F&L Filosofie & Levensbeschouwing
Een plek om te discussiëren over filosofische vragen, filosofen, religieuze vraagstukken of religie en levensbeschouwing in het algemeen.
Saamhorigheid tijdens het EK; hypocriet of niet?
Hoe het EK ons allemaal gelijk maakt, maar ook alleen dan!
Het is weer zover, tijd voor het EK, met zijn allen kijken hoe Nederland zich naar de titel voetbalt. Oranje boven, lallen en brallen, frituur, de nodige alcohol en het Wilhelmus, kortom een greep uit de gemiddelde huiskamer en kroeg. Wanneer Oranje speelt hoort iedereen erbij, bankdirecteur of glazenwasser, het maakt niet uit. Iedereen draagt Oranje, iedereen is in de feeststemming en iedereen doet dus ook gezellig mee. Een bankdirecteur heeft z’n luxe huis met een daarbij horende “overpriced car” maar eens gelaten voor wat het is en staat nu in de kroeg mee te zingen om het zoveelste doelpunt van de oranje leeuwen te vieren. Feest alom als hij dan ook nog besluit om de hele kroeg een rondje te geven, want ja dat hebben we dan ook met z’n allen wel verdiend. Dat naast hem een dakloze staat die toch nog ergens een oranje shirt en hoed heeft kunnen scoren is natuurlijk niet te zien. Want als het EK er is zijn we tenslotte allemaal gelijk. Maar is dit niet eigenlijk heel hypocriet?
Gek toch wat voetbal en een enorme lading aan oranje met ons doet. Want hoe kan het dat zodra het oranje shirtje, Bavaria jurkje en het bier uit de kast worden gehaald een ieder aardig is tegen elkaar en we SAMEN met zijn allen schreeuwen en juichen. Dit gebeurt toch ook niet in het ‘dagelijks leven’? Ik bedoel, de volgende dag is het leven weer normaal; mensen doen weer ongeduldig hun boodschappen, worden boos op call center medewerkers, mopperen op hun (buitenlandse) buren en zijn erg actief bezig met het vermijden van oogcontact met een zwerver, want straks biedt die me de straatkrant aan. Diezelfde zwerver die er gisteren gewoon nog bij hoorde en een biertje mee dronk en diezelfde buitenlandse buurman waarmee u gisteren nog op de bank zat, samen het EK keek, in de hoop dat Nederland won.
Waarom voelen wij Nederlanders ons één tijdens de wedstrijd en vinden de dag erna vooral onszelf weer erg belangrijk? Is het niet juist de bedoeling om elke dag voor team Nederland te gaan? Een dag waarop een ieder gelijk is en erbij hoort, ondanks zijn of haar prestaties, talenten en intelligentie.
En trouwens, je mag ook best na het EK oranje dragen, geen enkel probleem.
---
We horen graag meningen van anderen. Ook kritiek is welkom, maar dan wel graag een beetje beleefd.
Hoe het EK ons allemaal gelijk maakt, maar ook alleen dan!
Het is weer zover, tijd voor het EK, met zijn allen kijken hoe Nederland zich naar de titel voetbalt. Oranje boven, lallen en brallen, frituur, de nodige alcohol en het Wilhelmus, kortom een greep uit de gemiddelde huiskamer en kroeg. Wanneer Oranje speelt hoort iedereen erbij, bankdirecteur of glazenwasser, het maakt niet uit. Iedereen draagt Oranje, iedereen is in de feeststemming en iedereen doet dus ook gezellig mee. Een bankdirecteur heeft z’n luxe huis met een daarbij horende “overpriced car” maar eens gelaten voor wat het is en staat nu in de kroeg mee te zingen om het zoveelste doelpunt van de oranje leeuwen te vieren. Feest alom als hij dan ook nog besluit om de hele kroeg een rondje te geven, want ja dat hebben we dan ook met z’n allen wel verdiend. Dat naast hem een dakloze staat die toch nog ergens een oranje shirt en hoed heeft kunnen scoren is natuurlijk niet te zien. Want als het EK er is zijn we tenslotte allemaal gelijk. Maar is dit niet eigenlijk heel hypocriet?
Gek toch wat voetbal en een enorme lading aan oranje met ons doet. Want hoe kan het dat zodra het oranje shirtje, Bavaria jurkje en het bier uit de kast worden gehaald een ieder aardig is tegen elkaar en we SAMEN met zijn allen schreeuwen en juichen. Dit gebeurt toch ook niet in het ‘dagelijks leven’? Ik bedoel, de volgende dag is het leven weer normaal; mensen doen weer ongeduldig hun boodschappen, worden boos op call center medewerkers, mopperen op hun (buitenlandse) buren en zijn erg actief bezig met het vermijden van oogcontact met een zwerver, want straks biedt die me de straatkrant aan. Diezelfde zwerver die er gisteren gewoon nog bij hoorde en een biertje mee dronk en diezelfde buitenlandse buurman waarmee u gisteren nog op de bank zat, samen het EK keek, in de hoop dat Nederland won.
Waarom voelen wij Nederlanders ons één tijdens de wedstrijd en vinden de dag erna vooral onszelf weer erg belangrijk? Is het niet juist de bedoeling om elke dag voor team Nederland te gaan? Een dag waarop een ieder gelijk is en erbij hoort, ondanks zijn of haar prestaties, talenten en intelligentie.
En trouwens, je mag ook best na het EK oranje dragen, geen enkel probleem.
---
We horen graag meningen van anderen. Ook kritiek is welkom, maar dan wel graag een beetje beleefd.
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
Brood en spelen.
Sport evenementen bevorderen het saamhorigheidsgevoel binnen de eigen groep, en het competitie element maakt duidelijk waar het om gaat; strijden en winnen, de beste zijn.
Sport evenementen bevorderen het saamhorigheidsgevoel binnen de eigen groep, en het competitie element maakt duidelijk waar het om gaat; strijden en winnen, de beste zijn.
The view from nowhere.
Eerlijk gezegd voel ik die saamhorigheid helemaal niet. Maar dat komt misschien omdat ik gewoon de pest heb aan voetbal.
Niet meer aanwezig in dit forum.
Ik heb een pesthekel aan carnaval maar toch zie ik die saamhorigheid ookal maak ik er geen deel van uit. Ik neem dus gemakshalve aan dat je dit ook voelt/ziet ookal maak je er geen deel van uit.quote:Op woensdag 23 mei 2012 18:42 schreef Molurus het volgende:
Eerlijk gezegd voel ik die saamhorigheid helemaal niet. Maar dat komt misschien omdat ik gewoon de pest heb aan voetbal.
Lijkt mij wel weer leuk hoe straks iedereen weer met zekerheid gelooft dat ie kampioen wordt terwijl die kans zo klein is.
Maar wat vinden jullie er dan van dat deze "gelijkheid" na bijvoorbeeld het EK weer lijkt te verdwijnen? Zou het niet beter zijn als we het met zijn allen zouden vast houden?
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
Het is geen gelijkheid. Ons voetbal team is beter of slechter dan een ander voetbal team. Thuis zetten we de strijd voort met andere middelen en andere tegenstanders.quote:
Maar wat vinden jullie er dan van dat deze "gelijkheid" na bijvoorbeeld het EK weer lijkt te verdwijnen? Zou het niet beter zijn als we het met zijn allen zouden vast houden?
[ Bericht 5% gewijzigd door deelnemer op 24-05-2012 13:28:01 ]
The view from nowhere.
Je bedoelt het samenkomen voor dezelfde interesses? Het is nooit weg want bij de volgende wedstijd komen ze weer bij elkaar. Omdat het EK een belangrijk toernooi is, trekt het ook veel meer mensen aan. Ik zal niet snel athletiek kijken maar als er olympische spelen zijn dan vind ik het een stuk boeiender.quote:
Maar wat vinden jullie er dan van dat deze "gelijkheid" na bijvoorbeeld het EK weer lijkt te verdwijnen? Zou het niet beter zijn als we het met zijn allen zouden vast houden?
Wat ik ook vooral bedoel is dat (zeker niet in elk geval) de verschillen tussen rijk en arm lijken te vervagen, maar na de gebeurtenis (zoals het EK) weer terug komen. Persoonlijk vind ik dat spijtig.
Ongeïnteresseerd maar toch aanwezig.
denk dat dat meer pseudo-saamhorigheid of tijdelijke saamhorigheid is. Als de competitie weer begint, zijn we allemaal weer voor ons eigen clubje. Daarnaast zul je weinig allochtonen zien die een oranje shirt dragen en een overwinning gaan vieren:')
Hier is het echt gelegenheid, maar maxima heeft dan ook gelijk gehad, de nederlander bestaat niet.quote:
Eerlijk gezegd voel ik die saamhorigheid helemaal niet. Maar dat komt misschien omdat ik gewoon de pest heb aan voetbal.
Kijk je in andere landen dan zijn ze veel trotser op hun land dan wij op NL.
|
|
