Ik zit met een vraag.
Ik ben een jongeman van 22 jaar met het asperger-syndroom.
Nu is eigelijk mijn eerste vraag of er hier meer mensen zijn met dat syndroom
en of deze mensen zich herkennen in het geen waarover ik nu een vraag ga stellen.
Al mijn hele leven ben en doe ik anders dan andere, zowel gevoelsmatig als feitelijk.
Nu is het zo dat ik vaak en dan vooral in de laatste 5 jaar aangesproken wordt dat ik me
in negatieve zin kinderachtig gedraag en in neutrale zin kinderlijk gedraag.
Ook mijn ouders hebben het idee dat ik ben blijven hangen rond 15 jarige leeftijd.
als ik dan vraag om specificatie waarin ze dat herkennen krijg ik onduidelijke antwoorden.
vaak krijg ik dan terug dat ik kinderlijke dingen en bezigheden leuk vind of dat mijn gedrag heel kinderlijk over komt.
Dat ik op een kinderlijke manier reageer of omga met mensen, en zelfs mijn manier van bewegen zou soms kinderlijk overkomen.
Hier snap ik dus helemaal niets van.
1. Ik kan me niet meer als kind herinneren hoe ik me gedroeg en volgens mij ben ik gevoelsmatig toch niet echt verandert.
2. wat zijn nou echt typisch kinderlijke bezigheden en dingen in de zin van leuk vinden.
3. ook snap ik niet wat kinderlijk gedrag precies inhoudt want ook daarin moet je dan eerst nog specificeren voordat je echt typisch kinderlijk gedrag kunt aanwijzen.
4. ook begrijp ik niet waarin men een kinderlijke reactie of omgang met mensen kan herkennen en ook in dit geval kan men niet specificeren op welk vlak ze dit zien.
5. ook zie ik niet het verschil tussen hoe een kind en een volwassenen of jong volwassen qua bewegen ten opzichten van elkaar verschillen en wat daarin dan zo kinderlijk is.
6. ik snap niet hoe je in het overkomen naar andere toe kinderlijkheid kan herkennen en kan aanwijzen.
Kortom ik snap niets meer van het hele woord kinderlijk of kinderlijkheid.
het woord kinderachtig zie ik echter als een uiting van ongenoegen en iritatie.
mischien neem ik het hele woord kinderlijk wel te letterlijk maar toch vraag ik me af wat ze er precies mee bedoelen.
wat valt onder kinderlijkheid en wat onder volwassenheid en wat is het feitelijke verschil tussen die 2 in de ruimste zin.
Hoe kijk jij naar kinderlijkheid?
wat is voor jou het duidelijke verschil tussen kinderlijk en volwassen.
wat valt volgens jou onder kinderlijk en wat onder volwassen.
welk gedrag als voorbeeld kan jij geven om duidelijk te maken wat daarin typisch kinderlijk is en/of overkomt.
welke reactie als voorbeeld kan jij geven om duidelijk te maken wat daarin typisch kinderlijk is en/of overkomt?
welke manier van bewegen als voorbeeld kan jij geven om duidelijk te maken wat daarin typisch kinderlijk is en/of overkomt?
welke bezigheden of 'leuke dingen' als voorbeeld kan jij geven om duidelijk te maken wat daarin typisch kinderlijk is en/of overkomt?
welk manier van omgang met andere als voorbeeld kan jij geven om duidelijk te maken wat daarin typisch kinderlijk is en/of overkomt?
snap jij het nog want ik snap het niet meer
? Speel je nog met lego?Dit dus. Vraag je ouders om concrete voorbeelden want hier wordt niemand wijzer van.quote:Op maandag 28 mei 2012 15:16 schreef Hyman het volgende:
Noem eens voorbeelden dan
...en ach boeiend als je nog met Transformers speelt.
Zou het kunnen dat je je teveel van anderen en hun meningen aantrekt TS?Nou eh, Ik bouw soms replica's van echte gebouwen na en die laat ik staan todat iemand hem weer om pleurt, dan begin ik opnieuw. maar dat is niet echt spelen ofzo denk ik.quote:
Noem eens voorbeelden dan
ehm ik wil wel concrete voorbeelden geven maar juist omdat ik niet snap in welk gedrag ze dat herkennen lukt het niet echt concrete voorbeelden te geven.quote:Op maandag 28 mei 2012 15:19 schreef BlueMage het volgende:
[..]
Dit dus. Vraag je ouders om concrete voorbeelden want hier wordt niemand wijzer van.
...en ach boeiend als je nog met Transformers speelt.
mischien het beweegelijke, drukke , veel praten , intonatie , springen , dansen , tegendraads , koppige , drammerige , vragerige , etc
ehm qua hun mening ben ik meer met mezelf bezig en om te kunnen compenseren moet ik het gedrag bij mezelf kunnen herkennen maar dat doe ik dus niet.
ik hoor het de laatste tijd waar ik geobserveerd wordt zo vaak dat ik me toch wel afvraag wat ze nou precies bedoelen.
nee, ik ga eigelijk niet zo veel om met mensen maar in de weinige gevallen dat ik dat wel doe trek ik vooral naar wat ouderen mensen toe of juist jongere, eigelijk niet met mijn eigen leeftijdsgenoten.quote:Op maandag 28 mei 2012 15:19 schreef HunterSThompson het volgende:
Ga je veel om met jongere kinderen?
ik ben nog nooit uit gegaan en ga nooit uit, ik heb zowel in reallife als virtueel geen vrienden en ben alleen online om kennis te verzamelen of antwoorden te krijgen op vragen waar ik me voor schaam of etc.quote:
Vaak zit het in gewoontes, een puberale manier van uitgaan. Of populaire taalgebruik richting vrienden met heel veel one-liners. Bij asperger zie je vaak gewoontes die exact hetzelfde blijven zoals dat van uitgaan en avond waarop vrienden film komen kijken. Ook het vieren van een vakantie op precies hetzelfde manier als vroeger met dezelfde activiteiten als die je deed toen je jong was zoals boten kijken of tocht lopen.
mijn gewoontes en routines blijven idd hetzelfde als vroeger en mischien ookwel mijn gedrag alleen de manier waarop ik spreek en mijn kennis ontwikkelen zich wel verder, mischien onbewust mijn gedrag ook wel hoor.
zou het eigelijk niet echt weten.
ik voel geen verschil tussen nu en mijn 15de.
Ook kan ik veel vragen stellen, maar kan dit redelijk goed onder controle houden. Dit zie ik echter wel als een pluspunt, omdat ik dan geïnteresseerd over kan komen.
ASS is een stoornis in de ontwikkeling van het lichaam èn de geest. Dus het kan wellicht er ook aan liggen dat bepaalde onderdelen van je persoonlijheid zich pas later ontwikkelen dan bij andere mensen. Dus bijvoorbeeld enigszins puberaal gedrag vertonen tussen je 20e en 30e levensjaar ipv tussen je 10e en 20e.
ja dat is waar, open en eerlijk probeer ik altijd te zijn en ook op die manier eerlijk te antwoorden.quote:
Je zal het gedrag nooit bij jezelf kunnen herkennen, je mist de vaardigheid om dit te doen. Mensen zullen altijd merken dat jij anders bent, ze zullen het eerder op je persoonlijkheid gooien dan op asperger. De beste oplossing is het gewoon zo snel mogelijk benoemen bij mensen uit je omgeven en hun vragen gewoon eerlijk en open te zijn over bevindingen, maakt het leven stuk makkelijker.
ik ben wie ik ben en ik weiger anders te doen dan wie ik ben al is dat soms niet handig.
ook het eerlijk en open zijn levert af en toe nog wel eens problemen op.
toch is dat in mijn ogen een teken van volwassenheid, toch?
Die gewoontes en routines maken het kinderlijk. Je gedrag word gevormd door die gewoontes en routines denk aan jezelf voorstellen, beleven van een feest, deelnemen aan vakantie, jezelf presenteren op je werk. Dus al ontwikkelt je kennis zich en je taal zich zal de combinatie van gedrag en je intellect het nog raarder maken voor mensen, dit in combinatie met behoefte naar structuur maakt misschien dat "kinderlijke" waar je ouders over praten. Ik zal persoonlijk nooit "Kinderlijk" gebruiken, meer vastgeroeste gewoontes of leeftijd ongewoon gedrag.quote:
[..]
ik ben nog nooit uit gegaan en ga nooit uit, ik heb zowel in reallife als virtueel geen vrienden en ben alleen online om kennis te verzamelen of antwoorden te krijgen op vragen waar ik me voor schaam of etc.
mijn gewoontes en routines blijven idd hetzelfde als vroeger en mischien ookwel mijn gedrag alleen de manier waarop ik spreek en mijn kennis ontwikkelen zich wel verder, mischien onbewust mijn gedrag ook wel hoor.
zou het eigelijk niet echt weten.
ik voel geen verschil tussen nu en mijn 15de.
Niets van aantrekken, gewoon genieten van je leven en vragen aan andere mensen om duidelijk te maken als je over hun grenzen gaat. Dat is veelal het grootste probleem, jou drang naar structuur overschrijdt grenzen van mensen die jij lief hebt.
Volwassenen zijn vaak niet open en eerlijk omdat veel volwassen gekwetst zijn en dubbele agenda's hebben, jij zal nooit dubbele agenda's kunnen hebben.
oké allebij de punten die je beschrijft herken ik ook.quote:
Ik heb zelf ook ASS en ik moet zeggen dat ik soms weleens de neiging heb om snel te lachen om iets. Of in situaties te lachen waarin dat niet gewenst is of overdreven.
Ook kan ik veel vragen stellen, maar kan dit redelijk goed onder controle houden. Dit zie ik echter wel als een pluspunt, omdat ik dan geïnteresseerd over kan komen.
ASS is een stoornis in de ontwikkeling van het lichaam èn de geest. Dus het kan wellicht er ook aan liggen dat bepaalde onderdelen van je persoonlijheid zich pas later ontwikkelen dan bij andere mensen. Dus bijvoorbeeld enigszins puberaal gedrag vertonen tussen je 20e en 30e levensjaar ipv tussen je 10e en 20e.
alleen kan ik soms echt heel erg ver doorslaan in het vragen stellen en het uitdiepen van iets, het vinden van de bedoeling of essentie.
dit word als het in mindere mate voorkomt mischien als intresse gezien alleen in mijn geval lijkt het soms voor andere als vervelend of vermoeiend beleeft te worden.
Toch goede reactie
En heel veel kinderlijke dingen kom je ook in de volwassen wereld tegen hoor:
Jaloezie, treiteren, aandacht trekken, niet om kunnen gaan met verlies, niet om kunnen gaan met zichzelf, anderen, en verantwoordelijkheden.. En tja, bepaalde uitspattingen en excentrieke dingen doe je niet echt meer op een bepaalde leeftijd, alhoewel: boys will be boys..
Je bent wie je bent en als dat je doet wat je gelukkig maakt dan is dat zo, ook al is het voor andere mensen iets om op af te geven.. Bijna niemand vind zichzelf een douche, maar als je een btje kritisch naar jezelf kan kijken vind je altijd wel dingen die je beter of anders kan doen, en als je dat door hebt gaat zelfcorrectie ook makkelijker.. En zoals Trigt013 aangaf gebeurt dat ook naarmate je meer ervaring hebt in de omgang zoals je dat bijvoorbeeld leert in een professionele werkomgeving.
Oke, nu ga ik mischien een beetje dom overkomen : ik snap niet hoe die routines en gewoonte je kinderlijk kunnen maken, ik praat mischien op een bepaalde manier, stel me eigelijk nauwelijks voor, ik ga nooit naar feesten (is me te druk) en ook niet op vakantie. bij kinderlijk stel ik me een een kind voor in een volwassen lichaam. mischien ben ik daarom niet in staat bij mezelf te herkennen wat er kinderlijk aan me is.quote:
[..]
Die gewoontes en routines maken het kinderlijk. Je gedrag word gevormd door die gewoontes en routines denk aan jezelf voorstellen, beleven van een feest, deelnemen aan vakantie, jezelf presenteren op je werk. Dus al ontwikkelt je kennis zich en je taal zich zal de combinatie van gedrag en je intellect het nog raarder maken voor mensen, dit in combinatie met behoefte naar structuur maakt misschien dat "kinderlijke" waar je ouders over praten. Ik zal persoonlijk nooit "Kinderlijk" gebruiken, meer vastgeroeste gewoontes of leeftijd ongewoon gedrag.
Niets van aantrekken, gewoon genieten van je leven en vragen aan andere mensen om duidelijk te maken als je over hun grenzen gaat. Dat is veelal het grootste probleem, jou drang naar structuur overschrijdt grenzen van mensen die jij lief hebt.
Volwassenen zijn vaak niet open en eerlijk omdat veel volwassen gekwetst zijn en dubbele agenda's hebben, jij zal nooit dubbele agenda's kunnen hebben.
"jou drang naar structuur overschrijdt grenzen van mensen die jij lief hebt." dit herken ik inderdaad wel maar ik snap alleen niet wat daar kinderlijk aan is want doen kinderen dat in grotere maten dan ook?
"Volwassenen zijn vaak niet open en eerlijk omdat veel volwassen gekwetst zijn en dubbele agenda's hebben, jij zal nooit dubbele agenda's kunnen hebben." nee dat klopt
srry dat ik mischien nu wat dom overkom.
"Jaloezie, treiteren, aandacht trekken, niet om kunnen gaan met verlies, niet om kunnen gaan met zichzelf, anderen, en verantwoordelijkheden" : de eerste 3 zie ik echt als kinderachtig en de rest is dus kinderlijk?quote:
Mensen zijn geneigd om zich kinderlijk te gedragen als ze kinderlijk behandeld worden..
En heel veel kinderlijke dingen kom je ook in de volwassen wereld tegen hoor:
Jaloezie, treiteren, aandacht trekken, niet om kunnen gaan met verlies, niet om kunnen gaan met zichzelf, anderen, en verantwoordelijkheden.. En tja, bepaalde uitspattingen en excentrieke dingen doe je niet echt meer op een bepaalde leeftijd, alhoewel: boys will be boys..
Je bent wie je bent en als dat je doet wat je gelukkig maakt dan is dat zo, ook al is het voor andere mensen iets om op af te geven.. Bijna niemand vind zichzelf een douche, maar als je een btje kritisch naar jezelf kan kijken vind je altijd wel dingen die je beter of anders kan doen, en als je dat door hebt gaat zelfcorrectie ook makkelijker.. En zoals Trigt013 aangaf gebeurt dat ook naarmate je meer ervaring hebt in de omgang zoals je dat bijvoorbeeld leert in een professionele werkomgeving.
"En tja, bepaalde uitspattingen en excentrieke dingen doe je niet echt meer op een bepaalde leeftijd, alhoewel: boys will be boys" : ik snap deze zin niet helemaal. kan je wat voorbeelden geven?
Genoeg volwassen op fok die met lego spelenquote:
Noem eens voorbeelden dan
Volwassenen zijn gewoon kinderen die te oud zijn geworden.. Moet je eens kijken hoe snel een man van 45 een puber wordt als hij een snelle auto of mooie vrouw ziet..
Ik ben 2x zo oud als jou maar ik voel ook weinig verschil. Heb ook het idee dat ik eenquote:
toch zie ik geen verschil in mijn gevoelswereld of belevingswereld tussen mijn 9de - kindertijd , mijn pubertijd en nu - volwassen zijn,
14 jarige ben in een 'iets ouder' lichaam.....
nou precies, dat gevoel heb ik ook, alleen mijn kennis gaat vooruit maar de rest blijft hangen zowel in gedrag als in beleving, maar ook hoe vaker ik het hoor hoe meer ik het idee heb dat het zo is.quote:
[..]
Ik ben 2x zo oud als jou maar ik voel ook weinig verschil. Heb ook het idee dat ik een
14 jarige ben in een 'iets ouder' lichaam.....
toch kan ik niet echt iets vinden over een stoornis of diagnose of persoonlijkheid die dit beschrijft en weerlegt maar wel intressant dat er meer mensen zijn die dit zo ervaren en zich zo voelen.
wordt jij dan ook aangesproken op je gedrag of dergelijke?
Er wordt wel eens gezegd dat ik me ook kinderachtig gedraag ja :-) Maar ik ga me ookquote:
[..]
wordt jij dan ook aangesproken op je gedrag of dergelijke?
echt niet aanpassen
Dit is wie ik ben en als je me niet moet dan is dat heul jammer......voor je..Klopt, mijn woonkamer staat vol met lego.quote:
[..]
Genoeg volwassen op fok die met lego spelen
Voor de kids of speel je er zelf meer meequote:
[..]
Klopt, mijn woonkamer staat vol met lego.
Zo zien ouders hun kind ook niet groter worden, maar oma wel..quote:
toch zie ik geen verschil in mijn gevoelswereld of belevingswereld tussen mijn 9de - kindertijd , mijn pubertijd en nu - volwassen zijn,
Maar geeft dat dan niet precies aan waarom je ouders wellicht het woord kinderlijk gebruiken? Als jij geen verschil in je gevoels- of belevingswereld voelt tussen toen je 9 was en nu, dan beleef en voel je (even heel simpel gezegd) de dingen hetzelfde als toen je 9 was. Als je ouders dat dan zien, kan het voor hen zijn dat ze dit kinderlijk noemen, omdat je nu volwassen bent, en een volwassene zien die dezelfde belevingswereld heeft als een 9jarige kan de associatie met kinderlijkheid oproepen.quote:
toch zie ik geen verschil in mijn gevoelswereld of belevingswereld tussen mijn 9de - kindertijd , mijn pubertijd en nu - volwassen zijn,
Vragen stellen kan ook kinderlijk lijken als je dat op zo'n manier doet dat je echt geen idee hebt wat het antwoord zou kunnen zijn en je in je nonverbale communicatie aangeeft dat je verwacht dat de ander het al wel weet en ook diens antwoord als waarheid zal aannemen, zoals kinderen soms verwachten dat volwassenen vanwege hun leeftijd iets weten wat zij zelf nog moeten leren.quote:
oké allebij de punten die je beschrijft herken ik ook.
alleen kan ik soms echt heel erg ver doorslaan in het vragen stellen en het uitdiepen van iets, het vinden van de bedoeling of essentie.
dit word als het in mindere mate voorkomt mischien als intresse gezien alleen in mijn geval lijkt het soms voor andere als vervelend of vermoeiend beleeft te worden.
Toch goede reactie
mwa, doorgronden wat onder kinderlijk wordt verstaan is 1 ding maar het aanpassen van het wat op mij van toepassing is, is weer wat anders.quote:
[..]
Er wordt wel eens gezegd dat ik me ook kinderachtig gedraag ja :-) Maar ik ga me ook
echt niet aanpassen
ik ben wie ik ben en ik blijf wie ik ben.
oke maar ikzelf ervaar toch die gevoels- en belevingswereld en dat hoeft dan toch niet zozeer ook zichtbaar te zijn voor de wereld om mij heen of de mensen die daarop leven.quote:Op maandag 28 mei 2012 18:04 schreef vlindertje89 het volgende:
[..]
Maar geeft dat dan niet precies aan waarom je ouders wellicht het woord kinderlijk gebruiken? Als jij geen verschil in je gevoels- of belevingswereld voelt tussen toen je 9 was en nu, dan beleef en voel je (even heel simpel gezegd) de dingen hetzelfde als toen je 9 was. Als je ouders dat dan zien, kan het voor hen zijn dat ze dit kinderlijk noemen, omdat je nu volwassen bent, en een volwassene zien die dezelfde belevingswereld heeft als een 9jarige kan de associatie met kinderlijkheid oproepen.
Nu moet ik toegeven dat ik nooit echt goed geobserveerd heb hoe kinderen zich gedragen en in welk opzicht dat verandert in de puberteit en daarna + ik kan me geen voorstelling maken in welk opzicht de belevingswereld en gevoelswereld na de kindertijd verandert.
Ik weet van mezelf dat ik qua gevoel en beleving het zelfde ben gebleven als in mijn kindertijd doch heb ik dat wel geprobeerd te camoufleren en te compenseren.
Nu lijkt het alsof dat niet voldoende is gelukt en het is voor mij een raadsel op welk vlak dat mislukt is.
dit komt onder andere omdat het wel benoemt wordt maar er geen concrete voorbeelden gegeven kunnen worden.
vandaag hoorden ik van een medeclient dat het ook deels met excentriciteit te maken kan hebben wat kinderlijk over komt maar alsnog kon ze niet duidelijk aanwijzen of dat aan gedrag , persoonlijkheid , karakter , communicatie , sociaal of emotioneel etc ligt.
daardoor begrijp ik er nog vrij weinig van.
o oke,quote:
[..]
Vragen stellen kan ook kinderlijk lijken als je dat op zo'n manier doet dat je echt geen idee hebt wat het antwoord zou kunnen zijn en je in je nonverbale communicatie aangeeft dat je verwacht dat de ander het al wel weet en ook diens antwoord als waarheid zal aannemen, zoals kinderen soms verwachten dat volwassenen vanwege hun leeftijd iets weten wat zij zelf nog moeten leren.
nou dat komt me wel erg bekend voor.
maar eigelijk vraag ik ook alleen iets aan iemand als ik het antwoord niet weet en dat vraag ik dan aan andere omdat ik verwacht of hoop dat zij het antwoord wel weten.
mischien is dat te zien.
als ik een antwoord krijg die logisch is neem ik het ook snel aan als waarheid todat ik er tegen aanloop.
de situatie lijkt heel toepasselijk op mij, maar dat wordt dus als kinderlijk ervaren door andere.
typisch.
Ik denk dat een hoop mensen een soort 'rol' verwachten die gerelateerd is aan je leeftijd.quote:
[..]
mwa, doorgronden wat onder kinderlijk wordt verstaan is 1 ding
Op het moment dat je dingen doet die voornamelijk pubers doen word dat als 'raar' gezien.
Nou heb ik het voordeel dat ik liever raar ben dan bij de massa te horen
oke, heb je een voorbeeld?quote:
[..]
Ik denk dat een hoop mensen een soort 'rol' verwachten die gerelateerd is aan je leeftijd.
Op het moment dat je dingen doet die voornamelijk pubers doen word dat als 'raar' gezien.
Nou heb ik het voordeel dat ik liever raar ben dan bij de massa te horen
Er zijn genoeg gedragingen en manieren van redenatie die bij mij afwijken van de normale norm : excentriciteit maar in hoevere is dat ook meteen kinderlijk oftewel.
Welke gedragingen zijn nou typisch kinderlijk, welke typisch puberachtig en welke typisch volwassen.
datzelfde geldt voor : welke manier van beredeneren en relativeren is typisch kinderlijk , puberachtig en volwassen.
Ehhh....ik zat van de week met een plastic lepeltje op mijn neus wat ik telkens een slag verderquote:
draaide en toen reep ik tegen mijn collega's "KIJK! IK BEN EEN KLOK!"....
Aan hun reacties te zien 'paste dat niet geheel bij mijn leeftijd'
ik wou dat je mijn collega wasquote:
[..]
Ehhh....ik zat van de week met een plastic lepeltje op mijn neus wat ik telkens een slag verder
draaide en toen reep ik tegen mijn collega's "KIJK! IK BEN EEN KLOK!"....
Aan hun reacties te zien 'paste dat niet geheel bij mijn leeftijd'
Wat voor werk doe je?quote:
Kinderen zijn ook zo goed van vertrouwen. Soms lijkt iets waarheid maar is het door de wilskracht van degene die het verteld dat het zo lijkt, niet dat het werkelijk waar hoeft te zijn. Misschien kun je jezelf aanleren om over het positieve maar ook negatieve van iemands waarheid te denken voordat je je mening vormt en iets definitief als waarheid accepteert.quote:
als ik een antwoord krijg die logisch is neem ik het ook snel aan als waarheid todat ik er tegen aanloop.
de situatie lijkt heel toepasselijk op mij, maar dat wordt dus als kinderlijk ervaren door andere.
typisch.
Het is niet erg als je het oneens bent met iemand zolang je zelf maar goed weet en begrijpt waarom en je begript toont voor iemand anders zijn of haar waarheid.
hm, oke.quote:
[..]
Kinderen zijn ook zo goed van vertrouwen. Soms lijkt iets waarheid maar is het door de wilskracht van degene die het verteld dat het zo lijkt, niet dat het werkelijk waar hoeft te zijn. Misschien kun je jezelf aanleren om over het positieve maar ook negatieve van iemands waarheid te denken voordat je je mening vormt en iets definitief als waarheid accepteert.
Het is niet erg als je het oneens bent met iemand zolang je zelf maar goed weet en begrijpt waarom en je begript toont voor iemand anders zijn of haar waarheid.
één groot probleem van mij is dat ik (volgens anderen) heel erg naïef ben.
dit is dus wat ze bedoelen met naïviteit toch?
eigelijk is het ook heel vaak zo dat als ik het dan echt niet weet ik het ga vragen.
eigelijk ga ik er van uit dat de geen die ik het vraag het weet en zonder belang de waarheid vertelt.
dus inprincipe liegen ze dus.
als voorbeeld.
als ik hier vraag of er voor mij post is binnen gekomen zeggen ze vaak dat ze al gekeken hebben.
als ik dat niet gezien heb kan ik niet weerleggen of dat waar is of niet dus ga ik er van uit dat het waar is.
meestal pas ik dan logica toe op het geheel dat gezegd wordt en kijk ik naar tegenstrijdigheden of tekenen van onmogelijkheden.
maar vaak is het dan alsnog onmogelijk om er 100% zeker vanuit te gaan dat er dus gekeken is tenzij ze een fout maken in de verklaring van waneer ze dan gekeken hebben en hoe en waar.
meestal ga ik er dan van uit dat er gekeken is omdat ik ook geen reden heb om er van uit te gaan dat er niet gekeken is want wat is het belang.
dit werkt zo beetje met alles bij mij.
vaak hoor ik wel dat ik te snel van vertrouwen ben of te snel iets geloof, dus naïviteit.
dit hoor ik al jaren maar het lukt me niet dit aan te passen.
ik doe eigelijk constant de realiteit checken wat dus laat zien dat ik onzeker ben over wat nou werkelijkheid is en wat niet.
wat nou precies kinderlijk is in dat alles zou ik dus eigelijk niet weten.
ehm ik snap hem niet.quote:
[..]
Ehhh....ik zat van de week met een plastic lepeltje op mijn neus wat ik telkens een slag verder
draaide en toen reep ik tegen mijn collega's "KIJK! IK BEN EEN KLOK!"....
Aan hun reacties te zien 'paste dat niet geheel bij mijn leeftijd'
de lepel geeft de wijzer aan ofzo? maar er zijn toch 2 wijzers en er zijn toch geen getallen dus kan je toch nooit een klok zijn?
Je zou hier kunnen kijken: PDD [Autisme, Asperger, PDD-NOS] #96 - Moeilijke beslissingen.quote:Ik ben een jongeman van 22 jaar met het asperger-syndroom.
Nu is eigelijk mijn eerste vraag of er hier meer mensen zijn met dat syndroom
Nee, de secondewijzer. Er zijn ook klokken zonder getallen erop!quote:
[..]
ehm ik snap hem niet.
de lepel geeft de wijzer aan ofzo? maar er zijn toch 2 wijzers en er zijn toch geen getallen dus kan je toch nooit een klok zijn?
Dat is toch wel bijzonder. Heb je nog steeds dezelfde interesses als op je 9e?quote:
toch zie ik geen verschil in mijn gevoelswereld of belevingswereld tussen mijn 9de - kindertijd , mijn pubertijd en nu - volwassen zijn,
Heb je niet het idee dat je jezelf beter hebt leren kennen, dat je andere mensen beter bent gaan begrijpen, dat je de wereld om je heen beter begrijpt? Of waar het voor jou om draait in je leven?
Ik denk dat het heel verhelderend kan werken als je de mensen om je heen vraagt om er eens op te letten wat ze nu eigenlijk precies bedoelen met het 'kinderlijke' gedrag, en jou dan concrete voorbeelden te geven.
ehm toen ik 9 was waren mijn interesses voornamelijk kennis verzamelen , natuurkunde en wiskunde en dat is altijd zo gebleven.quote:
[..]
Dat is toch wel bijzonder. Heb je nog steeds dezelfde interesses als op je 9e?
Heb je niet het idee dat je jezelf beter hebt leren kennen, dat je andere mensen beter bent gaan begrijpen, dat je de wereld om je heen beter begrijpt? Of waar het voor jou om draait in je leven?
Ik denk dat het heel verhelderend kan werken als je de mensen om je heen vraagt om er eens op te letten wat ze nu eigenlijk precies bedoelen met het 'kinderlijke' gedrag, en jou dan concrete voorbeelden te geven.
nu is het natuurlijk zo dat ik daar in de loop der tijd meer van af ben gaan weten.
ik heb om eerlijk te zijn niet echt het idee dat ik mezelf beter ben gaan kennen of de wereld om me heen. althans niet de wereld buiten wiskundig en natuurkunde om.
de mensen om me heen ben ik juist minder goed gaan begrijpen.
ik vind de zelfde dingen leuk als 10 jaar geleden, alleen krijg je toch wel rare blikken als je vaak toe geeft aan de verleiding om bijvoorbeeld te gaan schommelen.
toen ik 9 jaar was hield ik me eigelijk al met wiskunde , natuurkunde , kosmologie etc bezig en alleen de intensiteit is wat heviger geworden.
Ik heb al vaak duidelijk gevraagd waarin mensen het kinderlijke gedrag bij mij herkennen.
is dat in mijn interesses , mijn manier van praten of omgang met mensen , mijn bezigheden of gedragingen , mijn manier van redeneren of relativeren of wat dan ook maar niemand kan precies uitleggen wat ze er mee bedoelen en waar ze het in herkennen.
dit is de reden dat ik er ook helemaal niets meer van snap.
want wat word in het algemeen beschouwd als kinderlijk gedrag of dergelijke.
hmpf, zo kan je toch nooit precies zien hoelaat het is.quote:
[..]
Nee, de secondewijzer. Er zijn ook klokken zonder getallen erop!
[ afbeelding ]
je kan wel schatten maar precies weet je het nooit lijkt me.
ieg niet tot op de minuut precies.
lijkt me onhandig maar goed.
Dan is het volgende: hebben ze er last van? Ik begrijp dat jij wilt weten waar het hem in zit, zodat jij je daarop kan gaan aanpassen. Maar waarom? Voor anderen? Of voor jezelf om minder 'vreemd' gevonden te worden? En word je daar dan gelukkiger van?
Mmmm asperges!
management consultancyquote:
ik wil me inderdaad gaan aanpassen op het kinderlijke en dan vooral voor mezelf zodat mensen me minder vreemd vinden + het lijd minder tot conflicten + het woord kinderlijk en het dat ook zijn daar schaam ik me dan toch wel ergens voor.quote:
Dan wordt het inderdaad wel lastig, als mensen uit je omgeving ook niet precies kunnen aangeven wat ze nu eigenlijk bedoelen.
Dan is het volgende: hebben ze er last van? Ik begrijp dat jij wilt weten waar het hem in zit, zodat jij je daarop kan gaan aanpassen. Maar waarom? Voor anderen? Of voor jezelf om minder 'vreemd' gevonden te worden? En word je daar dan gelukkiger van?
ik voel me nog wel zo maar wil het wel kunnen verbergen omdat het me toch niet goed of normaal lijkt en ik wil wel graag normaal zijn of lijken.
ik weet niet of ik daar gelukkiger van wordt want ik kan niet in de toekomst kijken of het gedrag me voorstellen.
Ik voelde me ook niet echt een handige klok neequote:
[..]
hmpf, zo kan je toch nooit precies zien hoelaat het is.
je kan wel schatten maar precies weet je het nooit lijkt me.
ieg niet tot op de minuut precies.
lijkt me onhandig maar goed.
