Ik ben een 17-jarige jongen opgegroeid met zijn moeder en broer. Mijn band met me moeder en broer is slecht , er wordt constant geschreeuwd en geroepen dat ik liever dood was geboren of er wordt nauwlijks intresse getoond naar mij. Dit gaat jaren zo en nu heb ik het pas hoog zitten. Als gevolg daardoor praat ik veel minder en durf ik veel minder.
Ik lijk zelf op een jongen van 12 jaar oud en wordt ook vaak lager geschat.
In huis wordt veel gezegd dat als ik 18 wordt dat zij naar een ander land gaan. Ikzelf kies ervoor om in Nederland door te gaan wonen en droom voor een buitenlandse studie in Amerika.
Het enige probleem is dat ik echt nog niet helemaal klaar ben om zelfstandig te worden. Ik heb nooit een gevoel van een hechte familie gehad en misschien zijn er paar op Fok! die dat ook hebben gehad. Hebben jullie tips voor mij om mijn leven eigenlijk voor te zetten?
oh en.. als er wat fouten in de OP staan excuses daarvoor
Dat vraag ik me dus af. En Surinaamsequote:Op maandag 7 mei 2012 23:44 schreef General-Aladeen het volgende:
Trouwens als je 18 jaar bent gaan je ouders naar een ander land wat gebeurt er dan met jou word je zo hoop op straat gezet? En zijn jullie gewoon van Nederlandse afkomst?
Hoop uiteraard niet voor jou denk wel dat het verstandig is om dit eens goed en duidelijk naar jouw ouders te kennen te geven om te vragen wat ze daarin van plan zijn. En daar een plan op te trekken.quote:
Ik heb nu al een aantal x proberen te bedenken wat ik je voor advies kan geven, maar ik heb werkelijk geen idee eigenlijk. Ik heb oprecht medelijden met je, en hoop voor je dat iets van je leven gaat maken.
Ja idd. Is er niet iets dergelijks dat je in een gezin kan als je eigenlijk 18 bent? ookal dat je niet valt onder jeugdzorg?quote:
[..]
Hoop uiteraard niet voor jou denk wel dat het verstandig is om dit eens goed en duidelijk naar jouw ouders te kennen te geven om te vragen wat ze daarin van plan zijn. En daar een plan op te trekken.
Bedanktquote:
wacht even, wat? Je moeder en broer schreeuwen constant naar jou dat ze liever hadden gezien dat je dood was geboren? The fuck?
Ik heb nu al een aantal x proberen te bedenken wat ik je voor advies kan geven, maar ik heb werkelijk geen idee eigenlijk. Ik heb oprecht medelijden met je, en hoop voor je dat iets van je leven gaat maken.
ik ga alvast , truste.