De kunst van het loslaten van je ex #204

Wat is er fout gegaan en waarom zou je dat niet kunnen vergeven?

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:32 schreef GotenSSJ het volgende:
Ik heb 2 weken geleden voor het eerst na een half jaar weer eens afgesproken met mijn ex. Hoewel het goed leek te gaan, qua gesprek, denk ik toch dat het beter is geen contact meer te hebben. Er zijn dingen gebeurd waarvan ik niet weet of ik die haar kan vergeven, zij vindt dat ze niets fout heeft gedaan in die zin. Dus dat wordt een eindeloze discussie gok ik.

Gisteren heb ik haar gesmst, na 2 weken radiostilte na het gesprek, dat ik over het gesprek heb nagedacht en het beter is geen contact meer te hebben. Probleem is alleen dat ik hier zelf niet 100% over uit ben. Voor mij is het misschien beter zo Ondanks, of misschien wel omdat, dat ze heel veel voor me betekend en ik onze gesprekken mis.

Herkennend dit ja.. begrijp je volkomen!

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:41 schreef Faazz het volgende:
Wat is er fout gegaan en waarom zou je dat niet kunnen vergeven?

Ik vind dat ook in de tijd nadat een relatie verbroken wordt er respect getoond kan worden richting de ander. Dat heeft zij duidelijk niet gedaan: trashtalk, liegen over dingen, binnen een maandje met een ander naar bed gaan. Dat soort dingen. Ik ben daar nogal "koppig" in, vergeef dat soort dingen niet zo snel. Al helemaal niet als mensen dan ook nog vol blijven houden niets fout te hebben gedaan

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:45 schreef GotenSSJ het volgende:

[..]

Ik vind dat ook in de tijd nadat een relatie verbroken wordt er respect getoond kan worden richting de ander. Dat heeft zij duidelijk niet gedaan: trashtalk, liegen over dingen, binnen een maandje met een ander naar bed gaan. Dat soort dingen. Ik ben daar nogal "koppig" in, vergeef dat soort dingen niet zo snel. Al helemaal niet als mensen dan ook nog vol blijven houden niets fout te hebben gedaan

als ze wel haar fout toe had gegeven en excuses aangeboden, was het dan anders geweest?

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:47 schreef LaLouchi het volgende:

[..]

als ze wel haar fout toe had gegeven en excuses aangeboden, was het dan anders geweest?

Dat denk ik wel, weet je ook nooit zeker natuurlijk. Ik had in ieder geval meer het idee gehad dat het voor haar ook wat heeft betekend, in plaats van direct naar de volgende te gaan en me belachelijk te maken.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:56 schreef Norro-tje het volgende:

ik vindt het trouwens lastig om weer contacten op te doen, vooral waar....?
misschien beetje of topic maar iemand tips?

Gewoon lekker naar vrienden toe gaan! Ga gezellig stappen! Waar woon je (welke stad)?

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 14:30 schreef RBWO het volgende:

[..]

Gewoon lekker naar vrienden toe gaan! Ga gezellig stappen! Waar woon je (welke stad)?

Kan soms lastig zijn. Ik deed ook bijna alles samen met m'n ex (ook elk weekend samen enzo). Mijn vrienden hebben en geen geld, en zij niet zo ondernemend. Heb het geluk dat 1 van mijn beste vrienden dit wel is, en op een sportvereniging zit. Sindsdien kan ik prima opschieten met die mensen

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 13:45 schreef GotenSSJ het volgende:

[..]

Ik vind dat ook in de tijd nadat een relatie verbroken wordt er respect getoond kan worden richting de ander. Dat heeft zij duidelijk niet gedaan: trashtalk, liegen over dingen, binnen een maandje met een ander naar bed gaan. Dat soort dingen. Ik ben daar nogal "koppig" in, vergeef dat soort dingen niet zo snel. Al helemaal niet als mensen dan ook nog vol blijven houden niets fout te hebben gedaan

Ja dat zijn dingen waar ik ook rekening mee moet houden. Je moet je bedenken dat zodra het uit is je twee tegenpolen tegen elkaar hebt staan, terwijl dat eerst niet zo was. Je wenst eigenlijk het zelfde gedrag te zien in die persoon maar hij/zij gaat ook verder.

Iedereen verwerkt het anders en praten helpt daarbij. Ik heb ook dingen geroepen waar ik nu spijt van heb, want het respect was ver te zoeken soms. Maar ik kan het haar ook niet kwalijk nemen als ze straks met vriendinnen onderling grappen aan het maken is over mij.

Ik bedoel, het wordt misschien nooit letterlijk uitgesproken naar elkaar, maar naast de standaard redenen om het uit te maken zoals "Ik ben niet meer verliefd" en "Het gaat al een tijdje niet zo goed met me" en natuurlijk de klassieker "Het ligt niet aan jou maar aan mij", spelen dingen als slechte adem, bedplassen, besluiteloosheid of initiatiefloos ook een rol.

Het is maar net de waarde die je toekent aan dat wat er gebeurd is, je blijft altijd gevoelens houden, what so ever. Maar je gaat ook door met je leven en omdat het uit is zal je je ook minder kwetsbaar opstellen en een schild bouwen waar gedrag uit te herleiden valt, zoals bepaalde dingen niet zeggen of onderwerpen mijden.

Dat je smst dat je haar nooit meer wilt zien geeft aan dat je nog een zwak voor haar hebt en haar gedrag niet kan accepteren terwijl het voor haar gewoon normaal is wat ze doet wellicht en verwacht van jou dat ze dat accepteert. Ze leidt haar leven maar staat niet stil bij jouw gevoelens of maakt daar juist gebruik van. En als je er van uit gaat dat ze nog tegen je praat als of je haar aller beste maatje is dan kan je dingen verwachten maar daar zal ze geen gehoor aan geven en leidt tot frustraties of ruzie of zo.

Je zou je volstrekt apathisch moeten opstellen denk ik. Veel moeten slikken maar er eigenlijk geen zier om geven en kijken waar het naar toe gaat. Maar wat stelt vriendschap dan weer voor? Eén keer per jaar een sms als je jarig bent of twee keer per maand de stad in om wat te drinken of grote en langdurige gesprekken voeren als je samen in een hangmat ligt?

In de lengte van dagen maakt het toch niet meer uit want je ontmoet nieuwe mensen en die kunnen je ook weer een goed gevoel geven waar je een tijd mee optrekt. Dus inderdaad, waarom nog waarde hechten aan iemand, ook al heeft die persoon veel voor je betekent..

Zomaar mijn gedachte..

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 14:45 schreef Faazz het volgende:

[..]

Ja dat zijn dingen waar ik ook rekening mee moet houden. Je moet je bedenken dat zodra het uit is je twee tegenpolen tegen elkaar hebt staan, terwijl dat eerst niet zo was. Je wenst eigenlijk het zelfde gedrag te zien in die persoon maar hij/zij gaat ook verder.

Iedereen verwerkt het anders en praten helpt daarbij. Ik heb ook dingen geroepen waar ik nu spijt van heb, want het respect was ver te zoeken soms. Maar ik kan het haar ook niet kwalijk nemen als ze straks met vriendinnen onderling grappen aan het maken is over mij.

Ik bedoel, het wordt misschien nooit letterlijk uitgesproken naar elkaar, maar naast de standaard redenen om het uit te maken zoals "Ik ben niet meer verliefd" en "Het gaat al een tijdje niet zo goed met me" en natuurlijk de klassieker "Het ligt niet aan jou maar aan mij", spelen dingen als slechte adem, bedplassen, besluiteloosheid of initiatiefloos ook een rol.

Het is maar net de waarde die je toekent aan dat wat er gebeurd is, je blijft altijd gevoelens houden, what so ever. Maar je gaat ook door met je leven en omdat het uit is zal je je ook minder kwetsbaar opstellen en een schild bouwen waar gedrag uit te herleiden valt, zoals bepaalde dingen niet zeggen of onderwerpen mijden.

Dat je smst dat je haar nooit meer wilt zien geeft aan dat je nog een zwak voor haar hebt en haar gedrag niet kan accepteren terwijl het voor haar gewoon normaal is wat ze doet wellicht en verwacht van jou dat ze dat accepteert. Ze leidt haar leven maar staat niet stil bij jouw gevoelens of maakt daar juist gebruik van. En als je er van uit gaat dat ze nog tegen je praat als of je haar aller beste maatje is dan kan je dingen verwachten maar daar zal ze geen gehoor aan geven en leidt tot frustraties of ruzie of zo.

Je zou je volstrekt apathisch moeten opstellen denk ik. Veel moeten slikken maar er eigenlijk geen zier om geven en kijken waar het naar toe gaat. Maar wat stelt vriendschap dan weer voor? Eén keer per jaar een sms als je jarig bent of twee keer per maand de stad in om wat te drinken of grote en langdurige gesprekken voeren als je samen in een hangmat ligt?

In de lengte van dagen maakt het toch niet meer uit want je ontmoet nieuwe mensen en die kunnen je ook weer een goed gevoel geven waar je een tijd mee optrekt. Dus inderdaad, waarom nog waarde hechten aan iemand, ook al heeft die persoon veel voor je betekent..

Zomaar mijn gedachte..

Ho ho, dat heb ik nooit gezegd. Maar voor nu is dit, denk ik, de beste oplossing. Tuurlijk ga ik ook gewoon door met mijn leven, doe genoeg leuke dingen. Heb heel veel nieuwe mensen leren kennen en dergelijke, ga misschien studeren in het buitenland enzovoort.

Maar die dingen die gebeurd zijn hebben mij inderdaad heel veel gedaan, en misschien heb ik daar onbewust nog steeds last van. Ik verwacht ook zeker niet dat we als beste maatjes met elkaar gesprekken gaan houden, maar ik had graag wat meer respect van haar kant gezien

Klinkt zo bekend in de oren, als of je aan de kant wordt geschoven of in de steek word gelaten als of de ander het niks kan boeien of zo?

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 15:35 schreef Faazz het volgende:
Klinkt zo bekend in de oren, als of je aan de kant wordt geschoven of in de steek word gelaten als of de ander het niks kan boeien of zo?

Allemaal schijn. Dat is voor de ander een manier om ermee om te gaan. Net doen of het niet boeit, dan denken ze er makkelijker afstand van te kunnen doen. Wat natuurlijk nooit zo is..

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 15:35 schreef Faazz het volgende:
Klinkt zo bekend in de oren, als of je aan de kant wordt geschoven of in de steek word gelaten als of de ander het niks kan boeien of zo?

We gingen zo goed als samen een huis kopen, en toen was het ineens over. Na 1,5 week oid kreeg ik te horen dat we maar geen contact meer moest hebben. 2/3 weken later lag ze al met de volgende in bed.

Dus ik gok er op dat het haar inderdaad weinig kon schelen

O, en na 3/4 maanden oid was het ineens "jammer" dat we geen contact meer hadden. Nou ja, can't say we didn't try I guess.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 16:01 schreef LaLouchi het volgende:

[..]

Allemaal schijn. Dat is voor de ander een manier om ermee om te gaan. Net doen of het niet boeit, dan denken ze er makkelijker afstand van te kunnen doen. Wat natuurlijk nooit zo is..

Nou ja, je gaat je gedragen naar hoe je je voelt toch? En als je het uitmaakt kan je voor de ander toch ook niks meer betekenen als hij/zij nog hoop of gevoelens heeft.

En de gene die het uitmaakt zit er vaak toch wel mee, maar staat achter zijn/haar keus dus zal er acceptatie afgedwongen moeten worden van de ander.

Ook allemaal onbewust maar de gene die het uitmaakt zal zich ook gaan gedragen naar hoe de ander zich opstelt. En natuurlijk wat het hem of haar waard is geweest.

ik kom ook weer eens even in dit topic

voor de mensen die mij niet kennen een kleine intro:
ben nu 18 jaar, had een relatie van 4 jaar. Dit ging een half jaar geleden uit omdat we door de studie ver uit elkaar woonden. Door veel sport, uni en een slecht afgestemd schema zagen we elkaar erg weinig, zij kon hier niet mee omgaan en maakte het uit.

de 1e 2 maanden erg verdrietig geweest, maar een keer of 3 echt naar de drank gegrepen, dus dat viel dan nog wel mee

Nu heb ik afgelopen weekend haar weer eens gezien. Na een half jaar radiostilte. we hadden samen afgesproken in een cafe'tje. Het was erg gezellig, geen gekke dingen gebeurd en ik denk dat we misschien nog echt vrienden kunnen worden/zijn

wel vermoed ik dat ze een andere vriend heeft, en daar kan ik eigenlijk nog niet echt goed mee dealen Zelf sprak ze hier niet over dus het blijven maar vermoedens

wel vielen er af en toe stiltes, het bleef namelijk bij de vragen wat we allemaal in de tussentijd gedaan hadden, maar vermeden de pijnlijke onderwerpen. Misschien zullen die nog wel een x komen. Als je echt als vrienden verder wilt gaan zul je toch even die puin moeten ruimen denk ik

waarschijnlijk over 3 weken weer een keer met haar afspreken ofzo we hebben immers nog een fotoalbum van de vakantie af te maken

zo, dat was weer mijn lange post

Begin nu ook steeds meer te twijfelen aan dingen die ze gezegd heeft. Dat ze me al die tijd heel erg op afstand heeft gehouden en een bepaalde schijn heeft opgehouden. Dat ze van af begin af aan al wist waar het naar toe ging maar gewoon genoot van de aandacht en zodra ze kon de benen heeft genomen. Door er een likje saus tegen aan te gooien het nog enigszins smaak te geven door te laten blijken dat ze er wel echt achter stond maar nu niks meer voor me kan betekenen.

Tot op zekere hoogte. Mijn ex deed 2 maanden lang als een koud kil stuk beton, en toen ineens brak.die houding.

Het stukje over acceptatie bij de ander, ja dat is waar. In die zin heeft drgene die het uitmaakt het makkelijker imo.

Maar een harde houding is vaak een act.

Dat zal wel zelfbescherming zijn denk ik. Je staat achter je keus maar gevoelens zijn er nog. Die gaan imo ook nooit weg denk ik maar zullen enkel zakken. Je hebt het beide meegemaakt en kan me daarom ook nooit voorstellen dat de tegenpartij daar geen berouw om heeft. Maar gevoelig uitten zal gewoon niet gaan in het begin en je zal een andere manier moeten bedenken om met elkaar om te gaan.

Dat klinkt in deze omschrijving heel nuchter maar in de praktijk pakt het altijd super raar uit en je moet maar zien of je daar mee om wilt gaan of niet, en/of daar aanstoot aan neemt of het accepteert.

quote:

Op donderdag 31 mei 2012 17:10 schreef Faazz het volgende:
Dat zal wel zelfbescherming zijn denk ik. Je staat achter je keus maar gevoelens zijn er nog. Die gaan imo ook nooit weg denk ik maar zullen enkel zakken. Je hebt het beide meegemaakt en kan me daarom ook nooit voorstellen dat de tegenpartij daar geen berouw om heeft. Maar gevoelig uitten zal gewoon niet gaan in het begin en je zal een andere manier moeten bedenken om met elkaar om te gaan.

Dat klinkt in deze omschrijving heel nuchter maar in de praktijk pakt het altijd super raar uit en je moet maar zien of je daar mee om wilt gaan of niet, en/of daar aanstoot aan neemt of het accepteert.

Het maakte het voor mij extra pijnlijk, en zorgde er voor dat ik een afkeer van hem kreeg, en achteraf gezien denk ik dat dat ook.zijn bedoeling was, zodat ik hem niet om zou proberen te praten. Nu zakt zijn woede steeds meer, durft.hij.weer toe te geven wat hij voor me voelt, en vraagt regelmatig naar wat ik voel en hoe het met mij gaat. Al met al schuifelen we langzaam de goede kant op. En ik.hoop echt dat hij instemt met relatie therapie, als het dan nog goed komt, gebeurd dat op een basis dat alles is uitgesproken. En dan pas kan je verder. En gaan we niet samen verder, dan is alles iig uitgepraat en hebben we samen de keus gemaakt te scheiden. Dat zou voor mij zo fijn zijn. Voor onze relatie was hij mijn beste vrirnd, tijdens ook, en dat mis ik het meest. Mijn beste vriend. Mijn maatje.. Maarja hij denkt nog steeds, heb nog niks van hem grhoord en hij zou het laten weten als hij eruit was.

Ik zit echt met de neiging haar een mail te sturen met hoe ik me er over voel omdat ik me nooit heb uitgesproken hier over. Zij heeft de hele tijd het voortouw genomen in deze situatie en naar mijn mening heeft ze nooit gevraagd. Maar hoe langer ik wacht, hoe minder het me gaat boeien.
En er iets uithalen zal het toch niet doen, ze gaat haar eigen leven en voelt zich compleet happy er over, dus waarom nog een keer contact opnemen en er een hele preek over hebben.

Ik weet ook totaal niet wat er te verpesten valt of wat er te winnen valt. Het maakt niks uit en mijn gevoel zal er toch niet in veranderen, de tijd gaat voort. So why bother?

Wat te doen...

Bij twijfel, doe niks...

Schrijf alles op in een brief en verbrand hem dan

nevermind

[ Bericht 96% gewijzigd door InterMilan op 31-05-2012 21:13:06 ]

Fred is nog elke dag kapot
kapot van verdriet
Ontzettend kwaad opzichzelf.
Moedeloos
etc etc etc

Fred is een jongen uit Meppel, vader nooit gekend, contact met moeders verwaterd, en toen ik nog thuis woonde, hadden we dagelijks ruzie's, en voor de rest geen echte familie die ik spreek, of kan spreken.

Ik heb geen vrienden door mijn autisme pdd nos, en ik heb dus buiten het contact op mijn werk, met niemand contact op deze aarde.

afijn.
Fred leerde een meisje kennen, ik had eindelijk iemand, die echt serieus van mij hield.

Ze was zo ontzettend lief
Ze was mijn heldin, mijn geluk... mijn hele leven.
Alles was ze echt alles!!!
Ik had eindelijk echt iemand, echt iemand

Ik dacht vaak wat ze nou met zo'n sukkel als mij moest, zij was knap, kuiltjes in haar wangen, spontaan, en trouw... en gevoelig, en net zoals Fred een tikje verlegen.

Nooit ooit durven dromen zo'n meisje leren te kennen.

Uiteindelijk heb ik haar te veel geclaimt, en haar van alles verwijt, en uiteindelijk heb ik zelfs een straatverbod opgelegd gekregen, die ik ook meerdere malen heb genegeerd.

Ik ben toen 6 maanden in een depressie ongeveer beland, ik wou niet meer leven.
Ik was zo erg benieuwd hoe het met mijn ex ging, en heb haar broer een mail geschreven, en ik kreeg antwoord dat ik op moest rotten.

ik draag haar ring nog elke dag, en zij heeft mijn ring toen het uit was gegaan door de brievenbus geworpen in een blanco envelop.

na al die tijd, lig ik nog dagelijks op bed te huilen.
Ik kan er niet overheen komen.

zij was gewoon mijn leven, mijn geluk

ik snap het gewoon allemaal zo moeilijk

groetjes Fred uit Meppel.

Het enigste wat ik wil.. is mijn excuses aanbieden!!!!
zij was altijd zo lief, en ik heb heel vaak rotte dingen gezegd.

Ik wil zo ontzettend graag mijn excuses aanbieden, zo erg graag.
Ik kan echt niet leven zonder dit ooit gedaan te hebben, dit vreet zo erg aan mij

Alleen het is onmogelijk om nog ooit in dit leven contact met haar te krijgen, en een brief naar haar adres sturen, dat zien die ouders en verscheuren hem denk ik.

Ik kan zo bijna niet leven, sorry voor dit berichtje.