje die even na het verbreken van de relatie al aan de AD's zat. Da's allemaal hartstikke ongezond, waarom moeten mensen toch zo snel volgepropt worden met AD's als ze ergens mee zitten?
Of zou er niks achter zitten...
Ik denk dat de reden puur lichamelijk is, zoals sommige gebieden in de hersenen ook verschillen tussen mannen en vrouwen, bijvoorbeeld onderstaande;quote:Op zaterdag 2 juni 2012 18:27 schreef kwiwi het volgende:
Wat ik me dan weer afvraag is of daar verder nog een reden achter zit; is er een reden waarom de hersenactiviteit anders is? Heeft het wellicht te maken met dat vrouwen zich minder lang kunnen voortplanten dan mannen, en dat door een verbroken relatie de druk wordt opgevoerd omdat ze nog "snel" iemand moeten vinden terwijl bij mannen die druk minder hoog is?
Of zou er niks achter zitten...
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hypothalamusquote:De ontwikkeling van neuronen en dendrieten in de amygdala en delen van de hypothalamus zijn per sekse verschillend. Dit komt doordat deze hersendelen zich tijdens de ontwikkeling van de foetus bij de aanwezigheid van testosteron anders ontwikkelen dan bij de afwezigheid ervan. Het betreft overigens niet de gehele hypothalamus of amygdala, maar slechts bepaalde kernen ervan. Deze kernen noemt men seksueel-dimorfe kernen. Zo is in de hypothalamus de area praeoptica medialis bij mannen over het algemeen groter dan bij vrouwen. In de amygdala is de corticomediale kern ook groter bij mannen. Deze kern is verbonden met de area praeoptica medialis van de hypothalamus.
Hierdoor krijg je misschien ook een iets andere werking.
Ik vind het een slechte zaak dat er kennelijk vrij snel AD wordt gegeven voor liefdesverdriet. Liefdesverdriet hoort erbij, een gebroken hart heeft bijna iedereen wel eens, en het verwerken ervan hoort ook bij de geestelijke en emotionele groei.
Mijn ervaring is ook dat mannen minder moeite lijken te hebben met een break up dan vrouwen. Maar vrouwen uiten hun gevoelens (en dus hun verdriet) vaak ook meer natuurlijk..
Omdat ze nog geen betere manieren van met zichzelf omgaan geleerd hebben, anders deden ze dat welquote:
Zojuist viel mijn oog op onderstaand bericht. Ik denk wel interessant voor jullie R&Peejertjes.
waarom moeten mensen toch zo snel volgepropt worden met AD's als ze ergens mee zitten?
Artsen moeten gewoon niet zo snel naar de AD's grijpen. Voor sommige mensen is dat echt vergelijkbaar met als je een etterende snee in je vinger hebt gelijk de hele arm amputeren.quote:
[..]
Omdat ze nog geen betere manieren van met zichzelf omgaan geleerd hebben, anders deden ze dat wel
Ik weet niet of dit nu betekent dat ik stiekem een vrouw ben?
Waarschijnlijk is de uitingsvorm en de duur van het verdriet sterk verschillend.
Nee, dat is ook aangetoond: je kunt zelfs overlijden van verdriet. Wat je dus ook vaak ziet bij oude mensen die hun partner opeens verliezen na 50 jaar huwelijk.quote:
Ik heb als man zijnde een keer zo sterk liefdesverdriet gehad dat ik er letterlijk pijnsteken in mijn hart van kreeg.
Ik weet niet of dit nu betekent dat ik stiekem een vrouw ben?
Yep.quote:Waarschijnlijk is de uitingsvorm en de duur van het verdriet sterk verschillend.
quote:
Antidepressiva een pil die tegenwoordig aan alles en iedereen word gegeven als ze iets hebben tenslotte is dat makkelijker dan een fatsoenlijk gesprek met de persoon in kwestie te voeren. Echt weg met die zooi zelf ook nooit genomen en zal dat ook nimmer gaan doen troepis het
- "Hij onderzocht door middel van mri-scans de hersenactiviteiten van tientallen mannen en vooral jonge vrouwen (18-25 jaar)" - als je slechts een handjevol mannen onderzoekt en vervolgens veel meer vrouwen, ligt er in je onderzoeksopzet al veel meer nadruk op vrouwen. Bovendien is tientallen redelijk laag.
- Hoe is vastgesteld dat vrouwen "hoger scoren op de depressieschaal"? Als dat door vragenlijsten is aan de mensen zelf, dan heb je het probleem dat vrouwen veel meer aangeleerd is om hun emoties te erkennen en uiten, en om een slachtofferrol aan te nemen. Mannen moeten sterk zijn en niet zeiken, zo horen ze nog steeds van een significant deel van de maatschappij. Ze zullen zichzelf dus langer overtuigen dat er niets of weinig aan de hand is. Dit heeft ook daadwerkelijk gevolgen voor bijvoorbeeld de uitslag van een mri-scan.
Het kan dus best zijn dat je twijfels terecht zijn.
Wat ik wel merk dat als een man het laat blijken hij er vaak lang in blijft hangen of al hangt.
Bovendien uitten vrouwen hun emoties vaak sneller, terwijl mannen er niet voor uit komen en dit vaak opkroppen. Lijkt mij dat het laatste juist vatbaarder is voor langdurige depressies. Is hier rekening mee gehouden in het onderzoek?
Onderzoeken die generaliseren, als deze, neem ik nooit erg serieus. Lijkt een beetje op zoiets als mannen kunnen beter autorijden en meisjes zijn slimmer... louter schijnbewezen vooroordelen.
Artsen werken klachtgericht en niet persoonsgericht; ze zien iemand met een depressie als een patiënt, iemand die ziek is en iemand ziek is geef je medicijnen. Dat is wat artsen doen en kunnen ook niet veel anders/meer behalve doorverwijzen.quote:
Artsen moeten gewoon niet zo snel naar de AD's grijpen. Voor sommige mensen is dat echt vergelijkbaar met als je een etterende snee in je vinger hebt gelijk de hele arm amputeren.
Dat is natuurlijk niet de manier om het op te lossen maar vanuit de artsen perspectief is het heel logisch.
Bingo.quote:
Hele onderzoek gaat niet op naar mijns inziens, aangezien er mannen zijn met meer vrouwelijke hersenen, en ook vrouwen met mannelijkere hersenen. Verder zijn er ook mannen die erg gevoelig zijn, en vrouwen die erg ongevoelig zijn.
Bovendien uitten vrouwen hun emoties vaak sneller, terwijl mannen er niet voor uit komen en dit vaak opkroppen. Lijkt mij dat het laatste juist vatbaarder is voor langdurige depressies. Is hier rekening mee gehouden in het onderzoek?
Onderzoeken die generaliseren, als deze, neem ik nooit erg serieus. Lijkt een beetje op zoiets als mannen kunnen beter autorijden en meisjes zijn slimmer... louter schijnbewezen vooroordelen.
Maar ja: het opdelen blijft voor sommigen een leuk spelletje.
quote:
Mannen nemen supertuxxx ook nooit wat serieus en gaan gewoon verder naar de volgende daarom boeit het ze niet.
Lijkt me ook niet heel raar dat dat samengaatquote:
Misschien uiten vrouwen het meer en doen mannen er stoer over?
Wat ik wel merk dat als een man het laat blijken hij er vaak lang in blijft hangen of al hangt.
Dat betekent niet dat er geen statistische waarheden te vinden zijn, met gemiddelden en standaarddeviaties. Mits fatsoenlijk uitgevoerd en geïnterpreteerd (dus niet "alle mannen..." of "Kogeltje is een man dus moet hij wel... ") is met zulk onderzoek niets mis.quote:
Hele onderzoek gaat niet op naar mijns inziens, aangezien er mannen zijn met meer vrouwelijke hersenen, en ook vrouwen met mannelijkere hersenen. Verder zijn er ook mannen die erg gevoelig zijn, en vrouwen die erg ongevoelig zijn.
Het is prima mogelijk om te bewijzen: "mannen kunnen gemiddeld beter propjes schieten" (om maar een voorbeeld te noemen waarmee hopelijk niemand zich op zijn teentjes getrapt voelt). Als je statistiek uitvoert over een voldoende grote, representatieve groep kun je dat soort uitspraken doen omdat de invloed van individuele uitschieters naar boven en beneden op je meting, steeds kleiner wordt naarmate je meer metingen doet.quote:
Onderzoeken die generaliseren, als deze, neem ik nooit erg serieus. Lijkt een beetje op zoiets als mannen kunnen beter autorijden en meisjes zijn slimmer... louter schijnbewezen vooroordelen.
Het wordt een vooroordeel zodra je een willekeurige man en vrouw tegenkomt, en meteen concludeert dat de man wel beter moet kunnen propjes schieten omdat hij een man is. Dat is geen correcte gevolgtrekking uit de stelling dat mannen gemiddeld beter kunnen propjes schieten. Maar dat maakt die stelling niet minder waar (en ook niet minder onwaar).
[ Bericht 5% gewijzigd door Polarcat op 03-06-2012 20:23:20 ]
Uiteraard kun je daar onderzoek naar verrichten, echter praten we hier over een onderwerp dat een stuk dieper gaat dan propjes schieten. Zeker wanneer je tracht conslusies te trekken over dit soort zaken, die op persoonlijke niveau beinvloed worden door een reeks aan externe (persoonlijke) factoren.quote:
[..]
Dat betekent niet dat er geen statistische waarheden te vinden zijn, met gemiddelden en standaarddeviaties. Mits fatsoenlijk uitgevoerd en geïnterpreteerd (dus niet "alle mannen..." of "Kogeltje is een man dus moet hij wel... ") is met zulk onderzoek niets mis.
[..]
Het is prima mogelijk om te bewijzen: "mannen kunnen gemiddeld beter propjes schieten" (om maar een voorbeeld te noemen waarmee hopelijk niemand zich op zijn teentjes getrapt voelt). Als je statistiek uitvoert over een voldoende grote, representatieve groep kun je dat soort uitspraken doen omdat de invloed van individuele uitschieters naar boven en beneden op je meting, steeds kleiner wordt naarmate je meer metingen doet.
Het wordt een vooroordeel zodra je een willekeurige man en vrouw tegenkomt, en meteen concludeert dat de man wel beter moet kunnen propjes schieten omdat hij een man is. Dat is geen correcte gevolgtrekking uit de stelling dat mannen gemiddeld beter kunnen propjes schieten. Maar dat maakt die stelling niet minder waar (en ook niet minder onwaar).
Het is makkelijk om zomaar iets te schreeuwen en een snelle conslusie te trekken, maar zolang het onderwerp de mens betreft, en zeker de hersenen, waarbij emoties toch vaak per persoon flink kunnen verschillen, vind ik het allemaal voorbarig.
Natuurlijk ben ik voor het verrichten van statistisch onderzoek onder grote én kleine groepen, echter trek ik mijn twijfels bij de zorgvuldigheid hiervan. Ik verbaas mij keer op keer hoe onderzoekers zich arrogant op stellen, en zoiets als dit durven te claimen.
Ik heb het onderzoek geprobeerd te zoeken via pubmed e.d. Ben vrij benieuwd naar de opbouw van zijn onderzoek. Vooralsnog blijf ik van mening dat het voor deze professor ook een persoonlijk gewin betreft, in de zin van publiciteit. Die heeft hij ook gekregen, omdat de media zijn onbewezen, en niet weerlegde resultaten zomaar overneemt. Wat op zijn beurt weer stigmatiserend werkt en door talloze mensen wordt overgenomen als 'de waarheid'.
Dit is echter niet het geval bij alle onderzoeken, maar bij sommige - en zoals ik al in mijn eerste post in dit topic aangeef zou het hier besproken onderzoek best een voorbeeld van zo'n "verkeerd gepresenteerd en/of geïnterpreteerd" onderzoek kunnen zijn.
Echter, fatsoenlijk uitgevoerd onderzoek - onder een representatieve en voldoende grote groep, bestaat wel degelijk. Het is belangrijk dat dit soort onderzoek erkend en ondersteund wordt, want als er geen stelselmatig objectief onderzoek meer is, wat blijft er dan over? Hunches, theorieën in elkaar geflanst op basis van persoonlijke ervaringen (n=1), ... net zo waardeloos als fraudulent onderzoek.
Zolang er geen fatsoenlijk bewijs gepresenteerd wordt, is elke conclusie inderdaad voorbarig geschreeuw. Maar zodra er goed bewijs voor is, is een goed geformuleerde conclusie wel degelijk houdbaar. Het verzamelen van dat bewijs kost vaak maanden tot jaren en het is dus onterecht om goed onderzoek als "geschreeuw" weg te zetten. Dat een onderwerp ingewikkeld is en dat er veel variabelen mee spelen, maakt het niet onmogelijk (maar wel lastiger) om goed bewijs te vinden. Dat is juist waar de statistiek binnenkomt: een voldoende grote onderzoeksgroep middelt het effect van alle variabelen uit, behalve datgene waar je op onderzoekt (en dat je varieert t.o.v. de controlegroep). Daardoor kost onderzoek veel tijd.quote:Het is makkelijk om zomaar iets te schreeuwen en een snelle conslusie te trekken, maar zolang het onderwerp de mens betreft, en zeker de hersenen, waarbij emoties toch vaak per persoon flink kunnen verschillen, vind ik het allemaal voorbarig.
Natuurkundige, scheikundige en biologische systemen zijn ook zeer ingewikkeld - denk aan de cel - en toch kunnen die steeds verder ontrafeld worden door precies deze zelfde methode. De mens zal altijd nieuwsgierig blijven en antwoorden willen - laten we die dan op een zo goed mogelijke manier vinden. Stellen dat al het onderzoek ongeloofwaardig is, brengt je terug bij dezelfde speculatieve feel-good methoden die bijvoorbeeld leidden tot de conclusie dat de aarde het middelpunt van het universum is.
[ Bericht 13% gewijzigd door Polarcat op 03-06-2012 23:13:33 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Ditty op 04-06-2012 13:01:46 ]
Na een lange relatie had ik ook vrij snel een andere vrouw.quote:Op maandag 4 juni 2012 08:27 schreef Ditty het volgende:
Wel een interessant artikel maar zou beter zijn als het bij een grotere groep zou worden getest. Voor mij klopt het wel ongeveer. Bij mij na bijna een jaar doet het soms nog wel veel pijn als ik eraan terug denk. Mijn ex is diezelfde dag een relatie begonnen met een andere meid alsof de 3,5 jaar daarvoor niet hebben bestaan. En is daar nog steeds gelukkig mee.
Was het verdriet daarom minder? Nee.
Mensen kunnen twee emoties tegelijk voelen, he?
Maar zit daar misschien juist niet het verschil in, ik kon toen zeker niet zo snel aan een andere relatie beginnen omdat ik er juist nog mee zat.quote:
[..]
Na een lange relatie had ik ook vrij snel een andere vrouw.
Was het verdriet daarom minder? Nee.
Mensen kunnen twee emoties tegelijk voelen, he?
En dan zeggen ze dat mannen seksisten zijn...quote:
Mannen nemen ook nooit wat serieus en gaan gewoon verder naar de volgende daarom boeit het ze niet.
Ik als man anders ook niet na 1 jaar... misschien moeten jullie het niet zo persoonlijk opvatten.quote:
[..]
Maar zit daar misschien juist niet het verschil in, ik kon toen zeker niet zo snel aan een andere relatie beginnen omdat ik er juist nog mee zat.
Okay, jij kan dat kennelijk niet. Maar dat zegt toch niets over iemand anders?quote:
[..]
Maar zit daar misschien juist niet het verschil in, ik kon toen zeker niet zo snel aan een andere relatie beginnen omdat ik er juist nog mee zat.
Ik was lekker aan het daten en een paar keer in de week was het even goed uithuilen. Dat soort dingen kan ik gewoon goed scheiden.
Ja wie niet, maar sommige mensen kunnen dat niet om andere redenen.. Dat is ergens triest voor die mensen en daarom zou je juist respect moeten hebben voor die mensen...quote:
Ik vind het wel een keuze of je er in blijft hangen of niet. Mensen die zich ziek melden op het werk of gelijk weken niet aanspreekbaar zijn vind ik moeilijk te respecteren. Afleiding helpt juist, en ik vind het toch iets anders dan fysiek ziek zijn. Ik hou wel van mensen die zichzelf de spreekwoordelijke schop onder den kont geven.
Waarom moet ik respect hebben voor trieste mensen? Ik zeg niet dat ik het niet zielig voor ze vind, maar ik vind het juist meer te respecteren als iemand zich er een beetje overheen kan zetten. Ik troost ook liever vriendinnen op een 'hup, kom, we gaan wat leuks doen'-manier dan een 'aai-en-een-kusje-en-mannen-zijn-kut'-manier.quote:
[..]
Ja wie niet, maar sommige mensen kunnen dat niet om andere redenen.. Dat is ergens triest voor die mensen en daarom zou je juist respect moeten hebben voor die mensen...
Veel makkeljker bij te houden ook uiteindelijk.
Moet niet...quote:
[..]
Waarom moet ik respect hebben voor trieste mensen? Ik zeg niet dat ik het niet zielig voor ze vind, maar ik vind het juist meer te respecteren als iemand zich er een beetje overheen kan zetten. Ik troost ook liever vriendinnen op een 'hup, kom, we gaan wat leuks doen'-manier dan een 'aai-en-een-kusje-en-mannen-zijn-kut'-manier.
Maar een zwerver is ook een mens bijvoorbeeld, ik heb medelijden met een zwerver.. Medelijden is ook een vorm van respect vind ik... Alleen dan niet in een manier van opkijken naar iemand maar in een manier van medeleven voelen omdat het kut voor zo een persoon moet zijn om zo te leven (Al dan niet door zijn eigen toedoen)
Verder ben ik het met je eens.
Dat lukt me niet. Ik voel weerstand soms.quote:
Waarom zou je niet gewoon respect voor iedereen hebben?
Veel makkeljker bij te houden ook uiteindelijk.
Ik snap dat wel.quote:
[..]
Dat lukt me niet. Ik voel weerstand soms.
Maar respect hebben voor iemand is niet hetzelfde als diegene bewonderen hè? Het is moeilijk om respectvol te reageren op iemand waarvan je het gedrag persoonlijk afkeurt, maar met die manier van omgaan met mensen bereik je meer bij hen. En soms kunnen ze je nog verrassen.
Zo dacht ik er vroeger ook over (de eerste helft van je post dan). Vroeger was ik veel vaker verontwaardigd dan nu.quote:Op dinsdag 5 juni 2012 16:16 schreef El_Matador het volgende:
Respect hoor je te verdienen. Dat standaard weggeven is erg lullig voor mensen die hard moeten werken voor respect.
Ik ben niet verontwaardigd?! Ik ben tegen het downgraden van het woord "respect". Net als met "racisme" is gebeurd.quote:
[..]
Zo dacht ik er vroeger ook over (de eerste helft van je post dan). Vroeger was ik veel vaker verontwaardigd dan nu.
Je kan ook niet iedereen liefhebben. Ook nogal lullig ten opzichte van je partner, niet?
Hmmm het is ook niet zo dat ik de mens als geheel niet respecteer, ik respecteer bepaalde houdingen niet. Of manieren van omgang. Of klederdracht.quote:
[..]
Ik snap dat wel.
Het is moeilijk om respectvol te reageren op iemand waarvan je het gedrag persoonlijk afkeurt, maar met die manier van omgaan met mensen bereik je meer bij hen. En soms kunnen ze je nog verrassen.
Waar bestaat dat respect? In de hoofden van mensen die zichzelf (willen) zien als iemand die over anderen te oordelen heeft?quote:
Respect hoor je te verdienen. Dat standaard weggeven is erg lullig voor mensen die hard moeten werken voor respect.
Begrijp je dat doen alsof jij te bepalen hebt wie er respect verdiend niet meer is dan op een hele negatieve manier jezelf boven anderen willen plaatsen? En dat dat weer iets is wat altijd voortkomt uit je eigen minderwaardigheidsgevoelens omdat die de 'reden' zijn om je boven anderen te plaatsen om ze niet te hoeven voelen?
Je kan ze niet respecteren omdat je te druk bent met ze zielig vinden, wanneer de 'behoefte' anderen om wat voor manier dan ook omlaag te halen de overhand heeft is ervoor respecteren geen ruimte meer. Dat doe je helemaal zelf.quote:
Waarom moet ik respect hebben voor trieste mensen? Ik zeg niet dat ik het niet zielig voor ze vind, maar ik vind het juist meer te respecteren als iemand zich er een beetje overheen kan zetten. Ik troost ook liever vriendinnen op een 'hup, kom, we gaan wat leuks doen'-manier dan een 'aai-en-een-kusje-en-mannen-zijn-kut'-manier.
Als je niet de behoefte had om anderen omlaag te halen (en jezelf op die manier superieur aan hen te voelen; wat je je dus eigenlijk juist niet voelt) dan zou je ze automatisch respecteren, niet om wat ze doen of wie ze zijn maar simpelweg omdat ze er zijn. Ze zijn er zoals ze zijn, dus waarom ze niet respecteren? Omdat je ze niet wil respecteren.
Er is geen reden om je zo aangesproken te voelen, ik wilde slechts toelichten waarom een verandering van houding voor mij gewerkt heeft.quote:
[..]
Ik ben niet verontwaardigd?! Ik ben tegen het downgraden van het woord "respect". Net als met "racisme" is gebeurd.
Je kan ook niet iedereen liefhebben. Ook nogal lullig ten opzichte van je partner, niet?
Ik zie de vergelijking van mensen respectvol te benaderen en ermee het bed in te duiken niet echt. Maar ik denk niet dat ik mensen tekort doe die zich wenselijker gedragen dan anderen door ernaar te streven voor iedereen respect op te brengen.
Nog nooit zoveel onzinnige koudegrondpsychologie gehoord.quote:
[..]
Waar bestaat dat respect? In de hoofden van mensen die zichzelf (willen) zien als iemand die over anderen te oordelen heeft?
Begrijp je dat doen alsof jij te bepalen hebt wie er respect verdiend niet meer is dan op een hele negatieve manier jezelf boven anderen willen plaatsen? En dat dat weer iets is wat altijd voortkomt uit je eigen minderwaardigheidsgevoelens omdat die de 'reden' zijn om je boven anderen te plaatsen om ze niet te hoeven voelen?
Als je zelf te laf bent om standaards te hebben, ga je alles respecteren wat los en vast zit.
Respecteer jij Anders B. en Robert M. lekker joh.
Wat heeft dat met laf te maken?quote:Op dinsdag 5 juni 2012 16:55 schreef El_Matador het volgende:
Nog nooit zoveel onzinnige koudegrondpsychologie gehoord.
Als je zelf te laf bent om standaards te hebben, ga je alles respecteren wat los en vast zit.
Is het niet veel laffer dat je eerst anderen omlaag moet halen voordat je jezelf 'goed' durft te vinden?
Dus jij vinden jezelf beter/meer waard dan hen om wat ze gedaan hebben?quote:Respecteer jij Anders B. en Robert M. lekker joh.
Ik hoef anderen niet omlaag te halen om te weten dat ik goed ben.quote:
[..]
Wat heeft dat met laf te maken?
Is het niet veel laffer dat je eerst anderen omlaag moet halen voordat je jezelf 'goed' durft te vinden?
[..]
Dus jij vinden jezelf beter/meer waard dan hen om wat ze gedaan hebben?
Ja, lijkt me logisch. Dat soort idioten verdienen geen respect. Enkel een spuitje.
Je kunt iemand prima respecteren zonder zijn gedrag goed te keuren of het zelfs maar te accepteren. Als Robert M voorbij loopt, voel ik bijvoorbeeld niet de behoefte om beledigingen naar zijn hoofd te roepen of hem in zijn gezicht te spugen o.i.d.quote:
[..]
Nog nooit zoveel onzinnige koudegrondpsychologie gehoord.
Als je zelf te laf bent om standaards te hebben, ga je alles respecteren wat los en vast zit.
Respecteer jij Anders B. en Robert M. lekker joh.
Bovenstaande post vind ik ook niet getuigen van veel respect, maar ik kan ervoor kiezen niet op eenzelfde manier te reageren.
Op die manier raak je ook niet verzeild in een negatieve spiraal van op een neerbuigende manier met elkaar omgaan. Iets wat ik zelf niet zo prettig vind en dus niet graag aan mee werk.
Maargoed, het gaat wel een beetje off topic nu.
Dan ben je als man geen knip voor je neus waard als je het mij vraagt en verdiend hij jouw verdriet niet.quote:
Wel een interessant artikel maar zou beter zijn als het bij een grotere groep zou worden getest. Voor mij klopt het wel ongeveer. Bij mij na bijna een jaar doet het soms nog wel veel pijn als ik eraan terug denk. Mijn ex is diezelfde dag een relatie begonnen met een andere meid alsof de 3,5 jaar daarvoor niet hebben bestaan. En is daar nog steeds gelukkig mee.
Ja natuurlijk, ik ging ook gewoon uit zelfs veel meer dan daarvoor maar de eerste maanden lag ik wel bijna elke nacht jankend in bed, en dat is toch iets heel anders dan een vaste relatie en er sneller overheen zijn. Daarom is er denk ik ook meer onderzoek nodig met een groep omdat het per persoon veel kan verschillen. Maar mijn situatie kwam toevallig over een met het artikel.quote:
[..]
Okay, jij kan dat kennelijk niet. Maar dat zegt toch niets over iemand anders?
Ik was lekker aan het daten en een paar keer in de week was het even goed uithuilen. Dat soort dingen kan ik gewoon goed scheiden.
Ja dat ging helaas niet zo makkelijk 3,5 jaar is best wel een lange tijd, deed veel pijn en voelde me erg gebruikt. De eerste maanden echt kapot geweest, maar gaat nu wel goedquote:
[..]
Dan ben je als man geen knip voor je neus waard als je het mij vraagt en verdiend hij jouw verdriet niet.
kan wel kwaad op mezelf worden dat ik er soms nog over na ga denken, dat ik er een beetje in blijf hangen en nog niet helemaal kan afsluiten. Zou hem graag nog een keer willen uitschelden maar heb ook geen contact meer met hem gehad. Maar goed beetje off topic mijn verhaal komt dus aardig overeen met het artikel hij kan meteen door met een ander terwijl ik na lange tijd er soms nog steeds mee zit.